توافق ۹۰ روزه میان واشنگتن و پکن: کاهش تعرفه‌ها تا ۱۱۵ درصد
در پی تلاش‌های گسترده برای بهبود روابط تجاری میان چین و ایالات متحده، دو کشور به یک توافق ۹۰ روزه دست یافته‌اند که انتظار می‌رود تأثیر قابل توجهی بر تجارت دوجانبه و اقتصاد جهانی داشته باشد. این توافق که در روزهای اخیر به امضای مقامات دو کشور رسید، شامل کاهش تعرفه‌ها تا ۱۱۵ درصد بر روی کالاهای وارداتی و صادراتی هر دو کشور می‌شود.
توافق مذکور پس از سال‌ها تنش‌های تجاری و رقابت‌های اقتصادی میان دو ابرقدرت جهانی حاصل شده است. ایالات متحده و چین، به عنوان بزرگترین اقتصادهای جهان، در سال‌های اخیر به دلیل سیاست‌های تجاری تحریمی و تعرفه‌های سنگین به یکدیگر فشار وارد کرده‌اند. این جنگ تجاری به کاهش تبادلات اقتصادی و افزایش قیمت کالاها منجر شده بود و این امر تصمیم‌گیرندگان دو کشور را بر آن داشت تا به سمت یک حل و فصل مشترک گام بردارند.
در چارچوب این توافق، دو کشور متعهد شده‌اند که تعرفه‌های خود را به تدریج کاهش دهند. طبق توافق، ایالات متحده تعرفه‌های خود را به میزان ۵۰ درصد کاهش می‌دهد و در عوض چین نیز به ترتیب اقدام به کاهش تعرفه‌های خود خواهد کرد. پیش‌بینی می‌شود که این کاهش تعرفه‌ها در نهایت می‌تواند به کاهش قیمت تمام‌شده کالاها و افزایش دسترسی مصرف‌کنندگان به محصولات مختلف منجر شود.
مقامات دولتی دو کشور همچنین به دنبال تقویت همکاری‌های اقتصادی در زمینه‌های مختلف دیگر نیز هستند. این همکاری‌ها می‌تواند شامل سرمایه‌گذاری‌های مشترک، تبادل فناوری و همکاری‌های علمی و تحقیقاتی باشد که در نهایت به نفع هر دو کشور و جامعه جهانی خواهد بود. این توافق می‌تواند به عنوان یک فرصت جدید برای بهبود روابط تجاری و سیاسی میان واشنگتن و پکن مطرح شود.
برخی تحلیل‌گران نیز بر این باورند که این توافق یک نقطه عطف در تاریخ روابط چین و آمریکا به شمار می‌رود و می‌تواند به افزایش امیدواری‌ها نسبت به ثبات اقتصادی جهانی و کاهش عدم قطعیت‌های بازارهای مالی بینجامد. این اجلاس و توافق از سوی بسیاری از کشورهای دیگر نیز نظاره‌گر است و هرگونه تغییرات در این روابط می‌تواند بر بازارهای جهانی تأثیرگذار باشد.
اقدامات دو کشور در راستای توافق ۹۰ روزه تنها به کاهش تعرفه‌ها محدود نمی‌شود. چین قول داده است که در زمینه مالکیت معنوی و حقوق پتنت‌ها نیز اصلاحاتی اساسی انجام دهد. از سوی دیگر، ایالات متحده نیز وعده داده است که حمایت‌های بیشتری از شرکت‌های آمریکایی در چین به عمل آورد. این همکاری‌ها می‌تواند به نفع شرکت‌های کوچک و متوسط در هر دو کشور به ویژه با افزایش فرصت‌های تجاری و صادراتی بیانجامد.
از سوی دیگر، این توافق مبارزه با مسائل جهانی و چالش‌های زیست‌محیطی را نیز مد نظر قرار داده است. دو کشور متعهد شده‌اند که در زمینه کاهش گازهای گلخانه‌ای و تغییرات اقلیمی نیز به همکاری بیشتری بپردازند. محسوس بودن اثرات تغییرات آب‌وهوایی، دغدغه‌ای جهانی است و همکاری چین و آمریکا در این حوزه می‌تواند نمونه‌ای از تلاش‌های بین‌المللی برای حفظ محیط زیست باشد.
در نهایت، انتظار می‌رود که این توافق ۹۰ روزه میان واشنگتن و پکن نه تنها به بهبود اقتصادی دو کشور منجر شود، بلکه می‌تواند به عنوان یک الگو برای سایر کشورها در تعاملات اقتصادی و تجاری با یکدیگر مدنظر قرار گیرد. با پیاده‌سازی این توافق، ممکن است شاهد تغییرات مهمی در بازارهای جهانی و افزایش تعاملات اقتصادی باشیم که تأثیرات مثبت آن به سرعت خود را در عرصه‌های مختلف نشان خواهد داد.
با این حال، تحقق این اهداف نیازمند پیگیری و همکاری مداوم از طرف دو کشور خواهد بود و تنها به امضای یک توافق محدود نمی‌شود. زمان خواهد نشان داد که آیا این توافق می‌تواند به نتایج مثبتی در طولانی‌مدت منجر شود یا خیر.
