بی‌خوابی: قاتل پنهان میگرن؟ (دردی که نمی‌شناختید)
آیا می‌دانستید کمبود خواب می‌تواند تجربه‌ی میگرن را برایتان به کابوسی تمام‌عیار تبدیل کند؟ تحقیقات جدید، پرده از ارتباطی ناگسستنی بین بی‌خوابی و تشدید دردهای میگرنی برداشته است. در این مقاله، به بررسی یافته‌های این پژوهش می‌پردازیم و نشان می‌دهیم چگونه کمبود استراحت شبانه، مغز افراد مبتلا به میگرن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
بر اساس تحقیقات جدید، محرومیت از خواب، نحوه‌ی پردازش درد در مغز افراد مبتلا به میگرن را تغییر می‌دهد. دانشمندان با استفاده از الکتروانسفالوگرافی (EEG) و تحریک درد، متوجه شدند که مغز افراد مبتلا به میگرن پس از کم‌خوابی، واکنش متفاوتی نشان می‌دهد و توانایی‌اش در سرکوب سیگنال‌های درد کاهش می‌یابد.
این مطالعه، بینش‌های ارزشمندی را در مورد چگونگی اختلال در خواب، در تحریک یا بدتر شدن حملات میگرنی ارائه می‌دهد و می‌تواند راهنمای درمان‌های مؤثرتر باشد. محققان بر نیاز به درک بهتر این اختلال شایع و ناتوان‌کننده، برای بهبود کیفیت زندگی در سال‌های اوج کار و تحصیل تأکید می‌کنند.
نکات کلیدی این تحقیق:
- ارتباط خواب و میگرن: کم‌خوابی، تنظیم درد را در مغز افراد مبتلا به میگرن مختل می‌کند.
- تغییر واکنش مغز: افراد مبتلا به میگرن، پس از کم‌خوابی، فعالیت مغزی بیشتری در پاسخ به درد نشان می‌دهند.
- کاهش مهار درد: مکانیسم‌های مغزی که به طور معمول درد را کاهش می‌دهند، در افراد مبتلا به میگرن کم‌اثرتر هستند.
منبع این پژوهش، دانشگاه علم و صنعت نروژ (NTNU) است.
میگرن و رازهای ناگشوده آن
برای اولین بار، محققان به بررسی اتفاقاتی که در مغز افراد مبتلا به میگرن در هنگام کمبود خواب رخ می‌دهد، پرداخته‌اند.
میگرن با سردردهای ضربان‌دار، ترس از نور (فوتوفوبیا)، استفراغ، حالت تهوع و افزایش حساسیت به صدا مشخص می‌شود. این بیماری تقریباً پانزده درصد از جمعیت نروژ را تحت تأثیر قرار می‌دهد که تقریباً برابر با شیوع جهانی آن است.
میگرن، یکی از مهم‌ترین دلایل ناتوانی در افراد بین ۱۶ تا ۵۰ سال است.
دکتر “پتر مو املند” (Petter Moe Omland)، پزشک و محقق فوق دکتری در دانشگاه علم و صنعت نروژ (NTNU) می‌گوید: «این سال‌ها، سال‌های مهمی در زندگی افراد از نظر تحصیل، آموزش عالی و شغل است. میگرن بار سنگینی را بر دوش فرد و جامعه می‌گذارد. بسیاری از افراد مبتلا به میگرن، اغلب از کار غایب هستند.»
“املند” در ادامه می‌افزاید: «این یک اختلال بسیار شایع است که باید آن را بهتر درک کنیم تا بتوان درمان بهتری ارائه داد.»
یافته‌های جدید در مورد مغز میگرنی
“املند” و تیم تحقیقاتی‌اش، قطعه جدیدی از پازل مغز میگرنی را کشف کرده‌اند.
به گفته‌ی “املند”: «به خوبی شناخته شده است که خواب می‌تواند سردردهای میگرنی را تسکین دهد، حملات میگرنی می‌توانند در طول یا بعد از خواب شروع شوند و بسیاری از افراد مبتلا به میگرن می‌گویند که اختلال در خواب، حملات را تحریک می‌کند.»
بیماران میگرنی نیز در مقایسه با افراد بدون سردرد، کیفیت خواب پایین‌تری دارند، بیشتر دچار خستگی در طول روز می‌شوند و اختلالات خواب بیشتری را تجربه می‌کنند. علاوه بر این، بی‌خوابی با افزایش خطر ابتلا به میگرن مرتبط است.
بسیاری از افراد مبتلا به میگرن در طول حملات، احساس دردناکی از لمس دارند و بین حملات، حساسیت بیشتری به نور، بو و لمس نشان می‌دهند.
“املند” می‌گوید: «اکنون اطلاعات بیشتری در مورد ارتباط بین درد و خواب داریم.»
این مطالعه در مجله پزشکی “Cephalalgia” به دلیل مشارکت در ارائه بینش‌های ارزشمند در درک سردرد و درمان آن، مورد توجه قرار گرفت.
خواب قربانی شد
افراد مورد آزمایش، برای کمک به محققان در یافتن پاسخ‌های جدید، فداکاری‌های زیادی کرده‌اند. در طول دو مطالعه، ۱۴۰ نفر خواب خود را قربانی کردند و سیستم عصبی مغزشان مورد مطالعه و اندازه‌گیری قرار گرفت.
معاینات، اندازه‌گیری‌های سریع و ایمنی از اتفاقاتی است که در مغز رخ می‌دهد. در آخرین مقاله منتشر شده از این مطالعات، افراد تحت درد قرار گرفتند تا محققان در NTNU اطلاعات بیشتری در مورد ارتباط بین خواب و میگرن کسب کنند.
شرکت‌کنندگان در مطالعه به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه افراد مبتلا به میگرن و گروه دوم افراد سالم به عنوان گروه کنترل. این مطالعه به صورت دوسوکور انجام شد، به این معنی که محققان نمی‌دانستند چه کسی به کدام گروه تعلق دارد.
شرکت‌کنندگان دو بار در روزهای مختلف مورد بررسی قرار گرفتند. همه پس از دو شب خواب معمولی و پس از دو شب کاهش خواب مورد معاینه قرار گرفتند. تمام شرکت‌کنندگان نیز مجبور بودند یک دفترچه خاطرات خواب داشته باشند و همچنین از یک دستگاه متر الکترونیکی که خواب را ثبت می‌کرد، استفاده کنند.
در طول معاینه واقعی، شرکت‌کنندگان کلاهی با الکترودهای EEG بر سر داشتند. از الکترودهای EEG برای اندازه‌گیری فعالیت در مغز در طول دو نوع تحریک درد، یکی با لیزر و دیگری با تحریک الکتریکی استفاده شد.
به این ترتیب، محققان توانستند فعالیت در مغز را اندازه‌گیری کنند و بررسی کنند که مغز پس از کمبود خواب، چگونه سیگنال‌های درد را مدیریت می‌کند.
تجربه‌ی شخصی میگرن
“املند” می‌گوید: «هیچ‌کدام از این‌ها خطرناک نبود، اما واضح بود که ناراحت‌کننده است. افراد مبتلا به میگرن به طرز باورنکردنی در آزمایشات داوطلب می‌شوند، زیرا می‌خواهند دانش بیشتری در مورد این بیماری وجود داشته باشد.»
این مطالعه نشان می‌دهد که قشر مغز در افراد مبتلا به میگرن، در هنگام کمبود خواب، واکنش متفاوتی نسبت به درد نشان می‌دهد. در یک مطالعه‌ی جدید دیگر، محققان نشان دادند که کمبود خواب، سیستم‌هایی را در مغز تحت تأثیر قرار می‌دهد که فعال‌سازی سلول‌های عصبی را در افراد مبتلا به میگرن کند می‌کنند.
ممکن است این سیستم‌ها باعث شوند که مغز، درد و سایر برداشت‌های حسی را در افراد مبتلا به میگرن، متفاوت از افرادی که این سردردها را تجربه نمی‌کنند، پردازش کند.
“املند” می‌گوید: «مکانیسم‌هایی که قرار است درد را کاهش دهند، در افرادی که میگرن ندارند، به خوبی کار نمی‌کنند. درد در افراد سالم به اندازه‌ی کافی کاهش نمی‌یابد.»
“املند” خودش قبل از شروع مطالعه در مورد میگرن، به آن مبتلا نبود، اما برای مدتی به آن دچار شد.
او می‌گوید: «من فرزندان کوچک داشتم، به عنوان پزشک و همچنین محقق کار می‌کردم. پس از یک دوره‌ی طولانی که خیلی کم می‌خوابیدم، شروع کردم به بیدار شدن با حملات شدید میگرنی در وسط شب. این بسیار آزاردهنده بود.»
“املند” در پایان اضافه می‌کند: «مغز من آشکارا نمی‌توانست کم‌خوابی طولانی‌مدت را تحمل کند. این واقعیت که خودم این سردردها را تجربه کردم، انگیزه مضاعفی برای درک بیشتر آن شد.»
درباره‌ی این خبر تحقیقاتی در مورد خواب و درد میگرن
- نویسنده: نانسی بازیلچوک (Nancy Bazilchuk)
- منبع: NTNU
- تماس: نانسی بازیلچوک – NTNU
- تصویر: اعتبار تصویر متعلق به Neuroscience News است.
پژوهش اصلی به صورت دسترسی آزاد با عنوان “میگرن و خواب ناکافی: تأثیر محدودیت خواب بر پتانسیل‌های برانگیخته‌ی دردناک در میگرن” توسط “پتر مو املند” و همکارانش در مجله‌ی “Cephalalgia” منتشر شده است.
چکیده
میگرن و خواب ناکافی: تأثیر محدودیت خواب بر پتانسیل‌های برانگیخته‌ی دردناک در میگرن
زمینه
ارتباط بین خواب ناکافی و میگرن تا حد زیادی بدون توضیح باقی مانده است. در این مطالعه‌ی دوسوکور متقاطع، ما بررسی می‌کنیم که آیا خواب ناکافی، پردازش سیگنال‌های دردناک را در افراد مبتلا به میگرن در مقایسه با افراد بدون میگرن بیشتر مختل می‌کند یا خیر.
روش‌ها
پتانسیل‌های برانگیخته به محرک‌های لیزری دردناک و محرک‌های پوستی الکتریکی با چگالی بالا در افراد مبتلا به میگرن و گروه کنترل پس از دو شب خواب معمول و پس از دو شب محدودیت خواب (۴ ساعت خواب در شب) ثبت شد.
محققانی که اندازه‌گیری‌ها و پردازش داده‌ها را انجام می‌دادند، نسبت به تشخیص و وضعیت خواب ناآگاه بودند. هر دو ثبت در ۲۱ فرد مبتلا به میگرن در دوره‌ی بین حملات انجام شد. دامنه‌ها، عادت دامنه‌ها و تاخیرها با اندازه‌گیری‌ها در ۳۱ فرد سالم مقایسه شد.
نتایج
دامنه N2P2 ناشی از تحریک الکتریکی، عادت بیشتری را پس از محدودیت خواب در مقایسه با خواب معمول در گروه میگرنی نشان داد (p < ۰.۰۵).
ما هیچ تأثیری از محدودیت خواب بر عادت دامنه N2P2 به تحریک لیزری و هیچ تأثیری از محدودیت خواب بر دامنه‌های N2P2 پیدا نکردیم.
نتیجه‌گیری
خواب ناکافی ممکن است به طور جزئی پاسخ‌های مهاری قشر مغز را در میگرن افزایش دهد. یافته‌های ما نشان می‌دهد که میگرن با آسیب‌پذیری در برابر خواب ناکافی بین حملات مرتبط است.
