آقای ضرغامی! فقط اعتراف کافی نیست، راهی برای جبران وجود دارد!
جناب آقای عزت‌الله ضرغامی، وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی و از چهره‌های شناخته شده در حوزه سیاست و رسانه در کشور، اخیراً در یک مصاحبه درباره مسائل و چالش‌های فرهنگی و اجتماعی کشور سخن گفتند و به کنش‌های دولت گذشته انتقاد کردند. اعترافات ایشان، گرچه در نوع خود قابل تامل و نشان‌دهنده واقعیت‌هایی است که ممکن است بسیاری از جامعه ایرانی با آن مواجه بوده باشند، اما نیازمند پیوست‌های عملی و اقداماتی کارساز است تا این اعترافات به حقیقتی مثبت و سازنده تبدیل شود.
در سال‌های اخیر، جامعه ایرانی با چالش‌های جدی مانند محدودیت‌های اجتماعی، فشار‌های اقتصادی و تنش‌های فرهنگی روبرو بوده است. این چالش‌ها موجب بروز مشکلاتی در تمامی ابعاد زندگی مردم شده است. آقای ضرغامی به عنوان یک مقام مسئول در گذشته، به خوبی وضعیت موجود را درک کرده و به اشتباهات و کم‌کاری‌هایی که منجر به این بحران‌ها شده است، اذعان دارد. اما سؤال اصلی این است: آیا تنها اعتراف به اشتباهات کافی است؟
بسیاری از کارشناسان و فعالان اجتماعی بر این باورند که اعتراف به خطاها باید با اقداماتی مؤثر و سازنده همراه شود. در واقع، جامعه انتظار دارد که مسئولین به جای صرفاً ابراز پشیمانی، راهکارهای مشخص و عملی برای جبران اشتباهات گذشته را ارائه دهند. نیک می‌دانیم که هر بیانیه‌ای به تنهایی نمی‌تواند بار مشکلات را از دوش مردم بردارد.
در این مسیر، ایجاد فضای گفتگو و تعامل مثبت با اقشار مختلف جامعه یکی از اقداماتی است که می‌تواند به بهبود شرایط کمک شایانی کند. آقای ضرغامی می‌تواند با الگو برداری از مسؤولان موفق کشورهایی که با چالش‌های مشابهی مواجه بوده‌اند، به تشکیل کارگروه‌های علمی و مشورتی اقدام کند تا تمامی اقشار جامعه، از جمله هنرمندان، فعالان فرهنگی، و روشنفکران، در فرآیند تصمیم‌گیری‌ها مشارکت داشته باشند.
از سوی دیگر، نیاز است تا وزارتخانه‌های مربوطه به خصوص وزارت ارشاد اسلامی، با بازنگری در سیاست‌های خود، به حوزه فرهنگی و اجتماعی توجه بیشتری داشته باشند. برنامه‌ریزی جامع برای فعالیت‌های فرهنگی، حمایت از هنرمندان و ترویج هنرهای مختلف می‌تواند به عنوان یک استراتژی مؤثر در راستای جبران کم‌کاری‌های گذشته محسوب شود.
علاوه بر این، جناب آقای ضرغامی می‌تواند با دعوت از متخصصان و صاحب‌نظران داخلی و خارجی، سمینارها و همایش‌هایی برگزار کند تا از تجربیات دیگران بهره‌برداری کند و بتواند راهکارهایی نوین به جامعه ارائه دهد. این مسأله نه تنها به جلب اعتماد مردم کمک می‌کند بلکه باعث خواهد شد که دولت و مسئولین، به جای رویکردی واکنشی، به سمت رویکردی پیشگیرانه در حل مشکلات اجتماعی حرکت کنند.
در نهایت، آقای ضرغامی باید به این نکته توجه داشته باشد که سخنان و اعترافات تنها زمانی مؤثر خواهند بود که به شکل عملی و با اراده‌ای قوی در جهت حل مشکلات جامعه پیاده‌سازی شوند. جبران اشتباهات گذشته نیازمند عزم و اراده‌ای جدی از سوی ایشان و همکارانشان است که علاوه بر اعتراف، اقداماتی عمیق و بنیادین را در دستور کار خود قرار دهند.
امید است که آقای ضرغامی و سایر مسئولین کشور با درک عمیق از وضعیت کنونی و نیازهای واقعی مردم، به برنامه‌ریزی‌های مؤثر و جامع بپردازند و گام‌هایی جدی در راستای بهبود شرایط فرهنگی و اجتماعی کشور بردارند. تنها در این صورت است که می‌توان به آینده‌ای روشن و امیدبخش برای جامعه ایرانی امیدوار بود.