در پی درگذشت شاعر و منتقد پیشکسوت، «شهرام شاهرختاش»، جامعه ادبی ایران شاهد از دست رفتن یکی از چهره‌های برجسته خود است. شهرام شاهرختاش، که در سال ۱۳۴۵ به دنیا آمد، در طول حیات هنری خود با آثارش تأثیری عمیق بر ادبیات معاصر کشور گذاشت. او نه‌تنها شاعری توانمند بود، بلکه به عنوان منتقدی دلسوز و آگاه نیز شناخته می‌شد که همواره در تلاش برای ارتقاء کیفیت ادبیات فارسی و نقد آن بود.
شاهرختاش تحصیلات خود را در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه تهران گذراند و در همین دوران به جمع شاعران جوان و پیشرو کشور پیوست. او به سرعت با آثارش در مجلات معتبر ادبی شناخته شد و شعرهایش به خلاقیت و نوآوری شهره بود. اشعار او عموماً به مضامین اجتماعی و انسانی می‌پرداخت و در آن‌ها پیام‌هایی عمیق و تأمل‌برانگیز وجود داشت.
از مهم‌ترین ویژگی‌های شعر شاهرختاش می‌توان به زبان ساده و روان او اشاره کرد که با حفظ عمق معنایی، به راحتی درک می‌شد. او توانست بین نسل‌های مختلف ادبیات پل بزند و آثارش نه‌تنها در میان جوانان، بلکه در بین شاعران قدیمی‌تر نیز مورد استقبال قرار گرفت. شاهرختاش به خوبی توانسته بود سنت‌های شعر کلاسیک فارسی را با نوگرایی‌های ادبی معاصر ترکیب کرده و سبک خاص خود را بیافریند.
به عنوان یک منتقد، شهرام شاهرختاش آثار بسیاری از شاعران و نویسندگان را مورد تحلیل و بررسی قرار داد و منتقدی دلسوز و منصف به شمار می‌رفت. نقدهای او به دقت و با نگاهی حرفه‌ای نوشته می‌شد و همواره از او به عنوان صدایی معتبر در ادبیات معاصر ایران یاد می‌شود. او با برگزاری جلسات نقد و بررسی، فضایی را برای تبادل ایده‌ها و نظرات بین شاعران و نویسندگان جوان ایجاد کرد که باعث شکوفایی استعدادهای جدید در عرصه ادبیات معاصر شد.
شاعر فقید در سال‌های اخیر با بیماری مواجه شد، اما هرگز از فعالیت‌های هنری خود دست برنداشت و با وجود تمام مشکلات، همچنان به نوشتن و معرفی شاعران جدید ادامه داد. او به عنوان یک الگو برای جوانان ادبیات کشور شناخته می‌شد و همواره تأکید می‌کرد که عشق به شعر و ادبیات باید در دل همه ما جاری باشد.
شهرام شاهرختاش برای بسیاری از شاعران و نویسندگان به عنوان یک منبع الهام شناخته می‌شد و لهجه خاص، صداقت و تعهدش به ادبیات فارسی همیشه در یادها خواهد ماند. او آثارش را با زبانی ساده اما عمیق نوشت و به خوبی توانست احساسات انسانی و اجتماعی روزگار خود را به تصویر بکشد. شعرهای او به خاطر عمق معنایی، به سادگی در یادها جاودانه شد.
درگذشت او موجب تأثیر عمیقی در جامعه ادبی ایران شده و بسیاری از هم‌نسلان و دوستدارانش به یاد او و آثارش گریه کردند و در شبکه‌های اجتماعی به بیان ارادتی که به این هنرمند داشتند، پرداختند. خانواده و دوستان او در کنار سایر شاعران و نویسندگان با اشک و اندوهی عمیق درباره زندگی و آثار او صحبت کردند و آرزو کردند که یاد او همیشه زنده بماند.
اکنون که شهرام شاهرختاش در میان ما نیست، این وظیفه بر دوش جامعه ادبی ایران است که نام و یاد او را زنده نگه دارد و با ادامه مسیر او، عشق و علاقه‌اش به ادبیات را منتقل کند. بی‌شک، آثار و دستاوردهای او نه‌تنها الهام‌بخش نسل‌های آینده خواهد بود، بلکه نمونه‌ای از تعهد و صداقت در عمل و بیان هنری باقی خواهد ماند.
یاد این شاعر و منتقد بزرگ همیشه در دل‌های ما زنده خواهد ماند و تاثیرات او بر ادبیات فارسی همواره به جا خواهد ماند. ان‌شاالله که ادبیات ایران هیچگاه فراموش نکند نقش بی‌بدیل او را و از دستاوردهایش بهره‌مند شود. روحش شاد و یادش گرامی باد.
