محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796844427
نقدی بر کشف استعدادهای درخشان در سیستم آموزشی ایران
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نقدی بر کشف استعدادهای درخشان در سیستم آموزشی ایران سنندج- ایرنا- هفته نامه ده نگی کوردستان در یاداشتی با عنوان "نقدی بر کشف استعدادهای درخشان در سیستم آموزشی ایران" به انتقاد از نگاه جامعه به هوش و فضیلت شمردن آن پرداخته است.
به گزارش ایرنا در ادامه این یادداشت به قلم فرزاد صفی خان پور آمده است: یکی از دغدغه‌‌‌‌‌‌‌های مهم نظام آموزشی، برقراری عدالت و برابری میان افراد لازم التعلیم است صاحب نظران عدالت را در 2 بعد افقی و عمودی مورد توجه قرار داده‌‌‌‌‌‌‌اند؛ منظور از بعد افقی عدالت آموزشی، فراهم نمودن فرصت‌‌‌‌های برابر و تا حدودی مشابه برای تمامی افرادی است که با هر نوع قوت و ضعفی وارد یک نظام آموزشی می شوند. در بعد عمودی با توجه به تفاوت‌های فردی و متناسب با توانایی‌ها و استعدادهای افراد تلاش می شود تا شرایط و امکانات متفاوتی که در راستای تعالی و به فعلیت درآوردن توانایی‌های بالقوه باشند، در اختیار فراگیران قرار گیرد. به همین منظور اقداماتی توسط متخصصان امر برای شناسایی توانایی‌ها و استعدادهای دانش آموزان انجام شده است؛ متخصصان برای نیل به این هدف ابزارهایی را ساخته اند که از برجسته ترین آنها می توان آزمون های هوشی را نام برد. بر اساس این آزمون ها افراد در یک منحنی توزیع نرمال تقسیم بندی می شوند؛ در 2 سوی این منحنی ضعیف ترین و قوی ترین افراد و در میان این 2 با نُرم یا افراد عادی به هنجار و یا طبیعی مواجه می شویم. در این نوشتار تلاش خواهد شد تا به یکی از این 2 سوی منحنی توزیع نُرمال هوش، یعنی تیزهوشان پرداخته شود. تعاریف نسبتاً زیاد و متفاوتی در مورد هوش وجود دارد که شاید بتوان از برآیند آنها به این تعریف دست یافت: "هوش، توانایی سازگاری افراد با موقعیت‌های جدیدی است که با استفاده از توانایی‌های پایه شناختی و منطقی، سرعت پردازش و حل مساله انجام می گیرد". امروزه به یاری آزمون‌های هوشی ( نظیر وکسلر و اسنفورد ـ بینه) می توان به صورت کمی و تا حدودی دقیق میزان نمره هوش افراد را تعیین کرد؛ با توجه به این آزمون‌ها افرادی که نمره هوشی بالاتر از 130 به دست آورند جزء افراد تیزهوش طبقه بندی می گردند. از نظر نگارنده، یکی از قدیمی ترین آزمون‌های هوشی، در میدان مبارزه گلادیاتورها در روم باستان به اجرا در می آمده است! ملاک هوشمندی گلادیاتورها توانایی آنان در حفظ حیات خویش و نابودی زندگی رقیب بوده است. گلادیاتورها افراد توانا و نیرومندی بودند که در جنگ‌ها به اسارت در می آمدند و پس از گذراندن دوره‌‌‌‌‌‌‌های آموزشی ویژه‌‌‌‌‌‌‌ای برای مبارزه (آزمون) به میدان مبارزه فرستاده می شدند؛ میدانی متناقص نما از عدالت و بی عدالتی! اسیری که ناعادلانه فرصتی عادلانه برای کسب آزادی در اختیارش قرار می گرفت! آموزش و پرورش ایران میان دو بعد افقی و عمودی عدالت آموزشی در نوسان بوده و تاکنون نتوانسته است همانند برخی جوامع پیشرو در زمینه آموزش و پرورش، میان این دو بعد تعادل و توازن ایجاد کند. عقلانیت ابزاری وارداتی، تیغ در دست، اقدام به جراحی و تکه تکه کردن اجزای ساختار اجتماعی نموده است و این در حالی است که جامعه برای ادامه حیات نیازمند انسجام و یکپارچگی است. نهادهایی چون آموزش و پرورش و سمپاد(سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان) متولی شناسایی و تربیت کودکان و نوجوانان تیزهوش ایرانی‌اند، متولیانی که عملکردشان در این زمینه نشان دهنده ناتوانی شان برای اجرای مطلوب این امر خطیر است. اساساً آموزش و پرورش توانایی لازم را برای شناخت هوش را ندارد، سوء برداشتی که آموزش و پرورش از انتساب "هوشمندی" به مدارس الکترونیزه شده دارد ناشی از همین نبود شناخت است! به نظر می رسد با طرح هوشمندی مدارس الکترونیزه شده تصمیم گیران تعلیم و تربیت درصددند تا خلاء و سبکی ناشی از فقدان نیروی انسانی توانا و هوشمند را با سنگینی مادی ابزارهای الکترونیکی جبران کنند! امری که پایانی جز شکست برای آن نمی توان متصور شد. با اینکه در مورد آزمون‌های هوشی استاندارد انتقاداتی وارد است اما چون در ساختاری کاملاً مرتبط با محتوای هوشی، آنها شکل گرفته اند در نتیجه فعلاً می توانند از ابزارهای مطلوب برای شناسایی افراد تیزهوش به شمار آیند؛ با وجود آزمون‌های هوشی ای که توسط افراد متخصص ساخته شده‌‌‌‌‌‌‌اند، در نظام آموزشی ما شناسایی و تربیت تیزهوشان آلوده به مقولات و موضوعات درسی است و تا حدودی در روایی برگزیده شدن افراد دارای ویژگی‌های تیزهوشی خدشه وارد کرده است؛ به علاوه این شکل از شناسایی دانش آموزان تیزهوش موجب پدید آمدن خُرده نظامی سیاه و خارج از ساختار نظام شده که آرام و بطئی در حال رخنه روز افزون به درون نظام آموزشی است به گونه ای که امروزه در برخی مدارس ابتدایی و راهنمایی کتاب هایی تدریس می شوند که بدون در نظر گرفتن مسائل رشدی و بارشناختی دانش آموزان از سوی معلمان بر دانش آموزان تحمیل می شوند و نظام آموزشی هم با سهولت از کنار آن می گذرد! این خُرده نظام سیاه باعث شده است تا دیگر نتوان به تیزهوشی به عنوان یک ویژگی روانی و فردی نگریست و عملا به مقوله ای اجتماعی و خانوادگی تبدیل شده است؛ خانواده‌‌‌‌‌‌‌های پرورش دهنده بچه‌‌‌‌‌‌‌هایی که بر اساس این سیستم گزینشی معیوب غالباً تیزهوش به نظر می رسند ـ در حالی که بیشترشان پرتلاش و تیزکوش هستند نه تیزهوش ـ فرزندان [گلادیاتورهای] خود را برای رفتن به مبارزه نمادین و خشونت بار آماده می کنند و عرصه خانواده متاثر از پرورش این کودکان می شود و به بسیار از کارکردهای خانواده از جمله کارکرد عاطفی آن آسیب وارد می گردد. تعداد قابل توجهی از کودکان به ظاهر تیزهوش به دلیل سنگین بودن شرایط آموزشی و ناتوانی از تحمل بارشناختی ارائه شده دچار رنج و مشکلات روانی می شوند که می تواند مصداقی از کودک آزاری باشد. انتقاد عمده‌‌‌‌‌‌‌ای که می توان به نظام آموزشی و یا حتی به خُرده نظام فرهنگی موجود در نظام اجتماعی کل ارجاع داد، نگرشی است که جامعه نسبت هوش دارد؛ پرسشی که می بایست خیلی وقت پیش مطرح و پاسخ داده می شد این است که آیا هوش را باید یک ویژگی فردی بدون ارزش گذاری در نظر گرفت و یا آن را یک فضیلت به شمار آورد؟ شواهد و قرائن حاکی از آن است که برخی کژکارکردی‌های نظام‌های متولی این موضوع، باعث شده است تا به هوش به عنوان یک فضیلت نگریسته شود که اگر این گونه نبود بسیاری از خانواده‌‌‌‌‌‌‌هایی که دارای فرزند یا فرزندان کم توان ذهنی‌اند، برای نفرستادن فرزندانشان به مراکز ویژه و جا دادن آنان در مدارس عادی این همه مبارزه نمی کردند! امروزه سیستم خشن و خونباری که در دوران روم باستان، نظام گلادیاتوری را به وجود آورده بود به شیوه‌‌‌‌‌‌‌ای جدید و در قالب خشونت نمادین بازآفرینی و بازتولید شده است منتها تفاوت عمده آنها در هدفی مستتر است که باید در این جا از آن رونمایی کرد: گلادیاتور دیروز برای بازیافتن آزادی مبارزه می کرد اما گلادیاتور امروز صرفاً برای حفظ پایگاه اجتماعی ـ اقتصادی و یا ارتقاء آن. به نظر می رسد وجه غالباً مشترک کودکان تیزهوش در شباهت یا نزدیکی نمرات هوشی‌ای باشد که کسب می‌کنند ـ گرچه با خُرده نظام سیاهی که پیشتر از آن یاد شد ممکن است در بلند مدت دیگر این ایراد وارد نشود و تنها دانش آموزانی وارد مدارس خاص شوند که پشتوانه مادی و یا دانشی خانوادگی داشته باشند! ممکن است از بسیاری جهات از جمله پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی خانواده، شیوه‌‌‌‌‌‌‌های تربیتی و جامعه پذیری، تفاوت‌های فرهنگی با هم دیگر متفاوت باشند و ظاهراً تجمیع آنان در فضایی محصور، یکسان بین و یکسان ساز می تواند به معنی فرستادن آنها به میدانی پرتنش و خشونت بار با پیامدهای آسیب زا باشد. در نظام آموزشی طی دوره‌‌‌‌‌‌‌های مختلف سوء برداشت‌هایی در مورد تعریف هوش وجود داشته است که اغلب آنها تقلیل گرایانه بوده‌‌‌‌‌‌‌اند. در یک دوره داشتن حافظه ای قدرتمند شاخص هوش بود امروز در کنار این شاخص، فهم ریاضی و داشتن استعداد آن، برجسته تر شده است به گونه‌‌‌‌‌‌‌ای که در بیشتر مدارسی که کارشان تربیت گلادیاتورهای آموزشی است، تاکید عمده بر تمرینات پیچیده ریاضی است. این سوء برداشت در حالی انجام می شود که جوامع توسعه یافته رویکرد هوش چندگانه را جایگزین هوش‌های تقلیل گرایانه کرده‌‌‌‌‌‌‌اند تا افراد بیشتری بتوانند در خدمت مصالح اجتماعی قرار گیرند. تاکید بیش از حد و غیرمعقول بر ریاضیات در مدارس باعث دلزدگی تعداد کثیری از دانش آموزان از مدارس شده است. توجه بیش از اندازه به ریاضیات و حتی علوم پایه باعث غفلت نظام آموزشی از تربیت تیزهوشان دارای استعداد علوم انسانی، هنر و صنعت و حوزه های دیگر شده است و لازم است تا با توجه به هوش‌های چندگانه مسیری برای پرورش موارد مهم و مغفول واقع شده در نظر گرفته شود باشد که جهانی با اهداف متعالی برای تک تک انسان ها با هر گونه توانایی و استعداد بیافرینیم. 6108 انتشار دهنده: امید بهمنی
23/11/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها