«اجل معلق»: کمدی سیاه عطاران، تجربه‌ای نزدیک به مرگ و زندگی
رضا عطاران بار دیگر با سریالی کمدی، اما این‌بار با چاشنی مرگ، به شبکه نمایش خانگی بازگشته است. سریال «اجل معلق» به کارگردانی عادل تبریزی، همان‌طور که از نامش پیداست، نگاهی طنزآمیز به مسئله مرگ و زندگی دارد و سعی می‌کند مخاطب را به فکر فرو ببرد. این سریال که در ۲۰ قسمت تهیه شده، از ۲ خرداد از پلتفرم فیلم‌نت پخش خود را آغاز کرده است.
داستان سریال «اجل معلق»
داستان «اجل معلق» درباره دو دوست به نام‌های داوود شلغم (با بازی رضا عطاران) و غلام کله‌کدو (با بازی عباس جمشیدی‌فر) است که پس از بیکار شدن، با ورود شخصیتی به نام «اجل معلق» (با بازی بهزاد خلج) زندگی‌شان دستخوش تغییراتی می‌شود. این سریال با نگاهی طنزآمیز به موضوع مرگ و زندگی، سعی دارد مخاطب را به تفکر درباره ارزش زمان و روابط انسانی دعوت کند.
عوامل سریال
سریال «اجل معلق» اولین تجربه سریال‌سازی عادل تبریزی در شبکه نمایش خانگی است. حمزه صالحی نویسندگی این اثر را برعهده دارد. از جمله بازیگران این سریال می‌توان به:
- الیکا عبدالرزاقی
- عباس جمشیدی‌فر
- نصرالله رادش
- گیتی معینی
- بهزاد خلج
اشاره کرد.
تبریزی و اولین تجربه سریال‌سازی
«اجل معلق» اولین تجربه سریال‌سازی عادل تبریزی در شبکه نمایش خانگی محسوب می‌شود. تبریزی پیش از این فیلم سینمایی «گیج‌گاه» را در سال ۱۳۹۹ ساخته بود. این فیلم در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر توانست نامزد دریافت جایزه سیمرغ بلورین در ۲ بخش از جمله «کارگردان اول» برای تبریزی شود.
کمدی موقعیت با طعم عطاران
«اجل معلق» در ژانر کمدی موقعیت قرار می‌گیرد و تلاش کرده تا فضای آشنای آثار محبوب عطاران را زنده کند. با ترکیب چهره‌های آشنا، این سریال از همان قسمت اول، مخاطب را جذب می‌کند. با این حال، واکنش‌ها به قسمت اول نشان می‌دهد که مخاطبان به دو دسته تقسیم شده‌اند: گروهی که از بازگشت عطاران به فضای کمدی استقبال کرده‌اند و گروهی دیگر که سریال را سطحی و تکراری می‌دانند و نگرانند عطاران هم در مسیر فرسایشی آثار شبکه نمایش خانگی گرفتار شود.
طنز تلخ با رنگی از تفکر
«اجل معلق» ترکیبی از موقعیت‌های خنده‌دار و لحظاتی تفکربرانگیز درباره مرگ است. این سریال فراز و نشیب‌های از دست‌رفتن و معنا دادن به زندگی را به تصویر می‌کشد. نوآوری در به زیر سوال کشیدن کلیشه‌های نخ‌نما و از یاد نبردن تلخی‌های کار، این مجموعه را به جای خلق موقعیت‌های بامزه و ملموس، سراغ شوخی‌های دم‌دستی و آشنا رفته و سطحی از طرح کاریکاتور اراِیه می‌دهد. قسمت نخست این مجموعه به جای خلق موقعیت‌های بامزه و ملموس، سراغ شوخی‌های دم‌دستی و آشنا رفته و سطحی از طرح کاریکاتور ارائه می‌دهد.
به‌نظر می‌رسد هدف اولیه سریال، بازتاب مسائل اجتماعی از طریق طرح کمدی است، اما بیشتر به‌دنبال تکرار کلیشه‌های نه‌چندان خلاقانه در قالب‌های آشنا است.
در حالی که به نظر می‌رسد هدف اولیه سریال، استفاده از کمدی برای پرداختن به مسائل اجتماعی است، اما به نظر می‌رسد تمرکز بیشتر بر تکرار کلیشه‌های آشنا است تا ارائه دیدگاهی نو و خلاقانه.
ویژ‌گی‌های برجسته سریال
بازگشت عطاران به فرم آشنا، اما مدرن‌تر؟
رضا عطاران پس از سال‌ها، بار دیگر همان کاراکتر دوست‌داشتنی و ابله‌نمایی را که در «بزنگاه»، «کوچه اقاقیا» یا «ترش و شیرین» خلق کرده بود، این‌بار در فضایی سورئال و فلسفی بازسازی کرده است. اما با عمق بیشتر و بیانی کمتر کلیشه‌ای.
طنز تلخ با رنگی از تفکر
«اجل معلق» ترکیبی از موقعیت‌های خنده‌دار و لحظاتی تفکربرانگیز دربارۀ مرگ، فرصت‌های از دست‌رفته و معنا دادن به زندگی است. نوستالژی با زیرکی موفق شده بین طنز و تلخی، تعادلی خلق کند که برای مخاطب ایرانی کمتر آشناست.
شخصیت‌پردازی متفاوت
کاراکتر «اجل معلق» نه سیاه است نه سفید. او حتی ترسانک هم نیست، بلکه در لایه‌هایی طنز و حتی مهربانی دارد. این پیچیدگی در طراحی شخصیت‌ها، یکی از نقاط قوت سریال است.
