محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796920591
مهارت شوخي كردن
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: مهارت شوخي كردن
شوخي كردن با ديگران كار سهل و آساني نيست. چه بسا اشخاصي كه خيلي دلشان مي‌خواهد خودشان را به زور توي قلب اين و آن جا بكنند و با شوخي‌هاي خود مجلس آراي تمام محافل باشند، اما تيرشان هميشه به سنگ مي‌خورد.
بي‌ترديد تلاش براي شاد كردن دل ديگران و فراهم آوردن لحظات خوش، صفت بسيار خوب و ارزنده‌اي است، اما اين كار هم مثل كارهاي ديگر اين دنيا براي خودش فوت و فن و آدابي دارد.
به طور كلي آدم‌ها را در اين زمينه مي‌توان به 2 گروه تقسيم كرد:
گروه اول آدم‌هايي هستند كه ذاتاً شوخ طبع هستند و هر كاري بكنند يا هر حرفي بزنند، بهانه‌اي مي‌شود براي خنداندن ديگران؛ تا آنجا كه حتي ديدن آن‌ها نيز مسرت‌بخش است و هر كس به محض ديدن آن‌ها بي‌اختيار نيشش تا بناگوشش باز مي‌شود.
و اما گروه دوم آدم‌ها، كساني هستند كه نسبت به خنداندن ديگران بي‌ميل و رغبت نيستند و حتي به خودشان هم در اين باره خيلي زحمت مي‌دهند، اما به قول معروف چاقويشان كُند است و گاهي اوقات هم پيش مي‌آيد كه از شوخي‌هاي خود نتيجه برعكس مي‌گيرند؛ يعني رنجش طرف مقابل را فراهم مي‌كنند؛ يا بدتر، كاري مي‌كنند كه طرف مقابل به اوج عصبانيت رسيده و با آن‌ها دست به يقه شود! حتي كار گاهي اوقات بر سر يك شوخي نابجا آنقدر بالا گرفته كه تبديل به يك نزاع دسته‌جمعي شده و كس يا كساني جان عزيزشان را مفت و مجاني از دست داده‌اند.
حالا اگر ما هم نشسته‌ايم و اين مطلب را مي‌نويسيم، هدفمان اين نيست كه بي‌خودي مطلبي نوشته باشيم، بلكه قصد داريم به سهم خودمان آمار نگران‌كننده و رو به افزايش دلخوري‌ها و نزاع‌ها و مرگ و ميرهاي الكي را پايين بياوريم و به جايش به رشد و فراواني چيزهاي خوب كمك كنيم. قصدهاي ديگري هم داريم كه گفتنش صلاح نيست و ممكن است بعضي‌ها از آن خوششان نيايد و بي‌جهت براي ما اسباب دردسر بشود.
متخصصان «علم‌الشوخي» بر اين باورند كه شوخ طبعي احساسي مشترك در تمامي انسانهاست و تمام انسان‌ها بدون در نظر گرفتن نژاد، رنگ پوست، اصل و نسب، دين و مذهب، ميزان سود، مال و دارايي و ... از اين حسن بهره‌مند هستند.
از قديم‌الايام همه ابناء بشر آدم‌هاي خوش‌مشرب و شوخ را دوست داشته‌اند و حتي يكي از نيازهاي بشر، معاشرت با همين اشخاص بذله‌گو و اهل مزاح بوده است، تا به آنجا كه جدي‌ترين اشخاص و سلاطين و امرا براي رهايي از اندوه و ترس و اضطراب و يكنواختي به دنبال كساني بودند كه غم از دل آن‌ها ببرد و لبهايشان را با شكوفه لبخند آشنا كند.
اين نياز آن قدر عميق و جدي بود كه رفته‌رفته خنداندن ديگران براي خودش شغلي شد و دلقك‌ها و تلخك‌ها و امثالهم در دربارها براي خودشان صاحب اسم و رسم و آب و نان و شأن و منزلتي شدند كه حتي وزرا هم از آن برخوردار نبودند و بر مقام و موقعيت ممتاز آن‌ها غبطه مي‌خوردند.
ظهور طنزپردازان و كمدين‌ها هم بيانگر علاقه همه اقشار مردم به اين موضوع است و البته نياز گسترده و همچنان فزاينده جامعه به اين موضوع باعث شده است تا بسياري از متفكران براي انتقال پيام خود به مخاطب از اين قالب استفاده كنند كه به تجربه ثابت شده بسيار مؤثرتر است.
همين جا بايد اين را بگويم كه همه كساني كه در عرصه خنداندن مردم حضور دارند، در يك مقام و مرتبه نيستند و سطح كار بعضي‌ها خيلي بالاست كه آنان كه اهل بخيه هستند، مي‌فهمند منظورم چيست.
بگذريم. در اين كارگاه آموزش مهارت‌هاي شوخ‌طبعي و بذله‌گويي، هدف ما صرفاً ارائه روش‌ها و راهكارهايي براي عامه و خاصه مردم است.
