محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797622354
تعریف دین از منظر علامه طباطبایی/ دین نیاز ضروری انسان
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: خطبه های نمازجمعه هامبورگ؛
تعریف دین از منظر علامه طباطبایی/ دین نیاز ضروری انسان
شناسهٔ خبر: 3870857 - شنبه ۱۸ دی ۱۳۹۵ - ۱۷:۰۳
دین و اندیشه > آیین ها و تشکل های مذهبی
.jwplayer{ display: inline-block; } خطیب نماز جمعه هامبورگ در خطبه های نماز جمعه گفت: امروزه هرچند جوامع بشری از تحولات علمی و استفاده از آن برای رفاه خود بهره مند هستند، لکن ضرورت نیاز بشر به دین در جای خود محفوظ است. به گزارش خبرگزاری مهر، به نقل از مرکز اسلامی هامبورگ خطبه های نماز جمعه هامبورگ با امامت آیت الله رضا رمضانی برگزار شد که متن این خطبه ها در ادامه آمده است: دانشمندان اسلامی برای دین تعریف های گوناگونی ارائه کرده اند که البته در بین این تعاریف، تعریف واحدی که مورد پذیرش همگان باشد یافت نمی شود. چه بسا هر کدام از آنها به بُعدی از حوزهی دین اشاره داشته باشند، اما نقطهی اشتراک و مورد تأکید همهی این تعاریف این است که انسان برای رسیدن به هدف آفرینش که قرب الهی است، به قوانینی نیاز دارد که همهی ابعاد وجودی انسان را در برگیرد. زیرا پای بندی و تعهد به آن قوانین، آداب و رسوم او را به سعادت دنیا و آخرت می رساند. تعریف دین از منظر علامه طباطبایی(رحمه الله) ایشان «دین»را روش ویژه ای در زندگی دنیوی میداند که سعادت و صلاح دنیوی انسان را هماهنگ، و همواره کمال اخروی و حیات حقیقی جاودانی او را تأمین می کند. بههمین جهت لازم است شریعت در برگیرنده قوانینی باشد که به نیازهای دنیوی انسان نیز پاسخ گوید. وی در بیانی دیگر می نویسد: «دین عبارت است از اصول علمی و سنن و قوانین عملی که برگزیدن و عمل به آنها تضمین کننده سعادت حقیقی انسان است. از این رو لازم است دین با فطرت انسانی هماهنگ باشد تا تشریع با تکوین مطابقت داشته باشد، و به آنچه آفرینش انسان اقتضای آن را دارد پاسخ گوید چنان که مفاد آیه فطرت: «فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها؛ پس روی خود را متوجّه آیین خالص پروردگار کن! این فطرتی است که خداوند، انسانها را بر آن آفریده» همین است». دقت در این دو تعریف نشان میدهد که این دو بیان دربارهی دین، ناظر به دینِ حق در مرتبهی کمالش می باشد؛ که در آن خداشناسی و انسان شناسی، واقع بینانه لحاظ شده است. بنابراین انسان با توجّه به مجموعه ظرفیتهائی که دارد ـ و از آن با تعابیر گوناگون یاد شده است ـ نیازمند به برنامهای است که با شأن و منزلت او متناسب است. تا با پیمودن آن راه، خود را به حیات ابدی و کمالات معنوی و اخروی، که در حد ظرفیتش میباشد برساند.
