آیا آرسنال به دنبال خرید دروازه‌بان سابق چلسی است؟ نگاهی به خریدهای سابق توپچی‌ها از استمفوردبریج
به نظر می‌رسد میکل آرتتا، سرمربی آرسنال، علاقه‌ی خاصی به جذب بازیکنان مازاد چلسی دارد. در حالی که انتقال ویلیان و رحیم استرلینگ به هیچ وجه موفقیت‌آمیز نبود، پتر چک عملکردی فاجعه‌بار داشت و کای هاورتز و جورجینیو نیز منتقدان خود را ساکت کردند، اما به طور کلی، سابقه‌ی خرید بازیکن از چلسی برای آرسنال چندان درخشان نبوده است. با این حال، به نظر می‌رسد خرید کپا آریزابالاگا با مبلغ ۵ میلیون پوند می‌تواند یک معامله‌ی بسیار خوب برای توپچی‌ها باشد.
چرا کپا آریزابالاگا می‌تواند خرید خوبی برای آرسنال باشد؟
شاید شنیدن خبر علاقه‌ی آرسنال به جذب کپا در ابتدا خنده‌دار به نظر برسد، اما این انتقال در واقع منطقی است. کپا فصل گذشته را به صورت قرضی در بورنموث گذراند و عملکرد خوبی از خود به نمایش گذاشت. انتظار می‌رود بورنموث نیز خواهان حفظ او به عنوان دروازه‌بان شماره یک خود باشد. با این حال، کپا با مبلغ ناچیزی در حدود ۵ میلیون پوند در دسترس است و احتمالاً تنها در صورت غیبت داوید رایا به بازی گرفته خواهد شد.
مطمئناً کپا همچنان ممکن است اشتباهاتی مرتکب شود، اما همه‌ی دروازه‌بان‌ها اینگونه هستند. با این قیمت، کپا می‌تواند یک ذخیره‌ی بسیار خوب برای آرسنال باشد.
نگاهی به خریدهای سابق آرسنال از چلسی
حال که سعی کردیم خرید احتمالی کپا توسط آرتتا را توجیه کنیم، بهتر است نگاهی به بازیکنانی بیندازیم که پیش از این آرتتا آنها را از چلسی به امارات آورده است.
در طول دهه‌ی گذشته، آرسنال شش بازیکن مازاد چلسی را به خدمت گرفته است. در ادامه، رتبه‌بندی این بازیکنان را بررسی خواهیم کرد. جالب اینجاست که اونای امری و آرسن ونگر تنها هر کدام یک بازیکن از چلسی خریداری کرده‌اند، در حالی که آرتتا چهار بازیکن از این تیم به خدمت گرفته است.
۶) ویلیان
بهترین لحظه‌ی دوران حضور ویلیان در آرسنال زمانی بود که با فسخ قرارداد خود موافقت کرد و به صورت رایگان از این تیم جدا شد. او با این کار، آرسنال را از پرداخت باقی‌مانده‌ی قراردادش یا تماشای نیمکت‌نشینی او در حالی که هفته‌ای ۲۲۰,۰۰۰ پوند دستمزد دریافت می‌کند، نجات داد.
ویلیان در چلسی در مقاطعی یک سوپراستار واقعی بود، اما حتی در آنجا نیز در طول هفت فصل حضورش، عملکردی پر فراز و نشیب داشت. وب‌سایت ترانسفرمارکت ارزش او را در زمان پیوستن به آرسنال ۲۲.۵ میلیون یورو تخمین زده بود، که نشان می‌دهد جذب او به صورت رایگان یک حرکت هوشمندانه بوده است. اما اینطور نبود.
ویلیان در ۳۷ بازی برای آرسنال در فصل ۲۰۲۰/۲۱ تنها یک گل به ثمر رساند و هفت پاس گل داد، که افت شدیدی نسبت به ۹ گل و ۷ پاس گلی بود که در فصل قبل در لیگ برتر به ثبت رسانده بود.
با توجه به نحوه‌ی محترمانه‌ی جدایی او، هیچ احساس بدی نسبت به ویلیان وجود ندارد. اما بهتر است همه‌ی ما وانمود کنیم که او هرگز به آرسنال نیامده است.
۵) رحیم استرلینگ
اینکه بازیکنی بدتر از استرلینگ در این فهرست وجود دارد، نشان می‌دهد که دوران حضور ویلیان در آرسنال تا چه اندازه فاجعه‌بار بوده است.
