محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796824838
نهم ربیع روز اتحاد نه افتراق/ مرگ خلیفه دوم در ۹ربیع بدون سند است
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: یادداشت؛
نهم ربیع روز اتحاد نه افتراق/ مرگ خلیفه دوم در ۹ربیع بدون سند است
شناسهٔ خبر: 3844692 - جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵ - ۱۰:۱۶
دین و اندیشه > آیین ها و تشکل های مذهبی
.jwplayer{ display: inline-block; } این موضوع به غلط در میان مردم مشهور گشته که سالروز قتل عمر، نهم ربیع الاول است، قتل او در ۹ ربیع الاول فاقد دلیل معتبر است. خبرگزاری مهر، گروه دین و اندیشه-علی کریمی: عده ای از افراد عوام که بخاطر تقصیر یا قصور با ناآگاهی تمام آب در آسیاب دشمنان قسم خورده ی اسلام ومذهب حقه ی تشیع می ریزند از چندی پیش علم نفاقی را در روز نهم ربیع بلند کردند که خدای را شکر بی حد وحصر تا کنون بر روی خودشان سرنگون گشته است . این عده بظاهر شیعه این روز را با اعمال ننگین خویش مبدل به روزی برای نفاق وجدایی بین شیعه وسنی نموده اند ، اکنون در این مجال با رعایت ضوابط علمی دقیق این روز نهم ربیع الاول را به اصل وحقیقت خویش بازمی گردانیم ، اصل وحقیقتی که موجب اتحاد تشیع و تسنن است نه افتراق و جدایی ! ۱-اصل ثابت شده در نزد شیعه و سنی وجود ذی جود امام عصر علیه السلام است که از روز نهم ربیع الاول سال ۲۰۶ هجری قمری به امامت رسیده اند. -«شیخ سلیمان بن ابراهیم قندوزی حنفی» متوفّای ۱۲۹۴ در کتاب: «ینابیع المودّة لذوی القربی» روایات متعدّدی درباره حضرت مهدی ( ع ) نقل کرده است. از جمله در باب ۶۵ می نویسد: «... مدّت زندگانی حسن عسکری بعد از پدرش که رضوان خدا بر آن دو باد ، ۶ سال بود و پسری غیر از ابوالقاسم محمّد المنتظر ملقّب به قائم و حجّت و مهدی و صاحب الزّمان و خاتم الائمّة الاثنی عشر در نزد امامیّه باقی نگذاشت . میلاد او شب نیمه شعبان سال ۲۵۵ بوده و مادرش کنیزی بود به نام نرجس . او (یعنی مهدی(ع ) ) هنگام وفات پدرش ۵ ساله بود و تاکنون پنهان است ( رض ) و او همان محمد منتظر پسر حسن عسکری رضی اللَّه عنهما می باشد که نزد خواصّ اصحاب و افراد مورد وثوق اهلش شناخته شده است ». او همچنین از باب ۷۱ چند باب را به آن حضرت اختصاص داده و روایات متعدّدی از طرق مختلف چه از خاصّه و چه از عامّه می آورد که نقل همه آنها در این مختصر نمی گنجد. -«سیّد مؤمن بن حسن بن مؤمن شبلنجی» متوفّای بعد از ۱۲۹۰ هجری در کتاب: «نور الابصار فی مناقب آل النّبی المختار» در فصلی که مربوط به حضرت مهدی ( ع ) است چنین می نویسد:
« فصل فی ذکر مناقب محمّد بن الحسن الخالص ابن علی الهادی . . . ابن علی بن ابی طالب » . و بعد از ذکر بعض صفات آن حضرت ، درباره امکان طول عمر آن بزرگوار از قول «محمّد بن یوسف گنجی شافعی» دلایلی را نقل می کند . -«احمد بن یوسف بن احمد» متوفّای ۱۰۱۹ در کتاب: «اخبار الدُّوَل و آثار الاُوَل» می نویسد: «الفصل الحادی عشر فی ذکر الخلف الصّالح الامام ابی القاسم محمّد بن الحسن العسکری ( رض ) و کان عمره عند وفاة ابیه خمس سنین . آتاه اللَّه فیها الحکمة کما اوتیها یحیی ( ع ) صبیّاً . » ترجمه: « فصل یازدهم درباره خلف صالح ، امام ابی القاسم محمّد بن الحسن العسکری ( ع ) و عمرش هنگام وفات پدرش پنج سال بود . خداوند در همان سنّ به او حکمت عطا کرد همانگونه که به یحیی ( ع ) در کودکی عنایت کرد». -«عبدالوهّاب شعرانی» متوفّای ۹۷۳ در کتاب: «الیواقیت و الجواهر فی بیان عقائد الاکابر» حضرت مهدی ( ع ) را فرزند امام حسن عسکری ( ع ) دانسته و می نویسد که تاریخ ولادت او نیمه ماه شعبان سال ۲۵۵ بوده و اکنون که سال ۹۵۸ است عمر او ۷۰۶ سال می باشد . (صحیح آن ۷۰۳ است)
- «ابن حجر هیتمی مکّی» متوفّای ۹۷۴ در کتاب: «الصّواعق المحرقه» - که در ردّ بر شیعه نوشته است - می نویسد: آیه دوازدهم: «و انّه لعلمٌ للسّاعة» (آیه ۶۱ از سوره زخرف) یعنی: همانا او (حضرت عیسی ( ع ) ) علم است برای ساعت (شاید مراد این است که حضرت عیسی ( ع ) وقتی نزول کرد باعث می شود که مردم علم به ساعت ظهور امام زمان ( ع ) پیدا کنند). تذکّر این نکته نیز لازم به نظر می رسد که ابن حجر در کتاب مزبور بیش از ۱۵ آیه در فضائل اهل بیت ( ع ) ذکر کرده که دوازدهمین آنها آیه فوق است که بعد از نقل آن می نویسد که این آیه درباره مهدی ( ع ) نازل شده است . آنگاه می نویسد: به زودی احادیثی که صراحت دارد او از اهل بیت نبوی است خواهد آمد . سپس می افزاید: حال که چنین است (یعنی حال که آیه فوق مربوط به حضرت مهدی ( ع ) بوده و او نیز از اهل بیت می باشد معلوم می شود که) نسل فاطمه و علی ( ع ) با توجّه به آیه فوق دارای برکت می باشد (که تا آخرالزّمان این نسل پاک استمرار دارد) و خدا از آن دو پاکانی خارج می کند و نسل آنها را کلیدهای حکمت و معدنهای رحمت قرار می دهد و آن به این دلیل است که پیامبر ( ص ) آن دو و ذرّیه آنها را از شیطان رانده شده در پناه خدا قرار داد . آنگاه جریان ازدواج آندو را شرح می دهد و از ابوداود روایت می کند که ابوبکر و عمر از فاطمه ( س ) خواستگاری کردند و پیامبر ( ص ) از آندو رو برگرداند . آنها نزد علی ( ع ) رفته و از او خواستند که به خواستگاری برود. سپس بعد از نقل ازدواج آن دو و اینکه این ازدواج به امر خدا صورت گرفت ، روایات مربوط به خروج حضرت مهدی ( ع ) را در طی چند صفحه مطرح می کند و در ضمن آنها حدیث: « لا مهدی الاّ عیسی بن مریم» را متعرّض شده و آن را به خاطر مجهول بودن محمّد بن خالد (که در سند آن حدیث است) قبول نمی کند . -«ابن صبّاغ مالکی - علی بن محمّد - » متوفّای ۸۵۵ در فصل دوازدهم از کتاب: «الفصول المهمّة فی معرفة احوال الائمّة ( ع ) » چنین می نویسد: »الفصل الثّانی عشر فی ذکر ابی القاسم محمّد الحجّة الخلف الصّالح ابن ابی محمّد الحسن الخالص» و در ادامه چنین می نویسد: «و او امام دوازدهم است و (ذکر) تاریخ ولادت و دلایل امامتش و (نیز) ذکر بعض از اخبارش و غیبتش و مدّت قیام دولت او و (نیز) ذکر کنیه و نسبش و غیر آن از آنچه که به او مربوط می شود» . متن عربی آن چنین است: «و هو الامام الثّانی عشر و تاریخ ولادته و دلایل امامته و ذکر طرف من اخباره و غیبته و مدّة قیام دولته و ذکر کنیته و نسبه و غیر ذلک ممّا یتّصل به» . و بعد از نقل چند روایت می نویسد:
ابوالقاسم محمّد الحجّة بن الحسن الخالص در شب نیمه شعبان سال ۲۵۵ در سامرّا به دنیا آمد و امّا نسبش از جهت پدر و مادر: او ابوالقاسم محمّد الحجّة پسر حسن خالص پسر علی هادی . . . پسر علی بن ابی طالب صلوات اللَّه علیهم اجمعین می باشد و امّا مادرش او کنیزی بود به نام نرگس ، بهترین کنیزان ، و گفته شد که اسم او غیر آن (نرگس) می باشد . کنیه او ابوالقاسم و لقبش حجّت ، مهدی ، خلف صالح ، قائم ، منتظَر (یعنی کسی که همه در انتظار اویند) ، صاحب الزّمان و مشهورترین آنها مهدی است» و بعد از نقل روایات متعدّدی درباره آن حضرت ، آیه «لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّه » اشاره به آیه: «هو الّذی ارسل رسوله بالهدی و دین الحقّ لیظهره علی الدّین کلّه» که در قرآن مجید سه بار ذکر شده است . ۱ - سوره توبه ، آیه ۳۳
۲ - سوره فتح ، آیه ۲۸
۳ - سوره صفّ ، آیه ۹ یعنی: او است خدائی که رسولش را به همراه هدایت و دین حقّ فرستاد تا آن (دین) را بر تمامی ادیان (و مکاتب) غلبه دهد . را از قول سعید بن جُبیر ، مربوط به آن حضرت می داند . آنگاه با نقل روایاتی درباره علائم ظهور ، آن را به پایان می برد . -«شیخ السلام ابراهیم بن محمّد بن المؤیّد الحمویی الخراسانی» متوفّای ۷۳۲ هجری در کتاب فرائد السّمطین فی فضائل المرتضی و البتول و السّبطین و الائمّة من ذرّیّتهم ( ع ). روایات زیادی در مورد حضرت مهدی (ع) نقل می کند. از جمله روایاتی که این عالم اهل سنّت نقل می کند این است که حضرت مهدی ( ع ) دارای غیبت است و نیز: « هر که خروج مهدی ( ع ) را انکار کند به آنچه که بر محمد ( ص ) نازل شده کافر گشته است . » و نیز: « انتظار فرج افضل عبادات است . » و نیز در ضمن همین روایات ، به مسأله ولایت و وصایت ائمّه اثناعشر ( ع ) اشاره شده و در بعض از آنها اسامی آن بزرگواران نیز آمده است . و. . . لذا مشاهده می شود که اکثر علمای اهل تسنن نیز به حضرت صاحب (ع) اذعان واعتقاد داشته اند و این خود مهمترین وجه اشتراک در میان اهل تسنن و تشیع در این روز فرخنده است. ۲- مردود بودن قول قتل خلیفه دوم در روز نهم ربیع الاول این موضوع به غلط در میان مردم مشهور گشته که سالروز قتل عمر، نهم ربیع الاول است، نیز بدون مستند و دلیل معتبر است. زیرا طبق منابع تاریخی فریقین (شیعی و سنی) عمر بن خطاب در روز بیست و سوم ذی الحجه ترور شد. پس از سه روز درگذشت. بنابر این او در اواخر ذی الحجه درگذشته است. و قتل او در ۹ ربیع الاول فاقد دلیل معتبر است. بسیاری از بزرگان شیعه براین اتفاق نظر دارند که تاریخ قتل خلیفه دوم ۲۶ یا ۲۹ ذی الحجة سال ۲۳ هـ .ق است. علی بن حسین مسعودی و یعقوبی ، دو تن از مورّخان بنام شیعه همچنین همه تاریخ نگاران اهل سنت بر همین عقیده بوده اند . (۱) شیخ مفید در کتاب « مسار الشیعه » آورده است: در روز بیست و ششم ذی الحجة سال ۲۳ هجری عمر بن خطاب مجروح گردید و در بیست و نهم ماه درگذشت.(۲) هم چنین شیخ ابراهیم بن علی کفعمی در کتابی معروف به مصباح آورده است: باید دانست که قتل خلیفه دوم در ۲۶ ذی الحجة سال ۲۳ هـ .ق واقع شده است . این مطلبی است که صاحبان کتاب های »، « « طبقات »، « مسار الشیعه »، و ....بر آن تصریح نموده اند، بلکه اجماع مورّخان شیعه و اهل تسنن نیز بر این است.(۳) اما شادمانی کردن و گرفتن جلسان شادی برای قتل عمربن خطاب( فارغ از این که در چه تاریخی روی داده باشد ) ، صحیح نیست: نه تنها در شرایط کنونی، بلکه در دوران ائمه معصومین نیز چنین مواردی که در سالروز قتل عمر برنامه و جلسه شادمانی برپا کنند، گزارش نشده است. شیعیان نیز چنین برنامه‌ای نداشته‌اند. چنانچه برخی از شیعیان و نزدیکان ائمه به ناسزاگویی به خلفا می‌پرداختند، اهل بیت با آنان برخورد می‌نمودند. همچنین این کار توسط مراجع بزرگ تقلید شیعه نهی شده و توهین به بزرگان اهل سنت را جایز نمی دانند . برگزاری این مراسم امروزه از طرف عده ای بعضا همراه با کارهای زشت همراه است که مطمئناً بر خلاف دین اسلام و توصیه ائمه اهل بیت (ع) است. در شرایط فعلی که اسلام بیش از همه زمان‌ها نیاز به اتحاد و انسجام مسلمانان دارد ، شایسته نسیت که ما شیعیان با برپایی چنین مراسمی دامنه اختلافات را گسترده‌تر و فاصلة میان مسلمانان را بیشتر نماییم.
وحدت و انسجام اسلامی از برترین نعمت‌های خدادادی است، همان گونه که امیرالمؤمنین فرمود: خداوند بر این امت منت نهاده و بین آنها الفت و اتحاد ایجاد کرده که در سایة آن زندگی کنند . به کنف حمایت آن پناهنده شوند. این نعمتی است که احدی نمی‌تواند بهایی برایش بگذارد. زیرا از هر بهایی گران‌قدرتر و از هر چیز پر ارزشی با ارزش‌تر است.(۴) برپایی چنین جلساتی با هر عنوان، آتش دشمنی اهل سنت را برمی‌افروزد. آنان را نیز به مقابله به مثل و توهین و هتک حرمت به مقدسات شیعه و احیاناً تعرض به جان شیعیان وا می‌دارد که این قطعاً مورد رضایت امام زمان نیست. نتیجه اینکه به انصاف و وجدان در دو مقدمه یاد شده باید نگریست که آیا در روز نهم ربیع الاول باید بر امری مشکوک و مورد تردید عمل نمود یا آنچه مورد اتفاق و اتحاد مذاهب است و پرچم زیبای اتحاد اسلامی را سرفرازتر می نماید؟ منابع : ۱-مروج الذهب و معادن الجوهر،علی بن حسین مسعودی، ج ۲، ص ۳۲۱؛ تاریخ یعقوبی، یعقوبی(متوفی ۲۸۴)، ج ۲ ۲، ص ۱۵۹؛ الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، ج ۳، ص ۲۵۸، ناشر: دار الکتب العلمیة، مکان نشر: بیروت، سال چاپ: ۱۴۱۸، نوبت چاپ: دوم ؛ تاریخ مدینه، ابن شَبّه نمیری(متوفی ۲۶۲)، ج ۳، ص ۸۹۵ و۹۴۳ ؛ تاریخ خلیفه بن خیاط، خلیفه بن خیاط عصفری(متوفی ۲۴۰)، ص ۱۰۹؛ أخبار الطِوال، ابوحنیفه دینوری(متوفی ۲۸۲)، ص ۱۳۹؛ تاریخ کبیر، بخاری(متوفی ۲۵۶)، ج ۶، ص ۱۳۸؛ المصنف، ابن أبی شیبه کوفی(متوفی ۲۳۵)، ج ۸، ص ۴۱ ؛ أخبار الطِوال، ابوحنیفه دینوری(متوفی ۲۸۲)، ص ۱۳۹؛ تاریخ طبری، طبری(متوفی ۳۱۰)، ج ۳، ص ۲۶۵؛ طبقات الکبری، محمد بن سعد(متوفی ۲۳۰)، ج ۳، ص ۳۶۴ ؛ أنسابالأشراف، بلاذری (متوفی ۲۷۹)، ج۱۰، ص۴۳۹ ؛ اُسدالغابه، ابن اثیر(متوفی ۶۳۰)، ج ۴، ص ۷۷ ؛ شرح نهج‌البلاغه، ابن أبی الحدید(متوفی ۶۵۶)، ج ۱۲، ص ۱۸۴ . ۲-مسار الشیعة (المجموعة)،الشیخ المفید، ص ۲۳ .
۳-. المصباح، کفعمی، ص۵۱۱.
۴.- نهج البلاغه خطبه ۱۹۲.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها