در روزهای اخیر، موضوع نقش روحانیون در دوران پهلوی و تأثیرات آن بر تحولات اجتماعی و سیاسی ایران، به یکی از مباحث داغ روز تبدیل شده است. در این راستا، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالله رحیم‌پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و از فعالان عرصه دین و سیاست، با طرح سؤالاتی اساسی، به تحلیل و بررسی این موضوع پرداخته است. او ضمن اشاره به تاریخ گذشته ایران، به واکاوی نقش روحانیون در عرصه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی، به‌ویژه در دوران حکومت محمدرضا شاه پهلوی، پرداخته است.
رحیم‌پور ازغدی به نقش روحانیون در مبارزات انقلابی اشاره کرده و یادآور شده است که این قشر به عنوان پیشروان فرهنگی و اجتماعی، همواره در صحنه‌های مختلف اجتماعی حضوری فعال داشته‌اند. او بر این باور است که روحانیون در مقابل ظلم و فساد، علاوه بر ادای مسئولیت دینی خود، به عنوان مدافعان حقوق مردم نیز عمل کرده‌اند.
وی همچنین سؤالاتی را مطرح کرده است که می‌تواند به درک بهتر نقش روحانیون در آن دوران کمک کند. به عنوان مثال، او از این می‌پرسد که آیا روحانیون در دوران شاه به‌طور فعال در مبارزات مردم علیه رژیم پهلوی مشارکت داشتند یا خیر؟ آیا آنها تنها به انتقاد از وضعیت موجود پرداخته و همچنان در حال و هوای خود باقی مانده بودند؟ رحیم‌پور ازغدی با تأکید بر این موضوع، به بررسی اسناد و شواهد تاریخی پرداخته و به مواردی اشاره کرده که نشان از فعالیت‌های مؤثر روحانیون در راستای بهبود وضعیت اجتماعی و سیاسی کشور داشته است.
از جمله نکات قابل توجهی که ایشان به آن پرداخته، می‌توان به تشکیل و تأسیس نهادهای اجتماعی و فرهنگی توسط روحانیون اشاره کرد. در آن دوران، با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی موجود، روحانیون به‌ویژه در مناطق روستایی و حومه‌ی شهرها، اقدام به ایجاد مدارس و نهادهای اجتماعی کردند که به ترویج علم و دانش و ارتقای سطح آگاهی مردم منجر شد.
رحیم‌پور ازغدی همچنین به مسئله تبعیض اجتماعی و نابرابری در دوران شاه اشاره کرده و یادی از وقایع تاریخی می‌کند که نشان‌دهنده تلاش‌های روحانیون در جهت احقاق حقوق مردم است. او با اشاره به قیام ۱۵ خرداد، اعتصابات و تظاهرات‌ها، تأکید می‌کند که روحانیون به عنوان نمایندگان مردم، در تمامی این حوادث حضوری تاثیرگذار داشتند و به انتقاد از رژیم پرداخته و مردم را به مبارزه علیه ظلم و فساد دعوت کردند.
حجت‌الاسلام والمسلمین رحیم‌پور ازغدی همچنین با انتقاد از نادیده گرفتن این نقش در تاریخ‌نگاری‌ها، به لزوم پژوهش‌های دقیق‌تر در این زمینه اشاره کرده و تأکید می‌کند که نباید نقش روحانیت در تحولات اجتماعی و سیاسی کشور را فراموش کرد. وی تصریح می‌کند که تاریخ نمی‌تواند بدون پرداختن به فعالیت‌ها و تأثیرات روحانیون، به تصویر دقیق و کاملی از وقایع بپردازد.
در نهایت، می‌توان به اهمیت توجه به نظرات و تحلیل‌های دین‌پژوهان و کارشناسان در خصوص تاریخ معاصر ایران اشاره کرد. رحیم‌پور ازغدی با دعوت به گفت‌وگو و تبادل نظر میان دانشگاهیان، تاریخ‌پژوهان و فعالان اجتماعی، جست‌وجوی حقیقت را برای فهم بهتر و دقیق‌تر تاریخ کشور ضروری می‌داند. وی تاکید می‌کند که این نوع تحلیل‌ها می‌تواند به ایجاد همدلی و وفاق ملی کمک کرده و راهگشای آینده‌ای بهتر برای ایران اسلامی باشد.
در مجموع، تلاش‌های حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالله رحیم‌پور ازغدی در پژوهش و طرح پرسش‌های کلیدی در مورد نقش روحانیون در تاریخ معاصر ایران، نشان‌دهنده اهمیت و ضرورت بررسی عمیق‌تر و جامع‌تر تاریخ است. با توجه به اسناد و شواهد موجود، این تلاش‌ها می‌تواند به شناخت بهتر از تاریخ و واقعیت‌های اجتماعی و سیاسی کشور کمک کند.
