تهدیدات پزشکیان برای جلوگیری از اجرای قانون عفاف و حجاب؛ نماینده حامی جلیلی چه چیزهایی را فاش کرد؟
در چند روز گذشته، موضوع اجرای قانون عفاف و حجاب در ایران به یکی از محورهای بحث و گفت‌وگوی داغ در محافل سیاسی و اجتماعی تبدیل شده است. نمایندگان مجلس شورای اسلامی و مقامات دولتی نظرات و مواضع متفاوتی در این خصوص ابراز نموده‌اند، اما اظهارات یکی از نمایندگان مجلس در این زمینه به شدت مورد توجه قرار گرفته است.
در این راستا، «محمد پزشکیان»، نماینده مردم شهرستان «تبریز» در مجلس شورای اسلامی و معاون سابق وزیر بهداشت، در سخنرانی اخیر خود به شدت نسبت به اجرای این قانون ابراز نگرانی کرده و تهدید کرده است که اگر این قانون به طور جدی و غیرمحتاطانه اجرایی شود، عواقب ناخوشایندی به همراه خواهد داشت. او ضمن انتقاد از شدت و حدت اجرای این قانون، بر ضرورت توجه به احساسات و اذهان عمومی تاکید کرد.
پزشکیان که از حامیان پروژه‌های فرهنگی و اجتماعی با رویکرد مقابل به قانون عفاف و حجاب به شمار می‌آید، خاطرنشان کرد که در صورت اعمال فشارهای بیشتر بر شهروندان، ممکن است که ناامنی‌هایی در جامعه ایجاد شود. او اعتقاد دارد که این قبیل قوانین و مقررات باید به گونه‌ای طراحی شوند که با فرهنگ و اجتماع ایرانی سازگار باشند و نباید تحمیل شوند.
وی همچنین اعلام کرد که در ملاقات‌های خود با برخی از مقامات اجرایی و فرهنگی، انتقادات جدی نسبت به نوع اجرا و پیامدهای آن ابراز کرده و دریافت است که نگرانی‌های موجود در این خصوص تنها به نمایندگان مجلس محدود نمی‌شود، بلکه بخشی از جامعه را نیز به خود مشغول کرده است.
گفتنی است که «سعید جلیلی» به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران و یکی از چهره‌های تاثیرگذار پیشین، در این هفته با نمایندگان مجلس دیدار کرده و به بررسی موضوع اجرای قانون عفاف و حجاب پرداخت. در این دیدار، پزشکیان به نمایندگان هشدار داد که در این روند، نظارت و تحقق حقوق بشری زنان نباید نادیده گرفته شود.
پزشکیان در پایان تصریح کرد که مسئولان باید با رویکردی تعاملی و به دور از فشار و اجبار به اصلاح زیرساخت‌های فرهنگی و اجتماعی کشور بپردازند. وی به نمایندگان پیشنهاد کرد که به جای تمرکز بر اجرای قوانین سختگیرانه، باید فضایی را ایجاد کرد که افراد به انتخاب‌های خود در مورد پوشش و حضور اجتماعی‌شان افتخار کنند.
این اظهارات پزشکیان به طور خاص وجود نگرانی‌های اجتماعی، فرهنگی و بهداشتی را در اجرای قانونی که به نظارت بر عفاف و حجاب می‌پردازد، نشان می‌دهد. این انتقادات و پیشنهادها به وضوح یک واکنش به جدال‌های ایدئولوژیکی و فرهنگی موجود در جامعه ایران است.
از سوی دیگر، برخی دیگر از نمایندگان مجلس، با حمایت از اجرای این قانون تأکید کردند که حجاب به‌عنوان یک فریضه اسلامی، نیازمند رعایت و اعتقاد عمومی است و بر این باورند که اجرای این قانون می‌تواند به تقویت هویت اسلامی و ملی جامعه کمک کند.
با این حال، به نظر می‌رسد که اظهارات پزشکیان به عنوان یک نماینده بالاترین و بزرگ‌ترین نهاد قانون‌گذاری کشور، در کنار انتقادات از سوی برخی دیگر از شخصیت‌های اجتماعی و فرهنگی، نشان‌دهنده این واقعیت است که موضوع عفاف و حجاب نه تنها یک بحث حقوقی بلکه یک مسأله اجتماعی و زنده است که نیازمند گفت‌وگو و تعامل میان مختلف‌الآرا است.
در نهایت، آنچه که از محتوای این بحث به دست می‌آید این است که لازم است تبادل نظرهای بیشتری بین مسئولین و نهادهای مختلف در زمینه‌ی اجرا و تفسیر این قوانین صورت گیرد تا ضمن رعایت شان و حقوق انسانی، محیط اجتماعی متناسب و مناسبی برای تمامی افراد جامعه فراهم گردد.
