درد خاموش! راز استامینوفن در مهار درد، پیش از رسیدن به مغز فاش شد
استامینوفن، داروی مسکنی که در هر خانه‌ای پیدا می‌شود، چگونه درد را تسکین می‌دهد؟ دانشمندان دهه‌ها تصور می‌کردند که این دارو فقط در مغز و نخاع اثر می‌کند، اما یک مطالعه جدید از دانشگاه عبری اورشلیم، فرضیات قبلی را به چالش کشیده است. این تحقیق نشان می‌دهد که استامینوفن (با نام‌های دیگر مانند استامینوفن، تایلنول و پانادول هم شناخته می‌شود) در واقع در محل تولید درد، یعنی اعصاب محیطی نیز فعال است.
کلید مهار درد: AM404
این مطالعه که در مجله معتبر PNAS (Proceedings of the National Academy of Sciences USA) منتشر شده، بر روی ماده‌ای به نام AM404 تمرکز دارد. بدن پس از مصرف استامینوفن، این ماده را تولید می‌کند. محققان دریافتند که AM404 مستقیماً در پایانه اعصاب حسگر درد تولید می‌شود و با مسدود کردن کانال‌های سدیم، از انتقال سیگنال درد به مغز جلوگیری می‌کند. کانال‌های سدیم، نقش حیاتی در انتقال پیام‌های درد دارند و AM404 با مهار آن‌ها، در واقع جلوی شروع پیام درد را می‌گیرد.
پروفسور الکساندر بینشتوک (Alexander Binshtok) از دانشکده پزشکی و مرکز علوم مغز (ELSC) دانشگاه عبری اورشلیم و پروفسور آوی پریل (Avi Priel) از دانشکده داروسازی این دانشگاه، رهبری این مطالعه را بر عهده داشتند. آن‌ها به طور مشترک، روش جدید و شگفت‌انگیزی را کشف کردند که استامینوفن، یکی از رایج‌ترین داروهای مسکن در جهان، در واقع از طریق آن عمل می‌کند.
تغییر در درک ما از استامینوفن
پروفسور بینشتوک می‌گوید: «این اولین بار است که نشان می‌دهیم AM404 مستقیماً روی اعصاب خارج از مغز اثر می‌گذارد. این یافته، درک ما را از نحوه مبارزه استامینوفن با درد به طور کامل تغییر می‌دهد.»
مزایای احتمالی در تولید مسکن‌های جدید
این کشف می‌تواند منجر به تولید انواع جدیدی از مسکن‌ها شود. از آنجایی که AM404 فقط اعصابی را که حامل درد هستند هدف قرار می‌دهد، ممکن است از بی‌حسی، ضعف عضلانی و عوارض جانبی که با بی‌حس‌کننده‌های موضعی سنتی همراه هستند، جلوگیری کند.
پروفسور پریل اضافه می‌کند: «اگر بتوانیم داروهای جدیدی بر اساس AM404 تولید کنیم، ممکن است در نهایت درمان‌هایی برای درد داشته باشیم که بسیار مؤثر باشند و در عین حال ایمن‌تر و دقیق‌تر هم باشند.»
نکات کلیدی این پژوهش:
- عملکرد محیطی: AM404، که از استامینوفن تولید می‌شود، کانال‌های سدیم را در اعصاب حسگر درد مسدود می‌کند.
- مکانیسم جدید: این یافته، این باور را که استامینوفن فقط در مغز و نخاع عمل می‌کند، به چالش می‌کشد.
- پتانسیل درمانی: این کشف می‌تواند منجر به تولید جایگزین‌های ایمن‌تر و دقیق‌تر برای بی‌حس‌کننده‌های موضعی فعلی شود.
اطلاعاتی درباره این خبر پژوهشی در حوزه نوروفارماکولوژی:
- نویسنده: دانا مارکس (Danae Marx)
- منبع: دانشگاه عبری اورشلیم
- تماس: دانا مارکس – دانشگاه عبری اورشلیم
- تصویر: اعتبار تصویر متعلق به Neuroscience News است.
متابولیت ضد درد استامینوفن، AM404، به صورت محیطی عمل کرده و مستقیماً کانال‌های سدیم را مهار می‌کند.
استامینوفن برای دهه‌ها برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط استفاده شده است. اثر ضد درد آن عمدتاً به متابولیت آن، AM404، نسبت داده می‌شود که بر روی گیرنده‌های کانابینوئید یا کانال‌های TRPV1 در نورون‌های سیستم عصبی مرکزی (CNS) عمل می‌کند.
در این مطالعه نشان داده شده است که AM404 توسط نورون‌های حسی اولیه تولید می‌شود. این ماده جریان سدیم را در نورون‌های گیرنده درد مهار می‌کند، از تولید پتانسیل عمل (AP) جلوگیری کرده و رفتار دفاعی در برابر درد را در موش‌های صحرایی ساده‌لوح و ملتهب کاهش می‌دهد.
ما نشان دادیم که این اثر ضد درد AM404 از طریق مهار مستقیم کانال‌های سدیم ولتاژی (NaV) 1.8 و ۱.۷ در محل اتصال بی‌حس‌کننده موضعی انجام می‌شود. مهار NaV1.8 و ۱.۷ مختص AM404 بود و در سایر متابولیت‌های استامینوفن مشاهده نشد.
یافته‌های ما نشان می‌دهد که اثر ضد درد استامینوفن عمدتاً از طریق مهار مستقیم کانال‌های سدیم گیرنده درد توسط AM404 در نورون‌های گیرنده درد محیطی انجام می‌شود.
یافته‌های ما پایه‌ای را برای توسعه بالقوه AM404 به عنوان یک ضد درد موضعی انتخابی فراهم می‌کند.