فلسفه دین داری و باور به آن آنچه در حیات دینی برای هر انسانی مهم است درک و شناخت راه صحیح است، چون پس از شناخت مسیر درست و صحیح است که باور در انسان مؤمن تقویت می شود، چرا که اگر انسان به دین باور و اعتقاد پیدا کرد، بدان ملتزم خواهد شد و به به عنوان یک دیندار، از آثار و برکات معنوی دینداری بهره مند میشود. بنابراین دینداری هر انسانی پس از دین شناسی و دین باوری خواهد بود. لذا کسی از آثار حیات دینی در زندگی خود بهره خواهد برد که نسبت به شناختی که از دین بهدست آورده است، باور داشته باشد. بههمین جهت «حیات دینی» برای زندگی انسان یک ضرورت و اولویت است، چه در خصوص مسائل فردی انسان باشد، و چه در خصوص امور اجتماعی او باشد. لذا بهنظر می رسد فلسفه وجودی دین به نیازهای واقعی انسان بازگشت می نماید! از این رو خدای تعالی برای اینکه آدمیان در پیمودن راه، متحیر و سرگردان نباشند شریعت و راه رسیدن به هدف را به عنوان لطف خود، در اختیار بشر قرار داده است. به همین جهت پاک ترین افراد را برای هدایت و راهنمایی در میان افراد بشر قرار داده است. لذا سخنانی که درباره فلسفه وجود دین گفته می شود، نظیر: عواملی چون ترس و جهل از علم، و یا جهل از خود و ... باعث گرایش انسان به دین و مفاهیم دینی می شود، سخنی غیر واقع بینانه و غیر معرفت شناسانه است. بلکه بر خلاف تصور آنان علاوه بر گرایش های فطری انسان، که او را به دین گرایش می دهد. به حکم عقل نیز انسان به این نتیجه می رسد. که خدای متعال برای اینکه انسانها در مسیر زندگی واقعی در تحقیر و سرگردانی قرار نگیرند، ضمن آنکه از حجت درونی به نام «عقل» آنها را بهره مند ساخته است، از راهنمای بیرونی نیز آنها را برخوردار ساخته، تا پس از اتمام حجت بهانه ای نداشته باشد. البته در خصوص فلسفه وجودی دین مباحث بسیار معرفت شناختی، وجود شناختی، روان شناسانه و.... وجود دارد که در جای خود باید بدان پرداخته شود. دین نیاز ضروری انسان امروزه هرچند جوامع بشری از تحولات علمی و استفادهی از آن تحولات و خدمات علمی برای رفاه خود بهرهمند هستند، لکن ضرورت نیاز بشر به دین در جای خود محفوظ است. زیرا بشر برای رسیدن به ابعاد وجودی خویش، و همچنین رسیدن به رشد و تعالی و تکامل نیازمند به قانون الهی است؛ و این موضوع از ضرورتهای غیر قابل انکار است. بر همین اساس انسان باید مسیر حیات خود را بر پایهی گرایش به حق و به سمت دین جهت دهد، زیرا این جهت دهی یک فرمان الهی است. به این دلیل که خداوند ساختار وجود آدمی را اینگونه قرار داده است؛ و این دین است که آدمی را به عزت، آرامش واقعی، حکمت و معرفت می رساند. حتی می توان ادعا کرد بدون گوهر دین هیچگاه انسان به غرض اصلی و فلسفهی آفرینش دست نخواهد یافت. بدین جهت بشر در هر مرتبه و جایگاهی که باشد نیازمند به وحی برای سعادت دنیوی و اخروی است، و باید آنرا جدی گرفته و در حاشیه زندگی قرار ندهد. لذا بدون تردید میتوان گفت دینی میتواند بهترین نقش هدایت را ایفاء کند، که بیشترین نقش را در نشان دادن راه دارد. و آن باید دین حنیف باشد؛ چرا که در تعبیر پیامبر اکرم(ص) آمده است: «إنَّ خَیرَ الدّینِ عِندَ اللّهِ الحَنیفِیَّةُ السَّمحَةُ؛ بهترین دین در نزد خدا، دین مستقیم و آسان است».
معیار حقانیت دین با توجه به مطالبی که عنوان شد مهمترین ملاک و معیار در حقانیت دین موافقت با فطرت الهی و فطرت انسان است. لذا اگر دین به درستی شناخته شود این مهم که حیات بدون دین معنا ندارد، به دست می آید. چرا که حضرت علی(ع) در این خصوص فرمودهاند: «لاحَیاةَ إلّا بِالدّینِ، و لا مَوتَ إلّا بِجُحودِ الیَقینِ؛ زندگی، جز با دین [و دینداری] نیست، و مرگ، جز با انکار [و از دست دادنِ] یقین». به همین جهت این دین است که انسان را به عزّت می رساند، البته در صورتی که به آن باور داشته باشد، زیرا امیر المؤمنین(ع) در بیانی نورانی در این باره میفرماید: «الدِّینُ عِزٌّ، والعِلمُ کَنزٌ، والصَّمتُ نورٌ؛ دین مایه عزت و ارجمندی و دانش گنجی فنا ناشدنی و سکوت فروغ و روشنایی است». بنابراین باید امر دین را محکم نگه داشت چرا که در بیانی نورانی از امام صادق(ع) آمده است که به شخصی فرمودند: «أَحْکِمْ أَمْرَ دِینِکَ کَمَا أَحْکَمَ أَهْلُ الدُّنْیَا أَمْرَ دُنْیَاهُمْ؛ دینت را محکم و استوار کن چنانکه دنیاپرستان امور دنیایشان را محکم و استوار می کنند».
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 281]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها