محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797735985
تاثير استرس مادران باردار بر روي جنين
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: استرس و زايمان زودرس (تولد نوزاد با وزن كمتر از ميزان طبيعي) مطالعات و بررسيهاي متعدد بر روي زنان باردار از نژادهاي مختلف و در محيطهاي فرهنگي، اقتصادي و اجتماعي متفاوت حاكي از اين است كه «استرسهاي رواني – اجتماعي زياد در طي دوران بارداري ريسك زايمان زودرس و در نتيجه تولد نوزاد با وزن كمتر از ميزان طبيعي را بالا مي‌برد». در مطالعات كنترل‌شده ميزان خطر زايمان زودرس در مادران تحت استرس 5/1 تا 2 برابر بوده است. از آنجا كه وزن پايين نوزاد يكي از علل مهم مرگ و مير و عوارض دوران نوزادي مي‌باشد و از طرفي مرگ و مير نوزادي شاخصي مهم در ارزيابي وضعيت بهداشتي هر كشور است، لذا تعيين عواملي كه ميتواند بر روي شاخص فوق تاثيرگذار باشد اهميت خاصي در سيستم بهداشتي دارد. زايمان زودرس علت اصلي ناتواني و مرگ و مير در دوره نوزادي است اگرچه استرسهاي رواني – اجتماعي يكي از عوامل خطر زايمان زودرس است، ولي همه مادراني كه زايمان زودرس دارند وجود استرس در دوران بارداري‌شان را گزارش نمي‌كنند و اين موجب طرح موضوع «ميزان آسيبپذيري افراد نسبت به استرس و عوامل موثر در اين آسيبپذيري» ميشود. اين عوامل عبارتند از: - نوع و چگونگي استرس: معمولا استرس‌ها را به دو گروه استرسهاي حاد (مانند از دست دادن همسر يا يكي از افراد مورد علاقه، تغيير شغل، تغيير محل زندگي، بلاياي طبيعي و...) و استرسهاي مزمن (مثل مشكلات ارتباطي با همسر و خانواده، بيكاري همسر، شرايط نامناسب محيط زندگي از نظر رفاه، بهداشت و امنيت، كمبود مزمن منابع ضروري براي زندگي و ...) تقسيم مي‌كنند. نوع ديگري از استرس‌ها كه در دوران بارداري اهميت دارد، ترس‌ها و اضطراب‌هاي مرتبط با مادر شدن، تجربه زايمان، سلامت جنين و خود مادر است. زنان باردار در كشورهاي توسعهنيافته و يا كمتر توسعهيافته در برابر استرسهاي مزمن آسيبپذيري بيشتري دارند. - زمان استرس زنان باردار (اوايل يا اواخر بارداري): در ماه‌هاي اول بارداري (سه ماهه اول) آسيبپذيري نسبت به استرس بيشتر است. زنان بارداري كه در اوايل بارداري زلزله را تجربه مي‌كنند، نسبت به زناني كه در ماه‌هاي آخر بارداري هستند و در شرايط يكساني قرار دارند عوارض بيشتري را نشان مي‌دهند. - همزماني استرس با ساير عوامل خطر: وجود همزمان ساير عوامل خطر نظير عفونت، كمبود ريزمغذي‌ها در مادر و... موجب تشديد اثرات منفي استرس بر روي مادر و جنين ميشود. - دريافت و احساس زن باردار از استرس تجربه‌شده: افراد تفاوت‌هاي بارزي از نظر چگونگي درك استرس و ارزيابي شدت آن دارند (در استرسهاي مشابه و در شرايط يكسان). بنابراين در ارزيابي اثرات استرس در دوران بارداري بررسي شدت استرس از نظر زن باردار اهميت دارد. استرس كار و تاثير آن بر بارداري مطالعاتي كه اثرات كار بر روي بارداري را بررسي نمودند، نتايج متناقضي داشتند و علت تناقض احتمالا موارد زير است: - چه نوع كار بررسي‌شده (كارهاي با فعاليت فيزيكي سنگين در مقابل كارهاي سبك، ميزان ساعات كاري و...) - شرايط كار بررسي‌شده - توجه به ساير استرسهاي رواني – اجتماعي در مطالعه - بررسي ميزان فعاليت در منزل با وجود نتايج متفاوت و بعضا متناقض، يافته ثابت تمام مطالعات اين است كه «فعاليت فيزيكي سنگين، ايستادن و راه رفتن براي بيش از پنج ساعت» احتمال زايمان زودرس را افزايش مي‌دهد. ايستادن و قدم زدن در زمان‌هاي طولاني موجب تحت فشار قرار گرفتن عروق لگني و به نوبه خود باعث كاهش خونرساني به قلب، كاهش برون‌ده قلب و سرانجام كاهش خونرساني به رحم و جنين (تاخير رشد جنين در رحم) ميشود. به‌علاوه راه‌رفتن زياد بعد از هفته سي‌ام (ماه هفتم بارداري) موجب انقباض‌هاي رحمي و زايمان زودرس مي‌گردد. استرس و مكانيسم‌هاي هورموني واسطه در زايمان زودرس حاملگي با تغييرات عمده‌اي در عملكرد غددي – عصبي همراه است. اين تغييرات شامل تغييراتي در سطح هورمون‌ها به‌ويژه هورمون‌هاي مرتبط با استرس (محور هيپوتالاموس – هيپوفيز – آدرنال) و تغيير در مكانيسم‌هاي كنترل ترشح هورمون مي‌باشد كه از جهت فراهم نمودن محيط مناسب براي رشد و تكامل جنين اهميت حياتي دارد. رحم در هفته 9-7 بارداري (واحد دسيدوال – جفت – جنين) هورمون‌ها، نوروپپتيدها، سيتوكين‌ها و فاكتور رشد را توليد و ترشح ميكند و از نظر عملكرد شبيه سيستم هيپوتالاموس – هيپوفيز – آدرنال مي‌باشد. در دوران بارداري سطح هورمون آزادكننده كورتيكوتروفين (Corticotrophin Releasing Hormone) در خون مادر بالا مي‌رود (منبع توليد آن جفت است) اما محور هيپوفيز – آدرنال را فعال نمي‌كند كه دليل آن باند بودن با پروتئين‌هاي پلاسما مي‌باشد. CRH آزاد نقش اساسي در شيفت تعادل از محيط پروژستروني (محيط هورموني غالب دوران بارداري) به محيط استروژني (محيط هورموني غالب حوالي زايمان) ايفا مي كند. شواهد زيادي از نقش مركزي CRH جفتي در ايجاد و هماهنگي رويدادهاي هورموني قبل از زايمان وجود دارد. براي مثال، CRH جفتي مستقيما ترشح DHEA-S توسط سلول‌هاي كورتيكال غده فوق‌كليوي جنين را تحريك ميكند كه توسط جفت به استروژن تبديل ميشود. همچنين CRH مستقيما روي سرويكس و رحم عمل كرده و اثرات استروژن بر روي اين بافت‌ها را تسهيل ميكند. CRH با پروستاگلاندين‌ها و اكسي‌توسين دو منقبض‌كننده كه موجب تحريك و تداوم انقباض بافت ميومتر رحم در طي زايمان هستند، تعامل دارد. نقش CRH در زايمان زودرس و تاخير رشد داخل رحمي جنين: بر اساس شواهد روزافزون مطالعات باليني، زناني كه زايمان زودرس دارند، داراي سطوح بالايي از CRH در مقايسه با ساير زنان در همان سن بارداري مي‌باشند. سطوح بالاي CRH معمولا در طي چند هفته زايمان را تسريع ميكند. CRH جفتي به استرس حساس است و به نظر مي‌رسد واسطه اعمال اثرات استرس مادر بر زايمان زودرس و رشد جنين باشد. در واقع استرسهاي رواني – اجتماعي باعث افزايش سطح هورمون‌هاي كورتيزول و (Adrenal-Corticotrophin Hormone) ACTH ميشود و آن هم به نوبه خود ترشح CRH را افزايش مي‌دهد. بنابراين بسته به ميزان تداوم استرس نتايج افزايش توليد CRH به زايمان زودرس و يا تاخير رشد داخل رحمي جنين منجر ميشود. استرس و ساير عوارض بارداري و زايمان: سطح بالاي اضطراب مادر و وقوع رويدادهاي استرس‌زا با شدت متوسط تا شديد ريسك عوارض حاملگي نظير پره‌اكلامپسي (افزايش فشار خون حاملگي)، زجر جنيني، مشكلات سلامتي در سال اول زندگي شيرخوار و مشكلات و اختلال‌هاي رفتاري و هيجاني در چهار سالگي را افزايش مي‌دهد. استرس مرتبط با حاملگي ناخواسته و اثرات آن بر روي وزن نوزاد: در مطالعه‌اي بر روي 2828 مادر معلوم شد احساس ناراحتي از باردار شدن (ناشاد بودن از بارداري) و انكار حاملگي در طول بارداري (مطمئن نبودم كه بارداري را مي‌خواهم، نمي‌خواستم مردم بدانند كه من باردار هستم، نمي‌دانستم كه حامله شدم، نمي‌خواستم به باردار بودنم فكر كنم) بر روي وزن نوزاد هنگام تولد اثر منفي دارد. در واقع، مادراني كه نوزادان‌شان وزن بسيار پاييني داشتند (كمتر از 1500 گرم) بسيار بيشتر از بارداري خود ابراز نارضايتي و ناراحتي ميكردند. شايع‌ترين و مهم‌ترين استرسهاي گزارش شده توسط زنان باردار: - اضطراب و نگراني در مورد سلامت جنين - مرگ يكي از افراد مورد علاقه - مشاجره و مشكل ارتباطي با همسر و خانواده - كاهش ناگهاني و قابل ملاحظه درآمد خانواده - مسائل و مشكلات مربوط به شغل همسر استرس و اثرات آن بر روي رشد و تكامل رواني – حركتي كودكان: - استرسهاي دوره بارداري علاوه بر ايجاد عوارض در دوران بارداري و زايمان، بر روي فرآيند رشد و تكامل ذهني – رواني نوزاد نيز اثر سوء ميگذارد و موجب بروز اختلال‌هاي رفتاري در دوران كودكي ميشود (Kouboves,2005). - تحت استرس بودن در دوران بارداري و مصرف سيگار هر كدام به طور مستقل با ايجاد علائم اختلال «كم‌توجهي – بيش‌فعالي» به‌ويژه در پسران همراه است (Rodiguez,2005). - اضطراب بيش از حد مادر در دوران بارداري خطر «سرشت دشوار» را در شيرخوار افزايش مي‌دهد. كودكاني كه سرشت دشوار دارند معمولا الگوي خواب و تغذيه آشفته‌اي دارند و نيازمند توجه بيشتر هستند (Austin,2005). - قرار گرفتن در معرض استرس، به‌ويژه در اوايل بارداري، بر رشد و تكامل مغز جنين اثر نامطلوبي گذاشته و موجب ضعف در توانايي‌هاي زباني (كلامي) و هوش عمومي ميشود. بعضي از مطالعات اين اثرات را درازمدت و ماندگار مي‌دانند، ولي بررسيهاي بيشتري براي اثبات اين موضوع لازم است (Laplante,2004). سوالي كه باقي مي‌ماند: آيا مداخلات رواني – اجتماعي در دوران بارداري ميتواند در كاهش اثرات نامطلوب استرس بر روي نوزاد موثر باشد؟ در حال حاضر اطلاعات محدود و اندكي در اين زمينه وجود دارد و اگرچه برخي مطالعات جنبه‌هاي مثبت مداخلات فوق را تاييد مي‌كنند، ولي با توجه به اهميت موضوع و هزينه قابل توجه مداخلات حمايتي و ضرورت سرمايه‌گذاري گسترده در صورت اثبات فرضيه فوق، بررسيهاي بيشتري در اين زمينه لازم است. مجله تخصصی دنیای تغذیه و سلامت پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7425]
-
گوناگون
پربازدیدترینها