محبوبترینها
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796302613
تحلیلی بر ریشه ها و بسترهای عملیات های تروریستی در ترکیه
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: متأسفانه اردوغان ناخواسته در زمین بازی غرب قرار گرفت و چشم اندازهای غرب را عملیاتی کرده و می کند. در مجموع دولت ترکیه می تواند با فراهم آوردن زمینه های آشتی ملی در شرق این کشور، با تروریست های داعش و جبهه النصره، مبارزه کند.به گزارش دولت بهار به نقل از تسنیم، در انفجار انتحاری در مرکز آنکارا و در میدان «کیزلای» بیش از 40 تن کشته و 125 نفر زخمی شدند. این انفجار انتحاری در یک ایستگاه اتوبوس رخ داد. چندی قبل نیز سفارت آمریکا در ترکیه، به اتباع خود هشدار داده بود که احتمال حمله تروریستی در آنکارا وجود دارد. این انفجار در مرکزی ترین نقطه آنکارا و در منطقه ای مابین اماکن دولتی؛ ایستگاه مرکزی متروی آنکارا و در نزدیکی یک ایستگاه اتوبوس و محل توقف نیروهای پلیس ضد شورش در حالی صورت گرفت که گفته می شود یک خودروی سیاه رنگ به اتوبوس بین شهری نزدیک و سپس با شدت هرچه تمام به آن برخورد کرده و منفجر شد. منطقه ای که هدف انفجار قرار گرفته، جایی است که دفتر نخست وزیر و بسیاری از وزارتخانه های ترکیه در نزدیکی آن واقع شده است. مقام های امنیتی ترکیه گفته اند، یافته های اولیه نشان می دهد که این بمب گذاری شاید کار حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) یا یک گروه مرتبط با آن باشد. سه حمله در پایتخت ترکیه طی کمتر از شش ماه، نشان دهنده تهدیدهای متعدد امنیتی است که ترکیه اکنون با آن روبه روست. در این نوشتار به تحلیل بسترها و ریشه های حوادث اخیر ترکیه خواهیم پرداخت. انفجار تروریستی منطقه قزل آی (هلال احمر) آنکارا که منجر به کشته شدن 40 نفر و زخمی شدن 125 نفر شد، سومین انفجار تروریستی طی شش ماه اخیر در شهر آنکارا محسوب می شود. کمتر از یک ماه قبل، انفجار دیگری در آنکارا به کشته شدن 29 تن انجامید، اما انفجارهای اخیر در نقاط کلیدی اقتصادی و حمل و نقل عمومی در آنکارا رخ داده است که به منطقه استقرار سفارتخانه ها و نهادهای مهم دولتی نزدیک است. زنجیره انفجارهای شهرهای مختلف ترکیه، این کشور را در التهاب عمیقی فرو برده و این انفجارها تداعی کننده اتفاقات سال 2003 تا 2007 عراق است. البته زنجیره این بمب گذاری ها نشان می دهد که قشری در ترکیه از سیاست های «حزب عدالت و توسعه» ناراضی هستند که ناراحتی و عصبانیت خود را با انفجار خودروهای بمب گذاری شده نشان می دهند. «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور و «احمد داود اغلو» نخست وزیر ترکیه نارضایتی هایی را در داخل این کشور ایجاد کرده اند که باید در جهت رفع آن ها بکوشند که از جمله آن ها مقابله جدی با تروریسم و افراط گرایی است. * ترکیه در بستر تراکم چالش های امنیتی حزب کارگران کردستان همواره متهم اول در این انفجارها معرفی می شود. البته تحلیل گران امنیتی ترکیه معتقدند که پ.ک.ک با همکاری سایر سازمان های همسو و حتی سرویس های خارجی اقدام به این گونه اقدامات تروریستی می کند. به هر حال محیط امنیتی ترکیه با چالش های متراکم مواجه است و عملا دولت ترکیه توان لازم برای جلوگیری از فرایندی شدن پدیده تروریسم در قلمرو ملی خود را فعلا ندارد. در این یادداشت ضمن اشاره به چند ملاحظه پیرامون حوادث تروریستی 23 اسفند آنکارا، به تحلیل عوامل و شرایطی که منجر به چالش های امنیتی ترکیه شده است، می پردازیم: الف) ملاحظات پیرامون حوادث تروریستی اخیر 1. پیش بینی سفارت آمریکا؛ سفارت آمریکا در آنکارا دو روز قبل از رویداد اخیر به شهروندان کشورش در مورد «یک توطئه بالقوه تروریستی» در آنکارا هشدار داده بود. در این پیش بینی قلمرو ترور نیز تا حدودی مشخص شده بود؛ امری که همواره سؤال اصلی تحلیل گران ترک قرار گرفته که سفارت آمریکا بر مبنای کدام اطلاعات چنین پیش بینی را کرده بود. 2. اتحاد سازمان های چپ افراط گرا حول پ.ک.ک؛ یک هفته پیش شورای رهبری پ.ک.ک با تشکیل جلسه مشترک در کوه قندیل، اتحاد هفت گروه چپ مارکسیستی با پ.ک.ک را رسما اعلام کرد.آن ها متعهد شدند که جنگ را در مراکز شهری و مرکزی ترکیه دنبال نمایند. طبق این توافق هفت سازمان چپ و گروه مسلحانه ترکیه شامل حزب کمونیست مارکسیست - لنینیست (MLKP)، حزب کمونیست ترکیه (TKP)، حزب کمونیست کردهای دانمارک ( DKP)، حزب کمونیست مائوئیست (MKP)، حزب کار و کمونیست ترکیه (TKEP/L)، اتحاد مسلحانه مارکسیست - لنینیست (THKP-C/MLSPB) و قرارگاه انقلابی تحت عنوان «اتحاد حرکت خلق انقلابی» با پ.ک.ک متحد شدند. 3. مدل القاعده گونه ترورهای اخیر؛ حملات انتحاری اخیر که با انفجار اتومبیل های سرقتی علیه شهروندان عادی صورت می گیرد، بیشتر یادآور الگوی ترورهای القاعده در بین سال های 2004-2007 در عراق بود. جریان پ.ک.ک بعد از تلفات سنگین در تاکتیک جنگ داخلی موسوم به جنگ خندق به الگوی ترورهای کور روی آورده است. 4. همزمانی با تحرکات دیپلماسی ترکیه؛ این موضوع نیز از چشم تحلیل گران ترک پنهان نماند که هر دو ترور ماه اخیر همزمان در آستانه سفر اردوغان به جمهوری آذربایجان صورت گرفت و منجر به تعویق آن سفر گردید. البته به همزمانی با نشست مذاکرات سوریه نیز اشاره دارند. ب) عوامل چالشی شدن محیط امنیتی ترکیه در چالشی شدن محیط امنیتی ترکیه، عوامل و شرایط مختلفی مؤثر بوده است که در ذیل به مهم ترین آن ها اشاره می شود: 1. پیروی از سیاست آشوب ساز؛ دولت ترکیه و به خصوص شخص اردوغان به سبب تصویر ناقصی که از نظام منطقه ای داشته و دارد، منافع ملی ترکیه را در زمین باتلاقی خاورمیانه درگیر کرده است. آرمانگرایی بدون توجه به توان ملی و رویکرد رئالیسم تهاجمی، چشم اندازهای بحرانی را برای ترکیه ترسیم می کند. این در حالی است که منطق حاکم بر واقعیت های ساخت اجتماعی ترکیه ایجاب می کرد که این کشور از هرگونه منازعات فرقه گرایی و اخوانی گرایی دوری نماید. 2. قرار گرفتن در بازی آمریکا ؛ اقتدار اردوغان و تفکرات او هیچ موقع مطلوبیت غرب در ترکیه نبوده است.غرب همواره نظام شناختی حزب عدالت و توسعه را مغایر با اصول سکولاریسم می دانست، اما مخالفت مستقیم با آن را که پایگاه اجتماعی قابل توجهی در ترکیه دارند، به مصلحت منافع خود نمی دید. با این حال آمریکائی ها زمین گیر کردن و اقتدارزدایی از حاکمیت تحت فرمان اردوغان، به قصد مدیریت و رام کردن را به صورت غیررسمی در یک دهه اخیر دنبال کرده است. شرایط فعلی حزب حاکم ترکیه و شخص اردوغان که با هجمه های داخلی و خارجی مواجه است، بسترهای لازم را برای برنامه های غرب فراهم نموده است؛ زیرا در چنین شرایطی است که اردوغان احیای روابط با رژیم صهیونیستی را ضروری می پندارد و یا قلمرو ملی ترکیه را برای بازسازی ناتو مهیا ساخته و بر حفظ روابط راهبردی با آمریکا تأکید می نماید. مطلوبیت راهبردی غرب در منطقه فروپاشی خط مقاومت، نقش آفرینی ترکیه به عنوان پایانه جنوب شرق ناتو در مقابل روسیه، جلوگیری از نقش آفرینی مکمل گرای تهران-آنکارا در مسایل منطقه ای جهان اسلام بود، که متاسفانه اردوغان ناخواسته در زمین بازی غرب قرار گرفت و چشم اندازهای غرب را عملیاتی کرده و می کند. * محیط سیاسی امنیتی ترکیه در تنگنای بحران سوریه ترکیه به دلیل موقعیت و پتانسیل های ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک خود به طور تاریخی با سطحی از چالش و تنش امنیتی در محیط خود مواجه بوده است. به جرأت می توان گفت دوره اول و دوم حاکمیت حزب عدالت و توسعه (یعنی سال های 2003 تا 2010) جزو معدود مقاطع و دوره هایی است که ترک ها بر چالش های محیطی خویش در حد قابل توجه فائق آمده و با سیاست صفر کردن تنش با همسایگان، مطلوبیت های ژئوپلیتیک ترکیه را به حداکثر رساندند، تا جایی که در این دوره قدرت نرم ترکیه برای بسیاری از کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای قابل اعتماد و اتکا شد. اما ترک ها از 2010 به بعد بدون توجه به مقدورات و محذورات خود در سیاست خارجی تغییر راهبردی داده و به دنبال فرصت سازی از بحران های منطقه ای برآمدند. به عبارتی جایگاه خود را در سطح مدیریت بحران های منطقه ای در قالب بازیگر توانمند تعریف کردند. در این امر تحولات جهان عرب و قدرت یابی نظم اخوانی که به شکلی همزادپنداری با حزب حاکم عدالت و توسعه داشت، تحرکات سیاسی و دیپلماتیک ترکیه را شدت بخشید، غافل از این که عوامل و شرایط مؤثر در میان کشورهای بحران زده عربی متفاوت و متکثر است و با یک رویکرد و فرمول قطعی و نامتغیر نمی توان رویکرد سیاسی-امنیتی خویش را نسبت به آن ها تنظیم کرد. با این اوصاف ورود ترکیه به بحران سوریه بیانگر ضعف برآورد آن ها از وزن عوامل و شرایط مؤثر محیط داخلی، منطقه ای و بین المللی سوریه بود. تا جایی که در نتیجه این غفلت راهبردی، چالش های محیط امنیتی و سیاسی ترکیه روند صعودی یافته و در وضعیت نگران کننده و حتی مخاطره آمیزی قرارگرفته است. در نتیجه برخی از مواردی که «موضوع ملی و منطقه ای» ترکیه بوده اند در حال تبدیل شدن به «مسأله ملی و منطقه ای» این کشور می باشند که در ادامه به مهم ترین آن اشاره می شود: 1. افزایش ریسک ژئوپلیتیک ترکیه؛ سازمان های کردی سوریه ازجمله حزب اتحاد دموکراتیک کردهایسوریه (دگPYD) از خلاء قدرت در مناطق کردی بهره مند شده و با تصرف برخی از شهرها و روستاها در جغرافیای قومی خود به دنبال خودگردانی سیاسی اند. هرچند بنا به ملاحظاتی بر خودمختاری اداری تأکید می کنند، اما راهبرد عملی آن ها همسو با اندیشه ژئوپلیتیک حزب کارگران ترکیه (پ.ک.ک) شکل گرفته و ادامه خواهد یافت. دولت ترکیه در این شرایط با درک سطح بازی کردهای سوریه فعلاً با دو رویکرد موازی به دنبال گرفتن زمان از آن هاست؛ یعنی مذاکره همراه با فشار امنیتی - نظامی از طریق تحریک معارضین دولت سوریه (سلفی ها). 2. فعال شدن گسل های هویتی در سطوح اجتماعی (علویان و سنی ها)؛ بعد از بحران سوریه، لایه های هویتی جامعه ترکیه با سؤال اساسی مواجه شده است که منطق رویکرد تعارضی دولت اردوغان با بحران سوریه بر مبنای منافع ملی بوده یا منافع مذهبی و اعتقادی سنی محور؟ این امر موجب خودآگاهی هویتی میان علویان ترکیه شد و بسترهای گسترش ناهمسویی اجتماعی را در مسایل مهم کشور به وجود آورده است. 3. رواج الگوی مشارکت سیاسی غیرمسالمت آمیز به بهانه مسائل مربوط به پارک گزی؛ هرچند حرکت اجتماعی در مورد پارک گزی استانبول بر محور مطالبات زیست محیطی شکل گرفت، اما تبدیل آن به یک حرکت سیاسی بیانگر این است که مخالفان دولت اردوغان توانسته اند یک همسویی جدی را در مشارکت غیرمسالمت آمیز تجربه کنند. کالبدشکافی و ماهیت شناسی این حرکت اجتماعی از لحاظ ملی و بین المللی دارای پیام های روشن به دولت اردوغان بود. 4. تشدید سطحی از تنش با همسایگان؛ دولت ترکیه امروز با بیشتر همسایگان خود در سطوح مختلف وارد تنش شده است. هرچند بعید است که این تنش ها که بیشتر در سطح بی اعتمادی و سوء ظن است، به منازعه تبدیل شود، اما واقعیت