محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796973186
نقد و بررسی Extinction
واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم:
نقد و بررسی Extinction "به قلم محمد تقوی" یک ایده ذاتا خوب یا بد نیست؛ جایی که اعتبارش سنجیده می‌شود در عمل است. برای مثال فرض کنید ایده‌ی نابی به این شکل به شما داده شده: مبارزه با دشمنان عظیم الجثه و به زنجیر کشیدن این تایتان‌ها. فامیتو اوئدا (Famito Ueda) از هر نبرد، یک پازل می‌سازد و جست و جو برای از پا درآوردن کلسوس‌ها را بیش از یک تجربه‌ی اکشن، به معما تبدیل می‌کند. از آن طرف می‌توانیم سناریویی مشابه Attack on Titan داشته باشیم؛ تعداد بسیاری تایتان در سایزهای مختلف (!) به دیوارهای شهرهای استیم پانکی حمله می‌کنند و تنها عده‌ی محدودی می‌توانند از پس آنها بربیایند، آن هم با بریدن پشت گردن این موجودات. ساده‌ترین توضیح برای Extinction را می‌توان بیان کرد: "انقراض" ترکیبی است از عناوین بالا در کنار کمی المان Rogue like که منجر به خلق نقشه‌های بعضا تصادفی می‌شود. روند کلی گیم پلی هم بسیار به آن دو عنوان ذکر شده شباهت دارد. شخصیت اصلی بازی اویل (Avil) وارد منطقه‌ای می‌شود و شروع به نجات دادن مردم می‌کند (از طریق یک مکانیزم ساده با فشردن یک دکمه، تمامی مردم در نزدیکی سنگهای پورتال را تلپورت می‌کند.) در این میان مینیون‌های مختلف اعم از ترول تا موجودات خفاش گون ظاهر شده و شروع به چوب گذاشتن لای چرخ آویل می‌کنند. با مبارزه با آنها و نجات دادن مردم، نواری در کنار صفحه پر می‌شود. این نوار که Rune Strike نام دارد، اسلحه‌ی اصلی آویل است در مقابل اگر(Ogre)های عظیم بازی که با نام Revanii شناخته می‌شوند. Revaniiها عموما کند اما با قدرت زیادی شروع به تخریب محیط اطراف می‌کنند. حال آویل با پر شدن نوار Rune Strike، باید از Revanii بالا رفته و به مانند Attack on Titan، سرش را از تن جدا کند. اهداف اصلی عموم ماموریت‌ها هم در این راستا می‌چرخد. نجات دادن تعداد خاصی مردم، کشتن تعداد معینی دشمن و یا محافظت از برج‌های مشخص شده.
چند ماموریت اول هیجان انگیز است. کشتن مینیون‌ها و ترول‌ها، حمله به Revaniiهای غول آسا و از پای درآوردنشان لذت بخش طراحی شده. صداگذاری عالی شمشیر زدن‌ها و افکت تماشایی قطع کردن اعضای بدن، به این موضوع کمک می‌کنند. بازی برخلاف Shadow of the Colossus بیشتر طلب سرعت می‌کند و به لطف وسایلی مانند قلاب، جابجایی سریع در محیط به عادت تبدیل می‌شود. اما این چرخه‌ی گیم پلی اما در مدت زمان طولانی گریبانگیر شده و بازی را بعد از مدتی به یک پروسه‌ی طولانی، پیچیده و خسته کننده تبدیل می‌کند. اساسا تمام مرحله‌ها همین بنا را دارند و در کنار مراحل زیاد داستانی (بیشتر از 30 تا) همه چیز بعد از مدتی تکراری می‌شود. تزریق ماموریت‌های فرعی و یا رندوم کردن برخی از ویژگی‌های هر ماموریت هم عموما بی‌فایده است. چون میان نقشه‌های مختلف، تفاوت چندان بزرگی نیست؛ چه ظاهری و چه از دید گیم پلی. در نتیجه بعد از چند ساعت، هیجان اولیه فروکش کرده و حماسه‌ی نبرد با Ogreهای غول آسا جای خود را به کلنجار رفتن با کنترل و بعضا دوربین بازی می‌دهد. انقراض در کنار گیم پلی‌اش، با محتوای بسیار زیاد به سراغ مخاطبش می‌آید. بخش داستانی مفصل و طولانی‌ای تدارک دیده شده که حداقل 8 تا 10 ساعتی گیمر را درگیر می‌کند. داستان بازی عموما سر راست و ساده دنبال می‌شود و انتظار یک روایت پیچیده و چند لایه، بیهوده است. "انقراض" همان طور که از نامش می‌آید، داستان ایستادگی انسان‌ها در مقابل ارتش غیر قابل مهار Revanii و تلاش برای فرار از انقراض را بیان می‌کند. دیالوگ‌ها عموما سطحی و کلیشه‌ای از آب درآمده‌اند. روایت بد بازی هم برای خود معضلی است. در ابتدای هر مرحله، مکالمه‌ای میان دو شخصیت شروع می‌شود، ناگهان مکالمه قطع شده و وارد بازی می‌شویم و در پایان مرحله همه چیز ناگهان متوقف شده و شخصیت‌ها باز شروع به حرف زدن می‌کنند! این در حالی است که یک سری میان پرده‌ی انیمیت شده برای فلش بک زدن به کار گرفته شده است که از قضا کیفیت خوبی دارند (بسیار بهتر از دیالوگ صرف). شاید محدودیت بودجه مانع این کار شده، اما نتیجه‌ی نهایی نه آن قدر آزاردهنده است که اعضاب خردکن باشد و نه آن قدر خوب که به یاد ماندنی باشد.
در کنار بخش داستانی، سه بخش دیگر هم در انقراض داریم. چالش‌های روزانه همان چیزی هستند که از اسمش برمی‌آید. مود دوم یا Extinction عملا همان Horde است؛ مقاومت تا لحظه‌ی آخر. در مقابل مود سوم یا Skirmish کمی به وجهه‌ی Rogue like بازی نزدیک می‌شود. یک ماموریت رندوم برای مخاطب ساخته شده و با به اشتراک گذاشتن کد آن، می‌توانید دوستانتان را به شرکت در آن ماموریت خاص دعوت کنید. یک سری Trial Run هم در بخش داستانی وجود دارد که سرعت در آنجا اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. این میزان محتوا به خصوص برای یک بازی مستقل، سورپرایزکننده است و به نظر با DLCهای آینده هم می‌توانیم حتی محتوای جدیدتر و بیشتری ببینیم. بررسی تصویری
ای کاش از این میان پرده‌های انیمیت شده بیشتر استفاده می‌شد
مواجهه با این غول‌های سرکش برای چند ساعت اول حماسی و جذاب است
در پایان ماموریت، همه چیز متوقف شده و روایت ادامه پیدا می‌کند و گاه 5 دقیقه باید در چنین منظره‌ای به صداپیشگان نه چندان فوق العاده بازی گوش کنیم!
Rune Strike به این شکل هدف گرفته شده و انجام می‌شود. مشکل اما آن که بیش از حد قوی است و ارزش کمبوهای معمولی را به کل از بین می‌برد به طوری که 90% بازی را در این حالت سپری کردم!
سیستم ارتقای مختصر و مفید بازی
محیط‌ها عموما از دید بصری تکراری‌اند و تنوع رنگ بازی جای کار بیشتری دارد نکات مثبت: مبارزات اول بسیار سرگرم کننده‌اند بخش داستانی مفصل و عموما سرگرم کننده محتوای فرعی بسیار زیاد سیستم ارتقای قابل قبول نکات منفی: چرخه‌ی گیم پلی تکراری می‌شود مشکلات روایی در داستان مشکلات کنترل و دوربین به خصوص در بالا رفتن از Revaniiها Rune Strikeها بیش از حد قوی هستند و در پایان Extinction تجربه‌ی پرنوسانی است. با وجود محتوای زیاد و بخش داستانی طولانی‌اش، آن زیربنای اصلی یعنی مبارزات بعد از مدتی تکراری می‌شوند. از طرفی قیمت 60 دلاری بازی با توجه به بازار آشفته‌ی کنونی، بیش از حد بالاست! Extinction بیش از هر چیزی من را به یاد بازی‌های موبایل می‌اندازد: پرمحتوا اما سطحی. شاید حضورش بر روی موبایل هم ایده‌آل‌تر بود اما در شرایط کنونی، Extinction در مقابل رقبایش Attack on Titan 2 و Shadow of the Colossus حرفی برای گفتن ندارد. Verdict: Extinction has its ups and downs. There’s a lot to its different modes and its long story campaign, but its foundation is lacking and it eventually gets boring after a while. The 60$ price tag is also way too much for the current market! More than anything, Extinction reminds me of smartphone games: full of content but lacking in other aspects. Maybe it would’ve been better for it to be released on smartphones but right now, compared to games like Attack on Titan 2 and Shadow of the Colossus, it hasn’t got much to say. Score: 6 - PS4 Version
24 فروردين 1397
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[مشاهده در: www.pardisgame.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 120]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها