دونالد ترامپ، رئیسجمهور پیشین ایالات متحده، به تازگی در بیانیهای اعلام کرده است که قصد دارد استیون میلر، یکی از مشاوران ارشد خود در دوره ریاستجمهوریاش، را به عنوان مشاور امنیت ملی انتخاب کند. این تصمیم ترامپ به شدت مورد توجه رسانهها و تحلیلگران سیاسی قرار گرفته است، زیرا میلر یکی از چهرههای کلیدی در شکلدهی به سیاستهای داخلی و خارجی دوران ترامپ به شمار میرود.
استیون میلر، که به عنوان یکی از تئوریسینهای اصلی سیاستهای مهاجرتی ترامپ شناخته میشود، نقشی اساسی در تدوین و اجرای سیاستهای سختگیرانهای در زمینه مهاجرت و امنیت مرزی ایفا کرده است. او به خاطر مواضع قاطع خود در این زمینه و حمایت از سیاستهای مهاجرتی محدودکننده، از جمله ممنوعیتهای سفر به ایالات متحده از برخی کشورها، معروف شده است. انتخاب او به عنوان مشاور امنیت ملی میتواند به معنای ادامه و تشدید این نوع سیاستها باشد.
تحلیلگران سیاسی بر این باورند که انتخاب میلر به این سمت میتواند تغییرات عمدهایی در سیاستهای امنیت ملی ایالات متحده ایجاد کند. او با توجه به سابقه خود و دیدگاههای تند و بیرونی که دارد، ممکن است به اتخاذ تصمیمات سختگیرانهتری در زمینههای امنیتی و مبارزه با تروریسم منجر شود. در دوران ترامپ، میلر همواره به ترویج دیدگاههای ملیگرایانه و وطنپرستانه پرداخته است و این رویکرد میتواند بر جوانب مختلف سیاستهای خارجی و داخلی ایالات متحده تأثیر بگذارد.
با نگاهی به سیاستهای امنیت ملی دوران ترامپ میتوان دید که این دوره با تغییرات رادیکالی همراه بود. از خروج از توافقنامههای بینالمللی، مانند توافق هستهای ایران و پیمان پاریس، گرفته تا افزایش تنشها با چین و روسیه، همه این تحولات نشاندهنده یک چهارچوب امنیتی تیپیک برای رئیسجمهور پیشین بود. اگر میلر نیز به عنوان مشاور امنیت ملی انتخاب شود، ممکن است ترامپ به دنبال اعمال تغییراتی عمیقتر در استراتژیهای امنیت ملی باشد.
از سوی دیگر، این انتخاب میتواند تأثیرات معناداری بر روابط دیپلماتیک آمریکا با کشورهای دیگر داشته باشد. میلر به خاطر نظریههای خود در زمینه سیاستهای تجاری و اقتصادی نیز شناخته شده است و این میتواند به اتخاذ تصمیمات سختگیرانهتری در زمینه تجارت بینالمللی منجر شود. به عنوان مثال، او ممکن است بر ادامه جنگهای تجاری با کشورهایی چون چین و اتحادیه اروپا تأکید کند، که این موضوع میتواند پیامدهای گستردهای برای اقتصاد جهانی داشته باشد.
نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است که میلر به عنوان مشاور امنیت ملی، ممکن است به نوعی به بازگشت سیاستهای اوباما در زمینه دیپلماسی و مذاکرات بینالمللی پاسخ دهد. به عبارت دیگر، او ممکن است با یک رویکرد تهاجمی به تعامل با کشورهایی نظیر ایران یا کره شمالی بپردازد و از هرگونه تساهل و مدارا در سیاستهای امنیتی پرهیز کند.
در نهایت، باید گفت که انتخاب استیون میلر به عنوان مشاور امنیت ملی از سوی دونالد ترامپ، نه تنها تغییرات قابل توجهی در سیاستهای امنیت ملی ایالات متحده به همراه خواهد داشت، بلکه میتواند بر روی سیاستهای اقتصادی، تجاری و دیپلماتیک ایالات متحده تأثیرات عمیقی بگذارد. بطور کلی، این تصمیم، نمایانگر تمایل ترامپ به بازگشت به اصول اولیه سیاستهای خود در دوران ریاستجمهوریاش و تداوم خطمشیهای تند و انتقادی است که او در سالهای گذشته به اجرا گذاشته است. در این صورت، باید منتظر ماند و دید که آیا این تغییرات به نفع آمریکا و تعاملات بینالمللی آن خواهد بود یا خیر.