رحیم‌پور ازغدی، چهره شناخته‌شده و جنجالی در عرصه رسانه و سیاست ایران، اخیراً در یک گفت‌وگوی خود با یکی از رسانه‌ها با ادبیاتی تند و انتقادی، اقدام به پاسخگویی به ابهامات و انتقادات مطرح‌شده در خصوص مواضع و فعالیت‌هایش کرد. این گفت‌وگوی جنجالی بار دیگر توجه‌ها را به مسائل اخلاقی و روانی در فضای رسانه‌ای […]
رحیم‌پور ازغدی، چهره شناخته‌شده و جنجالی در عرصه رسانه و سیاست ایران، اخیراً در یک گفت‌وگوی خود با یکی از رسانه‌ها با ادبیاتی تند و انتقادی، اقدام به پاسخگویی به ابهامات و انتقادات مطرح‌شده در خصوص مواضع و فعالیت‌هایش کرد. این گفت‌وگوی جنجالی بار دیگر توجه‌ها را به مسائل اخلاقی و روانی در فضای رسانه‌ای کشور جلب کرد.
روح‌الله رحیم‌پور ازغدی که به عنوان یک شخصیت علمی و رسانه‌ای شناخته می‌شود، در طول سال‌ها نظرات خود را درباره مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایران به‌خصوص در رهیافت‌های دینی و انقلابی اعلام کرده است. وی در این گفتگو به صراحت از وضعیت موجود انتقاد کرده و به سوالات خبرنگار با لحنی قاطع و شدید پاسخ داد، که یکی از جملات جنجالی او «آیا شما واقعاً بیمار روحی و اخلاقی هستید؟!» بود. این جمله توجهات زیادی را به خود جلب کرده و محافل رسانه‌ای و عمومی را به بحث و جدل واداشته است.
رحیم‌پور ازغدی در پاسخ به سوالات خبرنگار، به رفتار و موضع‌گیری برخی از رسانه‌ها و نحوه برخورد آن‌ها با مسائل اجتماعی و سیاسی اشاره کرد و از آن‌ها به شدت انتقاد کرد. وی مدعی شد که برخی رسانه‌ها به دنبال تشویش اذهان عمومی و ترویج ناهنجاری‌های اجتماعی هستند و در این مسیر از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنند. به اعتقاد او، چنین رویکردهایی نه تنها به سلامت روانی و اخلاقی جامعه لطمه می‌زند، بلکه باعث ایجاد شکاف‌های عمیق‌تری بین اقشار مختلف مردم می‌شود.
این گفت‌وگو علاوه بر اینکه به‌عنوان یک نقطه عطف در کارنامه رسانه‌ای رحیم‌پور ازغدی محسوب می‌شود، به نوعی بازتاب‌دهنده وضعیت کنونی فضای رسانه‌ای کشور نیز هست. وی در ادامه به نقاط قوت و ضعف رسانه‌های موجود اشاره کرده و با نگاهی انتقادی بحث کرد که رسانه‌ها چقدر می‌توانند به تقویت بن‌مایه‌های فرهنگی و اجتماعی جامعه کمک کنند. او بر این نکته تأکید کرد که رسانه‌ها مسئولیت سنگینی بر دوش دارند و بایستی در تصمیم‌گیری‌های خود دقت لازم را به خرج دهند.
رحیم‌پور ازغدی همچنین به مسائلی مانند معضلات اجتماعی، فساد، و وضعیت فرهنگی جامعه پرداخت و بر لزوم برخورد قاطع با ناهنجاری‌های اجتماعی و فرهنگی تأکید کرد. وی با انتقاد از برخی رویکردهای موجود در سطح جامعه، خواستار توجه بیشتر مقام‌ها به این مسائل شد و بر این نکته تأکید کرد که برای پیشرفت و توسعه کشور، لازم است که نهادهای مختلف اجتماعی و فرهنگی همکاری بیشتری داشته باشند.
ازغدی در پایان این گفت‌وگو به موضوع نقد و نقادی پرداخت و با یادآوری اهمیت آزادی بیان، بر این نکته اصرار ورزید که انتقاد سازنده و محترمانه در هر جامعه‌ای ضروری است و باید فضایی برای ابراز نظرات مختلف وجود داشته باشد. با این حال، او هشدار داد که باید توجه داشت که برخی از انواع انتقاد ممکن است به بیماری‌های روحی و اخلاقی منجر شود و این خطر وجود دارد که به جای سازندگی، تخریب و تفرقه را به‌دنبال داشته باشد.
گفتگوی کنونی رحیم‌پور ازغدی به وضوح نشان‌دهنده خلأهای موجود در فضای رسانه‌ای و اجتماعی ایران است و نیاز به یک بازبینی اساسی در نحوه تعامل رسانه‌ها با مخاطبان و همچنین بین رسانه‌ها و جامعه را یادآوری می‌کند. او با طرح سؤالات چالش‌برانگیز، قرار است بار دیگر فضای گفت‌وگو را در میان فعالان رسانه‌ای فعال کند و اندیشه‌های نو را به جریان بیندازد. این گفت‌وگو نه تنها به‌عنوان یک سخنرانی جنجالی باقی خواهد ماند، بلکه ممکن است تبدیل به سنگ‌بنایی برای حرکت‌های اجتماعی و گفت‌وگوهای آتی در این زمینه شود.
