واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه:٢٨ مهرماه امسال ٥٥ ساله میشود. صحبت از علیرضا رجایی است که در روزهای اخیر تصاویر او پس از عمل جراحی سنگینی که پشت سر گذاشته است با بازتابهای غمانگیز بسیاری مواجه بوده است.فعال سیاسی و مطبوعاتی که هرچند شاید نام او از انتخابات مجلس ششم و کنار گذاشتنش از رده بیست و هشتم انتخاب مردم تهران زیاد در یاد مانده باشد اما سلوک او در روزنامهنگاری، سیاست و اخلاق بسیاری را از شرایط جسمانی علیرضا رجایی متاثر کرد.«اعتماد» گفتوگویی با غلامرضا رجایی برادر علیرضا رجایی انجام داد تا از آخرین وضعیت جسمی و روحی این روزنامهنگار و فعال سیاسی جویا شود. شرایطی که گویا خود علیرضا رجایی راحتتر از اطرافیان خود آن را پذیرفته است و در تلاش برای روحیه دادن به خانواده است.غلامرضا رجایی برادر علیرضا رجایی که خودش پزشک است در مورد وضعیت فعلی برادرش به «اعتماد» میگوید: «همانطور که میدانید عمل ایشان ١٤ ساعت به طول انجامید. فک فوقانی بهصورت کامل برداشته و درنتیجه حرف زدن و غذا خوردن برایش بسیار سخت شده است. میتوان گفت که عضله جویدن اصلی صورت و حدقه چشم برداشته و خود چشم نیز تخلیهشده است.»وی در ادامه در توصیف شرایط عمومی فعلی علیرضا رجایی افزود: «به هر شکل این عمل یک عمل وسیعی بوده است و باوجودآنکه خونریزی از محل عمل یعنی بینی ادامه دارد حال عمومی خوبی دارد. از سوی دیگر درنتیجه شرایط فعلی، تعداد گلبولهای سفید و قرمز بدن ایشان بسیار پایین آمده است که درنتیجه احتمال ابتلا به عفونت را بالابرده است. بااینحال ازآنجاییکه خود و بدون دستگاه تنفس میکند و مایعات را خودش هرچند بهسختی میخورد، میتوان گفت که حال عمومی خوبی دارد».برادر علیرضا رجایی شرایط جسمی و روحی برادر را بیشتر توضیح میدهد: «غذا خوردن برای وی هماکنون بسیار سخت است چراکه نصف صورت و لب کاملاً برداشتهشده و عدم وجود فک فوقانی سمت راست لب، غذا خوردن را مختل میکند. اما ازلحاظ روحی باید بگویم که بسیار قوی و محکم است. البته طبیعتاً خانواده و اطرافیان شرایط روحی خوبی ندارند و از این شرایط شوکه هستند اما خود ایشان خوب است.تلاش میکند حتی به ما هم روحیه بدهد». غلامرضا رجایی در مورد علت شیوع و ابتلای برادر خود به این بیماری میگوید: «این روند تقریباً از اسفندماه سال ٩٣ آغاز شد. در قسمت فوقانی فک خود احساس درد داشت که با مراجعه به بهداری زندان و خوردن مسکن تااندازهای حل شد اما در خردادماه سال ٩٤ توده از سینوس بیرون آمد و برجسته شد که همان زمان من در ملاقاتم با وی تاکید کردم که باید اسکن از صورت انجام شود.»وی افزود: «پنج مرتبه از سوی بهداری زندان اعزام به خارج از زندان برای اسکن و عکسبرداری تجویز شد که متاسفانه این اجازه داده نشد. تا آبان ماه سال ٩٤ که وی از زندان آزاد شد، میشود گفت اقدام درمانی خاصی برای او صورت نگرفته بود که همان زمان اسکن انجام و متوجه شدیم که تومور بدخیم و بسیار وسیع است»رجایی یادآور شد: «ازآنجاییکه این تومور استخوان حدقه چشم هم درگیر بود، پزشکان میدانستند که با عمل بسیار مشکلی روبهرو هستند که از همین رو پنج دوره شیمیدرمانی صورت گرفت که البته بعدازاین ٣٥ جلسه رادیوتراپی تومور تااندازهای کوچک شد اما در عرض دو ماه مجدداً این تومور بزرگ شد که درنهایت پزشکان تصمیم به انجام این عمل وسیع گرفتند».
۱۱ شهریور ۱۳۹۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]