استرلینگ حداقل از این مزیت برخوردار بود که به صورت قرضی به آرسنال پیوست، اما این انتقال نیز به هیچ وجه برای او در امارات موفقیت‌آمیز نبود. این واقعاً جای تاسف دارد.
آرسنال در این فصل با بحران مصدومیت در خط حمله مواجه شد، اما حتی در آن زمان نیز استرلینگ به اندازه‌ی کافی بازی نکرد. آرتتا کیران تیرنی را به او ترجیح می‌داد، که برای هر وینگری نشانه‌ی بدی است. این بازیکن ۳۰ ساله تنها یک گل در ۲۸ بازی به ثمر رساند، که آن گل نیز در بازی مقابل بولتون در جام اتحادیه به دست آمد.
او در لیگ برتر در هفت بازی به عنوان بازیکن اصلی به میدان رفت. در لیگ قهرمانان اروپا، او پس از دریافت سه کارت زرد از یک بازی محروم شد – همان تعداد بازی‌هایی که به عنوان بازیکن اصلی به میدان رفت و بیشتر از تعداد پاس گل‌هایش (دو پاس گل).
اگر استرلینگِ سابق در سمت چپ خط حمله‌ی آرسنال حضور داشت، شاید فصل برای این تیم بسیار متفاوت رقم می‌خورد. اما متاسفانه، او سایه‌ای از دوران اوج خود است. او بهترین بازیکن انگلیس در یورو ۲۰۲۰ بود؛ اکنون به نظر می‌رسد که آخرین بازی خود برای تیم ملی کشورش را انجام داده است. افول او برای یکی از بدترین خریدهای آرتتا بسیار غم‌انگیز بوده است.
سرنوشت استرلینگ چه خواهد شد؟ هیچ شانسی وجود ندارد که او در فصل آینده برای یک تیم بزرگ لیگ برتری بازی کند. انتقال به لیگ عربستان یا MLS (لیگ برتر فوتبال ایالات متحده آمریکا و کانادا) بسیار محتمل به نظر می‌رسد. امیدواریم او دوباره به دوران اوج خود بازگردد، اما رسیدن به این هدف بسیار دشوار به نظر می‌رسد.
۴) پتر چک
چک اولین بازیکنی بود که آرسنال پس از ماجرای بزرگ ویلیام گالاس/اشلی کول در سال ۲۰۰۶ به صورت دائمی از چلسی خریداری کرد. گالاس نمونه‌ی اولیه‌ی این نوع انتقال بود: یک بازیکن مازاد استمفوردبریج در شرایطی غیرعادی. یکی از داستان‌های بزرگ آن دوران – و یکی از خاطرات کودکی من – تهدید گالاس به گل‌به‌خودی در صورت انتخاب او توسط خوزه مورینیو بود. چه دوران ساده‌ای!
قرار بود چک در هر فصل ۱۲ تا ۱۵ امتیاز برای آرسنال به ارمغان بیاورد. اما این اتفاق هرگز نیفتاد. توپ‌گیری‌های او خوب بود، اما پخش توپش فاجعه‌بار بود و تلاش‌های ونگر برای بازی‌سازی از عقب را به طور جدی مختل می‌کرد. او به اندازه‌ی کافی در بازی‌ها به تنهایی آرسنال را نجات نداد تا حتی نزدیک به توجیه آن نقل قول معروف جان تری باشد.
بدتر از همه، آخرین بازی چک برای آرسنال، فینال لیگ اروپا در سال ۲۰۱۹ مقابل چلسی بود. همه می‌دانستند که او بازنشسته می‌شود و به عنوان مشاور فنی و عملکرد به جمع آبی‌ها بازمی‌گردد، اما امری همچنان او را انتخاب کرد. او چهار گل دریافت کرد، زیرا کارفرمای سابق و آینده‌اش رقیب لندنی خود را در هم کوبیدند.
۳) داوید لوییز
این بازیکن عادت شگفت‌انگیز – و وحشتناکی – داشت که یک هفته در سطح جهانی ظاهر شود و هفته‌ی بعد مانند یک ماهی سوار بر دوچرخه باشد. از کارت قرمز در بازی مقابل ولوز گرفته تا نمایش‌های دفاعی بی‌نظیر در قهرمانی آرسنال در جام حذفی ۲۰۲۰، لوییز یک معما بود. او همچنان در سن ۳۸ سالگی برای تیم فورتالزا برزیل بازی می‌کند.