این است که تنش های فرسایشی با کشورهای منطقه ازجمله روسیه، ایران، عراق، سوریه، مصر، حزب الله لبنان و در سطح کم شدت با عربستان بر سر مسأله مصر مجموعا منافع ملی این کشور را دچار چالش اساسی خواهد کرد. 5. تبدیل شدن ترکیه به تاکتیک غرب در بازی راهبردی؛ در واقع، ترک ها سطح بازی با بحران سوریه را راهبردی تنظیم کرده اند و تصورشان بر این بود که همکاری غرب ازجمله آمریکا با ترکیه در این مورد، در سطح اتحاد راهبردی خواهد بود. این در حالی است که نگاه غرب به نقش آفرینی ترکیه در سوریه، نه راهبردی، بلکه تاکتیکی بود. غرب این پرونده را در سطح کلان تر از سطح ترکیه هدف گذاری کرده است. 6. متزلزل شدن نظم اخوانی در منطقه با سقوط دولت مصر؛ دولت اردوغان از حوادث مصر دو نوع آسیب احساس می کند؛ اولی شکست نظم اخوانی منطقه که دولت ترکیه حامی آن بود و دومی احتمال تکرار الگوی سرنوشت اخوانی های مصر در سطح و نوع پیشرفته اش در ترکیه. (لازم به ذکر است که در حال حاضر کودتا در ترکیه مانند مصر بسترهای سیاسی و اجتماعی ندارد). 7. رسوخ رادیکالیسم سلفی - وهابی به محیط امنیتی ترکیه؛ در سند امنیت ملی ترکیه، مسأله رادیکالیسم دینی مورد توجه جدی واقع شده است. این در حالی است که مرزهای ترکیه با سوریه به میدانی برای یکه تازی سلفی های وهابی تبدیل شده است. سرانجام سخن این است که بخشی از موارد ذکرشده در محیط سیاسی و امنیتی ترکیه، قابلیت این را دارد که در آینده نزدیک به مسأله امنیت ملی ترکیه تبدیل شوند. بنابراین، منطق سیاست ورزی حکم می کند که دولت ترکیه ضمن این که دستاوردهای دو مقطع سیاست خارجی خویش (قبل از 2010 و بعد از آن) را مقایسه کند از طرفی اجازه ندهد بحران سوریه در ژئوپلیتیک درونی خویش به مسأله امنیت ملی تبدیل شود. مسلماً مسأله سوریه در حوزه منافع عمومی غرب است نه منافع ملی ترکیه. به همین دلیل، تداوم آن منافع غرب و صهیونیست ها را تأمین می کند، اما تداوم و فرسایشی شدن آن علاوه بر ریسک ژئوپلیتیک، همبستگی ملی ترکیه را هدف قرار خواهد داد. ترک ها مجبورند به راه حل های منطقه ای اعتماد کنند، زیرا ادراک مشترک امنیتی در میان بازیگران منطقه ای موجود است. ترک ها باید تلاش کنند از چشم انداز تهدیدهای حاصله از بحران سوریه برای اکثر کشورهای منطقه، فرصتی برای همکاری بسازد. * سخن پایانی چالش های محیط امنیتی ترکیه خروجی انباشت مسایل و تعارض های ملی و منطقه ای این کشور است که معمار واقعی آن رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه می باشد. هرچند اصالت معرفتی وی مورد احترام جریان های اسلام گرای ترکیه و حتی منطقه بود که می توانست کمک قابل توجهی در قدرت گیری روابط بین المللی جهان اسلام بنماید، اما غفلت های راهبردی وی و هیأت حاکمه همراهش، ترکیه را در بستر بحران قرار داده و منطقه را با یک چشم انداز بحران امنیتی و حتی نظامی مواجه کرده است. مطلوبیت راهبردی غرب در منطقه فروپاشی خط مقاومت، نقش آفرینی ترکیه به عنوان پایانه جنوب شرق ناتو در مقابل روسیه، جلوگیری از نقش آفرینی مکمل گرای تهران-آنکارا در مسایل منطقه ای جهان اسلام بود، که متأسفانه اردوغان ناخواسته در زمین بازی غرب قرار گرفت و چشم اندازهای غرب را عملیاتی کرده و می کند. در مجموع دولت ترکیه می تواند با فراهم آوردن زمینه های آشتی ملی در شرق این کشور، مبارزه جدی با تروریست های داعش و جبهه النصره، جلوگیری از ورود سلاح به کشورهای همسایه و احترام به حقوق ساکنان شرق این کشور، از زنجیره انفجارها در پایتخت و سایر شهرهای مهم جلوگیری کند.
یکشنبه ، ۸فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 193]
-
گوناگون
پربازدیدترینها