دنیای جو ابرکرومبی در آستانه اقتباس سینمایی؟ جیمز کامرون سکان دنیای تاریک «قانون اول» را به دست می‌گیرد!

به نظر می‌رسد که طرفداران دنیای فانتزی تاریک جو ابرکرومبی (Joe Abercrombie) به زودی شاهد اقتباس سینمایی از آثار او خواهند بود. شایعاتی مبنی بر کارگردانی این پروژه توسط جیمز کامرون (James Cameron)، کارگردان مشهور آواتار (Avatar) به گوش می‌رسد که این خبر، هیجان زیادی را در بین علاقه‌مندان برانگیخته است.

جیمز کامرون که با ساخت فیلم‌های علمی-تخیلی و فانتزی حماسی مانند ترمیناتور (Terminator) و بیگانه ها (Aliens) شناخته می‌شود، از سال ۱۹۸۴ همواره در صدر اخبار سینمای جهان بوده و با جلوه‌های بصری نوآورانه‌اش در فیلم آواتار، تحولی عظیم در این عرصه ایجاد کرد. حال به نظر می‌رسد که او قصد دارد دنیای تاریک و بی‌رحم جو ابرکرومبی را به پرده سینما بکشاند.

البته این اولین بار نیست که نام جو ابرکرومبی و آثارش در کنار پروژه‌های سینمایی شنیده می‌شود. پیش‌تر نیز صحبت‌هایی از ساخت فیلم بر اساس رمان شیاطین (The Devils) به کارگردانی جیمز گان (James Gunn) به میان آمده بود، اما این پروژه هرگز به مرحله تولید نرسید.

اقتباس سینمایی از «شیاطین»؛ رویایی که ممکن است به واقعیت بپیوندد

ورود جیمز کامرون به دنیای فانتزی ابرکرومبی، اتفاقی بسیار هیجان‌انگیز است، اما این سوال مطرح می‌شود که آیا واقعا شاهد اقتباسی درخور و شایسته از آثار او خواهیم بود؟ از آنجایی که آواتار در گیشه سینما خوش درخشید، این امیدواری وجود دارد که کامرون بتواند دنیای پر از خشونت و شخصیت‌پردازی‌های پیچیده ابرکرومبی را به تصویر بکشد و حق مطلب را ادا کند.

یکی از طرفداران دنیای فانتزی به نام Hiu Gregg، در وب‌سایت The Fantasy Inn درباره آثار جو ابرکرومبی می‌گوید: «نوشته‌های او بسیار جذاب و آمیخته با طنز تلخ و خودآگاهی است. بسیاری از شخصیت‌هایش، درون‌گرا، بدبین و به‌یادماندنی هستند که حتی در میان فجایع وحشتناک، اندکی سربه‌سر گذاشتن و شوخ‌طبعی به فضا اضافه می‌کنند.»

با توجه به این توصیفات، اقتباس سینمایی از آثار ابرکرومبی باید حال‌وهوایی شبیه به آثار شرارت‌بار و کمیک‌بوکی جیمز گان، به‌ویژه نگهبانان کهکشان (Guardians of the Galaxy) داشته باشد.

کدام رمان ابرکرومبی برای اقتباس مناسب‌تر است؟

Hiu Gregg معتقد است که چالش اصلی اقتباس از آثار ابرکرومبی، انتخاب داستان مناسب است: «باید در انتخاب بازیگران دقت زیادی به خرج داد. باید متن داستان را به‌گونه‌ای اقتباس کرد که جلوه‌های جدیدی به آن ببخشد. اگر بخواهید با آن کاملًا جدید برخورد کنید، محکوم به شکست هستید. این کتاب را می‌توان با پنج کلمه توصیف کرد: شوخی انتقادی با حضور پاپ. اگر جیمز کامرون بخواهد این فیلم را بسازد، باید چشمانداز جیمز گان پیرامون “شوخی انتقادی” را الگو قرار دهد.»

به نظر می‌رسد که خود ابرکرومبی نیز در این زمینه با جورج آر. آر. مارتین (George R.R. Martin) هم‌عقیده است. او در گفتگویی در سال ۲۰۰۸ فاش کرد که خواهان اقتباس «بازی تاج‌وتخت» در اواخر دهه ۹۰ میلادی بوده است. هر دو نویسنده با جهان‌های خیالی‌شان، طرفداران بسیاری را مجذوب خود کرده‌اند و داستان‌هایشان پر از اتفاقات شوکه‌کننده و غیرقابل پیش‌بینی است؛ اتفاقاتی که جای خالی‌شان در آثار فانتزی کلاسیک احساس می‌شود. خود این مسئله به سبک خاص جو ابرکرومبی در داستان‌پردازی اشاره دارد.

با این اوصاف، بهتر است نگاهی داشته باشیم به ۵ رمان برتر این نویسنده که ارزش اقتباس دارند:

۱. قهرمانان (The Heroes)

• سال انتشار: 2011

روایتی خشن از جنگ، خیانت و رستگاری که در بستر نبردی سه‌روزه میان اتحاد شمال و جنگجویان وحشی شمال رخ می‌دهد. کل ماجرا در اطراف مجموعه‌ای از سنگرهای ایستاده به نام «قهرمانان» اتفاق می‌افتد. این رمان در دنیایی مشترک با دنیای سه‌گانه «قانون اول» واقع شده است. توصیف‌هایی که ابرکرومبی در به تصویر کشیدن کنش‌ها، شخصیت‌ها، خشونت و بی‌قانونی در کتاب به کار می‌برد، بی‌آنکه به ورطه سادیسم بیفتد، بسیار موثر است. شخصیت‌هایی چون کرندن کراو (Crunden Craw)، بربر نجیب‌زاده، سرشار از ضعف‌های انسانی‌اند و شخصیتی چندوجهی دارند.

۲. شیاطین (The Devils)

• سال انتشار: 2004

این رمان اروپای قرون وسطایی را به تصویر می‌کشد و تکنولوژی در آن نقش مهمی دارد. کلیسا را روحانیونی اداره می‌کنند که در راس آن‌ها یک پاپ ده‌ساله نشسته است. در ورای مرزها، الف‌هایی در تجارت با جادوگران بزرگ به سر می‌برند. تنها امید مردم متمدن، گروهی متنوع از یاغیان و دیوانگان به رهبری مردی خوش‌اخلاق به نام برادر دیاز (Brother Diaz) است که باید راهی سفری خطرناک به سرزمین نیروهای شیطانی شوند تا شاه‌دخت را به تخت پادشاهی برگردانند. ابرکرومبی به خوبی توانسته است که فضای فیلترشده ذهنی‌اش را به مخاطب انتقال دهد و بهترین راه برای توصیفش این است: «کوئنتین تارانتینو فانتزی می‌نویسد».

۳. تیغه خودی (The Blade Itself)

• سال انتشار: 2006

اولین رمان ابرکرومبی، ترکیبی از فضای تیره‌وتار «بازی تاج‌وتخت» با حس طنزی خاص و بریتانیایی است که اندکی از تری پرچت (Terry Pratchett) و تا حدی از «مانتی پایتون و جام مقدس» (Monty Python and the Holy Grail) الهام گرفته است. «تیغه خودی» فانتزی‌ای تمام‌عیار است که تمام جنبه‌های خشک و جدی ژانر را کنار گذاشته است.

۴. اندکی نفرت (A Little Hatred)

• سال انتشار: 2019

شاید این حس به شما هم دست داده باشد که رمان‌های فانتزی دچار رکود شده‌اند. اما جو ابرکرومبی در «اندکی نفرت» این حس را از بین می‌برد. این رمان داستانی پرکشش درباره دسیسه و خیانت را در جهانی فانتزی تعریف می‌کند که در آستانه نخستین انقلاب صنعتی است.

۵. سرزمین سرخ (Red Country)

• سال انتشار: 2012

«سرزمین سرخ» همان کاری را برای فانتزی می‌کند که نابخشوده (Unforgiven) کلینت ایستوود برای وسترن انجام داد. سرزمین سرخ پنجمین رمان مستقل در دنیای «قانون اول» است که با معرفی شای ساوث (Shy South) آغاز می‌شود؛ زنی که قبلا راهزن بوده است. او زنی است که به دنبال یافتن خواهر و برادر گمشده‌اش پا به دنیایی خشن و بی‌رحم می‌گذارد.

در پایان باید گفت با وجود تمام پتانسیل‌های موجود، اقتباس از آثار ابرکرومبی کار آسانی نخواهد بود و نیازمند درک عمیقی از دنیای او و سبک خاصش است. باید منتظر ماند و دید که آیا جیمز کامرون می‌تواند این چالش بزرگ را با موفقیت پشت سر بگذارد و طرفداران را راضی کند یا خیر.

منبع: تلگراف