محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797818969
نمایندگان مجلس و جای خالی کمیسیون فرهنگی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نمایندگان مجلس و جای خالی کمیسیون فرهنگی کرمانشاه- ایرنا- روزنامه باختر چاپ کرمانشاه در شماره 2225 سی ام خرداد ماه 95 یادداشتی با عنوان "نمایندگان مجلس و جای خالی کمیسیون فرهنگی" به قلم علی ططری مدیر مرکز اسناد کتابخانه و موزه مجلس شورای اسلامی منتشر کرده است.
در این یادداشت آمده است: در ذیل ماده 60 آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی – که آخرین اصلاحات آن در مهرماه 1391 به تصویب مجلس نهم رسید (آخرین ویرایش)- آمده است که کمیسیون فرهنگی برای انجام وظایف محوله در محدوده فرهنگ و هنر، ارشاد و تبلیغات، صدا و سیما و ارتباطات جمعی، تربیت بدنی و جوانان، زنان و خانواده مطابق ضوابط این آیین نامه تشکیل می شود. ضمن اینکه بر همین اساس در کمیسیون مذکور می باید حداقل 19 نفر و حداکثر 23 نفر نماینده عضو شوند.براساس این آیین نامه، کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، وظیفه نظارت و مشارکت در سیاستگذاری وزارتخانه ها و سازمان های ذیل را برعهده دارد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی؛ وزارت ورزش و جوانان؛ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی؛ حوزه های علمیه سراسر کشور؛ صدا و سیما؛ سازمان تبلیغات اسلامی؛ سازمان اوقاف و امورخیریه و…به نظر می رسد که حوزه اختیارهای کمیسیون فرهنگی طبق آنچه در بالا برشمردیم، نامحدود است، چرا که در همه ارکان سیاسی، اقتصادی، اجتماعی کشور چه در مرحله برنامه ریزی و تئوریزه کردن و چه در مرحله اجرایی و عملیاتی کردن، فرهنگ، جزؤ اصلی و انفکاک ناپذیر این ارکان می باشد.به طور مثال مسائلی همچون طلاق، بیکاری و اعتیاد در نگاه اول، موضوعی اجتماعی به نظر می رسد، اما در واقع می بایست ریشه های این معضلات را در حوزه فرهنگ بررسی کرد. بدین ترتیب، هنگامی که حوزه اختیارهای فرهنگ بدین گونه نامحدود می نماید، بنابراین از اهمیت و جایگاهی ویژه در سیاستگذاری های کشور برخوردار می باشد.این میزان اهمیت را حتی می توان در گفتار سران نظام به وضوح مشاهده کرد؛ سخنان بنیانگذار انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره) و نیز بیانات مقام معظم رهبری موکد بر امر مهم فرهنگ جامعه اسلامی است.در سال های اخیر، مقام معظم رهبری به ویژه در پیام های نوروزی خود مسأله فرهنگ را مورد توجه خاص قرار داده اند و حتی در گفتاری فرموده اند که:«فرهنگ در بلندمدت از اقتصاد نیز مهم تر است.» ایشان در برخی موارد از بی توجهی و بی اهتمامی به حوزه فرهنگ گلایه دارند و به تازگی نیز در دیدار با نمایندگان مجلس دهم بر نقش ویژه آنها در حوزه فرهنگ تاکید داشته اند.بدین ترتیب، مسایل فرهنگی را باید از دغدغه های اصلی جامعه دانست. با توجه به اهمیتی که به آن اشاره شد و تاکید سران و سخنان رهبر انقلاب به نمایندگان مجلس دهم باید این مهم را مورد بررسی قرار داد. که چرا مجلس پیشرو با تمام مشکلاتی که حوزه فرهنگ با آن دست به گریبان است، تنها چهار نفر کاندید برای حضور در کمیسیون فرهنگی دارد؟ چرا نخبگان ما چندین دوره است تمایلی به عضویت در کمیسیون فرهنگی ندارند؟با نگاهی به کتاب «بازیگران و بازیگردانان مجلس: نمایندگان مجلس پایتخت در پارلمان ایران» که به کوشش نسرین وزیری تدوین شده و نیز اسناد به جای مانده از کمیسیون های مجالس7، 8 و 9 و همچنین دنبال کردن مباحث این کمیسیون این گونه دریافت می شود که کمیسیون فرهنگ در مجلس دهم، نسبت به چهار دوره مجالس اخیر با افت در تعداد اعضا مواجه است.دلیل بی علاقگی منتخبان مردم به حضور داشتن در کمیسیون فرهنگی و دنبال کردن مسایل این حوزه چیست؟باید گفت که با کمال تاسف، مجلس دهم با ثبت نام چهار نماینده در ابتدای امر و 11 نماینده تا به امروز رکوردار استقبال کمرنگ و ضعیف منتخبان ملت از کمیسیون فرهنگی مجلس می باشد.طبق اسناد موجود، در مجلس هفتم تعداد 19 نماینده ، در مجلس هشتم تعداد 16 منتخب، در مجلس نهم تعداد 9 نماینده و در مجلس دهم در مرحله نخست چهار منتخب و تا به امروز 11 نماینده برای حضور در کمیسیون فرهنگی اعلام آمادگی کرده اند.مرور اسناد حکایت از کاهش استقبال نمایندگان از این کمیسیون دارد، در حالی که به گواهی اسناد آرشیوی، در کمیسیون فرهنگی مجلس ششم تعداد 22 نماینده حضور داشتند که انتخاب نخست همگی آنها فعالیت و حضور در کمیسیون مزبور بوده است.برپایه آمار و اسناد با این حقیقت روبه رو هستیم که دغدغه مندان حوزه فرهنگ در مجلس شورای اسلامی با افت شدید روبه رو شده اند و با این روند ممکن است در مجلس آینده حتی یک نفر منتخب نیز خواهان عضویت در این کمیسیون نباشد!دلایل این مسأله را در چند نکته می توان بررسی کرد؛ برخی از این نکات، نمایندگان را محق به انتخاب نکردن این کمیسیون می کند و در نکات دیگر، قصور نمایندگان در حضور نداشتن در کمیسیون مذکور دیده می شود. با این توصیف، کمیسیون فرهنگی مجلس مزایای اندکی برای نمایندگان در بر دارد و در مقابل، حواشی و گرفتاری های بسیاری برایشان در پی دارد. به طور مثال، اعضای کمیسیون مزبور نسبت به سایر همکاران خود از کمترین میزان مسافرت خارجی در مدت خدمت چهار ساله برخوردار می شوند و از سوی دیگر، پس از پایان دوره مجلس، جذابیت های شغلی چندانی نیز برای اعضای آن متصور نیست و تنها آینده قابل تصور بعد از پایان دوره چهار ساله، همانا اشتغال در عرصه فرهنگ می باشد.بدین ترتیب کمتر نماینده ای رغبت حضور در این کمیسیون را از خود بروز می دهد و بیشتر علاقه مند به عضویت در کمیسیون های عمرانی، صنعتی و سیاسی هستند، زیرا این حوزه ها هم حاشیه کمتری دارد و هم درآمد بیشتری را عاید ایشان می کند.متاسفانه این رویه موجب شده که معمولا مدیران ضعیف تر به حوزه فرهنگ روی بیاورند.از طرفی دیگر، آنچه نمایندگان را محق می کند تا از کمیسیون فرهنگی فاصله بگیرند این است که با انتخاب رئیس جمهوری جدید معمولا مدیران حوزه فرهنگ شانس بسیار کمی برای انتخاب شدن در پست های وزارت دارند و به همین دلیل نمایندگان و سیاسیون نیز از مدیریت در حوزه فرهنگ ابا دارند و همان طور که اشاره شد علاقه مند و داوطلب حضور در سایر عرصه ها می باشند.موضوع دیگری که باید به آن اشاره کرد، توقعات و انتظارات حوزه انتخابیه از نامزد برگزیده است؛ نماینده حق دارد بر اساس مشکلاتی که حوزه انتخابیه اش با آن روبه رو است، کاری بکند و انتظاراتی که مردم از وی دارند تا حد امکان و در محدوده قانون برآورده کند. این در حالی است که در جامعه امروز ما تمرکز بر مباحث اقتصادی چون اشتغال، صنعت و…می باشد و نماینده باید تلاش کند در این عرصه ها برای موکلان خود کاری انجام دهد تا در دوره های بعد نیز رضایت آنها را برای انتخاب مجدد خود جلب کند.اکنون این سوال مطرح می شود که آیا با حضور نماینده در کمیسیون فرهنگی امکان تأمین خواسته های کوتاه مدت و میان مدت موکلان وی وجود دارد؟با حضور نماینده در کمیسیون فرهنگی، امکان ایفای نقش و فعالیت در حوزه اقتصاد بسیار کم رنگ می باشد و این امکان برای وی وجود ندارد که در مقابل انتظارات و مشکلات اقتصادی موکلان کاری صورت دهد.بنابراین، خواسته و فشار مردم برای حضور نمایندگان در سایر کمیسیون ها بسیار موثر است و تا حدی نیز باید به نمایندگان حق داد تا از این کمیسیون رویگردان باشند.با اوضاعی که مجلس دهم با آن رو به روست، این واقعیت را باید پذیرفت که در این شرایط با بروز روزافزون مشکلات اقتصادی، بدیهی است که در موعد قانونی انتخاب اول، تنها چهار نفر از نمایندگان به حضور در کمیسیون فرهنگی رغبت نشان داده اند؛ موضوع مهمی که می بایست به آسیب شناسی آن پرداخت.اکنون تعداد اعضای این کمیسیون به 11 نفر رسیده است و گویی راهی دشوار تا رسیدن به اعضای حداقلی (19 نفر) خود را پیش رو خواهد داشت.حتی با رسیدن به تعداد حداقل اعضا نمی توان این حقیقت را کتمان کرد که تنها چهار نفر از کل نمایندگان متقاضی عضویت در آن بوده اند!اکنون، با توجه به بحران های فرهنگی که در چند سال اخیر گریبان گیر جامعه ما شده و در سخنان مقام معظم رهبری و سران سیاسی به خوبی مشهود می باشد، باید گفت اعضایی که به ناچار وارد این کمیسیون می شوند تا چه اندازه دغدغه مسایل فرهنگی در سر دارند؟اما اصل کلام و موضوع بحث جدی در این مقاله «فرهنگ»می باشد؛ یکی از نشانه های بحران زا بودن فرهنگ، استقبال نکردن نمایندگان از حضور در کمیسیون فرهنگی است.ما در کمیسیون فرهنگ بحث کمیت نداریم و حتی اگر تعداد این کمیسیون با رایزنی و لابی گری به 23 نفر هم برسد، دردی را دوا نمی کند، زیرا افرادی می توانند در حوزه فرهنگ موثر و کارگشا باشند که جز علاقه مندی به آن، دغدغه حل مسایل فرهنگی را نیز در سر بپرورانند. به نظر می رسد برای سیاستگذاران و رجال پارلمانی هنوز مسایل فرهنگی که بحران های اجتماعی را در پی خواهد داشت، به عنوان یک مسأله مهم و حیاتی پذیرفته نشده است!نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه کرد، این است که فرهنگ، موضوعی زود بازده نیست و سیاستگذاری ها و برنامه ریزی های آن برای دهه ها و گاه سده های آینده به ثمر می نشیند.این چشم اندازی است که ما شاهد آن هستیم و در آینده تبعات منفی خود را نشان خواهد داد. این نوع نگاه آسیب شناسانه به حوزه فرهنگ به دلیل گستردگی حوزه اختیاراتی است که در آغاز سخن به آن اشاره شد؛ حوزه ای که جامع الاطراف و کلی شمول می باشد.جامعه ما اکنون در حوزه کار، سینما، کتاب و کتابخوانی با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کند، آماری که از میزان مطالعه ارائه می شود، بسیار نگران کننده است و حاکی از استقبال نکردن از انتشار کتاب هایی با شمارگان 200 نسخه می باشد. این مسایل به ما می گوید که استاندارد فرهنگی مشخصی در جامعه ما به چشم نمی آید و با روند موجود باید پذیرفت که بحران مسایل فرهنگی رو به ازدیاد است.قانون اساسی و بند 60 آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی – که وظایف و اختیارات نمایندگان را مشخص می کند- حوزه اختیارات کمیسیون فرهنگی و نظارت و مشارکت آن در سیاستگذاری وزارتخانه ها و سازمان های ذی ربط مشخص شده است؛ این گستره عملکرد، بخش اعظمی از امور کشور را در برمی گیرد. اکنون با این رویه باید پذیرفت که در دوره چهار ساله پیش رو، قوه مقننه با نمایندگانی که تمایلی به حضور در کمیسیون فرهنگی ندارند، هم از کیفیت نظارتی آن کاسته می شود و هم مشارکتی در مدیریت فرهنگی کلان کشور نخواهد داشت.به حوزه مدیریت فرهنگی اشاره شد که متاسفانه مشکلات بسیاری گریبان گیر حوزه فرهنگ است و مجلس کمیسیون فرهنگی می توانست با حضور موثر و تقسیم کاری که در حوزه گسترده فرهنگ انجام می داد، هم بعد نظارتی خود را به قدر کفایت و توان عملی کند و هم تا اندازه ای بعد نظارتی و مدیریتی فرهنگی را تقویت نماید.این موضوع با توجه به تجربه های گذشته و اسناد موجود، بیان می شود؛ در مجالس بعد از انقلاب از جمله مجلس چهارم افرادی مانند سیدرضا تقوی، مرحوم علی اکبر پرورش و دکتر کامران عملکرد نسبتا خوبی در کمیسیون فرهنگی داشتند.همچنین به گواهی اسناد مجلس ششم، کمیسیون فرهنگی یکی از سه کمیسیونی بود که از آن استقبال فراوانی شد؛ در این کمیسیون افرادی مانند حداد عادل، پورنجاتی و راکعی حضور داشتند؛ افرادی که سابقه مدیریتی در عرصه فرهنگ داشتند. بعد از این مجلس، کمیسیون فرهنگی قدرتمندی را شاهد نیستیم؛ تبعات این موضوع را اکنون و نیز در سال های آتی در حوزه فرهنگ خواهیم دید. اگر حضور نمایندگان در کمیسیون اصلاح نشود، نباید انتظار داشت که تحول جدی در حوزه فرهنگ رخ دهد.3209/8066
31/03/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها