سرنوشت رشفورد در منچستر یونایتد: آیا او مهاجم نوکِ مربی جدید خواهد بود؟
در دنیای پرهیاهوی فوتبال، شایعات و گمانه‌زنی‌ها پیرامون نقل و انتقالات بازیکنان همواره داغ است. یکی از نام‌هایی که اخیراً بسیار شنیده می‌شود، مارکوس رشفورد، مهاجم منچستر یونایتد است. آیا او در این تیم خواهد ماند یا به تیم دیگری منتقل خواهد شد؟ و اگر بماند، آیا مربی جدید او را به عنوان مهاجم نوک به کار خواهد گرفت؟
چرا رشفورد را قرض دهیم وقتی جایگزین‌های بهتری نداریم؟
برخی از کارشناسان و هواداران معتقدند که منطقی نیست رشفورد را به صورت قرضی به تیم دیگری بفرستیم، در حالی که گزینه‌های بهتری در دسترس نیست. آن‌ها می‌گویند: «صرف استعداد برای نابودی به منچستر یونایتد نمی‌آید، عقل سلیم این را حکم می‌کند.»
منطق در منچستر یونایتد می‌میرد
یک نویسنده با نام کاربری Badwolf در یک Mailbox فوتبالی در این باره می‌نویسد:
اگر می‌خواهید چیزی را بفروشید، نباید با گفتن اینکه آشغال است شروع کنید. این کار نتیجه خوبی نخواهد داشت. از جرالد رتنر بپرسید. همچنین نباید با بازیکنان خود اختلاف پیدا کنید، به خصوص اگر می‌خواهید آن‌ها را با قیمت مناسب بفروشید، زیرا دست خود را رو کرده‌اید و هیچ فضایی برای مانور ندارید. همچنین نباید به دنیا بگویید که از شر آن‌ها خلاص شوید، زیرا ورشکست شده‌اید.
باشگاه تابستان گذشته (باز هم) تمایل خود را برای فروش رشفورد اعلام کرد. او هنوز آنجاست، حتی پس از یک دوره قرضی موفق. البته هنوز روزهای اولیه است، اما در این مرحله همه نشانه‌ها حاکی از آن است که هر سه بازیکن قرضی و گارناچو به صورت قرضی با پوشش بخشی از دستمزدها توسط یونایتد راهی تیم‌های دیگر می‌شوند. من هیچ شانسی برای فروش دالوت یا شاو نمی‌بینم، مگوایر جایی نمی‌رود، هیچ علاقه‌ای به اونانا وجود ندارد. تنها دو گزینه جدی برای خروج، هویلوند و انتقال غیرقابل تصور ماینو هستند.
در این مرحله، حرکت منطقی این است که حداقل به ظاهر پیشنهاد دهیم که رشفورد را به عنوان مهاجم حفظ کنیم – او از هر یک از گزینه‌هایی که احتمالاً جذب می‌کنیم بهتر است – و احتمالاً همین را در مورد آنتونی یا سانچو به عنوان یک شماره ۱۰ بگوییم. آن‌ها را مطلوب کنید و در بدترین سناریو واقعاً آن‌ها را امتحان کنید. چه کسی می‌داند، شاید این بازیکنان با استعداد واقعاً خوب باشند؟
در عوض، ما به احتمال زیاد پول زیادی را صرف عجایب یک یا چند فصلی می‌کنیم و سپس برای ۵ سال آینده با دستمزدهای کلان با آن‌ها گیر می‌کنیم. صرف استعداد برای نابودی به یونایتد نمی‌آید، عقل سلیم این را حکم می‌کند.
ادامه راه گلیزرها توسط رتکلیف
یکی دیگر از نویسندگان به نام اد ارن معتقد است که سیاست‌های جیم رتکلیف، مالک جدید منچستر یونایتد، در واقع ادامه همان سیاست‌های مخرب خانواده گلیزر است. او می‌گوید که رتکلیف با کاهش هزینه‌ها و اخراج کارکنان، در حال تبدیل کردن یک باشگاه فوتبال به یک موسسه مالی است.
فلوریان ویرتز در مقابل رایان شرکی: کدام یک درخشان‌تر خواهد بود؟
یکی از هواداران فوتبال به نام اریک از لس‌آنجلس، در نامه‌ای به Football365، انتقال احتمالی فلوریان ویرتز به لیورپول را با تجربه خرید خودرو در دوران همه‌گیری کرونا مقایسه می‌کند. او می‌گوید که انتظار برای ویرتز او را به یاد انتظار برای رسیدن خودروی جدیدش می‌اندازد، خودرویی که به دلیل اختلال در زنجیره تامین با تاخیر به دستش رسید. او همچنین این سوال را مطرح می‌کند که آیا رایان شرکی در منچسترسیتی می‌تواند از ویرتز درخشان‌تر ظاهر شود یا خیر.
هری کین مانع پیشرفت انگلیس می‌شود
یکی دیگر از نویسندگان، مایک از وستهم، معتقد است که هری کین، مهاجم تیم ملی انگلیس، مانع پیشرفت این تیم می‌شود. او می‌گوید که کین بسیار کند و یک‌بعدی است و مانع از آن می‌شود که انگلیس از استعدادهای درخشان خود به طور کامل استفاده کند.
آغاز دوباره انگلیس زیر نظر توخل
تام از آندور معتقد است که توماس توخل، سرمربی تیم ملی انگلیس، در حال خراب کردن تیمی است که به فینال یک تورنمنت بزرگ رسیده بود. او می‌گوید که توخل بهترین بازیکنان را در جای اشتباه قرار می‌دهد و بازیکنانی را به تیم اضافه می‌کند که به درستی کار نمی‌کنند.
چرا توخل باید جام جهانی را ببرد؟
دان از لندن معتقد است که توخل برای اثبات شایستگی خود به عنوان سرمربی تیم ملی انگلیس، باید جام جهانی را ببرد. او می‌گوید که رسانه‌های انگلیسی و بسیاری از هواداران انگلیسی، تنها در صورتی توخل را به عنوان یک مربی موفق قبول خواهند کرد که او انگلیس را به قهرمانی در جام جهانی برساند.
