محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797133810
مسلم تنها یک پیک بود و یا ماموریت دیگری هم داشت - پایگاه تخصصی امام حسین علیه السلام
واضح آرشیو وب فارسی:کرب و بلا: مسلم بن عقیل به کوفه فرستاده شد اما ایشان به چه منظور مخفیانه به سمت کوفه حرکت کردند؟ آخرین ماموریت زندگی ایشان چه بود؟ ایشان تنها مامورت رساندن نامه ها به سیدالشهدا را داشت؟ در ادامه به بررسی ماموریت حضرت مسلم می پردازیم.اولین سری نامه های کوفیان در دهم ماه رمضان به دست امام حسین (ع) رسید؛ رسیدن نامه ها تا چهاردهم ماه مبارک رمضان ادامه داشت و امام پس از سکوت چند روزه بالاخره درصدد پاسخ دادن به نامه کوفیان برآمدند. امام حسین (ع) در نامه خود به کوفیان این چنین نوشتند: «به نام خداوند بخشنده مهربان؛ از حسین بن على، به جماعت مؤمنان. سلام بر شما! امّا بعد، هانى بن هانى و سعید بن عبدالله، نامه های شما را برایم آوردند و آخرین نامه هایی بود که از شما دریافت کردم. آنچه را نوشته بودید که «پیشوایی نداریم، بیا شاید خداوند به وسیله تو ما را بر محور حق و هدایت گردآورد» دانستم و در آنچه می پسندید، کوتاهى نخواهم کرد. اکنون برادر، پسرعمو و فرد مورد اعتمادم از خاندانم، [یعنى] مسلم بن عقیل بن ابی طالب را به سوی شما می فرستم. از او خواسته ام تا احوال و امور و افکار شمار را برای من بنویسد. اگر نوشت بزرگان و اندیشمندان و خردمندان شما بر آنچه فرستادگان شما می گویند و در نامه هایتان خوانده ام هم داستان اند، به زودی نزد شما خواهم آمد. به جانم سوگند، امام نیست مگر آن کسی که به قرآن عمل کند و عدل را به پا دارد و حق را اجرا کند و خود را وقف راه خدا سازد والسلام.» نامه را پیچیدند و مُهر کردند. [1] حسین علیه السلام، مسلم بن عقیل را فراخواند و او را به همراه قیس بن مُسهِر صیداوى، عُماره بن عُبَید سَلولى و عبد الرحمان بن عبدالله بن کَدِن اَرحَبى به سمت کوفه روانه کرد. [2] ایشان وى را به تقوای الهی، مخفى نگه داشتن مسئله و مهربانى با مردم، سفارش کرد [3] و فرمود: خداوند، کار تو را آن گونه که دوست دارد و می پسندد، تقدیر خواهد کرد. امیدوارم من و تو در رتبه شهدا قرار بگیریم. به برکت [یاد] خدا، حرکت کن تا وارد کوفه شوى. وقتى به کوفه رسیدى، در خانه مطمئن ترین مردمان، فرود آى و مردم را به پیروى از من و دورى از خاندان ابوسفیان فرابخوان. اگر دیدى مردم بر بیعت با من توافق دارند، سریع به من خبر بده تا بر اساس آن، عمل کنم، به خواست خداوند متعال.» آنگاه حسین علیه السلام او را در آغوش گرفت و خداحافظى نمود و هر دو گریستند. [4] در متن نامه امام حسین (ع) درخواست کلی کوفیان را بیان می فرمایند و عنوان می کنند که شما طبق نامه های مکرری که فرستاده اید خواستار آمدن من به سوی خود هستید، من هم نماینده مورد وثوقم را به سوی شما می فرستم تا اوضاع و احوال شما را برایم بنویسند. مسلم بن عقیل از مردان نامی خاندان ابی طالب بوده است و دارای مناقب شجاعت و شهامت است. ایشان در سال 21 هجری در فتوحات شمال آفریقا و ممالک شرقی صاحب منصب بوده [5] و همچنین در جنگ های حضرت علی (ع) حضور فعال داشته و در جنگ صفین در جناح راست دلاوری های فرآوان کرده است. مسلم بن عقیل از رجال حکومت امام حسن مجتبی (ع) بوده و می توان گفت فردی آشنا به کوفه است. امام حسین (ع) هم با توصیف او برای مردم کوفه او را موثق ترین از آل خودش و نماینده خود می نامد. شرط حرکت امام حسین (ع) عموماً فرآیند تأثیرپذیری و تأثیرگذاری در جامعه از حقایقی است که همگان آن را می پذیرند و از این جهت در مطلق جوامع بشری، مردم از حیث نفوذ و قدرت به دو قطب تأثیرگذار و تأثیرپذیر تقسیم می شود در این میان گروهی که تأثیرگذارند و در واقع کمترین افراد جامعه را تشکیل می دهند، به لحاظ خصوصیاتی که دارند یعنی اهل تحقیق و نظر بوده و بر اساس بصیرت و عقل به تحلیل مسائل می پردازد و همین جهت پیشکسوتان جریان های اجتماعی هستند که اصطلاحاً خواص نامیده می شوند. امام حسین (ع) در نامه به این افراد اشاره می کنند و بیان می کنند «اگر مسلم بن عقیل نوشت بزرگان و اندیشمندان و خردمندان شما بر آنچه فرستادگان شما می گویند و در نامه هایتان خوانده ام هم داستان اند، به زودی نزد شما خواهم آمد.» ایشان شرط آمد به کوفه را هم جهت بودن خواص بیان می کنند و بلافاصله پس از آن به تبیین خصلت های امام می پردازند و تعریفی از امام ارائه می دهند. در واقع حضرت به کوفیانی که از ایشان درخواست دارند امام آنان باشد گوشزد می کنند که نزد ایشان تعریف امام چیست؟ مأموریت مسلم بن عقیل امام حسین (ع) پیک های دیگری هم به کوفه و بصره فرستاد اما هیچ یک از آن ها مأموریتی جز رساندن نامه امام و ابلاغ آن نداشته اند؛ اما در جریان مأموریت مسلم٬ هم در متن نامه و هم در نقل هایی که از گفت وگو امام حسین (ع) و ایشان موجود است، تفاوت وجود دارد. امام حسین (ع) صریحاً ایشان را نماینده خود می خوانند و او را مورد وثوق خود می دانند تا کوفیان با او همراهی کنند. امام حسین به ایشان مأموریت داده بودند که آرای بزرگان کوفه و اندیشمندان آن را بررسی کند و اگر آن ها بر بیعت با امام حسین (ع) توافق داشتند به امام خبر دهد که به سرعت به کوفه بیاید اما اگر توافق ندارند سریع از کوفه بازگردد. سیدالشهدا به مسلم توصیه کرد که این مأموریت را مخفیانه به انجام برساند و در همه حال تقوای الی و مدارا با مردم را در نظر بگیرد. مسلم بن عقیل تنها یک پیک نبود بلکه ایشان نماینده و چشم امام در کوفه بودند که دعوت کوفیان را مورد بررسی قرار دهند از راستی آن مطمئن شوند. مأموریت مسلم برای بررسی اوضاع بود تا اگر دعوت نامه ها جدی است، به اطلاع امام (ع) برساند تا حضرت به طرف کوفه حرکت کند. شاید مردم هم به عنوان این که مسلم نماینده امام است با او بیعت کردند. وقتی عبیدالله جاسوسی به نام معقل را فرستاد تا مخفیگاه مسلم را بیابد، در مسجد از مردم شنید که می گویند: مسلم برای حـسین (ع) بیعت می گیرد به عبارت دیگر، کوفیان فرماندهی امـام را پذیـرفتند، نه فـرماندهی مسلم را و احتمالا آنان با مسلم پیمان نبستند که هر کاری که انجام داد، یاری اش کنند. لذا وقتی برضد عبیدالله قیام کـرد علاوه بر جو خفقان، خود را ملزم به یاری مسلم نمی دانستند.(البته این شاید توجیه کوفیان برای عدم یاری بوده باشد) هرچند با ورود عبیدالله به کوفه، عده ای روحـیه خود را از دست دادند و و با یاری نکردن خود موجب شکست قیام مسلم شدند که اوضاع را بدتر کرد و مردم به طور کلی ناامید شـدند و حـتی به پیمان خود با امام عمل نکردند.
پنجشنبه ، ۶آبان۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کرب و بلا]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها