بیداد در معدن دامغان: هفت کارگر جان خود را از دست دادند
در حادثه‌ای تلخ و غم‌انگیز، هفت کارگر در معدن ذغال‌سنگ دامغان جان خود را از دست دادند. این رویداد ناگوار که در تاریخ ۲۳ مهرماه ۱۴۰۲ رخ داد، زنگ خطری دوباره برای وضعیت ایمنی معادن را به صدا درآورد و جامعه را در اندوهی عمیق فرو برد.
این حادثه در ساعت ۱۱ صبح به وقوع پیوست و بلافاصله پس از آن نیروهای امداد و نجات به محل حادثه اعزام شدند. بر اساس گزارش‌ها، کارگران به منظور انجام فعالیت‌های روزانه خود وارد معدن شده بودند که ناگهان با ریزش زمین مواجه شدند. این حادثه به طور ناگهانی جان تعدادی از کارگران را در یک لحظه گرفت و نگرانی‌ها درباره ایمنی معادن در کشور را دوباره بالا برد.
طبق اطلاعات منتشر شده، کارگران جان‌باخته شامل؛ «علی اکبری»، «محمدرضا حسینی»، «سعید ترابی»، «حمیدرضا قاسمی»، «جهانگیر میرزایی»، «امین خدادادی» و «کیوان نیک‌فر» هستند. بیشتر این افراد سال‌ها در این معدن کار کرده و به عنوان کارگران با تجربه شناخته می‌شدند.
شورای کارگری و نمایندگان کارگران در واکنش به این حادثه، خواستار بررسی دقیق علل بروز آن شدند. همچنین آنها بر ضرورت ارتقاء استانداردهای ایمنی در معادن تأکید کردند و اعلام کردند که مسئولان باید به مسئله ایمنی کارگران در این صنعت توجه ویژه‌ای داشته باشند. این حادثه به روشنی نشان‌دهنده ضعف‌های بنیادین در سیستم ایمنی معادن کشور است و باید به عنوان یک هشدار جدی مورد توجه قرار گیرد.
مدیر کل محیط زیست استان سمنان نیز با ابراز تاسف نسبت به این حادثه، بر لزوم نظارت دقیق بر معادن در این منطقه تأکید کرد. وی گفت: «حوادثی از این دست باید به عنوان یک زنگ خطر جدی برای مسئولین ذی‌ربط در نظر گرفته شود. معادن به عنوان یکی از بسترهای اصلی اشتغال باید در کنار رعایت حقوق کارگران، نسبت به حفظ ایمنی آنان نیز مسئول باشند».
بسیاری از کارشناسان و فعالان حوزه کارگری معتقدند که عدم رعایت اصول ایمنی در معادن عامل عمده بروز چنین حوادثی است. آنها همچنین به کمبود تجهیزات ایمنی مناسب و عدم آموزش کافی برای کارگران اشاره می‌کنند که می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد.
پس از این حادثه، گروه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی نیز به این موضوع واکنش نشان دادند. برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با ابراز تأسف از این رویداد، خواستار اقدامات عاجل در زمینه‌های ایمنی معادن و حمایت از خانواده‌های کارگران جان‌باخته شدند. این نمایندگان همچنین تأکید کردند که باید قوانین ایمنی در محل‌های کار سخت‌گیرانه‌تر اجرایی شود.
خانواده‌های کارگران جان‌باخته نیز با تجمع در مقابل معدن، خواستار بررسی دقیق این واقعه و پاسخگویی مسئولان نسبت به حوادث مشابه شدند. یکی از اعضای خانواده یکی از کارگران جان‌باخته در مصاحبه‌ای تصریح کرد: «ما تنها خواهان عدالت و رسیدگی به وضعیت ایمنی معادن هستیم. فرزندان ما حق زندگی و کار در شرایط ایمن را دارند و هیچ‌کس نباید به راحتی جانشان را به خطر بیندازد».
این حادثه دیگر بار بر لزوم نظم و انضباط در زمینه ایمنی کار در معادن تأکید می‌کند و به ما یادآوری می‌کند که ایمنی هیچگاه نباید فدای سودآوری و صرفه‌جویی در هزینه‌ها شود.
در پایان، جامعه باید با همبستگی و تلاش برای ایجاد تغییرات مثبت در این حوزه، از تکرار چنین حوادثی جلوگیری کند و آینده بهتری برای کارگران و خانواده‌های آنها بسازد. حوادث تلخ نظیر این مورد، مانع از فراموشی زحمات و تلاش‌های بی‌وقفه کارگران نمی‌شود و باید این حادثه تبدیل به دستاویزی برای اصلاحات جدی در این صنعت شود.
