واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: حقیقت شفاعت یعنی رساندن نفعی به مشفوع له یا دفع شری از او به وسیله شفیع به عبارت واضحتر شفاعت از مصادیق سببیت است. ممکن است خدای سبحان منظور شفیع را در سببیت از دو جهت ملحوظ بدارد. 1ـ شفاعت از حضرت احدیت نشأت می گیرد و سببیت نیز به او منتهی می شود. زیرا او مالک خلق و ایجاد علی الاطلاق است. جمیع علل و اسباب اموری است متوسط بین خدا و مخلوق، زیرا رحمت عامش هرگز پایان نمی یابد. 2ـ خدای تعالی تفضلاً به وسیله انبیاء برای هدایت بندگانش دین فرستاده و احکامی از اوامر و نواحی در دنیا، و پی آمدهایی از ثواب و عقاب در آخرت قرار داده، رسولان مبشر و منذر مبعوث کرده. آنان نیز وظیفه رسالت را با بهترین روش تبلیغ کرده اند و بر همگان اتمام حجت شده است. «وتمت کلمه ربک صدقاً و عدلاً. و کلام پروردگارت با صدق و عدل به حد تمام رسید.» (انعام: 115) اما از جهت اولی که جنبه تکوینی دارد انطباق معنی شفاعت به اسباب و علل وجودیه (متوسط بین خالق و مخلوق) امر بدیهی و واضح است. زیرا که از صفات عالیه الهی مانند: رحمت، خلق، احیاء، رازقیت و امثال آنها ایصال انواع و اقسام نعمتها و فضل است بر هر نیازمند و محتاج از آفریدگانش، که همه فقیر و نیازمندند. «یا ایهاالناس انتم الفقراء الی الله. ای مردم شما همگی نیازمندان به خدایید.» (فاطر: 15) از آیات قرآن نیز این معنی استفاده می شود: «له ما فی السماوات و مافی الارض من ذاالذی یشفع عنده الا باذنه. آنچه در آسمانها و زمین است از آن او است. کیست که بدون اذن او شفاعت کند؟» (بقره: 255). «ان ربکم ا لله الذی خلق السموات والارض فی ستة ایام ثم استوی علی العرش یدبرالامر مامن شفیع الامن بعد اذنه. پروردگار شما آن خدایی است که آسمانها و زمین را در شش روز ]دوران[ آفرید، سپس بر تخت ]قدرت[ قرار گرفت و به تدبیر کار جهان پرداخت. جز با اذن او کسی حق شفاعت ندارد». (یونس:3). شفاعت تکوینی چیزی جز توسط علل و اسباب بین خدا (که مسبب الاسباب و علة العل است) و بین مخلوفات (که معلول و مسبب هستند) نیست. خدا است که تدبیر و تنظیم وجود مخلوقات و بقاء آنها در دست او است، و این معنای شفاعت تکوینیه است. و اما شفاعت تشریعیه با توضیحی که قبلاً داده شد در مورد مناسب تحقق پیدا می کند و هیچ محذوری ندارد (اشکالات متشکلین بعداً پاسخ داده خواهد شد) آیات قرآن نیز به این معنای شفاعت منطبق می شود. «یومئذ لاتنفع الشفاعة الامن اذن له الرحمن. در آن روز شفاعت هیچ کس سود نمی بخشد جز کسی که خداوند رحمان به او اجازه دهد.» (طه: 109) و لایشفعون الالمن ارتضی، و آنان ]عباد مکرمون[ برای کسی شفاعت نمی کنند مگر آن که خدا اذن دهد.» (سبأ: 23) ولایملک الذین یدعون من دونه الشفاعةالامن شهد بالحق و هم یعلمون. کسانی را که بر غیر خدا پرستش می کنند قادر بر شفاعت نیستند مگر آنان که به حق شهادت داده اند و آگاهند.» (زخرف: 86) «و کم من ملک فی السماوات لاتغنی شفاعتهم شیئاً الامن بعد ان بأذن الله لمن یشاء و یرضی. چه بسیار فرشتگان آسمانها که شفاعت آنان سودی نمی بخشد مگر پس از آن که خدا بخواهد و راضی باشد.» (النجم: 26). آیات مذکوره شفاعت را به معنی (شافعیت) برای عبادالله المخلصین و بعض الملائکه والناس من بعدالاذن و الارتضاء اثبات می کند و آنان به رحمت و مغفرت و رحمت خدا متمسک می شوند تا این اوصاف شامل بندگانی شود که مرتکب معاصی شده اند و عذاب الهی شامل حالشان گشته است. پس با شفاعت از گنهکار بودن خارج می شوند و خدای غفار نه تنها گناهان را می بخشد بلکه به مقتضای حکمت الهیه سیئأت را به حسنات مبدل می کند «اولئک یبدل الله سیئاتهم حسنات. پروردگار سیئأتشان را به حسنات مبدل می کند.» (فرقان: 70) کما اینکه عمل موجود را معدوم می کند. «و قدمنا الی ما عملوا من عمل فجعلناه هباء منثوراً. اعمالی را که انجام داده اند همچون ذرات غبار پراکنده می کنیم» (فرقان 23). «ان تجتنبواکبائر ما تنهون عنه نکفر عنکم سیئاتکم. اگر از معاصی کبیره که از آن نهی می شوید پرهیز کنید گناهانی را که ]قبلاً انجام داده اید[ از خودتان می پوشانیم ]می فراموشانیم[» (نساء:32). عمل قلیل بندگان را ]در مقابل صبوری[ دو برابر اجر و مزد می دهد. «اولئک یوتون اجرهم مرتین بما صبروا.» (قصص: 54) «من جاء بالحسنة فله عشر امثالها. هر کس کار نیکو انجام دهد به او ده برابر پاداش می دهند.» (انعام: 60) اگر حکمت خدا اقتضا کند معدوم را موجود قرار می دهد «و الذین آمنوا و اتبعتهم ذریتهم بایمان الحقنا بهم ذریتهم و ما التناهم من عملهم من شی، کسانی که ایمان آوردند و فرزندانشان از آنان پیروی کردند فرزندان را به آنان ملحق می کنیم و از پاداش عملشان چیزی نمی کاهیم. (طور: 21) سلاطین عربستان جریده شریفه اطلاعات 5/9/94 به نقل از «فارین پالیسی» آمریکا با داشتن دوستانی همچون عربستان نیاز به دشمن ندارد. سلاطین عربستان نیم قرن است با پول نفت حزب وهابیت را تأسیس کرده، و حرامزادگان آن حزب هرازگاهی با چهره های منحوس مرتکب جنایاتی می شوند! داعش از هیچ جنایتی فروگذار نمی کند که بچه کوچولوی وهابیت است. وهابیت ضیوف الرحمن را با لباس احرام در حرم امن الهی به خاک و خون می کشد، یمن را زیر و رو می کند. بمب گذاریهای پاریس هم از جنایات وهابیت است. الالعنه الله علی الظالمین وسیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون
یکشنبه ، ۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5]