ترس و اضطراب در پرواز تهران به بوشهر؛ گزارشی از حادثهای نگرانکننده
در روز دوشنبه، ۸ آبان ۱۴۰۲، پرواز شماره ۵۲۲۰ شرکت هواپیمایی ایرانایر، مسیر تهران به بوشهر، به یک حادثه نگرانکننده تبدیل شد که مسافران را در شرایط بحرانی قرار داد. این پرواز که حدود ساعت ۱۰ صبح از فرودگاه بینالمللی امام خمینی (ره) به مقصد فرودگاه بینالمللی بوشهر برنامهریزی شده بود، پس از چند دقیقه از پرواز با مشکل غیرمنتظرهای مواجه شد که موجب بروز ترس شدید در میان مسافران شد.
طبق گزارشهای به دست آمده، پس از پرواز، خلبان ناگهان اعلام اضطرار کرد و دستور بازگشت به فرودگاه مبدا را صادر نمود. علت این تصمیم، بروز مشکلات فنی در یکی از سیستمهای هواپیما عنوان شده است. در این لحظات بحرانی، صدای هشدارها و اعلامیههای متناقض موجب ایجاد جوی از هیجان و ترس در میان مسافران شد. بسیاری از مسافران، از جمله خانوادهها و کودکان، به شدت نگران وضعیت پرواز و جان خود شدند.
شواهد و اظهارات مسافران حاکی از این است که با اعلام بازگشت به فرودگاه، بسیاری از افراد شروع به ابراز نگرانی و گریه کردند. یکی از مسافران با اشاره به احساس ناامنی گفت: «در آن لحظه تصور میکردیم که ممکن است برای ما اتفاقی بیفتد. هیچکس انتظار چنین وضعیتی را نداشت و آنچه در ذهن ما میگذشت، کابوس بود.»
با وجود تمام ترس و اضطراب موجود در هواپیما، خلبان به خوبی توانست کنترل اوضاع را در دست بگیرد و پس از چند دقیقه پرواز دوباره به فرودگاه امام خمینی بازگشت. گروههای امدادی و پرسنل فرودگاه برای استقبال از مسافران و ارزیابی وضعیت آنها آماده بودند. خوشبختانه، با بازگشت موفقیتآمیز پرواز ۵۲۲۰، هیچکس دچار جراحت نشد و به رغم ترس و ناراحتی شدید مسافران، همه ی آنها به سلامت به زمین نشسته و از هواپیما خارج شدند.
پس از فرود، بررسی دقیق وضعیت هواپیما و سیستمهای آن توسط کارشناسان فنی آغاز شد. شرکت هواپیمایی ایرانایر در بیانیهای اعلام کرد که گزارشی درباره علت مشکل به وجود آمده در سیستمهای پرواز تهیه خواهد کرد و تلاش میکند تا با بررسیهای دقیق، از بروز این گونه مشکلات در آینده جلوگیری کند. این شرکت همچنین به مسافران ناراحت و مضطرب این پرواز، دلداری داده و از آنها بابت این حادثه عذرخواهی کرد.
در این شرایط، مقامات فرودگاه نیز بر اهمیت افزایش امنیت و ایمنی پروازها تأکید کردند و اعلام کردند که در حال تجزیه و تحلیل دقیق علل بروز این مشکل هستند. آنها همچنین از اینکه چنین حوادثی میتواند در اعتماد مردم به صنعت هوایی تأثیرگذار باشد، ابراز نگرانی کردند.
حوادث مشابه در صنعت هواپیمایی به هیچ وجه نادر نیست و برای مسافرانی که با ترس و اضطراب سوار بر هواپیما میشوند، میتواند تجربهای ترسناک باشد. بنابراین، اینگونه حوادث فرصت مناسبی برای شرکتهای هواپیمایی است تا به بررسی دقیق سیستمهای ایمنی و تعمیر و نگهداری ناوگان خویش بپردازند و اطمینان حاصل کنند که ایمنی مسافران در اولویت قرار دارد.
در پایان، باید گفت که این حادثه نه تنها نشاندهنده اهمیت ایمنی پرواز در صنعت هوانوردی است، بلکه یادآوری میکند که مسافران نیز باید در مواقع بروز مشکل به خلبانان و کادر پروازی اعتماد کرده و در شرایط ناامن از رفتارهای غیرمترقبه خودداری کنند. امیدواریم که با بررسی دقیق علل این مشکل و بهبود فرآیندها، دیگر شاهد بروز چنین وقایعی نباشیم و سفرهای هوایی برای مسافران ایمن و دلپذیر باقی بماند.