بازنشستگان تأمین اجتماعی به تازگی اعتراضات خود را نسبت به عدم صدور احکام جدید و تأخیر در متناسبسازی افزایش حقوق به معترض کردند. این مسئله، به نگرانیهای آنان از وضعیت اقتصادی و معیشتیاشان دامن زده است. با توجه به شرایط کنونی و افزایش هزینههای زندگی، این بازنشستگان خواستار شفافسازی در مورد نحوه و زمان اجرای […]
بازنشستگان تأمین اجتماعی به تازگی اعتراضات خود را نسبت به عدم صدور احکام جدید و تأخیر در متناسبسازی افزایش حقوق به معترض کردند. این مسئله، به نگرانیهای آنان از وضعیت اقتصادی و معیشتیاشان دامن زده است. با توجه به شرایط کنونی و افزایش هزینههای زندگی، این بازنشستگان خواستار شفافسازی در مورد نحوه و زمان اجرای متناسبسازی حقوق خود هستند.
یکی از مهمترین مسائلی که بازنشستگان تأمین اجتماعی بر آن تأکید دارند، عدم صدور احکام جدید و به تعویق افتادن متناسبسازی ۷۰ درصدی حقوق آنها است. این متناسبسازی که قرار بود به منظور بهبود وضعیت معیشتی بازنشستگان انجام شود، اکنون به یک سوال بزرگ تبدیل شده است. بازنشستگان از مسئولان مربوطه میخواهند که علت تأخیر در این پروسه را مشخص کنند و تاریخ دقیق اجرای آن را اعلام کنند. بسیاری از این افراد به دلیل افزایش هزینههای زندگی، به ویژه در حوزههای مسکن، غذا و درمان، در شرایط نامطلوب مالی به سر میبرند و تأخیر در صدور احکام جدید حقوق، فشار بیشتری به آنها وارد کرده است.
در بیانیهای که از سوی جمعی از بازنشستگان تأمین اجتماعی منتشر شده، آنها بر این موضوع تأکید کردند که محبوبیت و مقبولیت یک نظام اقتصادی در گروی بهبود وضعیت معیشتی حداقل طبقات جامعه است. بازنشستگان که سالها برای خدمت به کشور و تأمین منافع عمومی تلاش کردهاند، اکنون انتظار دارند که نسبت به مشکلات اقتصادی خود، پاسخهای مشخص و عملیاتی از سوی سازمان تأمین اجتماعی و سایر نهادهای مرتبط دریافت کنند.
یکی از بازنشستگان با اشاره به مشکلات معیشتی و عدم توانایی در تأمین مخارج روزمره، گفت: «ما انتظار داریم که احکام جدید به سرعت صادر شود و متناسبسازی حقوق ما نیز به موقع اجرا گردد. واقعیت این است که ما به سختی و با مشقت زندگی میکنیم و هر روز فشارهای بیشتری را تحمل میکنیم.»
افزایش هزینههای زندگی، به ویژه در سالهای اخیر، باعث شده است که بسیاری از بازنشستگان در تأمین نیازهای اولیه خود با مشکلات جدی روبهرو شوند. در حالی که طبق قانون، حقوق بازنشستگی باید به گونهای تنظیم شود که جوابگوی هزینههای حداقلی زندگی باشد، بسیاری از آنها به دلایل مختلف از جمله عدم تعامل مناسب بین سازمانهای مرتبط، از رسیدن به این هدف محروم ماندهاند.
بازنشستگان همچنین به مسئله نابرابری در حقوق و مزایا نیز اشاره کردند. آنها معتقدند که حقوق برخی از بازنشستگان به طور غیرمنصفانهای کمتر از دیگران است و در این راستا از مسئولان خواستند تا به موضوعات عادلانهتری نگاه کنند. این نابرابریها نه تنها احساس تبعیض را در بین بازنشستگان افزایش میدهد، بلکه به نوعی اعتماد به سازمانها و نهادهای دولتی را نیز زیر سؤال میبرد.
در پایان، نمایندگان بازنشستگان تأمین اجتماعی خواستار برقراری ارتباط مؤثر و شفاف با نهادهای مسئول شدند و تأکید کردند که باید از شنیدن صدای آنها اطمینان حاصل کرد. آنها همچنین تأکید کردند که اگر افراد تصمیمگیرنده گوش شنوایی برای مشکلات آنها نداشته باشند، احتمال جلب رضایت و همکاری از سوی بازنشستگان به شدت کاهش مییابد. بازنشستگان بر این باورند که رفع سریع مسائل موجود و اجرای کامل متناسبسازی حقوق آنها، نه تنها به نفع خودشان بلکه به نفع کل جامعه نیز خواهد بود و امید دارند در نهایت با همکاری از سوی نهادهای مربوطه، به وضعیت بهتری دست یابند.
در این شرایط، ضروری است که سازمان تأمین اجتماعی و دیگر نهادهای دولتی به این مطالبات توجه کرده و اقدامات لازم و فوری برای رفع مشکلات معیشتی بازنشستگان را در دستور کار خود قرار دهند تا رضایت عمومی جامعه، نیز حفظ شود.