محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796363760
جلوه بندگی صاحبان خرد در اقامه نماز/اهمیت نماز دربین سایر عبادات
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: خطبه های نمازجمعه هامبورگ؛
جلوه بندگی صاحبان خرد در اقامه نماز/اهمیت نماز دربین سایر عبادات
شناسهٔ خبر: 3839348 - شنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۵ - ۱۵:۳۰
دین و اندیشه > اسلام در جهان
.jwplayer{ display: inline-block; } آیت الله رمضانی گفت: همه قدرتها در دست خداست، و اوست که عطاء می کند و روزی می دهد؛ پس باید خود را به کسی که خالق است بسپاریم و گمان نکنیم که غیر او روزی دهنده ای هم است. به گزارش خبرگزاری مهر، متن سخنان آیت الله رمضانی در نماز جمعه این هفته هامبورگ در پی می آید؛ بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله ربّ العالمین و الحمد لله الذی لا مُضادّ له فی مُلکه و لا مُنازِعَ لَهُ فی أمره. الحمدالله الذی لا شریک لَهُ فی خلقه ولا شبیه لَهُ فی عَظَمَتِه (جزء من دعاء الإفتتاح) وصلّی الله علی سیدّنا ونبیّنا محمّد صلّی الله علیه وعلی آله الطاهرین واصحابه المنتجبین. عبادالله! أُوصیکم و نفسی بتقوی الله و اتّباع امره و نهیه. با توجه سیر مطالبی که در خصوص اوصاف «اولوا الألباب» در مباحث پیشین عنوان شد، در ادامه آن اوصاف خدای تعالی در قرآن کریم به یکی دیگر از صفتهای بارز آنان در ادامهی آیه ۲۲ سوره مبارکه «رعد» ، اشاره کرده و از آن تحت عنوان «اقامه نماز و انفاق» یاد کرده و می فرماید: «وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِیَةً وَ یَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ أُولئِکَ لَهُمْ عُقْبَی الدَّارِ؛ و نماز را برپا می‌دارند؛ و از آنچه به آنها روزی داده‌ایم، در پنهان و آشکار، انفاق می‌کنند؛ و با حسنات، سیئات را از میان میبرند؛ پایان نیک سرای دیگر، از آن آنهاست». جلوه بندگی صاحبان خرد، در اقامه نماز روشن و واضح است کسانی که دارای اندیشهای والا و صاحب خرد ناب هستند، در برنامه های روزانهی خود از عباداتی مانند نماز که جلوهی بندگی خدای تعالی است، و برای دوام و استمرار رابطه با ذات اقدس الهی شمرده میشود، بهره میبرند. زیرا در روایات اهل بیت(ع)، نماز رکن ایمان، [۱] و ستونِ خیمهی دین شمرده شده است. [۲] لذا چه بسا با شکسته شدن این ستون، خیمهی دین در مقام عمل فرو ریزد. بههمین جهت آنچه که اهمیت دارد این است که وقتی نماز بهصورت صحیح اقامه شود، خود انسان برپا و احیاء می شود و قدرت معنوی و فکری پیدا می کند. لکن مهمترین موضوعی که در اقامه نماز نقش ویژهای دارد، آن است که این مهم با آداب و شرائطش برگزار گردد. که از جمله آن آداب، «حضور قلب» در نماز است. چراکه وجود نورانی امام صادق(ع) در این خصوص میفرماید: «إِذَا کُنْتَ دَخَلْتَ فِی صَلَاتِکَ فَعَلَیْکَ بِالتَّخَشُّعِ وَ الْإِقْبَالِ عَلَی صَلَاتِکَ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ: «الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ» [۳] ؛ هنگامی که نماز را آغاز کردی، افتاده باش و به نمازت توجّه کن، که خداوند میفرماید: «آنان که در نمازشان خاشعاند».[۴] و در بیانی از رسول خدا(ص) آمده است: «یَا أَبَاذَرٍّ، اعْبُدِ اللَّهَ کَأَنَّکَ تَرَاهُ، فَإِنْ کُنْتَ لَا تَرَاهُ فَإِنَّهُ (عَزَّوَجَلَّ) یَرَاکَ؛ ای ابوذر! خدا را چنان عبادت کن که او را می بینی، پس اگر تو او را نمی بینی، همانا او تو را می بیند».[۵] با توجه به این روایات نورانی نسبت به ادب و حضور قلب در نماز، انسان متقی و خردمند نباید نسبت به ادبِ حضور در نماز کوتاهی کند. بلکه باید حضور خدا را در نماز احساس کند. زیرا با چنین شهود و حضوری در نماز توجه انسان به خدا بیشتر می شود. به همین جهت می توان گفت: کسانی که با مقدمات صحیح و درست، نماز را اقامه می کنند و با خدای تعالی سخن می گویند، و خود را در محضر خدا می بینند، از نماز بالاترین لذت معنوی را می برند. اما کسانی که در نماز خود توجه کافی ندارند و غفلت می کنند، و نمیدانند که در مقابل چه کسی ایستاده اند، در حقیقت بهرهای در جهت تقرب به خدای تعالی ندارند. چراکه خداوند در خصوص اینگونه افراد میفرماید: «فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ * الَّذینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ * الَّذینَ هُمْ یُراؤُنَ * وَ یَمْنَعُونَ الْماعُونَ؛ پس وای بر نمازگزارانی که در نماز خود سهل‌انگاری می‌کنند همان کسانی که ریا می‌کنند و دیگران را از وسایل ضروری زندگی منع می‌نمایند!».[۶] اهمیت نماز در بین سایر عبادات یکی از موضوعات مهمی که می بایست بدان توجه لازم داشت این است که اقامه نماز بهترین حالت حضور در نزد پروردگار متعال است. لذا شیطان مهمترین نقشه اش آن است که به انواع حربه ها و وسوسه ها متوسل شود، تا انسان مؤمن نماز خود را نخواند؛ یا فراموش کند، یا به تأخیر بیندازد. و یا ذهن او را در حال نماز، به امور دیگری مشغول نماید؛ چراکه پیامبر اکرم(ص) در این باره فرمودهاند: «إنَّ العَبدَ إذا اشتَغَلَ بِالصَّلاةِ جاءَهُ الشَّیطانُ وقالَ لَهُ: اذکُرْ کذا اذکُرْ کذا؛ حَتّی یَضِلَّ الرَّجُلُ أن یَدریَ کَم صَلّی؛ هرگاه بنده مشغول نماز شود، شیطان نزد او می‌آید و به وی می‌گوید: فلان چیز را به خاطر بیاور، بَهمان چیز را به یاد بیاور، تا جایی که فرد یادش می‌رود چند رکعت خوانده است».[۷] به همین جهت نکته مهمی که از این گونه روایات ـ که انسان را به حضور قلب در نماز فرا می خوانند ـ برداشت می شود این است که انسان مؤمن باید به این معرفت و شناخت برسد که همه قدرتها در دست خداست، و اوست که عطاء می کند و روزی می دهد؛ پس باید خود را به کسی که خالق است بسپارد. و گمان نکند که غیر او روزی دهنده است. از همین رو امام صادق(ع) در بیانی نورانی فرموده است: «إِذَا قَامَ الْعَبْدُ فِی الصَّلَاةِ فَخَفَّفَ صَلَاتَهُ قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَتَعَالَی لِمَلَائِکَتِهِ أَمَا تَرَوْنَ إِلَی عَبْدِی کَأَنَّهُ یَرَی أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِیَدِ غَیْرِی أَمَا یَعْلَمُ أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِیَدِی؛ هنگامی که بنده ای به نماز برخیزد و نمازی را سبک بشمارد خداوند متعال به ملائکه می فرماید: آیا بنده مرا نمی بینید؟ گویا فکر می کند حاجات او را غیر من برآورده می سازد (که اینگونه نماز می خواند) آیا نمی داند رفع نیازهای او به دست من است؟».[۸] آثار اقامه صحیح نماز اگر اقامه نماز بهصورت صحیح و درست و با حفظ شرایط و آدابی وجود دارد، انجام گیرد. انسان نمازگزار از ۱ ـ آثار ایجابی آن که قرب الهی است بهره مند می شود، و به معراج می رسد «الصَّلَاةُ مِعْرَاجُ المُؤْمِن».[۹] و آرامش را همیشه در زندگی خود با یاد خدا تجربه می کند «إِنَّنی أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدْنی وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْری[۱۰] * وَ لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ[۱۱] ؛ من «اللَّه» هستم؛ معبودی جز من نیست! مرا بپرست، و نماز را برای یاد من بپادار! * و یاد خدا بزرگتر است». و هم از ۲ ـ آثار سلبی آن بهره مند می شود. زیرا نماز باعث می شود که انسان از رذائل اخلاقی و هر نوع گناهی پرهیز کند، و هم از فحشاء و منکر نهی می نماید. چراکه خدای تعالی در قرآن کریم در این خصوص فرموده است: «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَر؛ نماز را برپا دار، که نماز (انسان را) از زشتیها و گناه بازمی‌دارد».[۱۲] بنابراین میبایست تلاش نمود این فریضه مهم الهی ـ نماز ـ به گونهای برگزار شود تا انسان مؤمن بتواند خود را از آسیب ها، خطرات و تهدیدها حفظ نماید. زیرا اگر این فریضه با کیفیت مطلوبی انجام گیرد، بدون شک آثار اجتماعی آنرا نیز همگان تجربه خواهند نمود. زیرا جامعه که اهل نماز باشد، جامعه ای مسئولیت پذیر است. و تلاش می کند تا جایی که امکان دارد، مشکل دیگران را نیز حل کند. چه اینکه در خانواده ای که همه اهل نماز و عبادت و بندگی باشند از امنیت و آرامش همیشگی برخوردار خواهند بود. سخن پایانی صاحب خرد و اندیشهی ناب، با اقامه نماز خود را در دژ مستحکم الهی قرار می دهد، که آسیبی به او وارد نشود و با تهدید مواجه نگردد. بلکه زمینهی شکوفایی فطرت و عقل را با این نوع رابطه و بندگیِ خالصانه حفظ و تقویت می نماید. زیرا این افراد با اقامهی نماز، نیروی قلبی و معنوی خود را تقویت می کنند، و همین امر باعث می شود که در برابر ناملایمات و مشکلات بتوانند بایستند و روح بندگی را در خود ثابت نگه دارند. .................................. [۱] . «رسول اللَّه (ص) : عَلَمُ الإِیمانِ الصَّلاةُ»، (الأصفهانی، أحمد بن عبد اللَّه، تاریخ أصبهان، ج ۲، ص ۲۴۱، الرقم ۱۵۶۵، تحقیق سیّد حسن کسروی، بیروت، دار الکتب العلمیّة، بیتا؛ و الشعیری السبزواری، محمّد بن محمّد، جامع الأخبار أو معارج الیقین فی اصول الدین، ص ۱۸۴، ح ۴۴۸، قم، مؤسسة آل البیت(ع)، چ اول، ۱۴۱۴ ق).
[۲] . «إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ(ص) قَالَ: الصَّلَاةُ عَمُودُ دِینِکُم» (کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۲، ص ۱۹، ح ۵، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چ چهارم، ۱۴۰۷ ق).
[۳] . المؤمنون/۲.
[۴] . کلینی، همان، ج ۳، ص ۳۰۰، ح ۳.
[۵] . طوسی، محمد بن الحسن، الأمالی، ص ۵۲۶، ح ۱۱۶۲، قم، دار الثقافة، چ اول، ۱۴۱۴ ق.
[۶] . الماعون/۴ ـ ۷.
[۷] . مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ۸۱، ص ۲۵۹، ح ۵۸، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چ دوم، ۱۴۰۳ ق.
[۸] . کلینی، همان، ج ۳، ص ۲۶۹، ح ۱۰.
[۹] . از کهن‌ترین منابع اهل سنّت، تفسیر فخر رازی (التفسیر الکبیر) است که «الصلاة معراج المؤمن» را به رسول خدا (ص) نسبت می‌دهد. ب ـ در منابع شیعی، این عبارت نخستین بار در آثار عصر صفوی، مانند: روضة المتقین مجلسی اوّل، بحار الأنوار: علامه مجلسی، الرواشح السّماویةی میرداماد و ... به چشم می‌خورد؛ ولی هیچ یک از این عالمان، این جلمه را به پیامبر(ص) و یا امامان(ع) نسبت نداده اند. (ر. ک: محمدی ری‌شهری، محمد، الصلاة فی الکتاب و السنة، ص ۱۰، قم، دار الحدیث، چ اول، ۱۳۷۷ ش).
[۱۰] . طه/۱۴.
[۱۱] . العنکبوت/۴۵.
[۱۲] . العنکبوت/۴۵.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 121]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها