محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796987490
بررسی انتقادی کابالیسم در سینمای هالیوود- بخش دوم و پایانی تقابل میان دانایی و شریعت
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بررسی انتقادی کابالیسم در سینمای هالیوود- بخش دوم و پایانی
تقابل میان دانایی و شریعت
معنویتِ بدون خدا و جایگزینی جادو به جای معنویت اصیل از مهم ترین این تحریف هاست که توسط سینما بازنمایی و تبلیغ می شود.
بخش دوم و پایانی 4ـ3ـ4. وسایل صحنه وسایل صحنه نقشی اساسی در انتقال مفهوم به مخاطب دارند؛ هم وسایلی که در میزانسن قرار دارند و هم وسایلی که هر کاراکتر بنا به شخصیتش از آنها استفاده می کند. در بخش نمادها درباره هر کاراکتر جداگانه توضیح داده خواهد شد. بیشتر صحنه ها، سرشار از زباله های آهنی، ماشین های ازکارافتاده، خانه های مخروبه و بازمانده های مربوط به ویرانی های جنگ بزرگ است. فیلم قصد دارد بگوید از دنیا تنها خرابی و زباله باقی مانده و انسانیت از بین رفته است. این در حالی است که بنا بر دیدگاه اسلام، زمین هیچ گاه از وجود خلیفه الهی خالی نیست و نخواهد بود. همچنین نتیجه جنگ های آخرالزمان، ویرانی جهان و نابودی بشریت نیست، بلکه سران ظلم از بین می روند و مردم با رشد عقلی ای که نصیبشان می شود، به حقیقت دست می یابند و بیشترشان به آن ایمان می آورند؛ توسعه علمی حاصل می شود و رونق جهان به حدی می رسد که در هیچ دوره ای به آن اندازه نبوده است. حتی در جنگ هایی که در آخرالزمان رخ می دهند، بشریت به صورت کامل از میان نمی رود. 5ـ3ـ4. نمادها ازآنجاکه در انیمیشن به جای بازیگر از کاراکترهای کارتونی استفاده می شود، بخش بازیگران در قالب نمادها توضیح داده می شود. در این بخش بیان می شود که انیمیشن ناین، از چه نمادهای کابالیستی ای برای القای مفاهیم منحرف خود استفاده کرده است. 1ـ5ـ3ـ4. تالیسمن در این انیمیشن تالیسمن نماد خداست که در نُه سفیرا متجلی می شود. این مطلب در بخش مفاهیم ایدئولوژیک، با عنوان انسان خداانگاری توضیح داده خواهد شد. نکته درخور توجه در عینکی است که تالیسمن بر چشم دارد. او از عینک مشکی دایره شکلی استفاده می کند که به عینک یهودی معروف است. همان عینکی که در چندگانه های سینمایی یهودی هری پاتر، بر چشمان هری دیده می شود. نمونه دیگر، فیلم فهرست شیندلر، اثر استیون اسپیلبرگ است. شیندلر، صنعتگری آلمانی است که در جنگ جهانی دوم، صدها یهودی را در جریان هولوکاست از دست آلمانی ها نجات می دهد. دستیار یهودی او که در این راه کمک های بسیاری به شیندلر می کند، چنین عینکی بر چشم دارد. تالیسمن همچنین برای عروسک های نه گانه خود (که واجد روح خداوند هستند) نیز چشمانی کار می گذارد که کاملاً دایره ای و بزرگ اند و قابی مشکی دارند و همان عینک ویژه را تداعی می کنند. استفاده از این نماد یهودی (عینک گرد مشکی) توسط تالیسمن که نماد خداست، تأکیدی است بر پیوند وثیق خدا و قوم یهود که از مفاهیم کلیدی کابالیسم به شمار می رود؛ در صورتی که خداوند با نقد برتری طلبی یهودیان، عقیده آنها را مبنی بر نَحْنُ أَبْناءُ اللَّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ (مائده: 18) رد می کند و می فرماید: پس چرا خدا شما را به گناهتان عذاب می کند؟ بلکه شما هم بشری هستید ازجمله کسانی که او آفریده است. 2ـ5ـ3ـ4. شماره یک شخصیت یک در این انیمیشن نماد نخستین سفیرا در کابالاست. نخستین سفیرا در کابالا کیتر علیون یعنی تاج بلند بالای خداوند است که نخستین تجلی این سوف است. برخی قبالاییان این تجلی را با خداوند نهان یکی می دانند؛ زیرا با عدم، کاملاً متحد است و پرستشگر نمی تواند آن را درک کند (المسیری، 1383، ج 5، ص 187-188). در این انیمیشن یک نماد شریعت است. او کلیسا (خانه شریعت) را به منزله مأمن خود برگزیده، و با تاج و شنل و سنگی که به شکل ستاره هگزاگرام است و عصای ویژه اش، همانند یک راهب بازنمایی شده است؛ اما در نهایت با دل کندن از همه شعایر شریعت (کلیسا، لباس، سنگ و عصا) نجات می یابد. او نسبت به دیگر عروسک ها قدی بلندتر دارد و در شیوه رفتار نیز با نگاه بالا به پایین نسبت به آنها برخورد می کند، خود را رهبر گروه می داند و عروسک ها را به اطاعت از خویش وا می دارد و سخت پایبند قوانین است. چهره پیر و چروکیده اش نشان از کهنه بودن شریعت دارد. او در آخر به اشتباهات خود پی می برد و برای نجات جان ناین، خود را فدا می کند و روحش توسط ماشین تسخیر می شود و این چنین، شریعت، برای نجات انسان قربانی می شود. 3ـ5ـ3ـ4. شماره دو دومین سفیرا در کابالا، حکمت است. حکمت اندیشه وجودی الهی است که پیش از خلقت وجود داشته و به همین دلیل دربردارنده الگوهایی است که خداوند برای همه عوالم وضع کرده است (المسیری، 1383، ج 5، ص 188). دو در این انیمیشن پیرمردی داناست. وسایلی که دو از آنها استفاده می کند، نشان از دقت و فهم بالای او دارند. او توانسته بر روی سر خود جاشمعی بسازد و لذا همیشه دارای روشنایی است. برای صورتش محافظی از جنس پلاستیک تهیه کرده و از دیگر زباله ها استفاده ای بهینه دارد. او همیشه به دنبال دانایی و فهم حقیقت است و به همین دلیل است که توسط یک به بیرون کلیسا رانده می شود تا کشته شود. اخراج دو از کلیسا تداعی کننده خروج انسان از بهشت توسط خداست (تقابل شریعت و دانایی در یهودیت؛ تداعی کننده داستان آدم برای رسیدن به دانایی و عقاب او توسط شارع شریعت). نکته دیگر درباره دو کلاه ویژه ای است که بر سر دارد و دقیقاً همانند کلاه یهودیان است. بازنمایی اتاق های گاز هولوکاست به مظلوم نمایی و حق طلبی هر چه بیشتر این شماره کمک کرده است: در سکانسی که یک در حال تعریف جنگ جهانی برای ناین است، صحنه ای نمایش داده می شود که گازها منتشر می شوند و گل ها می پژمرند. در این هنگام دو با کلاه یهودی ای که بر سر دارد داخل کادر می شود و در فضایی پر از گاز، برای نجات جان یکی از عروسک ها اقدام می کند. سپس یک به ناین می گوید: اون گاز همه چیو نابود کرد. بنابراین او نماد یک یهودی داناست که با علوم غریبه و به تعبیر یک، علوم تاریک آشناست و به سبب دانایی از همین علوم است که از کلیسا (بهشت عدن الهی) اخراج می شود. درواقع کارگردان تقابل میان شریعت و کابالا را در تقابل یک و دو نمایش داده است. در این انیمیشن، حق با کابالیست یهودی است نه یهودی شریعتمدار. 4ـ5ـ3ـ4. شماره های سه و چهار سومین سفیرا در کابالا، بینا نام دارد که عروسک شماره سه، نماد این سفیراست. بینا یعنی فهم و هوشمندی که بر خلاف حکمت به عقل تمیزدهنده اشیا و آفریده ها از یکدیگر گفته می شود و به همین دلیل مرحله ای است که در آن الگو و نمونه نهان، عینیت می یابد (همان، ص 188). عروسک شماره چهار، نماد چهارمین سفیرا در کابالا یعنی گادولاست. گادولا به معنای عظمت است که گاهی به آن حسید گفته می شود و درواقع محبت سرشار الهی و رحمت است (همان). شماره های سه و چهار، نمادهای دانایی و رحمت، عروسک هایی بی کلام اند که مدام در حال عکس برداری از وقایع و جمع آوری اطلاعات از محیط پیرامون خود هستند. آنها از دست یک گریخته و در مکانی دیگر اقامت گزیده اند و مجموعه ای گسترده از اطلاعات و نشان های قدیمی ازجمله مدال های مختلف، روزنامه ها، کتاب ها و فیلم ها را جمع کرده اند و دلسوزانه و رحیمانه، به عروسک ها در فهم گذشته و مطالبی که درخواست می کنند کمک می رسانند. کتاب جادوی پاراسیلسوس را نیز این عروسک ها به ناین نشان دادند. فرار این دو شماره از دست یک، تأکید دیگری است بر تقابل شریعت با دانایی و رحمت. همان گونه که توضیح داده شد، یک نماد شریعت است و عروسکی تندخو و مستبد است. او دو را نیز به سبب علمش از کلیسا اخراج کرد. فرار این دو عروسک از دست یک نمایانگر ناسازگار بودن شریعت با علم و مهربانی است. همان گونه که مشاهده می شود، فیلم به طور مکرر بر ناکارآمدی و ضررهای شریعت تأکید می ورزد و راه سعادت را در راهی غیر از اوامر و نواهی الهی دنبال می کند. 5ـ5ـ3ـ4. شماره پنج پنجمین سفیرا در کابالا، جبورا نام دارد که به معنای قدرت و سلطه است. جبورا سرچشمه حکم الهی، شریعت، اوامر و به ویژه نواهی است (همان). در این انیمیشن پنج شخصیتی منقادِ یک و دارای پایبندی کورکورانه نسبت به قوانین یک است. او عروسکی است تحت امر یک، و به تبعیت از او از کلیسا خارج نشده است. در گفت وگوهای او چندین بار، تأکید بر اطاعت از قوانین و اوامر یک شنیده می شود. هم نشین کردن این دو سفیرا در فیلم، نمایانگر هم نشینی شریعت با سلطه و پذیرش کورکورانه و بدون تعقل احکامی است که سودی برای بشر ندارند و رهایی از آنها تنها راه سعادت انسان است. در نهایت، پنج تحت تأثیر ناین و با مشاهده ناکارآمدی یک، کلیسا را رها می کند و به ناین می پیوندد. 6ـ5ـ3ـ4. شماره شش تفئیریت، ششمین سفیرا در کابالاست. تفئیریت یعنی زیبایی که به آن رحامیم به معنی مهرورزی نیز گفته می شود. تفئیریت مهم ترین تجلی نورانی است و در وسط تجلیات ده گانه واقع شده است. تفئیریت در روند خلقت و رهایی نقشی مهم دارد. تجلی ششم به منزله مرکز اصلی نظام قبالا از نیروهای برتر فیض می گیرد و آنها را هماهنگ کرده، به نیروهای پایین تر می فرستد (همان). رابطه شش با نیروهای برتر بدین شکل بازنمایی شده است که او مدام در حال نقاشی های الهام گونه است و دو نیز پیش از تبعید به بیرون کلیسا، به مطالعه و بررسی آن اشکال و نقوش می پرداخت. گویی به شش الهاماتی می شود و او آنها را در قالب نقوشی ارائه می کند. ازجمله این نقاشی ها، نقاشی طلسم انتقال روح است. او بدون اینکه آن را دیده باشد، آن را روی کاغذ می آورد و به ناین می گوید: مبدأ، مبدأ، برگرد به مبدأ!؛ اما یک مانع از این می شود که او توضیح بیشتری به ناین دهد. نکته درخور توجه در لباس شش است. او لباس زندانیان را به تن دارد و این پوشش یعنی شش تحت اسارت و تسلط یک است. گویی یک که نماد شریعت است با رهایی مخالف است و اجازه نمی دهد، شش نقش اصلی خود یعنی واسطه گری میان سفیراهای برتر و سفیراهای پایین تر برای رهایی را انجام دهد. این نمایش، تأکید دیگری است بر تخریب شریعت در ذهن مخاطب. در این انیمیشن، شریعت برای پابرجا ماندن خود، از بر ملا شدن حقیقت جلوگیری می کند و افراد آگاه را از خود می راند. سرانجام شش در واپسین لحظات، واسطه گری خود برای رهایی را انجام می دهد و ناین را به طرف خانه تالیسمن هدایت می کند و می گوید: برگرد به اتاق اول. اون بهت نشون می ده. مبدأ!!. به این ترتیب است که ناین برای کشف حقیقت به خانه تالیسمن می رود. عروسک شش هرچند در این انیمیشن، نقش پررنگی ندارد، مهم ترین عامل برای کشف حقیقت به شمار می رود. 7ـ5ـ3ـ4. شماره هفت هفتمین سفیرا در کابالا نیصح به معنای تحمل، ازلی بودن و پیروزی است (همان). در این انیمیشن هفت، زنی جنگجوست، کلاه خود به سر دارد و نیزه ای به دست؛ اما همچنان ظرافت های زنانه در او دیده می شود. جنس پوست او از پارچه ای روشن تر است و در گوشش گوشواره هایی ویژه دارد. هفت نیز مانند سه و چهار از کلیسا بیرون می رود و خود را تحت امر یک نمی داند؛ زیرا او با پنهان شدن مخالف، و معتقد به جنگ با دشمن است. تقابل هفت با یک، به صورت تقابل دو ایدئولوژی بازنمایی شده است: جنگیدن با شر و یا پنهان شدن و منتظر ماندن برای شکست خودبخودی شر. نمایش چنین تقابلی، بیانگر ترس و محافظه کاری شریعت برای مقابله با نیروی شر است. هفت در کابالا نماد پیروزی است و جدایی هفت از یک در این انیمیشن، نماد جدایی همیشگی شریعت از پیروزی و سعادت است. 8ـ5ـ3ـ4. شماره هشت هشتمین سفیرا در کابالا هود نام دارد که به معنای جلال خداوند است (همان). در این انیمیشن، شماره هشت نمادی از سفیرای هشتم یعنی هود است؛ بنابراین به گونه ای مهیب و قدرتمند بازنمایی شده است. هشت ساتوری بزرگ به دست دارد و شانه هایش با چرمی زره مانند پوشیده شده است. از نظر جسمی نیز پیکره ای بسیار بزرگ تر از دیگر عروسک ها دارد. هشت، تحت امر کامل یک است و تا پایان در این انقیاد باقی می ماند. یک برای حکمرانی خود و در اختیار داشتن عروسک ها سخت به هشت وابسته است و به وسیله قدرت اوست که می تواند عروسک ها را تهدید کند یا به آنها آسیب برساند. بنابراین تنها عروسکی که وابستگی تام و لاینفک به یک یعنی شریعت دارد، عروسک هشت یعنی جلال و هیبت است. او عروسکی خشن است و بدون تفکر، اوامر یک را اطاعت می کند. 9ـ5ـ3ـ4. شماره نه نهمین سفیرا در کابالا که شخصیت شماره نه نماد آن است، یسود عولم (بنیان) نام دارد که اصل همه چیزهایی است که بر موجودات سفلا جاری اند (گلسرخی، 1377، ص 543-544). یسود عولم یعنی اساس جهان که پایه همه نیروهای فعال الهی، و حلقه وصل میان خداوند و زمین است. گاه از این تجلی با عنوان صدیق، یعنی مرد وارسته یاد می شود. همه تجلیات گذشته بر این تجلی استوار می شوند (المسیری، 1383، ج 5، ص 188). لذا این سفیرا در تصوف کابالا از اهمیت بسیاری برخوردار است. در این انیمیشن، نه منجی است و پس از بیداری اوست که حقیقت منکشف می شود و غلبه بر ماشین تحقق می یابد و عروسک ها به وحدت می رسند. فراماسون ها، 9 را عدد ابدی در جاودانگی بشر، و آن را در ارتباط با 9 استادی که جس و مزار حیرام را پیدا کردند می دانند. برحسب نمادشناسی ماسونی، عدد 9 در شکل ظاهر خود، نشانه جوانه زدن از پایین و بنابراین روندی مادی است؛ درحالی که عدد شش، جوانه زدن از بالا و بنابراین روندی معنوی است. این دو عدد آغاز یک مارپیچ اند (شوالیه و گربران، 1288، ج 5، ص 479). همان گونه که در فیلم نیز مشاهده شد، شش با الهام از بالا طرح هایی را ارائه می داد و نه را به خانه تالیسمن هدایت کرد؛ در حالی که نه بدون هیچ الهامی و تنها با اتکا بر تلاش و جسارت خود و البته با هدایت شش، به حقیقت پی برد و بر ماشین غلبه یافت. در نمادگرایی کابالیستی، بنیان (یسود عولم) مرتبط با آلت تناسل است (همان، ج 3، ص 598). در این انیمیشن نیز، زیربنا یعنی نه زیپ بزرگی از روی گردن تا زیر شکم دارد که بدین جهت برخی معتقدند او نماد غریزه جنسی، و لذا نماد انسان است. در پایان داستان می بینیم او طی مراسمی خاص روح عروسک ها را آزاد می کند و به آسمان می فرستد. تنها او، هفت و دوقلوهای سه و چهار که از ابتدا از انقیاد شریعت رهایی یافته بودند، بر روی زمین می مانند و زمین به آنها واگذار می شود. در دیالوگ پایانی، نه به هفت می گوید: این دنیا الان مال ماست. باید بسازیمش. بنابراین انسان، فهم و هوشمندی (عقل تمیزدهنده اشیا و آفریده ها از یکدیگر)، رحمت، و پیروزی بر روی زمین می مانند و صاحب آن می شوند. انتخاب شماره نه به منزله منجی، نمایانگر روح اومانیستی حاکم بر این فیلم است. نه که نماد تناسل و بنابراین نماد انسان است، دانایی (سه)، رحمت (چهار) و پیروزی الهی (هفت) را به خدمت می گیرد و با فرستادن شریعت (یک)، احکام (پنج)، جلال و سلطه (هشت) و رابط میان نیروهای برتر و نیروهای پایین تر (شش)، به آسمان، خود حکومت دنیا را در دست می گیرد. فیلم با چنین بازنمایی کابالیستی ای، حضور خدا در دنیا را نادیده می انگارد و بر اصالت انسان و خواست های او تأکید می کند. 10ـ5ـ3ـ4. سفیروت دهم: شخینا در این فیلم اثری از سفیره دهم یعنی شخینا دیده نمی شود. برخی معتقدند سفیره دهم در این فیلم همان خدا و درواقع تالیسمن است؛ اما این گفته صحیح به نظر نمی رسد؛ زیرا در مبانی کابالا ان سوف (ذات خدا) که در این انیمیشن، تالیسمن است، خود را در ده سفیره متجلی می سازد. خوب است توضیحی درباره سفیروت آخر ارائه شود. واپسین سفیرا، ملکوت است. ملکوت یعنی تاج گوهرنشان که همان شخینا، ماترونیت و معبد قوم یسرائیل است (المسیری، 1383، ج 5، ص 188)؛ رابطی که همه چیزهای علوی را به سفلا منتقل می کند و به سفلا یاری می دهد تا خود را با علوی همگون سازد (گلسرخی، 1377، ص 543-544). در متون عرفانی قبالا، شخینا به منزله واپسین تجلی از انوار ده گانه ان سوف، رابط میان خدا و خلق توصیف شده است. این سفیرا شفیع و واسط میان انسان و خداست (قنبری و بخشعلی، 1389). او از خود چیزی ندارد و تنها چیزی را حاصل می کند که از سفیرای ششم بر او جاری می شود (همان، ص 16). شخینا دال بر واقعیت حضور فراگیر خداوند در جهان است و نمایانگر تجلی ان سوف در عالم مادی و در حیات افراد یا جوامع در مکان های خاص است و سلطنت و حکومت بر حوزه مادی به او واگذار شده است (شاهنگیان، 1389). همان گونه که اشاره شد، بر روی زمین چهار عروسک باقی ماندند و رهبر این گروه نیز ناین است؛ نماد انسان. به نظر می رسد مبانی سکولار فیلم جایی برای شخینا و به عبارتی سلطنت خدا بر روی زمین قایل نیست و بنابراین با چشم پوشی از این سفیره، انسان را وارث و سپس حاکم زمین، و آبادگر آن معرفی می کند؛ چنان که سفیره های یک (شریعت)، دو (حکمت)، پنج (اوامر و نواهی)، شش (واسطه فیض میان نیروهای برتر و سفیراهای پایین) و هشت (جلال و قدرت خدا) نیز در راه رسیدن به این هدف بزرگ قربانی می شوند و به آسمان عروج می کنند. بنابراین در این انیمیشن، شخینا و یا همان حضور فراگیر خداوند در جهان و حکومت مادی او بر زمین حذف شده است. 11ـ5ـ3ـ4. پانتاگرام (ستاره پنج پَر) ازجمله نمادهایی که در این انیمیشن به کار گرفته شده، پانتاگرام یا همان ستاره پنج پر است. ستاره پنج پر در اعمال امروزی قبالایی و جادویی، به ویژه به منزله نمادی از عالم صغیر، بسیار به کار می رود (آنه ماری، 1389، ص 129). همان گونه که پاراسیلسوس گفته است جادوگران، ستاره پنج پر را نمادی از عالم صغیر می دانستند (همان، ص 128). این انیمیشن بر قدرت ستاره پنج پر تأکیدی ویژه کرده است. در سکانس پایانی می بینیم ناین نقشی همانند یک ستاره پنج پَر بر روی زمین بر عهده گرفته و آن را شعله ور ساخته است. ستاره مشتعل پنج پر، نماد ظهور کانون نور الهی، مرکز عرفان و مرکز جهان گسترده است (شوالیه و گربران، 1288، ص 537). ناین با استفاده از نقاط این ستاره، طی مراسمی جادویی به وسیله طلسم انتقال روح، ارواح تسخیرشده عروسک ها را که درواقع تکه های وجود خدا هستند آزاد می کند و آنها را به سوی آسمان می فرستد. فیلم با این نمادگرایی از ستاره پنج پر کابالا و اعمال جادویی، جادو را وسیله نجات خدا و نیروهای خیر از اسارت نیروی شر معرفی می کند. 12ـ5ـ3ـ4. پاراسیلسوس شخصیت پاراسیلسوس در انیمیشن حضور ندارد، اما دست نوشته های جادویی ـ کابالایی او در کتابی که نامش بر روی آن حک شده است، سبب نجات جهان از نیروی شر و بقای عروسک ها (تکه های وجود خدا) می شود. پاراسیلسوس از جادوگران مطرح جهان است. در کتاب تاریخ جادوگری درباره او چنین آمده است: ازجمله عقاید او این است که اگر علامت سیاره خاصی را روی یک صفحه کوچک فلزی حک کنند، این طلسم از نیروی آن سیاره بهره مند خواهد شد. دیگر آنکه این نشان ها علایمی هستند که ستارگان آنها را همچون مهر خود بر اجساد خاکی نقش کرده اند (گلسرخی، 1377، ص 492). تالیسمن بر اساس دست نوشته های او می تواند طلسم انتقال روح را بسازد و خود را در عروسک ها تکثیر کند. همچنین ناین با استفاده از همین طلسم، تکه های وجود خدا را از اسارت ماشین بزرگ نجات می دهد و پازل خدا را تکمیل می کند. برجسته ساختن شخصیت پاراسیلسوس در فیلم و تأکید بر مفاهیم جادویی کتاب او برای نجات بشر و حتی بالاتر، نجات خدا از اسارت شیطان، تأکیدی است که فیلم بر جادو به منزله نیرویی قدرتمند دارد. 4ـ4. رمزگان ایدئولوژیک 1ـ4ـ4. مفهوم اصلی دال مرکزی این انیمیشن، تصوف یهود (کابالا) است که در قالب هایی گوناگون رمزگذاری شده است. کارگردان، رمزهای اجتماعی و فنی را به خوبی برای القای هرچه بهتر این دال مرکزی به خدمت گرفته است. در ادامه به رمزهای ایدئولوژیک فیلم که دربردارنده مفاهیم اصلی کابالا هستند اشاره می کنیم. 2ـ4ـ4. جادوگرایی در این فیلم، جادو عامل نجات و غلبه بر شر معرفی می شود. تالیسمن با استفاده از کتاب جادوی پاراسیلسوس، طلسم انتقال روح را می سازد و برای نجات بشر و ادامه یافتن روح انسانی در کره زمین، جان خود را به نه عروسک دست ساز خود می بخشد. منجی فیلم، یعنی ناین، به وسیله جادو آفریده می شود و نیز با استفاده از طلسم جادو، ماشین بزرگ را نابود می سازد و همچنین با انجام اعمال جادویی است که می تواند تکه های تسخیرشده روح الهی توسط شیطان را بازستاند و به آسمان برگرداند. بنابراین فیلم با القای جادو به منزله تنها راه سعادت، به مقابله با مفاهیم ضدجادوگرایی ادیان اصیل برخاسته است. همان گونه که در بخش جادوگرایی مطرح شد، جادو حتی در شریعت یهود نیز تقبیح شده است. اسلام نیز جادو را حرام می داند و شأنی برای جادو بدون اذن خدا قایل نیست. خداوند با اشاره به استفاده ناروای بنی اسرائیل از جادو در اختلاف انداختن میان زن و شوهر، تأکید می کند که آنها توان ضرر رساندن جز به اذن خدا را نداشتند (بقره: 102). جادو به منزله فعلی منحرف و گمراه کننده در همه ادیان، به صورت عاملی برای رستگاری بازنمایی شده است. 3ـ4ـ4. شرگرایی همان گونه که توضیح داده شد، شرگرایی به معنای اعتقاد به قدرت فراوان نیروی شر و استقلال وجودی او، یکی از مؤلفه های اصلی کابالیسم است؛ مؤلفه ای که به وضوح در این فیلم دیده می شود. نیروی شر هرچند مخلوق تالیسمن است و با هدف خدمت به صلح آفریده شده ، دیگر از کنترل او در آمده و از چنان نیرویی برخوردار است که توانسته جهانی را نابود کند و همه انسان ها را به قتل رساند، که این به نوعی اشاره به قدرت و استقلال وجودی نیروی شر از ذات الهی است. شرگرایی کابالایی که در قالب نزاع دایمی میان نیروهای خیر و شر بیان شده است، در فیلم مشاهده می شود. فیلم از جنگی گسترده میان انسان ها و ماشین ها (خیر و شر) خبر می دهد: در سکانسی، یک برای ناین چنین توضیح می دهد: زمانی که ما در این دنیا بیدار شدیم، بی نظمی حاکم بود؛ انسان و ماشین با آتش و آهن به هم حمله کردند. فیلم با نمایش پوسترهای انقلاب انسان علیه ماشین در کنار جسد انسان ها و نقش بستن آرم ماشین ها بر دیوارهای شهر، شکست نیروی خیر از نیروی شر را بازنمایی کرده است. چنین قدرت بخشیدنی به قوای شر در فیلم، به گونه ای که در نزاع میان خیر و شر، پیروزی و غلبه بر دیگری، برای هر دو امکان پذیر است، از سویی تضعیف قدرت خداوند است (هرچند نامی از خدا به میان نیامده است)، و از سویی به ثنویتی می انجامد که یکی از انحرافات کابالاست. فیلم پا را از این نیز فراتر گذاشته و همان گونه که بیان شد، شر را پیروز این نزاع های عظیم معرفی کرده است؛ پیروزی ای که چندین سال تا بیدار شدن نه به طول کشیده است و این چنین با نمایش قدرت ویژه شیطان، نوعی هیمنه برای او در ذهن مخاطب رقم می زند. 4ـ4ـ4. شریعت گریزی فیلم از معنویت الهی و شریعت تهی است و چنین القا می کند که جادو وسیله نجات بشریت از اشرار و به عبارتی عامل سعادت است؛ درصورتی که بنا بر همه شریعت های الهی، دین وسیله سعادت بشر است؛ دینی که خداوند آن را از طریق وحی، برای هدایت بشر فرستاده است. فیلم، ظریفانه جادو را جای گزین دین می سازد و جادوگران نیک صفت را جای گزین پیامبران. این قرار دادن جادوگر به جای منجی الهی در یکی از سکانس های فیلم، ظریفانه به تصویر کشیده شده است. تالیسمن، درواقع در این فیلم در جایگاه خداوندی قرار دارد که در کالبد عروسک های نه گانه منتقل شده است. او برای بقای خود، فیلمی تهیه کرده و آن را درون جعبه ای جای داده است؛ به گونه ای که هر وقت نه درِ جعبه را باز کند، تصاویر فیلم ظاهر شود. وقتی ناین (منجی) برای دست یافتن به حقیقت به خانه تالیسمن می آید، چشمش به جعبه ای می افتد که نامش بر آن آویخته شده است. وقتی درِ جعبه را باز می کند، نور نورافکن ساطع می شود و چهره تالیسمن در میان آن ظاهر می گردد. تالیسمن از زاویه ای بالا به پایین به ناین سلام می کند و حقیقت را برای ناین مکشوف می سازد و راه غلبه بر نیروی شر را که استفاده از طلسمی جادویی است، به او می آموزد. صدای گرم تالیسمن، نوری که از میان آن ظاهر شده است، زاویه بالا به پایین، پنجره طاق داری که از درون آن آسمان پیداست و گویی نمادی است برای واسطه گری میان ملک و ملکوت، در پشت سر تالیسمن، همگی سخنان او را به القائاتی وحی گونه شبیه می سازند؛ گویی خالق بر پیامبر خود ظهور یافته و راه سعادت را به او وحی می کند. علاوه بر آنچه گفته شد، شریعت گریزی در این انیمیشن در قالب چند مؤلفه به نمایش کشیده می شود: 5ـ4ـ4. تقابل میان دانایی و شریعت در سکانس های مختلفی تقابل میان شریعت و دانایی به تصویر کشیده شده است؛ ازجمله زمانی که نه، کتاب پاراسیلسوس را می یابد و نقش طلسم انتقال روح و نحوه این انتقال را مشاهده می کند. در این هنگام یک از راه می رسد و می گوید: علوم تاریک! این آشغال بی مصرف به چه درد ما می خوره؟ فراموشش کنید. او برای کنترل هرچه بهتر دیگر عروسک ها، نمی خواهد آنان حقیقتی را که از راه جادو و کتاب کابالیستی بر آنها منکشف می شود، درک کنند. بنابراین در این فیلم، شریعت مانع آگاهی و ابزار اسارت است. به همین دلیل است که یک، دو را از کلیسا بیرون می راند تا کشته شود، به این جرم که او زیاد می دانست و دنبال حقیقت بود؛ و به همین دلیل است که شش لباس زندانیان را به تن دارد و از آگاه ساختن نه نهی می شود و نیز به همین دلیل است که سه (فهم و هوشمندی) از دست یک به بیرون کلیسا گریخته است. 6ـ4ـ4. عدم حجیت شریعت در این انیمیشن یک و به عبارتی، شریعت، از اشتباه و خطا مصون نیست. شماره پنج علت اطاعت از شماره یک را چنین بیان می کند: هر گروهی باید یه رهبر داشته باشه و سپس ناین می گوید: اما اگه اون اشتباه کنه چی؟. این گفت وشنود ظریفانه حجیت وحی و پیامبری را انکار می کند. از آنجاکه یک نماد شریعت است، از نظر ناین معصوم نیست و ممکن است دچار خطا شود؛ چنان که بارها در فیلم خطاهای یک به تصویر کشیده شده و بی اعتمادی ناین به یک تأیید شده است. سرانجام نیز یک، شریعت را رها می کند و برای زنده ماندن به دنبال ناین راه می افتد. 7ـ4ـ4. عددگرایی یکی از صریح ترین مؤلفه های کابالیستی فیلم، عددگرایی منحصر به فرد آن است؛ به گونه ای که اعداد، کاراکترهای اصلی این انیمیشن اند. این فیلم، به شدت عددگراست و همان گونه که در قسمت نمادها درباره هر یک از اعداد توضیح داده شد، تمام هستی، حتی خدا را در قالب اعداد و رابطه میان آنها تفسیر می کند. این گونه بها دادن به اعداد و حصول نتایج درخور توجه از ترکیب آنها، بدون در نظر گرفتن اراده خدا، از دیگر انحرافات کابالاست که در فیلم نمایش داده شده است. نتیجه گیری با ورود به دوران پسامدرن و افول ذهنیت سکولار از زندگی بشر، بار دیگر گرایش به معنویت، دین و باورهای دینی در میان مردم شکل گرفت و مسائل مربوط به ماورای ماده اهمیت یافت. در این شرایط، سردمداران نظام سرمایه داری، توانایی مقابله با دین گرایی مردم را از دست دادند و بنابراین از راه دیگری به استثمار ذهنی بشر روی آوردند: تحریف معنویت. کابالا یکی از همین معنویت های تحریف شده ای است که ریشه در عقاید مشرکانه مصر باستان دارد. این مکتب، مبتنی بر سحر و جادوست و لذا در تقابل با شریعت قرار دارد. کابالا مکتبی شرگراست که برای شیطان و نیروهای شر، قدرتی ویژه قایل است و عقایدی منحصربه فرد درباره وجود خدا دارد. کابالا شدیداً درهم تنیده با مباحث مربوط به علم الاعداد و اسرارالحروف است و از نمادگرایی پیچیده ای درباره تجلیات خدا برخوردار است. چندی است رسانه تأثیرگذار سینما برای تبلیغ این مکتب، وارد عمل شده و آثار مهمی را در این زمینه تولید کرده است. ناین یکی از صریح ترین آثار سینمایی درباره کابالاست که مؤلفه های کابالایستی جادوگرایی، شرگرایی، شریعت گریزی، انسان خداانگاری و عددگرایی را بازنمایی می کند و سرشار از اسطوره ها و نمادهای کابالیستی است. این انیمیشن، با اشاره به تجلی خدا در سفیروت های نه گانه، تسخیر شدن برخی تکه های وجود خدا به دست نیروهای شر و سپس بازپس گیری این ارواح از طریق جادو و برگرداندن آنها به آسمان، به خوبی توانسته مفاهیم کابالا را بازنمایی کند. فیلم با ناکارآمد جلوه دادن شریعت، جادو را برای تعالی و نجات بشر جای گزین آن می کند و با نمایش ویرانی های عظیم جنگ آخرالزمان و اسارت تکه های وجود خدا به دست نیروی شر، قدرت ویژه برای آن قایل شده است. بنابراین انیمیشن ناین با به کارگیری رمزهای اجتماعی، فنی و ایدئولوژیک، به خوبی از عهده القای مفاهیم کابالیستی به مخاطب برآمده است. منابع آنه ماری، شیمل، 1389، راز اعداد، ترجمه فاطمه توفیقی، چ دوم، قم، دانشگاه ادیان و مذاهب. آسابرگر، آرتور، 1379، روش های تحلیل رسانه ها، ترجمه پرویز اجلالی، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ها. آنترمن، الن، 1385، باور ها و آیین های یهودی، ترجمه رضا فرزین، قم، مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب. ابرقویی، محمد، 1390، معنویت عصر نوین و رسانه های غربی، فرهنگ پویا، ش 21، ص 81-91. افروغ، عماد، 1387، ما و جهانی شدن، تهران، سوره مهر. المسیری، عبدالوهاب، 1383، دایرهالمعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، تهران، دبیرخانه کنفررانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین. چندلر، دانیل، 1386، مبانی نشانه شناسی، ترجمه مهدی پارسا، تهران، سوره مهر. ساسانی، فرهاد، 1389، معنا کاوی؛ به سوی نشانه شناسی اجتماعی، تهران، علم. شاهنگیان، نوری سادات، 1389، حضور الهی (شخینا) در سنت یهود، مطالعات عرفانی، ش 11، ص 91-114. شوالیه، ژان و آلن گربران، 1288، فرهنگ نمادها، ترجمه سودابه فضایلی، چ دوم، تهران، جیحون. ــــ ، 1288ق، فرهنگ نمادها، ترجمه سودابه فضایلی، چ دوم، تهران، جیحون. شولم، گرشوم، 1385، جریانات بزرگ در عرفان یهودی، ترجمه فریدالدین رادمهر، تهران، نیلوفر. شهبازی، عبدالله، 1377، زرسالان یهودی و پارسی، استعمار بریتانیا و ایران، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی. ضمیران، محمد، 1382، درآمدی بر نشانه شناسی هنر، تهران، قصه. فرج نژاد، محمدحسین، 1388، اسطوره های صهیونیستی در سینما، تهران، هلال. فیسک، جان، 1386، درآمدی بر مطالعات ارتباطی، ترجمه مهدی غبرایی، چ دوم، تهران، دفتر مطالعات و توسعه رسانه ها. فیسک، جان، 1380، فرهنگ تلویزیون، ترجمه مژگان برومند، ارغنون، ش 19، ص 125-142. قنبری، مهدیه و فاطمه بخشعلی، 1389، شخینا در قبالا پژوهش نامه ادیان، ش 8، ص 63-81. کرمانی، محمدبهزاد، 1388، کابالا عرفان سیاسی یهود، مشهد، سخن گستر. کهن، ابراهام، 1382، گنجینه ای از تلمود، ترجمه امیرفریدون گرگانی، تهران، اساطیر. کیدن، جان، 1378، سینمای دینی: پژوهشهای دینی و سینمای مردمپسند، ترجمه سودابه نبیی، نقد سینما (The Jurnal f Religin and Film)، ش 19، ص 112. گلسرخی، ایرج، 1377، تاریخ جادوگری، تهران، علم. گلن، ویلیام و هنری مرتن، 1379، کتاب مقدس، عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، تهران، اساطیر. گیویان، عبدالله، 1386، دین فرهنگ و رسانه، کتاب ماه علوم اجتماعی، ش 31، ص 106-113. ماضی، عبدالفتاح محمد، 1381، سیاست و دیانت در اسرائیل، ترجمه سیدغلامرضا تهامی، تهران، سنا. محسنیان راد، مهدی، 1392، هنجارها در سه کتاب مقدس، قم، دانشگاه ادیان و مذاهب. مظاهری سیف، حمیدرضا، 1388، تجربه های عرفانی در ادیان، قم، بوستان کتاب. نرسیسیانس، امیلیا، 1387، انسان، نشانه، فرهنگ، تهران، افکار. وایدا، ژرژ، 1380، عرفان یهود، ترجمه احمدرضا مفتاح، هفت آسمان، ش 11، ص 103-132. هینس، جف، 1381، دین، جهانی شدن و فرهنگ سیاسی در جهان سوم، ترجمه داوود کیانی، تهران، پژوهشکده مطالعات راهبردی. هینلز. جان آر، 1386، فرهنگ ادیان جهان، ترجمه گروه مترجمان، قم، مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب. شاهاک، اسرائیل، 1387، تاریخ یهود آیین یهود سابقه سه هزارساله، ترجمه رضا آستانه پرست، تهران، قطره. یحیی، هارون، 1385، فراماسونری جهانی، ترجمه سید داوود میرترابی، بی جا، المعی. khamenei. ir حفیظه مهدیان: کارشناس ارشد تبلیغ و ارتباطات فرهنگی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام. محمدحسین فرج نژاد: دانشجوی دکتری حکمت هنر دینی دانشگاه ادیان و مذاهب. معرفت فرهنگی - سال پنجم، شماره چهارم، پیاپی 20، انتهای متن/
http://fna.ir/XULFI0
94/09/08 - 04:18
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها