به نظر می‌رسد دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، با تهدید به اعمال تعرفه‌های ثانویه بر کشورهایی که از ونزوئلا نفت خریداری می‌کنند، یک سلاح تجاری جدید ابداع کرده است. این اقدام که از طریق پستی در شبکه اجتماعی «تروث سوشال» منتشر و سپس در یک فرمان اجرایی تایید شد، هدفش تحت فشار قرار دادن ونزوئلا و محدود کردن صادرات نفت این کشور است.
بر اساس این تهدید، کشورهایی که از ونزوئلا نفت و گاز خریداری کنند، ممکن است با تعرفه‌های ۲۵ درصدی بر تجارت با آمریکا مواجه شوند. این اقدام، به فهرست رو به رشد تسلیحاتی اضافه می‌کند که ترامپ مشتاق به کارگیری آنها به عنوان بخشی از فشار برای استفاده از نفوذ اقتصادی آمریکا به عنوان اهرمی در دستیابی به اهداف سیاست خارجی و داخلی خود بوده است.۱
این ایده، قطعا تنش‌ها را با ونزوئلا بر سر مهاجرت و سیاست خارجی افزایش می‌دهد. فرانسیسکو مونالدی، مدیر سیاست انرژی آمریکای لاتین در موسسه سیاست عمومی بیکر دانشگاه رایس در هیوستون، این اقدام را «مفهومی جدید در جنگ اقتصادی» توصیف کرده و اجرای آن را نامشخص دانسته است.
با توجه به اینکه نفت ونزوئلا به آمریکا، اسپانیا، هند و بازار سیاه می‌رود، اهداف «تعرفه‌های ثانویه» ترامپ می‌تواند بسیار متفاوت باشد. سه کشور اول تحت پوشش مجوزهای شرکت‌های شورون، رپسول و ریلاینس اینداستریز هستند، اما بازار سیاه تحت سیطره چین است. در واقع، چین بازیگر اصلی است که مورد توجه قرار می‌گیرد، زیرا اساسا بازار سیاه نفت ونزوئلا را در اختیار دارد.
فرمان اجرایی ترامپ به وزیر امور خارجه این اختیار را می‌دهد که از دوم آوریل تصمیم بگیرد که آیا تعرفه‌های ۲۵ درصدی بر کشوری که نفت ونزوئلا را به طور مستقیم یا غیرمستقیم وارد می‌کند، اعمال خواهد شد۲ یا خیر. با این حال، این دستور دقیقا مشخص نمی‌کند که چه کسی با تعرفه ثانویه هدف قرار می‌گیرد.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، با تهدید به اعمال تعرفه‌های ثانویه بر کشورهایی که از ونزوئلا نفت می‌خرند، به نظر می‌رسد سلاح اقتصادی جدیدی را برای اعمال فشار بر این کشور و همچنین سایر کشورها ابداع کرده است. این اقدام که از طریق یک فرمان اجرایی تأیید شد، می‌تواند تنش‌ها را در روابط آمریکا با کشورهای خریدار نفت ونزوئلا به شدت افزایش دهد.
فرانسیسکو مونالدی، مدیر سیاست انرژی آمریکای لاتین در مؤسسه سیاست عمومی بیکر دانشگاه رایس، این اقدام ترامپ را “مفهومی جدید در جنگ اقتصادی” توصیف کرده و اجرای آن را مبهم می‌داند.
این تهدید، ترکیبی از تعرفه‌ها و تحریم‌های ثانویه را به نمایش می‌گذارد و می‌تواند طیف گسترده‌ای از کشورها را هدف قرار دهد. در این میان، چین به عنوان بزرگ‌ترین خریدار نفت ونزوئلا، بیشترین توجه را به خود جلب کرده است.
فرمان اجرایی ترامپ، به وزیر امور خارجه آمریکا اختیار می‌دهد تا از دوم آوریل، تعرفه‌های ۲۵ درصدی را بر کشورهایی که نفت ونزوئلا را وارد می‌کنند، اعمال کند. در این فرمان، علاوه بر ونزوئلا، تنها نام چین به صراحت ذکر شده است.
کارشناسان، این اقدام ترامپ را نشان‌دهنده ترجیح او برای استفاده از تعرفه‌ها به جای تحریم‌های مالی می‌دانند. ترامپ معتقد است که تحریم‌های مالی می‌توانند منجر به دلارزدایی شوند، در حالی که تعرفه‌ها می‌توانند هم به عنوان ابزار مذاکره و هم به عنوان ابزار درآمدزایی مورد استفاده قرار گیرند.
برخی تحلیلگران، استفاده ترامپ از تعرفه‌ها را به عنوان ابزاری برای به دست آوردن اهرم فشار در مذاکرات، درآمدزایی برای جبران هزینه‌های کاهش مالیات و راهی برای متعادل کردن تجارت به نفع آمریکا توصیف می‌کنند.
