مویستار بوژوویچ، سرمربی سابق استقلال تهران، پس از ترک این تیم، سکوت خود را شکسته و در مصاحبه‌ای به دوران حضورش در جمع آبی‌پوشان پایتخت اشاره کرده و از آن به عنوان هدایت “بزرگترین باشگاه ایران” یاد کرده است. این مربی همچنین با انتقاد از رویکرد دوگانه نهادهای بین‌المللی فوتبال، یوفا و فیفا، در قبال مسائل مربوط به اسرائیل و روسیه، دیدگاه‌های خود را در مورد مسائل فراتر از مستطیل سبز نیز به اشتراک گذاشته است. اظهارات بوژوویچ، با توجه به سابقه حضورش در فوتبال ایران، می‌تواند برای هواداران و علاقه‌مندان به این رشته جذاب و قابل تامل باشد.
مربی سابق استقلال از سختی لیگ ایران، استعداد بازیکنان و دلایل جدایی اش می گوید؛ انتقادات تند از یوفا و فیفا به خاطر محرومیت روسیه
میودراگ بوژوویچ، مربی شناخته شده مونته نگرویی که سابقه ای طولانی و پربار در هدایت تیم های مطرح لیگ برتر روسیه دارد، اخیرا در گفتگویی با رسانه روسی “اسپورت اکسپرس” به تجربیات خود در فوتبال ایران، دلایل جدایی زودهنگامش از استقلال تهران و دیدگاه هایش در مورد مسائل روز فوتبال جهان پرداخته است. بوژوویچ که هدایت تیم هایی چون آمکار، لوکوموتیو مسکو، دینامو مسکو، روستوف، کریلیا سووتوف و آرسنال تولا را در کارنامه روسی خود دارد، در سال ۲۰۲۴ برای مدت کوتاهی سرمربی نفتچی باکو شد و سپس راهی لیگ برتر ایران گردید تا ابتدا هدایت استقلال خوزستان و سپس تیم پرطرفدار استقلال تهران را بر عهده بگیرد.
تجربه کوتاه اما پرفشار در استقلال تهران
یکی از سوالات اصلی مطرح شده در این مصاحبه، دلیل دوران کوتاه مربیگری بوژوویچ در استقلال تهران بود. او در پاسخ تایید کرد که حضورش در این تیم تهرانی چندان طولانی نبوده و تنها در ۹ مسابقه روی نیمکت این تیم نشسته است. بوژوویچ دلیل اصلی این جدایی زودهنگام را سطح بسیار بالا و دشواری لیگ ایران عنوان کرد. او گفت: “لیگ ایران بسیار دشوار است. رقابت بسیار زیادی در آن وجود دارد و همیشه پنج یا شش تیم قدرتمند برای کسب عناوین قهرمانی و رتبه های بالای جدول با یکدیگر رقابت تنگاتنگی دارند.”
او با اشاره به جایگاه ویژه استقلال در فوتبال ایران، افزود: “هدایت بزرگترین باشگاه [ایران] به من سپرده شد. استقلال [در ایران] مانند اسپارتاک در روسیه است؛ تیمی با ۳۰ تا ۴۰ میلیون هوادار پرشور در سراسر کشور.” فشار ناشی از هدایت چنین تیم بزرگی و لزوم کسب نتایج فوری، کار را برای بوژوویچ دشوار کرده بود. او با صداقت اذعان داشت: “متاسفانه، دستیابی به نتایج مثبت در کوتاه ترین زمان ممکن، امکان پذیر نبود.” این اظهارات نشان می دهد که انتظارات بالا و نیاز به نتیجه گیری سریع در تیم های پرطرفدار ایرانی، چالشی جدی برای مربیان، به خصوص مربیان خارجی، محسوب می شود.
شگفتی از استعداد ایرانی و زیبایی تهران
بوژوویچ در ادامه گفتگو، به نکات مثبتی که در دوران حضورش در ایران تجربه کرده بود، اشاره کرد. او به شدت تحت تاثیر استعداد فوتبالیست های ایرانی قرار گرفته بود و گفت: “فوتبالیست های ایرانی بسیار با استعداد هستند. بازیکنان جوان زیادی اینجا حضور دارند که به راحتی پتانسیل بازی در ۵ لیگ برتر اروپا در آینده را دارند.” او همچنین به حضور بازیکنان باکیفیت در تیم ملی ایران اشاره کرد که در آستانه انتقال به باشگاه های اروپایی قرار دارند. این تمجید از استعدادهای ایرانی، موید پتانسیل بالای فوتبال ایران است که نیازمند پرورش و مدیریت صحیح برای شکوفایی در سطح بین المللی است.
علاوه بر فوتبال، بوژوویچ از تجربه زندگی در پایتخت ایران نیز ابراز رضایت کرد. او که در زمان مصاحبه هنوز در تهران حضور داشت، گفت: “تهران شهر بسیار زیبایی است! راستش را بخواهید، انتظار این را نداشتم.” او همچنین به مهمان نوازی ایرانیان اشاره کرد و آن را با رفتار روس ها مقایسه نمود: “ایرانی ها، مثل روس ها، بسیار مهمان نواز هستند.” تنها نکته ای که او به عنوان شباهت دیگری با روسیه ذکر کرد، وضعیت ترافیک بود: “ایران از نظر ترافیک شبیه روسیه است. همیشه تعداد زیادی ماشین و موتورسیکلت در خیابان ها وجود دارد.”
آینده نامشخص و خاطرات خوب از روسیه
در مورد برنامه های آینده اش، بوژوویچ اعلام کرد که فعلا قصد دارد کمی استراحت کند تا برای شروع کار جدیدش آماده شود. او در پاسخ به سوالی درباره احتمال بازگشت به فوتبال روسیه، تایید کرد که طی یک یا دو سال گذشته هیچ پیشنهادی از باشگاه های روسی دریافت نکرده است. با این حال، او از بیان تمایل صریح برای بازگشت خودداری کرد تا مبادا اینطور تلقی شود که خود را به تیم های روسی پیشنهاد می دهد. اما در عین حال، با گرمی از دوران حضورش در روسیه یاد کرد: “روسیه کشور فوق العاده ای است. باشگاه ها، استادیوم ها و کمپ های تمرینی خوبی دارد و من خاطرات بسیار خوبی از این کشور دارم.”
او همچنین اشاره کرد که به دلیل مشغله کاری در ایران، نتوانسته مسابقات فصل جاری لیگ روسیه را از نزدیک دنبال کند، اما از رقابت حساس برای کسب عنوان قهرمانی آگاه است. در مورد تیم مورد علاقه اش در روسیه نیز، او از اسپارتاک مسکو نام برد و دلیل آن را حضور دژان استانکوویچ، هموطن و همکارش، در این تیم عنوان کرد.
موضع گیری صریح علیه محرومیت روسیه و استانداردهای دوگانه یوفا
بخش قابل توجهی از مصاحبه بوژوویچ به بیان دیدگاه های صریح و انتقادی او در مورد محرومیت تیم های روسی از مسابقات بین المللی اختصاص داشت. او که خود اهل یوگسلاوی سابق است، این وضعیت را با تجربه تلخ محرومیت کشورش در دهه ۹۰ میلادی به دلایل غیر ورزشی مقایسه کرد. بوژوویچ گفت: “من به طور فعال از بازگشت روسیه به عرصه بین المللی حمایت می کنم… اکنون این اتفاق [محرومیت] برای روسیه می افتد. مقامات فوتبال می گویند که ورزش و سیاست را نمی توان با هم قاطی کرد. اما در عمل، روسیه یا یوگسلاوی را محروم می کنند. من معتقدم که فوتبال باید کشورها را به هم نزدیک تر کند، نه از هم دورتر.”
او به طور مشخص به اظهارات اخیر الکساندر چفرین، رئیس یوفا، که با بازگشت تیم های زیر ۱۷ سال روسیه به مسابقات بین المللی مخالفت کرده بود، اشاره کرد و گفت: “این بدان معناست که یوفا می تواند شعار ‘ورزش از سیاست جداست’ را هر چقدر که می خواهد اعلام کند، اما در عمل همین کار را می کند [یعنی سیاست را دخالت می دهد].” بوژوویچ با بیان اینکه از سخنان چفرین تعجب نمی کند و معتقد است کسانی پشت سر او هستند و قوانین را به او دیکته می کنند، پرسید: “بعد از این چطور می توانید به یوفا احترام بگذارید؟ چطور می توانید به آنها اعتماد کنید؟”
مربی مونته نگرویی پا را فراتر گذاشت و یوفا و فیفا را به اتخاذ تصمیمات سیاسی و داشتن استانداردهای دوگانه متهم کرد. او با مقایسه رفتار این نهادها با روسیه و اسرائیل، گفت: “بسیاری متوجه شده اند که موضع یوفا نسبت به اسرائیل کاملا مهربانانه است. اما در مورد روسیه، از همان ابتدا قاطع بود… این یک سوال بسیار خوب برای مقامات یوفا است. برای همه واضح است که یوفا و فیفا تصمیمات سیاسی می گیرند. چرا اسرائیل بازی می کند و روسیه بازی نمی کند؟ اینها استانداردهای دوگانه یوفا هستند! این مافیا است! محرومیت روسیه سیاست است.”
بوژوویچ با اشاره به تجربه تلخ فروپاشی کشورش، افزود: “اروپا یوگسلاوی، سرزمین مادری من را نابود کرد. قبلا من فقط یک سرزمین داشتم و آن هم یوگسلاوی بود و اکنون من در بلگراد صربستان و خواهر و مادرم در مونته نگرو زندگی می کنند. خیلی سخت است.” او در پایان با لحنی امیدوارانه و قاطع گفت: “اما مطمئنم که روسیه قطعا بر می گردد و پیروز می شود!” این اظهارات تند و صریح، نشان دهنده دیدگاه انتقادی عمیق او نسبت به عملکرد نهادهای بین المللی فوتبال و تاثیر سیاست بر ورزش است.
