واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه/ مهدیه عطایی: بیش از یک هفته از زلزلهی شامگاهِ یکشنبه که دلِ میلیونها ایرانی را در سرتاسر کشور لرزاند گذشته است. موجی از کمکها روانهی بخشهای آسیبدیدهی غرب کشور شدند. کمکهای خالصانهای از لباس و آبمعدنی گرفته تا پتو، چادر و وسایل گرمایشی. کمکهایی حتی بیش از نیاز شهروندانِ سیاهپوش کرمانشاه. بحرانها همیشه خالق صحنههای بدیع انسانی بودند. صحنههایی از جنسِ احساسات ناب. کمک هایی برای بازسازی خانههایی که در چند لحظه ویران شدنددر میدان شهرداری رشت که این روزها بانام پیاده راه فرهنگی معروف است قدم میزنیم. میدانی که هیچگاه خالی نیست. روی زمین کاغذهایی چسبیده « فقط هزار تومن» دنبالهاش را که میگیریم و میرسیم به یک چادرِ برپاشده. جلویش جوانهایی نشستهاند با چهرههای آشنا و میز جلویشان هی پر و خالی میشود از عابران. چشم که بچرخانی نوشته «گروه اعزامی دانشجویان دانشگاه گیلان به مناطق زلزلهزده کرمانشاه». آنها کمپین زدهاند که با هزارتومنیهای اهالی رشت کمکی برای بازسازی خانههایی که در چند لحظه ویران شدند بفرستند.بعد از چند روز از زلزله، با هستهی مرکزی ۱۰نفره، گروه را تشکیل دادند و مجوز گرفتند برای ایجاد کمپینشان در قلب شهر.از یکیشان میپرسم چرا «فقط هزار تومن؟» میگوید: هزار تومن، در جیب همه هست و بهراحتی هدیه میکنند.امروز چهار روز از برپایی این کمپین توسط دانشجوهای دانشگاه گیلان میگذشت و در دو روز اول یک کامیون و یک اتوبوس از اقلام به همراه تعدادی از آنها روانهی بخشهای آسیبدیدهی سرپل ذهاب شدند. با ارزیابیهای خودِ این فعالین دانشجویی قرار است بخش بعدی کمکها به افراد شناساییشده برسد.صدای «شهرام ناظری» را پخش میکنند کنار میز. آقایی که روزنامه دستش دارد میآید و میگوید: «بازهم ناظری بذارید؛ برای زلزله هم چیزی خوانده؟» کمکش را روی میز میگذارد و شکلاتی برمیدارد.خانمی با دستپر از وسایل باعجله رد میشود. چند قدمِ رفته را برمیگردد و از کیفش مبلغی میگذارد روی میز و میگوید «خدا خیرتان بده».کودکی حدوداً پنجساله هم آمده تا مبلغ اهدایی مادرش را، خودش درون جعبه بی اندازد. دانشجوها با او خوشوبش میکنند و شکلاتی تعارفش میکنند. انگار که یاد میگیرد درازای محبتش چیزی دریافت خواهد کرد.
خانم دیگری میآید سوال میکند: «تا عصر هستید؟ میخوام پتوهام رو بیارم»یکی از بچهها میگوید:« بعضیها نمیدانستند کمکهای خود را به کجا بدهند برای همین به اینجا می آورند» مصداق قطرهقطره جمع گردد وانگهی دریا شودنگاه مردمی که رد میشوند فرق دارد. بچههای خودشان نشستهاند پشت این میز و خواهان کمکاند، دست رد نمیزنند. بعضیها هم معلوم است اعتمادشان معطوف به دانشگاه و دانشگاهیان است.این هزارتومن ها تا ظهرِ روز چهارم از مرز ۳۴ میلیون تومان گذشته است. این دانشجوها انگار که بخواهند نمونهای باشند برای مثل «قطرهقطره جمع گردد وانگهی دریا شود».پایان هر شب مبالغِ دریافتی بیش از شب گذشته است و این روحیه برای دانشجویانِ در مواجههی مستقیم تا حدی غیرمنتظره است.به آنها میگویم از هفته پیش تا حالا نیازهای مردم منطقه تغییر کرده است. میگویند شمارهی افرادی را که قرار است کمک شود گرفتهشده و بیشتر مردم هنوز در بحث گرمایش با مشکل مواجهاند. از انجمن اسلامی تا بسیج و دانشجوهای فعال؛ دست در دست همتشکلهای دانشجویی، از انجمن اسلامی تا بسیج و دانشجوهای فعال همه دررفت و آمد به این چادراند. فضای همدلی دانشگاهیان را میشود کاملاً احساس کرد.می گویند این کار را تمام دانشگاهیان دانشگاه گیلان شکل دادند و به اسم فرد یا گروه خاصی نیست. از کارمندان و اساتید تا دانشجویان دانشکدههای مختلف و این یک کار خودجوش دانشجویی بوده است. دانشجوهایی که همیشه پیشرو بودهاند.قرار است تا آخرین ساعات روز چهارشنبه این کمپین دریافتکنندهی هدایای مردم به هموطنان کُردِ آسیبدیده باشد. مردمی که همیشه چیزی برای شگفت زده کردن دارند یکیشان میگوید دیروز خانمی آمده دو هزار تومان داده و گفته هزارتومانش را پس بدهید پول کرایه ماشین بدهم. وقتی این را میگوید لبخند میزند. انگار که امیدشان به همدلی و همراهی مردم زنده شده باشد.همراهی مردمی که همواره شگفتی سازند.
۱ آذر ۱۳۹۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]