واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: پرواز را به خاطر بسپار، پرنده مردنی است رقیب خوب می داند که با مشارکت حداکثری بازنده است و با رد صلاحیت های گسترده و فله ای می کوشد اصلاح طلبان را دلسرد و نا امید کند و مشارکت را به کمترین میزان برساند؛ زیرا شانس پیروزی خود را در همین عدم رقابت آزاد و سالم و مشارکت حداقلی می بیند
۱۳۹۴ شنبه ۱۷ بهمن ساعت 12:18
پانا: یکی از تمثیل های زیبا در شعر عرفانی فارسی، حماسه بزرگ منطق الطیر عطار نیشابوری است. این تمثیل با نام عطار گره خورده است. به گونه ای که تمثیل پرنده را فقط از آن او می دانند. اگر در تاریخ ادبیات عرفانی دقیق شویم، از لحاظ زمانی حکایتی به همین نام از ابوحامد غزالی متکلم معروف دیده می شود و قبل از او ابوعلی سینا یکی از تمثیل های عرفانی خود را رسالة الطیر نام نهاده است که همان تمثیل پرنده است. مضمون یکی است اما پردازش متفاوت. شرح رسالة الطیر شیخ الرییس اینگونه است:
حکایت پرندگانی است که فریب صدای خوش صیادان را خورده اند و به طمع آب و دانه در دام صیادان افتاده اند، حلقه های دام بر گردنشان؛ بال و پرهایشان در لابه لای تور پیچیده است و پاهایشان نیز گرفتار بند و تور صیادان شده است. در آغاز تلاش می کنند تا خود را نجات دهند اما هر تکانی که به خود می دادند بیشتر گرفتار می شدند. تا جایی که تن به قضا و قدر می دهند و تسلیم می شوند. گذشته خود را فراموش می کنند و با بند و قفس خو می گیرند و نهایتاً دست از تلاش و کوشش باز می دارند آزادی گدشته خویش را از یاد می برند. به زندگی روزمره عادت می کنند و راحت طلبی و عافیت برگزیدند و آنرا مطلوب خویش یافتند. جور دیگر زیستن و طور دیگری اندیشیدن حتی به خاطر آنها خطور نمی کرد. تا اینکه روزی از روزها دسته ای از پرندگاه را می بینند که آنها هم در دامی شبیه آنها گرفتارند. با این تفاوت که سر و بالهایشان را از دام بیرون آورده اند و در آسمان ها پرواز می کنند در حالیکه پاهایشان هنوز در دام گیر است. دیدن این منظره وضع زندگی پرندگان را پیش از افتادن به دام به یادشان می آورد. آنها را از جنس خود می دیدند و شرایط را یکسان می یافتند. پرنده ای از میان پرندگان در دام، رو به آنها می کند، فریاد می زند، از آنها کمک می خواهد، استمداد می طلبد، اصرار می ورزد که به ما هم بگویید چگونه رها شدید؛ در پاسخ می گویند شیوه ی رهایی را بیاموزید؛ تورها را از سر و گردن و بالهایتان بردارید و با وجود اینکه پاهایتان در بند است قادر به پرواز خواهید بود. آنها این پند را به کار می بندند و پرواز را آغاز می کنند. دیگر به دام و دانه هایی که سر راهشان گسترده است اعتنایی نمی کنند تا به سرزمین پاکی ها و اقلیم نور و حیات قدم نهند آنگاه فرشته به آنها می گوید کسی را توانایی آن نیست که بند را از پاهایتان بردارد مگر اینکه خود این کار را انجام دهید. " لیس الانسان الی ما سعی" در خویش بنگرید که خود سیمرغید.
" چون نگه کردند آن سی مرغ زود بی شک آن سی مرغ آن سیمرغ بود"
آنچه سرنوشت آدمی را رقم می زند تنها استعدادهایش نیست بلکه انتخاب ها و امکان های اوست. تا از بین امکان های پیش روی خود، دست به انتخاب بزند، امکان خاصی را گزینش کند و به سوی آینده روش حرکت نماید. به تعبیر ژان پل سارتر فرانسوی "ما محکوم به انتخاب هستیم" به عبارت دیگر محکوم به آزادی هستیم. ما نمی توانیم در جهان باشیم اما انتخابی نداشته باشیم.
از آنجا که در آستانه انتخاب مهم و سرنوشت سازی قرار داریم و طبیعتاً انتظار می رفت این انتخاب در فضایی با نشاط، آزاد، رقابتی و عادلانه صورت گیرد و ابزارهای آن فراهم شود که متأسفانه اینگونه نشد. علی رغم همه موانع مشارکت، الزاماً و لزوماً بر عقلای قوم و صاحبان فکر و اندیشه واجب است که با درک صحیح از شرایط تاریخی، اجتماعی و سیاسی کنونی جامعه قلم بزنند و قدم بردارند. تصمیمی عاقلانه و هوشمندانه بگیرند و بدانند که هر گونه تردید و دو دلی جهت شرکت در انتخابات در این برهه از زمان به نفع جریان رقیب است و بایستی تمام قد مشارکت را توصیه کنند. رقیب خوب می داند که با مشارکت حداکثری بازنده است و با رد صلاحیت های گسترده و فله ای می کوشد اصلاح طلبان را دلسرد و نا امید کند و مشارکت را به کمترین میزان برساند؛ زیرا شانس پیروزی خود را در همین عدم رقابت آزاد و سالم و مشارکت حداقلی می بیند.
اینگونه بنظر می رسد اطلاح طلبان تنها راهشان این است که راه نجات را از درون وضع موجود بیابند و هر گونه سستی و کاهلی گناهی نابخشودنی است.
آصف رستم نژاد؛ عضو شورای استانی حزب اعتماد ملی کهگیلویه و بویراحمد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]