البته پيشرفت در اين كار، لازمه‌اش تمرين و پرورش استعدادهاي نهفته است و بدون شك هر كس با اندكي ذوق و ممارست مي‌تواند در اين كار راه بيفتد. اصل مطلب از اين قرار است:
* قبل از هر چيز سعي كنيد طاقت و ظرفيت خود را براي شوخي كردن بالا ببريد. كسي كه سر شوخي را باز مي‌كند، مي‌بايد خودش را براي پيامدهاي آن آماده كند. به قول معروف اگر با فيلبانان دوستي مي‌كنيد، خانه‌اي بسازيد كه فيل در آن جا شود!
* با هر كه قصد شوخي داريد، «جنبه» او را در نظر بگيريد. همچنين سن و جنس و موقعيت و بعضي ويژگي‌هاي شخص يا اشخاص مورد نظر را حتماً مدنظر داشته باشيد. (البته اگر به جانتان علاقه‌مند هستيد!)
* براي شوخي كردن، نگرش شما به جهان و پيرامون آن مي‌بايست تغيير كند، به قول سهراب خودمان، چشمهايتان را بايد بشوييد و جور ديگر بنگريد. آن وقت است كه متوجه خيلي تفاوت‌ها و اتفاق‌هاي غيرعادي در دور و برتان مي‌شويد كه عجيب و مضحك است و ذكر آن مي‌تواند شادي‌آور باشد. (الحمدالله دور و بر ما از اين چيزها فراوان است!)
* براي به خنده درآوردن ديگران هيچ ضرورتي ندارد كه به طور مرتب و زوركي بخنديد. اگر واقعاً و عميقاً مسائل و موضوعات خنده‌دار را كشف كنيد، آن وقت ناخودآگاه اين شادي در شيوه بيان، قيافه و تمام حركاتتان، خودش را نشان مي‌دهد.
* خنده‌هاي زوركي و بي‌مورد اطرافيان، شما را دلواپس مي‌كند كه مبادا عقلتان را از دست داده‌ايد و يا مختان به جايي برخورد كرده و خداي ناخواسته خُل شده‌ايد! بعضي‌ها هم ممكن است پيش خودشان شما را آدم لوس و بي‌مزه و خنگ و خنكي تصور كنند كه با اين روش‌ها به دنبال جلب توجه ديگران است. بدون خنده هم مي‌شود شوخي كرد و هيچ لزومي به هرهر و كركر زيادي ندارد. (تمرين: برنامه‌هاي طنز تلويزيون را موقتاً تماشا كنيد تا به زور خنديدن را متوجه شويد و پس از آن ديگر هيچوقت چنين برنامه‌هايي را تماشا نكنيد!)
* سعي كنيد اهل مطالعه باشيد و با مطالعه يا تماشاي آثار طنزپردازان خوب، ذوقتان را بالا ببريد و هر روز و هر لحظه، حرف تازه‌اي براي گفتن داشته باشيد.
* مثل بعضي رسانه‌ها يك شوخي را صد مرتبه تكرار نكنيد؛ زيرا بار دوم ديگر آن حلاوت و شيريني سابق را ندارد. بعضي‌ها يك جوك را هفتاد ميليون بار در طول زندگيشان براي ديگران تعريف مي‌كنند و البته خود گويند و خود خندند!
* خيلي خوب است كه پيش از مزاح كردن، مطمئن شويم كه شوخي ما اهانت‌آميز نباشد و خنده‌دار هم باشد. لازمه اين كار، كمي فكر كردن و سنجيدن جوانب كار است. (اگر اين كار را نكنيد و خيط شويد، به ما اصلاً مربوط نيست!)
* زمان و مكان شوخي كردن بايد مناسب باشد. به قول شاعر معروف كه فرموده است: «هر سخن جايي و هر نكته مكاني دارد»؛ عدم درك اين موضوع مي‌تواند خيلي مشكل‌آفرين باشد. بعضي حرف‌ها و حركات در جاي خودش مي‌تواند خنده‌‌ساز باشد، اما در فضاي نامساعدي تا آنجا بي‌معني جلوه كند كه همگان متفق‌القول شوند كه گوينده‌اش حتماً احمق است.
* در شوخي‌هايتان هرگز به سراغ مقدسات و يا تمسخر بزرگان علم و ادب نرويد. زيرا اين كار به هيچ وجه مورد پسند جامعه ـ خصوصاً خواص ـ قرار نمي‌گيرد و به جاي خنداندن ديگران، شأن و شخصيت خود را ضايع مي‌كنيد. (تمرين: متاسفانه باز هم ناچاريد برنامه‌هاي به اصطلاح طنز تلويزيون را تماشا كنيد كه كارشان استهزاي شاعران و دانشمندان است!)
سه|ا|شنبه|ا|21|ا|خرداد|ا|1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 4491]
-
گوناگون
پربازدیدترینها