با کمال تاسف، خبر درگذشت سعید غلامحسین‌پور، نوازنده برجسته موسیقی سنتی ایران، جامعه هنری و علاقه‌مندان به فرهنگ و هنر را در اندوهی عمیق فرو برد. این هنرمند گرانقدر، که در تاریخ ۲ های ماه آبان سال ۱۴۰۲ بر اثر یک بیماری نادر و حاد درگذشت، از چهره‌های اثرگذار و ماندگار موسیقی ایران به شمار می‌رفت. سعید غلامحسین‌پور با تسلط بر ساز santour (سانتور) و چند instrumento دیگر، سهم بسزایی در معرفی و گسترش موسیقی سنتی ایران داشت.
سعید غلامحسین‌پور در سال ۱۳۵۰ در شهر تهران متولد شد. از سنین کودکی علاقه‌مند به موسیقی بود و در خانواده‌ای هنرمند پرورش یافت. او تحصیلات خود را در رشته موسیقی در دانشگاه هنر تهران ادامه داد و تحت هدایت استادان بزرگی همچون محمدرضا لطفی و استاد داریوش طلایی، مهارت‌های خود را در نوازندگی سانتور ارتقاء داد. این هنرمند نه تنها به خاطر تکنیک‌های بی‌نظیرش شناخته می‌شود، بلکه با تمام وجود به روح موسیقی و فرهنگ ایرانی توجه داشت و هر نت را به عنوان یک جلوه از هویت ملی‌اش می‌دید.
از مهم‌ترین ویژگی‌های هنر سعید غلامحسین‌پور می‌توان به توانایی او در ترکیب عناصر موسیقی سنتی با نمونه‌های مدرن و جهانی اشاره کرد. وی در کنسرت‌های خود تلاش می‌کرد تا با تلفیق صداها و سبک‌های مختلف، موسیقی ایران را به گوش مخاطبان بیشتری برساند. او با همکاری‌های بین‌المللی و اجرا در کشورهای مختلف، نشان داد که موسیقی سنتی ایران قابلیت‌های بسیار زیادی برای تعامل با دیگر فرهنگ‌ها دارد.
سعید غلامحسین‌پور نه تنها در ایران بلکه در سطح بین‌المللی نیز شناخته شده بود. او در فستیوال‌های متعدد موسیقی در کشورهای مختلف از جمله فرانسه، آلمان و ژاپن، به اجرای برنامه پرداخت و با موفقیت توانست فرهنگ و هنر ایرانی را به جهانیان معرفی کند. آثار او، با استفاده از نواها و ملودی‌های متنوع، توانست روح و عمق موسیقی سنتی را به گوش مخاطبان جدید برساند.
همچنین، او به عنوان یک معلم و مربی موسیقی، نسل جدیدی از نوازندگان را تربیت کرد. شاگردان او، که تحت آموزش‌های دقیق و جامع وی قرار گرفتند، همواره از نزدیکی به دانش و تجربه‌ی او بهره‌مند شدند. سعید غلامحسین‌پور با شعف و اشتیاق به آموزش موسیقی ادامه داد و بسیاری از هنرجویانش اکنون در عرصه موسیقی فعالیت دارند.
زندگی سعید غلامحسین‌پور سرشار از تجربیات هنری و فعالیت‌های فرهنگی بود. او در راستای حفظ و گسترش سنت‌های موسیقی ایرانی، بارها در کارگاه‌ها و سمینارهای مختلف شرکت کرد و تجربیات خود را با دیگر علاقه‌مندان به اشتراک گذاشت. این هنرمند با برگزاری کنسرت‌های خیریه، به ادامه فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی خود پرداخت و در تلاش بود تا به بهبود شرایط جامعه کمک کند.
سعید غلامحسین‌پور نه تنها به عنوان نوازنده‌ای با استعداد، بلکه به عنوان فردی متعهد به ارتقاء فرهنگ و هنر ایرانی، در یادها خواهد ماند. آثار وی، از جمله آلبوم‌های مختلف و ضبط‌های کنسرت‌ها، همواره یادآور مهارت‌ها و تعهد او به موسیقی خواهد بود. به علاوه، او همواره در پی ارائه پیامی انسانی و فرهنگی از طریق موسیقی خود بود و به این وسیله با دل مردم ارتباط برقرار می‌کرد.
در خاتمه، درگذشت سعید غلامحسین‌پور یک ضایعه بزرگ برای جامعه موسیقی ایران و متعهدان به فرهنگ و هنر به حساب می‌آید. بی‌تردید میراث فرهنگی و هنری که او از خود به جا گذاشته، تا سال‌ها در یادها باقی خواهد ماند و یاد او در دل‌ها زنده خواهد ماند. روحش شاد و یادش گرامی باد.
