محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797565221
من اعتراض مدنی دارم، لطفاً جواب دهید
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: من اعتراض مدنی دارم، لطفاً جواب دهید
ابوالفضل موسوی
این روزها زیاد می شنویم که نخبگان و مسولان از روی دلسوزی هشدار دهند که اعتراضات باید از طریق مدنی باشد . نگارنده هم کاملا قبول دارد و معتقد و ملتزم به این است که انتقاد و اعتراض باید از راه های مدنی و قانونی باشد . امروز به همین مناسبت می خواهم یک اعتراض مدنی کنم.
بیش از ده میلیون ایرانی از طریق واحد های صنفی مشغول به کار هستند و از این راه روزی خود را کسب می کنند. سال هاست که طبق آیین نامه های من درآوردی و خلاف قانون، اماکن نیروی انتظامی رفتار مناسبی با واحدهای صنفی ندارد. بارها گفته شده که پلمپ واحدهای صنفی به منزله مرگ آن واحد است و نباید هر کسی به هر بهانه ای بتواند چنین کند. از سوی دیگر کجای دنیا برای فروش مثلا لباس یا غذا باید ده ها مجوز کسب کرد؟ اجازه دهید مردم کار کنند و شما هم نظارت کنید که از قانون تخلف نشود؛ آن هم قانون و نه نظر شخصی. اما وقتی یک مقام اماکن ناجا این حق را دارد که هر کاری خواست با یک واحد صنفی بکند و یک کاسب یک سال باید دوندگی کند تا یک سرهنگ را ببیند و باید ماه ها دژبان ها را التماس کنند و نهایتا هم از پشت خط بگویند که جناب سرهنگ وقت ندارد ، نتیجه چه می شود؟ می توان این گونه کار کرد؟ در این مدت وزارت صنعت ، معدن و تجارت چه اقدام عملی انجام داده برای حل مشکل مردم؟ شأن مردم التماس کردن دژبان ها و آدم هاست؟ وقتی یک نفر می تواند به هر دلیلی هر برخوردی با شما بکند و احساس کنید زور می گوید ، چه باید کرد ؟ نمایندگان مجلس جز سخنرانی چه کرده اند ؟ چرا قانون را تغییر نداده اند و اصلاح نکرده اند ؟ چرا دولت برای اصلاح آیین نامه های اشتباهش دست به کار نمی شود؟
یک اتحادیه تشکیل می شود ، بعد کاسب باید پشت در اتاق دبیر اجرایی اتحادیه ها ماه ها معطل باشد گویی او ارباب است و کاسب رعیت! خب این که شأن انسانی مردم برای کار کردن عادی شان زیر سوال برود را چه کسی باید اصلاح کند؟
این هم یک نقد و اعتراض مدنی به عدم اصلاح قوانین و عدم برخورد درست با کاسب ها توسط اماکن ناجا و اتحادیه ها.
امیدوارم یک نفر و فقط یک نفر پیدا شود لااقل جواب دهد. حتی تکذیب کند و بگوید نه اصلا اینگونه نیست. اما شک ندارم ، شک ندارم که هیچ کس باز هم کاری نخواهد کرد. پس ایراد ما از آمریکا و اسرائیل نیست . ایراد این است که کسی حرف ما را نمی شنود!
تاریخ انتشار: ۰۹:۰۲ - ۱۳ دی ۱۳۹۶ - 03 January 2018
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها