واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا:
ایسنا/آذربایجان شرقی موزه زنده سفال تبریز در یکی از محلات قدیمی تبریز در محل خانه علوی متعلق به دوره قاجار واقع است که به نمایش آثار فاخر هنرمندان رشته سفالگری همچون استاد احمد و عباس قابچی و استاد فریده تطهیری مقدم و همچنین به معرفی تولید سنتی با اجرای مراحل عملی سفالگری پرداختهاست. به گزارش ایسنا، از بخشهای مختلف موزه زنده سفال میتوان به نمایشگاه دائمی، حوض خانه، خانه علوی، فروشگاه دائمی، کلاسهای آموزشی و ارائه مراحل مختلف کار سفالگری با خاک سفید به روش سنتی اشاره کرد. در حال حاضر این مجموعه توسط انجمن دوستداران سفال آذربایجانشرقی به ریاست استاد فریده تطهیری مقدم اداره میشود. این انجمن از سال 1379 با هدف تداوم هنر سفالگری بومی منطقه آذربایجان با خاک سفید، ایجاد شرایط و امکانات مناسب برای هنرمندان رشته سفالگری و ارتقاء توان بهرمندی از سفالگران منطقه تشکیل شدهاست. فریده تطهیری مقدم، رئیس هیأت مدیره انجمن دوستداران سفال آذربایجانشرقی در گفتوگو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به دایر بودن بخش آموزش سفالگری به روش سنتی در این موزه، اظهار کرد: به منظورر زنده نگه داشتن حرفه سفال گری، بخش آموزش آن در این موزه دایر شده است. وی ادامه داد: صنایع دستی، سفیر فرهنگی هر منطقه است؛ چرا که صنایع دستی بومی نشانگر تجربه و تلاش انسان در برطرف کردن نیازهایش با بهرهگیری از امکانات طبیعت پیرامونش است. تطهیری مقدم با اشاره به این که موزههای زنده نقش مهمی در بستر سازی مناسب برای تاثیرگذاری هنر بر انسان معاصر دارد، گفت: در این موزه با معرفی روند تولید سنتی سفال، آموزش عملی و نظری و همچنین ارائه صحیح آثار، علاوه بر حفظ این حرفه سعی در اشتغالزایی و همچنین جذب گردشگر داخلی و خارجی داریم. مشاهده نحوه تهیه ظروف سفالی به روش سنتی برای بسیاری از افراد جالب و دیدنی است.
وی در خصوص نقش دولت در توسعه هنر بومی، گفت: زمانی که نیاز فرهنگی افراد جامعه شناخته شود و هنر بومی نیز آن را پوشش دهد؛ میتوان گفت دولت وظیفه خود را انجام داده است و از این مرحله به بعد، میتواند فقط نقش نظارتی و استانداردسازی ایفا کند. وی با اشاره به اهمیت همکاری انجمن دوستداران سفال آذربایجانشرقی با سازمانهای دولتی، یادآور شد: فعالیتهای دو گروه باید هماهنگتر و هدایت شدهتر باشد و برنامههای تدوین شده انجمن به رسمیت شناخته و آموزش به طور دقیق و صحیح انجام شود. برخی موازی کاری بین بخش خصوصی و دولتی اتلاف انرژی و زمان را در پی دارد. تطهیری مقدم، با بیان اینکه اعتبار عامل حفظ هنر است، گفت: برخی محصولات هنری بیکیفیت، ارزش تولیدات را پایین آورده به آن لطمه میزند، در این راستا سازمانها باید در جهت مقابله با این پدیده اقدام کنند تا کالای بی کیفیت وارد بازار نشود و به اقتصاد صنایع دستی و کیفیت محصولات اصیل آسیبی وارد نکند. وی تاکید کرد: اداره موزهها توسط انجمنهای مردم نهاد پدیده جوانی است که نیاز به تدوین قانون و استاندارد از سوی سازمانهای مرتبط دارد. باید ساختاری سازمان یافته هر چند مقطعی مشخص شود تا فعالین این نوع گروهها با انتظارات و وظایف خود آشنایی داشته باشند. وی با اشاره به پتانسیل بالای گروههای مردم نهاد خاطر نشان کرد: افرادی که به میل خود و بدون هیچ گونه چشم داشت مادی در گروهها شرکت میکنند، در واقع سفیران توسعه فرهنگی جامعه هستند. این هنرمند معرفی فرهنگ بدون آگاهی و شناخت عمیق از آن را بی ثمر دانست و تاکید کرد: در جهانی که به سرعت در حال یکسان سازی است، ممکن است طعم فرهنگهای مختلف از بین رود، پس ضروری است افراد جامعه با کسب آگاهی و شناخت در حفظ و توسعه فرهنگ غنی خود بکوشند. وی از موزه زنده سفال به عنوان مستند ساز واقعی هنرهای بومی منطقه یاد کرد که به بار هویتی افراد جامعه غنا میبخشد. یکی از مربیان موزه زنده سفال تبریز در گفتوگو با خبرنگار ایسنا، منطقه آذربایجانشرقی، با اشاره به مراحل مختلف کار سفالگری با خاک سفید به روش سنتی گفت: خاک سفید معدنی مخصوص سفال (ترکیبات کائولن) از معادن خاک سفید در شهر زنور مرند تهیه شده و پس از خرد شدن با سلیس و پودر شیشه مخلوط میشود. اضافه کردن شیشه پایین آمدن دمای پخت خاک اصلی را در پی دارد. سارا زینی حسن وند ادامه داد: بعد از الک کردن، آن را به مدت حدود سه ساعت در دستگاه همزن مخلوط میکنند. گل تهیه شده به مدت یک روز استراحت میکند و با دستگاههایی هوای داخل آن خالی میشود تا سفال پس از آمادهشدن دچار بریدگی و ترک نشود. وی افزود: سپس گل وارد مرحله چرخکاری و تراش بدنه میشود و بعد از خشک شدن، تزییناتی همچون نقاشی، کندهکاری، مشبک سازی و برجسته کاری روی آن پیاده میشود. در تزیینات، نقشهایی که نشان دهنده فرهنگ غنی هنری تصویری ایران است بیشتر استفاده میشود. انتهای پیام وی در خصوص نحوه حرارت سفال گفت: در مرحله اول به منظور خام پخت کردن سفال بعد از تزیینات به مدت شش ساعت در کورهای به دمای 850 درجه سانتی گراد حرارت میبیند و بعد از خارج کردن از کوره و لعاب دهی، دوباره به مدت هشت ساعت در کورهای به دمای 1050 درجه سانتی گراد قرار میگیرد. بر اساس این گزارش، توجه به حفظ صنایع دستی و حمایت از کارگاه موزههایی که علاوه بر نمایش آثار، به طور سنتی به آموزش این حرفه میپردازند ضروری است، همچنین از طرفی به دلیل انتخاب تبریز به عنوان پایتخت گردشگری اسلامی در سال 2018 از سوی سازمان همکاری کشورهای اسلامی، فراهم آوردن بستر مناسب برای فعالیت هنرمندان و هنرجویان منطقه و تاسیس کارگاه موزه یا به بیانی دیگر موزههای زنده باعث حفظ این صنایع و همچنین جذب گردشگران میشود. موزه زنده سفال تبریز (خانه علوی) در خیابان شمس تبریزی، ایستگاه گرو، کوچه صرافلار واقع است و علاقمندان میتوانند همه روزه به جز جمعهها و تعطیلات رسمی از ساعت 9 الی 17 از این موزه بازدید کنند. گزارش از: پریا توفیقی، خبرنگار ایسنا در آذربایجان شرقی انتهای پیام
سهشنبه / ۲ آذر ۱۳۹۵ / ۱۵:۱۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 127]