روایتی جذاب از ابراهیم اصغرزاده: «توافق طلایی» ایران و ترامپ؛ چرا هر دو طرف باید احساس پیروزی کنند؟
ابراهیم اصغرزاده، فعال سیاسی و دانشگاهی، در تحلیل عمیق خود از وضعیت دیپلماتیک ایران و ایالات متحده، به بررسی توافقی می‌پردازد که می‌تواند به «توافق طلایی» معروف شود. او در این راستا به تحلیل چگونگی شکل‌گیری این توافق، منافع آن برای هر دو طرف و پیامدهای آن بر آینده روابط بین‌المللی می‌پردازد.
اصغرزاده با اشاره به موضوعات کلیدی در سیاست خارجی ایران، به این نکته پرداخته است که بحران‌های اقتصادی و سیاسی در ایران و ایالات متحده، هر دو کشور را وادار به مذاکره کرده‌اند. او تصریح می‌کند که در فضای کنونی بین‌المللی، هر دو طرف، یعنی جمهوری اسلامی ایران و دولت دونالد ترامپ، از موقعیت خاصی برخوردارند که می‌تواند به شکل‌گیری یک توافق برد-برد منجر شود.
وی با بیان این نکته که ایران به شدت تحت فشار تحریم‌های اقتصادی قرار دارد، اظهار کرد: «جمهوری اسلامی با بحران‌های جدی اقتصادی مواجه است که می‌تواند به نارضایتی‌های اجتماعی و سیاسی دامن بزند. این در حالی است که ایالات متحده نیز از لحاظ اقتصادی و سیاسی درگیر چالش‌هایی است که به دنبال کاهش تنش‌ها از طریق دیپلماسی است.»
اصغرزاده به این نکته تأکید می‌کند که هر دو طرف در پی حفظ وجهه و اعتبار خود هستند. ایران به عنوان یک کشور مستقل و با هویت به دنبال حفظ دستاوردهای خود و عدم تسلیم در برابر فشارهای خارجی است. از سوی دیگر، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده، به دنبال پیروزی‌هایی در عرصه سیاست خارجی است که بتواند در انتخابات آینده به نفع خود استفاده کند. نقشی که اصغرزاده برای رسانه‌ها در این زمینه قائل است، بسیار حائز اهمیت است. او بر این باور است که رسانه‌ها می‌توانند به عنوان پل‌زننده‌های دیپلماسی عمل کنند و نقاط تاریک و روشن گفتگوها را به تصویر بکشند.
ابراهیم اصغرزاده به برخی از جزئیات این «توافق طلایی» اشاره می‌کند و می‌افزاید: «توافقی که شامل مباحث هسته‌ای، مسائل امنیتی منطقه و تحریم‌ها باشد، علاوه بر منافع اقتصادی، می‌تواند به تقویت امنیت در خاورمیانه منجر شود.» وی همچنین پیش‌بینی می‌کند که اگر هر دو طرف به سمتی حرکت کنند که بتوانند به شکل‌گیری این توافق نزدیک شوند، می‌توانند از آن به عنوان یک ابزار برای بهبود روابط خود استفاده کنند.
انتقاداتی نیز به این رویکرد وجود دارد. برخی از تحلیلگران بر این باورند که این انگیزه‌ها ممکن است موقتی باشند و در آینده نیاز به مذاکرات بیشتری باشد. در عین حال، اصغرزاده معتقد است که در شرایط کنونی، این توافق می‌تواند فضای مثبتی را برای هر دو طرف ایجاد کند به گونه‌ای که به نوعی احساس پیروزی برای هر یک از طرفین به ارمغان بیاورد.
وی در ادامه تاکید می‌کند که این توافق نه تنها به منافع اقتصادی بلکه به ثبات منطقه‌ای نیز کمک می‌کند. ایران و ایالات متحده می‌توانند از طریق یک توافق پایدار، در موضوعات مهمی مانند مبارزه با تروریسم و جلوگیری از گسترش سلاح‌های هسته‌ای همکاری کنند.
در نهایت، ابراهیم اصغرزاده با اشاره به اینکه تاریخ به این مذاکرات و توافق‌ها نیاز دارد، نتیجه‌گیری می‌کند که «توافق طلایی» ایران و ترامپ می‌تواند نقطه عطفی در تاریخ روابط دو کشور باشد. به رغم چالش‌هایی که وجود دارد، اگر هر دو طرف با نگاهی به آینده و به دور از تنش‌ها به مذاکره ادامه دهند، احتمال دستیابی به یک توافق بادوام و مؤثر بسیار بالا خواهد بود.
با این همه، اصغرزاده به واقعیت‌های داخلی و خارجی نیز توجه دارد و توصیه می‌کند که برای عملی شدن این تصمیمات، لازم است تمامی جناح‌ها و گروه‌های سیاسی در ایران به یک رویکرد مشترک دست یابند و چالش‌های داخلی را کم رنگ‌تر کنند تا فضای لازم برای پیشبرد مذاکرات و توافق‌های بین‌المللی فراهم شود.
در پایان باید گفت که «توافق طلایی» می‌تواند هم به عنوان یک امیدواری برای آینده روابط ایران و ایالات متحده تلقی شود و هم در عین حال، یک آزمون جدی برای هر دو طرف باشد. آیا آن‌ها آماده‌اند که از مواضع قبلی خود فاصله بگیرند و به سمت یک توافق پایدار حرکت کنند؟ این پرسشی است که در آینده نزدیک پاسخ آن مشخص خواهد شد.
