واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۵ - ۰۹:۲۵
مدیر بازرگانی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی با بیان اینکه فروش مستندهای این مرکز باعث دلگرمی مستندسازان میشود، گفت: البنه این شانس را داریم تا بتوانیم از هر دو مجرای فیزیکی و آنلاین، اقدام به فروش محصولاتمان کنیم. بهمن نورایی در گفتوگو با خبرنگار سینمایی ایسنا، با اشاره به عرضهی اینترنتی آثار این مجموعه، گفت: در دنیا چندین راه مشخص برای عرضه و فروش آثار سینمایی (چه آثار بلند داستانی و چه آثار مستند) وجود دارد. اولین و معمولترین آنها، فروش حق نمایش فیلمها به تلویزیون است؛ همانطور که در همهی دنیا، تلویزیون دولتی، جای خوبی برای عرضهی مستند است؛ تا جایی که شاید بخش اصلی فروش یک اثر، از فروش حق اختصاصی پخش تلویزیونی آن بدست بیاید و این اتفاق همچنان در اثر رقابت با شبکههای خصوصی بهتر میشود و مستندها میتوانند با قیمت واقعیتری متناسب با ارزش آنها، فروخته شوند. او افزود: متاسفانه تا زمانی که حق پخش این آثار منحصرا در اختیار یک مجرای اختصاصی باشد و رقبایی برای عرض اندام و سپس تعیین قیمت نداشته باشد، پروسهی فروش محصولات مستند به تلویزیون، پروسهای محکوم به شکست است و هیچکدام از آثار مستند و سینمایی از طریق فروش تلویزیونی، حداقل به لحاظ قیمتی به حق خود نمیرسد. این مسوول در ادامهی سخنانش گفت: مسیر دوم عرضه و فروش مستندها، عرضهی فیزیکی آنهاست که آن را در گذشته به صورت پراکنده امتحان کردهایم. از سال گذشته در صحبتهایی که با آقای طباطبایینژاد، ریاست مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی داشتم، تصمیم گرفتیم تا به این نوع عرضه، جنبهی عینیتری ببخشیم و با قدرت بیشتری به فروش مستندها ادامه دهیم که در ماههای گذشته با ورود جدیتر به این حوزه، فروش خوبی هم داشتیم. نورایی با بیان اینکه سیاست ما در عرضهی فیزیکی آثار تغییر نکرده است، افزود: در سال 95 به دلیل کسری بودجه، با آنکه تمامی مراحل عرضهی فیزیکی سه تا پنج اثر را انجام دادهایم ولی هنوز موفق به آغاز عرضهی فیزیکی آنها نشدهایم؛ منتظر تزریق بودجه هستیم تا بتوانیم این کار را در امسال هم ادامه دهیم. تیراژ این آثار قابل مقایسه با آثار سینمایی نیست؛ بیشترین تیراژی که تا بحال برای عرضهی فیزیکی مستندها داشتهایم، پنج هزار نسخه بوده است؛ ولی اغلب تیراژ این آثار در حدود هزار تا دو هزار نسخه باقی میماند. مدیر بازرگانی مرکز گسترش در مورد عرضهی فیزیکی آثار خاطرنشان کرد: با آنکه شاید در فروش اینترنتی با هزینهی کمتری، درآمد بیشتری هم حاصل شود ولی عرضه فیزیکی و عینی و اینکه مستندسازی بتواند اثرش را در قفسهی یک فروشگاه ببیند، بیش از هر چیز، باعث دلگرمی مستندسازان میشود؛ هرچند که امروزه دنیا به سمت عرضهی غیرفیزیکی و VOD و فروش آنلاین میرود و شبکههایی مانند نتفیلیکس، آمازون پرایم و... بازار را با بصورت انحصاری قبضه کردهاند و دیگر جایی برای عرضه فیزیکی نگذاشتهاند. البته این شرایط در جایی کارآمد است که این مسیری را که ما امروز شروع کردهایم را طی کرده باشد. او در ادامه اذعان کرد: علاوه بر آنکه فروش فیزیکی آثار، باید بسیار بیشتر از شرایطی که امروز دارد، پیگیری شود ولی ما امروز این شانس را داریم تا بتوانیم از هر دو مجرای فیزیکی و آنلاین، اقدام به فروش محصولاتمان کنیم. از سال گذشته به عنوان تامین کنندهی محتوا (آثار سینمایی و مستند)، با بیش از 6 شرکت قرارداد بستهایم؛ از مهمترین و فعالترین آنها که بازخورد خوبی از آنها هم گرفتیم، میتوان به «فیلم نت» و «سینما مارکت» اشاره کرد که هردو با درآمدزایی که داشتند مایهی دلگرمی ما را نیز فراهم کردند. نورایی همچنین با اشاره به آثاری که بر روی اینترنت قرار گرفتهاند، ادامه داد: از آنجا که به دلیل رخ ندادن فرصت سوزی فیلمها برای فستیوالهای جهانی و ضایع نشدن حق آثاری که اکران نشدهاند، فیلمها را حداقل یک سال پس از ساخت آنها، در اینترنت قرار میدهیم؛ در 1200 عنوان فیلمی که از دههی 60 تابحال تولید شده است، فقط بخشی از آنها که قابلیت تبدیل به دیجیتال شدن را دارند را میتوان عرضه کرد که با توجه به این شرایط، تا به اینجای کار، از آن تعداد آثاری که قابلیت عرضهی اینترنتی را دارند، حدود 20 درصدشان را که متعلق به قبل از سال 93 هستند، را عرضه کردهایم که عمدهی آن مربوط به عرضهی اینترنتی بوده است. او در پاسخ به اینکه برای جلوگیری از تضییع حق مولف به دلیل امکان کپی شدن فیلمها، چه تدبیری اندیشهاند؟ گفت: متاسفانه در این مورد، از قویترین سایتها (چه داخلی چه خارجی) هم امکان کپی غیرقانونی آثار و به خطر افتادن امنیت محتوا همیشه وجود داشته است و برای جلوگیری از آنها کاری به جز تبلیغ اخلاقی نمیتوان کرد. مدیر بازرگانی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در ادامه با اشاره به نحوهی درآمدزایی از عرضهی متفاوت اینترنتی فیلمها و بیان اینکه «حل این مسائل کمی زمان میبرد» ادامه داد: نحوهی عرضهی آثار در ایران، سلیقهای است ولی به نظر بهترین شیوهی آن، گرفتن مبلغی به عنوان حق اشتراک در ازای امکان دیدن فیلمها است. ولی متاسفانه به دلیل تازگی داشتن این اتفاق در ایران، بخشی از مسائل حقوقی مانند اینکه مالکان سایتها چگونه باید با تامین کنندگان محتوا تسویه حساب کنند، هنوز روشن نشده است و در هیچ قراردادی به ازای آن میزان ترافیکی که تامین کنندگان محتوا برای سایت میزبان ایجاد میکنند، هیچ مبلغی لحاظ نمیشود. نورایی در پایان اظهار کرد: از اپراتورهای تلفن همراه نیز باید به عنوان یکی از عوامل موفق در استقبال مردم از تماشای آنلاین فیلمها یاد کرد. اینترنت تلفن همراه که تماشای آنلاین آثار را بدون وقفه فراهم میکند، عوام را به این آثار مستند نزدیکتر کرده است و شاید بتواند باعث افزوده شدن مستند به سبد کالای خانواده نیز شود. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]