محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796687097
میبد، نمونه ای نادر از شهرهای باستانی ایران + عکس
واضح آرشیو وب فارسی:شما نیوز: شهرستان میبد که از نمونه های نادر شهرهای باستانی ایران به شمار می رود دارای آثار باستانی و کهنی مانند نارین قلعه است که کهن ترین سند هویت تاریخی و آغاز شهرسازی در سرزمین یزد است. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه یزد، شهرستان میبد با 5084 کیلومترمربع وسعت، در 50 کیلومتری شمال غربی یزد قرار دارد. این شهرستان شامل یک بخش مرکزی و دو دهستان «بفروئیه» و «شهدا» است و جمعیت آن براساس آخرین آمار ارائه شده، 94 هزار و 556 نفر است. میبد یکی از نمونه های نادر شهرهای باستانی ایران به شمار می رود، هرچند که بافت سنتی آن گزندهای فراوان دیده است اما هنوز بسیاری از پدیده ها و عناصر شهری قدیم، مانند راه های باستانی، بناها و تشکیلات وابسته به آن، کهن دژ، شارستان، بیرونه ها و آثار گسترش شهری و بازمانده بناهای کهن را می توان در آن تشخیص داد. کهن ترین سند هویت تاریخی و آغاز شهرسازی در سرزمین یزد، «نارین قلعه» میبد است که این کهن دژ همچون پیری خسته و خاموش، سرگذشت سالیان درازِ رنج و آسایش مردمان این دیار را به یاد دارد. سکه های به جای مانده از دوران پوراندخت ساسانی که در این شهرستان ضرب می شد، از جمله اسناد تاریخی است که اهمیت سیاسی و مدنیت شهرستان میبد را در دوران ساسانی نشان می دهد. نام "میبد" نیز به نوبه خود مهر و نشانی از دوره ساسانی دارد. عمده شهرت میبد، سابقه دیرینه ای آن در صنایع دستی به ویژه ظروف سفالی، چینی و سرامیکی است. زیلوبافی شهرستان نیز در ایران بی نظیر است که در رونق اقتصادی منطقه نقش بسزایی ایفا می کند. از مهمترین آثار تاریخی در این منطقه می توان به کهن دژ نارین قلعه اشاره کرد. یکی از مهمترین بناهای خشتی ایران و از آثار تاریخی پیش از اسلام بوده که قدمت آن هزاره ی سوم پیش از میلاد تخمین زده شده است و تاریخ نویسان ساخت آن را به زمان سلیمان پیامبر(ع)، نسبت داده اند. بنای این کهن دژ بر بالای مرتفع ترین پشته ی گلی شهر، به ارتفاع 25 متر و در پهنه ای به مساحت چهار هکتار و در پنج طبقه ساخته شده است. مصالح به کار رفته در این مجموعه متراکم، خشت و گل بوده و خشت های مشاهده شده در آن اغلب با ابعاد 40×24×10 سانتی متر، منتسب به معماری ساسانی است. این قلعه که کهن دژ شهر قدیم میبد است، از دو بخش اصلی مردم نشین و حاکم نشین با پنج دربند و پنج لایه حصار و باروی تو در تو تشکیل شده است. مسجد جامع نیز از مهمّترین بناهای تاریخی باقیمانده از دوران اسلامی در شهر میبد است که مساحتی در حدود 3000 مترمربع دارد. مسجد جامع در حدود سده سوم ه .ق با طرح شبستانی بنیان نهاده شده و در قرن ششم ه .ق ایوان و گنبدخانه به آن افزوده شده و در قرن هشتم ه .ق توسعه یافته و فضاهایی از دوران صفویّه و قاجار در مسجد وجود دارد. بخش اصلی مسجد شامل صحن بزرگ، گنبدخانه و ایوان همراه با شبستان های اطراف است که فضای تابستانه محسوب می شود و گرمخانه ی شرقی و غربی و شمالی نیز دارد که شبستان های زمستانی مسجد هستند. مسجد امام حسن (ع) و مسجد حاجی حسنعلی و حاجی رجبعلی از جمله ساختمان های این مجموعه هستند. خانه سالار یکی از خانه های اعیانی میبد است که از حاجی سالار نوادگان حکیم، از طبیبان نامی روزگار خود و در محله ای با نام باغشاهی از دوران قاجار به یادگار مانده است. این خانه با قرینه سازی منحصر به فرد خود در گوشه شمال غربی داخلی حصار میبد در محله میبد بالا قرار دارد. این خانه دارای حیاط مرکزی، ایوان، هشتی، فضاها و اتاق ها در چهار طرف حیاط قرار دارند. دارای حوض زیبایی در وسط حیاط با فواره های تکی است و چهار باغ لچکی شکل در اطراف آن فضای دلنشینی در حیاط ایجاد کرده است. هشتی این خانه دارای سه ورودی به سمت باغ، به داخل خانه و به ورودی خانه است. این خانه در 25 اسفند 1379 به شماره 3695 در فهرست آثار ملی قرار گرفته و اکنون به عنوان پایگاه پژوهشی میبد مورد بهره برداری قرار دارد. کاروانسرای شاه عبّاسی از جمله کاروان سراهای سبک صفوی است که با شیوه ی معروف چهار ایوانی و با آجر ساخته شده است. ساختمان کاروانسرا شامل ساباط، غرفه های بیرونی، هشتی ورودی، حیاط مرکزی، حوض خانه و مهتابی و چهار هشتی زیبا و فضاهای سرپوشیده ی شرقی و غربی و یک صد ایوان و اتاق و اجاق برای استفاده ی کاروانیان بوده است. هم اکنون کتابخانه، موزه ی زیلوهای تاریخی میبد و رستوران سنّتی در این مکان قرار دارد. رباط شاه عبّاسی یکی از ساختمان های ایستگاه کاروانی بوده که بر سر راه ری به کرمان، در کنار بارو و حصار شارستان میبد قرار دارد. پیشینه ی چاپارخانه در ایران به دوره ی هخامنشیان می رسد. از این مراکز، به عنوان ایستگاه های مبادلات نام های استفاده می شده است. وظیفه ی چاپارخانه ها، نگهداری و تیمار تعدادی اسب تیزرو و پیک تازه نفس جهت ارسال و مبادله ی سریع نامه ها و امانت های مهم بوده است. از اینرو، چاپارخانه ی میبد به صورت قلعه ساخته شده که دفاع و حفاظت از آن میسر باشد و این اهمیت از برج ها و دیوارهای بلند و روزنه های دیده بانی و تیراندازی و موقعیت خوب دفاعی آن پیداست. این چاپارخانه در سال های اخیر مرمت شده و به موزه ی پست میبد تبدیل شده است. برج کبوتر خانه میبد دارای چهار هزار لانه کبوتر که هر یک آشیانه کبوتران است. چهار برجک و یک برج میانی روی سقف در جهت ورود و خروج کبوتران قرار داشته و رنگ تند مقرنس ها عامل جذب پرندگان بوده است. قدمت برج کبوترخانه میبد به دوران قاجاریه برمی گردد. در سال 1364 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 1691 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا از خارج به صورت برجی مدور و آراسته به نقش های ویژه و از داخل به صورت شش ضلعی با طاق های جناغی است. همچنین دارای سه طبقه و مجهز به هزاران لانه برای جلب و نگهداری پرندگان مهاجر است. برج کبوترخانه میبد دارای پوشش گنبدی شش ضلعی است که اطراف آن دارای تزئیناتی از گچ است. در بام برج نیز چهار ستون کوچک با ارتفاع یک و نیم متر و شبیه به میل راهنما وجود دارد. یخچال خشتی با قدمتی که به پیش از دوره ی قاجار می رسد یکی از معدود یخچال های به جای مانده در استان یزد است که از خشت و گل ساخته شده است. بخش های عمده ی این بنای باشکوه عبارت از دیوارهای سایه انداز، حوض یخبند، مخزن یخچال و گنبد است. دیوارهای شرقی و غربی و جنوبی آن در زمستان، سایه سار سردی در محوطه ی شمالی یخچال فراهم می ساخته که در شب های چلّه با انداختن آب قنات به حوض پهناور و کم عمق آن محوّطه و تکرار این کار در شب های متوالی، قطعات بزرگ یخ ساخته می شده و پس از شکسته شدن، به مخزن یخ در زیر گنبد یخچال منتقل می گردیده است. گنبد خشتی بزرگ، یخ های انباشته را نگه می داشته که در تابستان، از آن برای استفاده ی کاروانیان و مردم بهره برداری می کرده اند. ندوشن، روزگاری بر کنار جاده ی ابریشم و در محل گذر کاروانیان بوده است ولی اکنون به دلیل دوری از جاده ی جدید از رونق گذشته اش کاسته شده است. این شهر یکی از مراکز عمدهی تولید لبنیّات بوده و هست و با این که شهر کوچکی است، آثار تاریخی فراوانی دارد. ساختار موجود شهر ندوشن که قدیمی ترین بخش آن به دوران ایلخانی بر می گردد، به صورت قلعه ای است که در برج و باروی خشتی - چین ه ای محصور بوده و با توجه به شواهد موجود نظیر منبر مسجد جامع ندوشن، در قرن پنجم و ششم از رونق برخوردار بوده است ولی هیچ اثری از معماری آن دوران در آن به چشم نمی خورد. بر اساس متون تاریخی مربوط به یزد، ساختار فعلی ندوشن متعلق به زمان حضور آل مظفر در میبد می شود و تغییر چهره ی بافت مذکور نیز توسط همین خاندان صورت گرفته است. «مسجد جامع ندوشن» نیز مانند بیشتر مساجد جامع، موزه ای از عناصر معماری، سرستون های چوبی کنده کاری شده، ستون های سنگی، درهای چوبی تزئین شده، کتیبه های سنگی و کتاب های خطی است. یکی از اشیای موزه ای این مسجد، منبر آن مسجد است. این منبر کهن و زیبا با چوب گردو ساخته شده و هنرهای منبت و معرق و گره چینی در تزئین آن به کار رفته است. تاریخ کنده کاری شده روی سرلوحه آن، زمان ساختش را جمادی الاول ۵۴۶ ه.ق (شهریور ۵۳۰ ه.ش) نشان می دهد. این منبر نزدیک به 9 سده پیشینه دارد. با این که بیشتر منابع، پیشینه مسجد جامع ندوشن را سده هشتم و «دوران آل مظفر» می نویسند، اما پیشینه منبر این مسجد به سده ششم و زمان حکومت دختران «امیر فرامرز» می رسد. منبر مسجد جامع ندوشن در شهر ندوشن یزد مربوط به قرن ششم هجری قمری، در سال ۱۳۸۷، در فهرست آثار منقول کشور به ثبت رسیده است. این منبر قدیمی از چوب سرو و کاج و در سه قسمت مجزا ساخته شده، دارای شش پله است. منبر با ۷۱۲ قطعه چوب منبت کاری شده و با خط کوفی تزئین و ساخته شده است. در پله های جلو، آیه ۹ سوره جمعه و در قسمت دیگری آیه ۱۸۶ سوره بقره حک شده است. این منبر سرلوحه ای داشته که حدود سال ۱۲۴۸ به موزه متروپولیتن آمریکا انتقال یافته است. شهرک صنایع دستی شهرستان میبد با هدف توسعه صنعت سفالگری و بهینه سازی کارگاه های سنتی فرسوده در سال 1365 ایجاد شد و هم اکنون با بیش از 50 باب کارگاه صنایع دستی و سنتی در رشته سفال و سرامیک فعال است و سالانه مقادیر زیادی از تولیدات سفال و سرامیک از این کارگاه ها روانه بازار مصرف و زینت بخش خانه های هنر دوستان می شود. ایجاد این شهرک باعث رونق بخش صنایع دستی و اشتغال هنردوستان در این بخش شده است و سالیانه تعداد زیادی از مسافران و توریست ها جهت بازدید به این شهرک مراجعه می کنند که باعث رونق اقتصادی این صنعت و دلگرمی صنعتگران و هنرمندان در این رشته شده است. همچنین امامزاده سید صدرالدین قنبر، امامزاده میر شمس الحق، خدیجه خاتون، پیر بفروئیه و پیر چراغ، از دیگر آثار جاذبه های توریستی میبد است. انتهای پیام
جمعه ، ۶فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شما نیوز]
[مشاهده در: www.shomanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]
-
گوناگون
پربازدیدترینها