لوییز در سال ۲۰۱۹ با مبلغ ۸ میلیون پوند به آرسنال پیوست و در اولین فصل حضورش پنج پنالتی مرتکب شد – یک رکورد در لیگ برتر برای بیشترین پنالتی توسط یک بازیکن در یک فصل. او همچنین مرتکب یک اشتباه منجر به گل شد، یک پنالتی داد و در اولین بازی پروژه‌ی ری‌استارت مقابل منچسترسیتی اخراج شد. یک مجموعه‌ی کامل.
اما با صرف نظر از تمام آن کوتاهی‌های خنده‌دار… او در واقع آنقدرها هم بد نبود. آرسنال بدون او نمی‌توانست جام حذفی را ببرد و آن پیروزی احتمالاً به میکل آرتتا اعتبار لازم را داد، اعتباری که او بعدها در زمان بروز مشکلات جدی به آن نیاز داشت.
۲) کای هاورتز
اینکه هنوز در مورد کای هاورتز تردید وجود دارد، اما او در این فهرست در رتبه‌ی دوم قرار می‌گیرد، نشان می‌دهد که عادت آرسنال به جمع‌آوری بازیکنان مازاد چلسی تا چه اندازه عمیق است.
هاورتز با مبلغ ۶۵ میلیون پوند برای بازی در خط هافبک به خدمت گرفته شد، اما به سرعت مشخص شد که او برای این نقش در سیستم آرتتا مناسب نیست. بنابراین او در نهایت به عنوان مهاجم اصلی آرسنال به کار گرفته شد. و انصافاً باید گفت که او در آنجا عملکرد نسبتاً خوبی داشت – به ویژه در نیمه‌ی دوم فصل ۲۳-۲۰۲۲، زمانی که در دوران اوج خود قرار داشت و به طور موقت منتقدان را ساکت کرد.
آن فرم در نهایت هزینه‌بر بود. به نظر می‌رسید تصمیم‌گیرندگان آرسنال هیپنوتیزم شده بودند و فکر می‌کردند که نیازی به یک مهاجم تمام‌عیار نیست. اما بود. نبود یک مهاجم تمام‌عیار در ناکامی دیگر در راه قهرمانی لیگ برتر تعیین‌کننده بود.
هاورتز مشکل اصلی نبود – اما او همچنین راه‌حل نهایی نیز نبود. آرسنال در تابستان امسال تلاش خواهد کرد تا این مشکل را برطرف کند و انتظار می‌رود بنجامین ششکو یا ویکتور گیوکرس به این تیم بپیوندند.
۱) جورجینیو
برچسب قیمتی جورجینیو او را نسبت به هاورتز برتری می‌دهد – ۱۰ میلیون پوند در مقابل ۶۵ میلیون پوند برای بازیکنی که ممکن است هنوز پستی نداشته باشد. ورود هاورتز احتمالاً خرید یک مهاجم تمام‌عیار را به تاخیر انداخت. ورود جورجینیو هیچ چیزی را به تاخیر نینداخت. او فقط بی‌سروصدا کارش را انجام داد.
این بازیکن ایتالیایی در ژانویه ۲۰۲۳ به عنوان برنامه‌ی جایگزین برای مویزس کایسدو وارد آرسنال شد – که باعث ناراحتی هواداران آرسنال شد – اما ثابت کرد که یکی از مفیدترین راه‌حل‌های کوتاه‌مدت در حافظه‌ی اخیر است. کایسدو ممکن بود یک شرط‌بندی بهتر بلندمدت باشد، اما از نظر ارزش و مشارکت، جورجینیو دقیقاً همان چیزی را ارائه کرد که مورد نیاز بود.
او در زمین بازی آرام، ثابت و تاثیرگذار بود – و طبق گزارش‌ها، یک رهبر در رختکن نیز بود. او در تابستان امسال به صورت رایگان از تیم جدا می‌شود در حالی که کار خود را به خوبی انجام داده است.
و تعجب نکنید اگر چند سال دیگر او را در کنار آرتتا روی نیمکت مربیگری ببینید که آدامس می‌جود و توصیه‌های تاکتیکی ارائه می‌دهد.
