واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: سهم برابر عقل و دل براي احساس خوشبختي
بزرگترين ترسي كه انسان را مجبور ميكند آنچه در قلب دارد پياده نكند، ترس از تنهايي و انزواست؛ ترس از طرد شدن و جدا شدن...
نویسنده : بهنام صدقي
بزرگترين ترسي كه انسان را مجبور ميكند آنچه در قلب دارد پياده نكند، ترس از تنهايي و انزواست؛ ترس از طرد شدن و جدا شدن. در واقع سهم قلب را در تصميمات خود به نفع عقل ناديده ميگيريم. خيلي وقتها شايد براي خود شما هم اتفاق افتاده باشد كه كسي چيزي را به شما گفته و باعث ناراحتيتان شده اما در آن موقع جوابش را نداده باشيد، چراكه با خود فكر كردهايد اگر جوابش را بدهم ممكن است تنها بمانم. در واقع اين ترس از تنهايي عامل بسياري از ناگفتههاي درونمان است كه كم كم روي هم انباشته شده و در آخر هم تبديل به عقده و افسردگي ميشود. اگر در زندگي بتوانيم عقل و قلب را هماهنگ كنيم ميتوانيم به آرامش برسيم اما ما در اغلب موارد فقط از عقلمان كمك و نقش قلب و خواستههاي آن را ناديده ميگيريم. وقتي با دلمان جلو ميرويم و عقلمان را ناديده ميگيريم هم دچار مشكل ميشويم.
البته تأكيد اكثر بزرگترها و پدر و مادرها هم اين است كه فقط از عقلمان تبعيت كنيم تا به موفقيت برسيم. طبيعت دنياي امروز ما و همچنين تربيتي كه از سوي پدر و مادرها صورت ميگيرد، تربيتي به سوي موفقيت است نه خوشبختي. زماني كه در طول عمرمان به دنبال خواستههاي كليشههاي هستيم، هرگز به خواستههاي قلبيمان توجه نميكنيم.
پدر و مادر معمولاً نميگذارند فرزندانشان طعم شكست را بچشند و اگر آنها نيز هميشه به دنبال موفقيت بدون شكست باشند، باعث ميشود كه از تنهايي و شكست دچار هراس شوند. در نتيجه او ديگر براي دل خودش كاري انجام نميدهد، بلكه به دنبال رضايت اطرافيان است كه مبادا تنها مانده و در زندگي شكست بخورد. چنين شخصي هيچگاه طعم شيرين آرامش و خوشبختي را نميچشد.
اين خود باعث بر هم خوردن تعادل در زندگي ميشود و ما را به انساني كه در درون خود احساس قرباني شدن دارد، مبدل ميسازد. انسانها مانند پرندگان داراي دو بال هستند. يكي عقل و ديگري قلب. اگر اين دو بال با هم هماهنگ عمل نكنند، انسان نميتواند پرواز كند.
در زندگي بايد از تضادهاي فكريمان جلوگيري كنيم، چراكه آنها باعث ايجاد خستگي و ناتواني در ما ميشوند. هميشه بايد از كلمات مثبت و باانرژي استفاده كنيم. استفاده مداوم از كلمات منفي همچون نميتوانم باعث ميشود اين عادت به ناخودآگاه ما نفوذ كرده و بر ذهن و قلب ما نقش بزند و آن را به واقعيتي كه نميخواهيم بدل كند.
پس استفاده از كلمات، دعاها و ذكرهايي كه در دل داريم، خود باعث حك شدن در ذهن و قلب ما شده و به رسيدن ما به آرزوهاي قلبيمان كمك ميكند. به ياد داشته باشيد كه دعا و تكرار مدام آن طراحي و تصوير زيبايي از آرزوها و خواستههاي قلبيمان را برايمان به تصوير ميكشد.
براي رسيدن به آرامش بايد عقل و دل را با هم هماهنگ كرد تا به خوشبختي و موفقيتي كه هميشه در ذهنمان است، دست پيدا كنيم.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۸ خرداد ۱۳۹۵ - ۲۱:۰۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]