واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: شهدای راه انقلاب؛ محمد مصباح خلجانی/ همسر شهید: خون شهدا ضامن بقای نظام است تبریز- ایرنا-خطه شهیدپرور تبریز و آذربایجان در تاریخ مبارزات انقلاب اسلامی نقش ویژه ای داشته و شهدای زیادی را برای آبیاری نهال انقلاب تقدیم کرده است.
تعداد شهدای آذربایجان شرقی در دوران انقلاب 122 نفر ثبت شده و ایرنا به قدر وسع خود قصد دارد در دهه فجر، تعدادی از آنان را معرفی کند؛نام: شهید محمد مصباح خلجانی متولد: 1330شمسی تاریخ شهادت: 24 بهمن 1357محل شهادت: تبریز - خیابان خیامجوانی مومن و متدین که با وجود داشتن همسر و فرزند تازه متولد شده، در تبعیت از فرامین امام راحل و عشق و علاقه اش به آموزه های دینی و اسلامی، همواره یک پای ثابت تظاهرات خیابانی علیه رژیم ستم شاهی در تبریز بود.شغلش صافکاری اتومبیل بود و در کار خود تبحر ویژه ای داشت و اگر همچنان به کار روزمره خود می پرداخت، شاید زندگی معمولی خود را ادامه می داد، اما عمل به وظیفه دینی و ملی شهادت را برای او رقم زده بود.همسر این شهید والامقام درباره خصوصیات اخلاقی و ویژگی های شخصی محمد مصباح ، می گوید: بسیار مهربان بود و همه اعضای خانواده از اخلاق حسنه و پسندیده وی راضی بودند، آزارش به کسی نمی رسید و همه دلمشغولی هایش تلاش برای رفاه خانواده بود.خانم " ملکه زراعتی " در گفت و گو با ایرنا ادامه می دهد: اما از وقتی که مردم علیه رژیم طاغوت به پا خاسته و تظاهرات روزانه برگزار می کردند، وی نیز در آنها شرکت می کرد و اعتقاد عجیبی نسبت به نتیجه بخش بودن شورش مردم علیه شاه داشت و همیشه می گفت: انقلاب مردم ایران با حضور تک تک افراد کشور در این تظاهرات ها به نتیجه و پیروزی می رسد.وی ، مسجد محله گزران را پاتوق همیشگی شهید مصباح بیان می کند.همسر شهید مصباح ادامه می دهد: روز 24 بهمن همچون سایر روزهای قبلی پس از شستن خودرویش، بعد از ظهر برای شرکت در تظاهرات از خانه بیرون رفت و با اینکه اصرار داشتم آن روز نرود اما جلودارش نبودم و رفت.خانم زراعتی ادامه می دهد: اما از لحظه ای که از خانه رفت، ذهنم مشوش بود و خیالاتی شده بودم که انگار تابوت شهادتش را به منزل می آورند تا اینکه بعد از چند ساعت و هنگام عصر دلشوره عجیبی به من دست داد و هر چه انتظار کشیدیم، بی نتیجه بود و خبری از محمد نبود.وی می افزاید: تا ساعات شب هیچ خبری از او نشد و این انتظار به مدت دو روز طول کشید و بسیار نگران شده بودیم تا اینکه بردارش پس از مدت ها جستجو از بیمارستان ها ، در سردخانه یکی از بیمارستان های تبریز جسد وی را دیده بود و خبرش را هنگام عصر همان روز به ما داد.زراعتی به نقل از شاهدان عینی صحنه شهادت همسر خود را چنین تعریف می کند: در جریان تظاهرات روز 24 بهمن در خیابان شهناز (شریعتی) و درگیری بین ماموران شاه با مردم ، تعدادی از آنها به خیابان های اطراف پراکنده می شوند که همسر من نیز همراه با دوستانش در خیابان خیام مورد اصابت گلوله های ماموران حکومتی قرار گرفته و از ناحیه صورت و کمر مجروح می شود که با کمک مردم به بیمارستان منتقل می شود ، اما به دلیل شدت جراحات مداوا روی او موثر نشده و به شهادت می رسد.وی ادامه داد: شدت جراحات او چنان زیاد بود که حتی به ما اجازه دیدن پیکرش را ندادند.همسر این شهید راه انقلاب با تاکید بر اینکه یاد و نام شهدای آن دوران نباید فراموش شده و از یادها برود، اظهار می کند: خون این شهیدان مظلوم بود که نهال انقلاب را آبیاری کرد و امروز ایران اسلامی با سربلندی به راه خود ادامه می دهد.خانم زاراعتی ، شهادت همسر در عنفوان جوانی و زندگی مشترک را خاطره ای تلخ می داند ، اما از اینکه شهادت وی افتخاری برای خانواده بوده است، احساس غرور می کند.مصاحبه از : سیدیحیی مرتضائی **انتشاردهنده: محمد عزیزی راد3038/518
18/11/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]