محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796732310
Super Mario Odyssey؛ ادیسه‌ی قارچ خور
واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم:
پیش نمایشی بر Super Mario Odyssey "به قلم محمد تقوی" ادیسه‌ی قارچ خور راستش خیلی وقت بود که یک بازی ماریو ندیده بودیم. البته سبیلوی معروف نینتندو همیشه دیده می‌شود، چه به شکل بازی موبایلی و یا در کمپین‌های تبلیغاتی متعددشان. اما حضورش در یک بازی درست حسابی آن هم از نوع سه بعدی جزو اتفاقات بسیار مهم امسال است. می‌پرسید چرا؟ بگذارید کمی درس تاریخ به شما بدهم! سوپر ماریو 64 در سال 1998 عرضه شد و شاید اولین بازی سه بعدی نبود، یا جهان باز و پلتفرمر. اما عرضه‌اش عملا تاریخ بازی‌های سه بعدی کنونی را شکل داده؛ از نحوه‌ی کنترل و قرارگیری دوربین تا جهانی که خلق کرده. در ادامه‌ی همین راه، شاهکارهایی مثل Sunshine و Galaxy نشان می‌دهند که نینتندو چقدر فرمول را درست پایه ریزی کرده که همان اصول همچنان جواب می‌دهند. تا در نهایت برسیم به ادیسه، جدیدترین عنوان سری و خب یکی از مورد انتظارترین بازی‌های امسال. اما واقعا ادیسه چه فاکتوری دارد که ما را (لااقل این نگارنده) را ذوق زده کرده؟
نینتندو، نینتندو می‌ماند فکر نکنم فعالیت این سال‌های نینتندو شکی در ما گذاشته باشد، آن‌ها واقعا به کیفیت نهایی بازی خود اهمیت می‌دهند. به یاد داشته باشیم همین 7 ماه پیش، افسانه‌ی زلدا آنچنان شور و شوقی ایجاد کرد که خود را به راحتی به عنوان کاندید اصلی بازی سال مطرح می‌کند. یا کانسپت‌های احمقانه‌ای مثل Arms تبدیل به یک بازی "خوب" می‌شوند. نکته همین است: نینتندو بلد است بازی بسازد و این کار را به نحو احسنت برای سالین دراز انجام داده و حال با موفقیت فرا انتظار سوئیچ، آمدن نماد اصلی شرکت، ماریو آن هم در قالبی که خاطرات خوش 64 و Sunshine را تداعی می‌کند، یکی از نقاط اوج نینتندوی امسال خواهد بود و جایگاه سوئیچ را مستحکم‌تر از قبل می‌کند. اما صحبت در مورد نینتندو کافی است. بازی مورد بحثمان ادیسه‌ی ماریو، تقریبا همان چیزی است که این همه سال از یک ماریوی سه بعدی انتظار می‌کشیدیم. مطابق ممعمول هر دفعه، لرد اعظم، جناب آقای "باوزر" پرنسس "پیچ" را می‌دزدد، هر چند با نیت خیر ازدواج. به همین ترتیب، ماریو به سراغشان به قلمروهای مختلف سر می‌زند، دنیاهایی که فقط از ذهن مجنونین نینتندو می‌آید و یکی از دیگری درخشان‌تر و جذاب‌تر. از New Donk City شروع کنیم و آن آدم‌های عجیب غریبی که در مقابل ماریو، یک حس ناامنی به مخاطب می‌دهند! تا دور شدن از محیط‌های کلاسیک سری و پی گیری طرح‌های جذابی مانند مخلوط شدن ماریو با دنیای واقعی که ادیسه را از تکرار مکررات دور می‌کند.
در ادامه‌ی این رویکرد، دنیایی داریم با طرح آشپزی که راستش به خصوص از دید سبک هنری تا حدی یادآور مراحل آشپزی Rayman Legends است؛ الگوگیری که باید با توجه به تنوع مراحل افسانه‌ها به فال نیک بگیریم. دنیاهای دیگری هم وجود دارد، به مانند جنگل، صحرا و دریا آن هم با تم ماریویی و صد البته نمونه‌های عجیب‌تری مثل دنیای کلاه که مستقیما با بزرگترین نوآوری بازی جدید گره خورده. کلاه معروف ماریو را خاطرتان هست؟ حال آن کلاه توسط روحی به اسم کپی (Cappy) تصرف شده و به ماریو هم قابلیت تصرف تمامی موجودات اطرافش را می‌دهد! این تغییر به ظاهر کوچک تغییرات بزرگی را در بطن گیم پلی تزریق می‌کند. بگذارید با یک مثال ساده شروع کنم. فرض کنید سکویی با ارتفاع زیاد می‌یابید که هیچ راه مستقیمی برای رسیدن به آن وجود ندارد. راه چاره؟ گومباها را تصرف می‌کنید و روی هم می‌چنینید تا راه باز شود. یا مثلا یکی از محیط‌ها پر از ماگماست و غیر قابل دسترس. کافی است یکی از ماهی‌های اطراف را تصرف کنید تا با پاشیدن آب، راه را باز کند. یک بخش کوآپ هم طراحی شده که گیمر دوم در قالب کپی به صورت جداگانه به مبارزه با دشمنان می‌پردازد، ایده‌ای که تا حدی یادآور بانجو کازویی است. با کپی، عملا دری جدید به حل معماهای پلتفرمینگ سوپر ماریو باز شده، تغییری که بنیادی‌تر از آبپاش Sunshine یا حتی طراحی 3D World.
یکی دیگر از نکاتی که به شدت در پیش نمایش‌ها به چشم آمده، لوله‌های معروف سری است. آن‌ها اینبار نقش تغییر بُعد را برعهده دارند، یعنی ماریو با گذر از آن‌ها دو بعدی می‌شود و بالعکس. جای خوشحالی دارد که نینتندو عاشقان عناوین دو بعدی را فرموش نکرده و ترکیبی شیرین از دو نوع ماریوی مختلف ساخته. و با تمام اینها، حیرت انگیزتر از همه میزان محتوای وعده داده شده است. دنیاهای بازی هم واقعا بزرگ‌اند و هم پر از ماموریت‌ها، چالش‌ها و جمع کردنی‌های مختلف و حداقل چند صباحی گیمرهای ماجراجو را راضی نگه خواهد داشت. همه‌ی اینها باعث شده ادیسه خود را به عنوان یکی از هیجان انگیزترین بازی‌های آینده معرفی کند و در نمایشگاه‌هایی مانند E3 تمام جوایز را درو کند. تمامی کسانی که بازی را تجربه کرده‌اند متحد از کیفیت ساخت بالا، ارزش‌های والا و صد البته جذابیت عینی بازی سخن گفته‌اند. از جمله موارد تحسین شده هم گرافیک هنری فوق العاده‌ی بازی را از قلم نیندازیم. موضوع تنها در یکی دو محیط نیست، حتی بحث رقابت با عناوین فک براندازی مثل آنچارتد و غیره نیست. ادیسه در کاری که می‌کند بر روی پلتفرمی که حضور دارد، تنوع بصری بی‌نظیری را به مخاطب تحویل می‌دهد و بیشتر از آنکه از دید فنی "حیرت انگیز" باشد، وجهه‌ی هنری به یاد ماندنی و سبک بصری یکتایی دارد که خود را به راحتی در میان بهترین‌ها جا می‌دهد. در کنار اینها هم شکی ندارم موسیقی پا به پای بقیه اجزا خواهد آمد و ادیسه را به پکیجی کامل تبدیل می‌کند.
فکر می‌کنم همه‌ی اینها کافی باشد تا عرضه‌ی ادیسه به یکی از بزرگترین اتفاقات گیمینگ امسال تبدیل شود، مگر آن که در کشوری مثل ایران زندگی کنیم! گیمرهای ایرانی اصولا روی خوشی به بازی‌های نینتندو نشان نمی‌دهند و اینکه ما ایرانیان کمتر سراغ این ژانر نمی‌رویم، یکی از بزرگترین نقصان‌هایی است که داریم. خب این موضوعی طبیعی است اما به نظرم مسئله فقط ماریو نیست. مسئله، ژانر پلتفرمینگ است. ژانری که تا همین پارسال کساد بود و تنها به کمک سازند‌ه‌های مستقل و بعضا نینتندو سرپا مانده بود. ژانری که امسال احیا شده با بازی‌های فوق العاده‌ای مثل Sonic Mania، Cuphead و احتمالا همین ادیسه‌ی پیش رو ... پلتفرمرها بچه گانه نیستند، اگر این موضوع را باور ندارید دیگر Cuphead مصداق خوبی خواهد بود که حرفه‌ای ترین گیمرها را هم به چالش می‌کشد. این ژانری است که نیاز دارد زنده بماند چون همچنان پتانسیل دارد؛ پتانسیل مکانیک‌های کشف نشده، داستان‌های هیجان انگیز و جلوه‌های رنگین. ادیسه هم آمده تا به این احیا سازی کمک کند، هر چه باشد سوپر ماریو همان بازی بود که این صنعت دوست داشتنی را از ورشکستگی نجات داد و با حضور هر چه درخشان‌ترش، آینده‌ای امیدوار کننده رقم می‌زند. در نهایت جدیدترین ماجراجویی ماریو در تاریخ پنجم آبان ماه امسال روانه بازار می‌شود.
27 مهر 1396
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[مشاهده در: www.pardisgame.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 132]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها