واضح آرشیو وب فارسی:ایران آنلاین: دوماه نخست سال 2017 نشان می دهد که آفریقا سالی غیر عادی را سپری می کند زیرا چین و امریکا که شرکای بزرگ تجاری این قاره به حساب می آیند، در حال اعمال تغییراتی محسوس در فرآیندهای سیاسی و اقتصادی خود هستند و ارتباط های خود با قاره سیاه را از نو ترسیم می کنند.ایران آنلاین / در یک سوی جهان چین که تا به حال بیشتر یک اقتصاد صادر کننده و تأمین کننده نیازهای سایر ملل به حساب می آمد، در حال تبدیل شدن تدریجی به جامعه ای مصرف گرا است و تدابیر بازدارنده هم که برای جلوگیری از شدت گرفتن این روند به کار گرفته شده، اثر لازم را نداشته است. در آن سوی اقیانوس ها، امریکا به جانب پروسه هایی تازه به حرکت درآمده زیرا دونالد ترامپ رئیس جمهوری جدیدش با هدف اولویت بخشیدن به امور داخلی امریکا از حجم واردات بشدت کاسته و بر محصولات خویش تکیه کرده و جلوی مهاجران سایر کشورها سد به وجود آورده و کمک های نقدی و جنسی اش به سایر کشورها را هم بشدت کاهش داده است. اگر این روندها پا برجا بماند -که دلیلی برای حالت مخالف آن وجود ندارد- آثار آن بر اقتصاد و نحوه سلوک آفریقایی ها بسیار محسوس خواهد بود. اهداف سفر اخیر چینی ها به آفریقا یک ماه و اندی پیش وانگ یی وزیرخارجه چین سفر سالانه خود در سطح آفریقا را کامل کرد اما این بار به پنج کشور موسوم به sub-Saharan سر زد که معمولاً دریافت کننده بیشترین حجم صادرات چینی ها بوده اند. آنها جمهوری کنگو، ماداگاسکار، نیجریه، تانزانیا و زامبیا هستند و اگر وانگ یی سفر به این کشورها را الزامی شمرد، با هدف تأکید مجدد بر احساس تعهد کشورش نسبت به ادامه رشد کشورهای آفریقایی و ادامه دادن به ارتباط ها و رویکردهایی بود که در اجلاس همکاری چین- آفریقا در دسامبر 2015 تعیین و اجرای آن آغاز شده بود. البته تغییرات و اضافاتی نیز در ارتباطات چین با این کشورها صورت پذیرفته است. یکی از آنها قراردادهایی است که چین با این کشورها برای بازسازی برخی تأسیسات صنعتی آفریقایی ها منعقد کرده است و می تواند اقتصاد لرزان آنها را استوارتر سازد. نکته دوم نیز شدت گرفتن حضور چین در منطقه همسو با کنار کشیدن فزاینده امریکا از مناسبات جاری در آفریقا است که همسو با دکترین «امریکا در اولویت» ترامپ صورت می پذیرد. بدون جذابیت لازم البته قبل از آمدن ترامپ نیز حضور امریکا در بازارهای آفریقا کمرنگ شده و ردپای چینی ها عمیق تر شده بود زیرا دولت های امریکا به آرامی دریافتند که سرمایه گذاری روی امکانات اندک آفریقا و داد و ستد با این قاره فقیر در نهایت هیچ سود و جذابیتی برای شرکت های امریکایی ندارد. ترامپ تا این لحظه به صراحت نگفته است که سیاست های اقتصادی اش در آفریقا چیست اما شکی وجود ندارد که این روند جدا از سیاست های کلی او که رها کردن سایر کشورها و تمرکز بر امریکا است، نیست. در همین ارتباط ترامپ از لحظه ورودش به کاخ سفید فقط با دو رهبر آفریقایی تماس برقرار کرده که محمدو بوهاری رئیس جمهوری نیجریه و جاکوب زوما مرد اول اجرایی آفریقای جنوبی هستند. از دیروز تا امروز اگر ترامپ به همین تماس های محدود اکتفا کرده است، چین می کوشد در راستای ترسیم مجدد روابط اقتصادی اش، روی کم کردن صادراتش در عرصه های آفریقایی بیش از گذشته مانور بدهد. هر دو کشور امریکا و چین البته معتقدند آمار بالای جرم و جنایت در آفریقای جنوبی دست آنها را برای اعمال تغییراتی بنیادین در روابط شان با این کشور خواهد بست اما دیدگاه شان نسبت به دولت ژوهانسبورگ بسیار بهتر از سال 2013 است که یک مقام ارشد امریکا در توئیت خود به سران کاخ سفید، آفریقای جنوبی را جامعه ای خواند که در جنایت غرق است و به رغم عالی بودن امکان بهره وری اقتصادی در این کشور عقل حکم می کند که به چنان سمت و سویی حرکت و اقدامی صورت نگیرد. تمام این گمانه زنی ها به مثابه ترسیم دقیق آینده آفریقا نیست اما به نظر می رسد با کنار کشیدن هرچه بیشتر امریکای ترامپ از صحراهای کم سود صنعت و تجارت آفریقا، ردپای چین در این قاره عمیق تر و وسیع تر خواهد شد./روزنامه ایران
دوشنبه ، ۲۹خرداد۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]