محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797005333
آیا واقعاً اردوغان به پوتین رودست زد؟
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: آیا واقعاً اردوغان به پوتین رودست زد؟
اکنون پوتین منتظر عذرخواهی است و اگر ترکیه چنین نکند، مرد قدرتمند روسیه به جز اقدامات تنبیهی اقتصادی که اعلام کرده، دقیقاً چه کاری می‌تواند بکند؟
به گزارش ایسنا، متین مسلم در یادداشت خود در «خبرآنلاین» نوشت: مشکل این است آقای پوتین که گفته از پشت به او خنجر زده‌اند طی حداقل چهار سال گذشته کلمه «نه» در سیاست داخلی و دیپلماسی بین‌المللی را تجربه نکرده و چنان رودستی هم از کشوری درجه 2 نخورده بود.
در این مطلب آمده است:
«برای دشمنانت کوره را آنقدر داغ مکن که حرارتش خودت را بسوزاند.» (شکسپیر)
رجب طیب اردوغان در واکنش به سخنان ولادیمیر پوتین در خصوص سرنگونی هواپیمای روسی و متهم کردن او به حمایت از داعش گفته «اگر چنین چیزی ثابت شود، از مقامش استعفا خواهد داد».
خیلی عجیب است! او در حالی سخنان دوقلوی سیاسی‌اش داوود اوغلو مبنی بر عدم اطلاع از هویت هواپیمای روسی را تأیید می‌کند که روز سه‌شنبه 24 نوامبر لحظاتی پس از عملیات جنگنده ترک علیه بمب‌افکن روسی، دولت طی اطلاعیه‌ای بر هویت قطعی هواپیما صحه می‌گذارد. به دولت ترکیه برای این آشفتگی باید مدال صداقت داد.
بسیار خب! اردوغان در دادن استعفا اخلاقی‌ترین کار را خواهد کرد، اما نمی‌تواند حمایت از شورشیان سوری را انکار کند. آنقدر حمایت‌ها از داعش علنی‌ست که افشای آن توسط روزنامه جمهوریت منجر به دستگیری جان دوندار سردبیر این روزنامه و یک خبرنگار ارشد آن شده است.
یک تحلیل‌گر ارشد سیاسی عرب مقیم استانبول که به دلیل نگرانی از اقدامات دولت ترکیه از افشای ملیت و موقعیتش خودداری می‌کند می‌گوید «حل این معادله برای او آسان نیست. سرنگونی هواپیمای مسافری روسی بر فراز سینا توسط داعش و متقابلاً سرنگونی هواپیمای نظامی روسیه توسط ترکیه که علیه داعش وارد عمل شده است! خدای من چه خبر است؟»
اردوغان و دولت تحت امر او به دنبال چه چیزی هستند؟ و امنیت منطقه خاورمیانه را به کدام پرتگاه نابودکننده سوق می‌دهند که حتی دامنه آن به شهروندان و شهرهای اروپایی هم رسیده است؟ این تنها یک سوال نیست؛ بیشتر بیان یک نگرانی توأم با وحشت روزافزون است. می‌توانیم کماکان بی‌تفاوت باشیم و اجازه دهیم او و دولت اوغلو هر کاری می‌خواهند انجام دهند و به صرف عضویت در ناتو و متحد قلمداد کردن ترکیه چشمان خود را بر زیاده‌روی‌های این شاگردان بد اربکان، یاران بدتر گولن و دوستان بی‌وفای عبدالله گل ببندیم.
اما اگر اینگونه است، پرزیدنت اولاند هم حق ندارد با نمایشی که در الیزه برای بزرگداشت قربانیان حادثه تروریستی 13 نوامبر پاریس برگزار کرد، با شعار «مبارزه علیه افراطی‌گری و خشونت» به مردم اروپا و فرانسه دروغ بگوید. آیا فکر می‌کنیم هنوز در سایه نشسته‌ایم؟ در حالی که خورشید را در وسط آسمان پاریس مشاهده می‌کنیم؟
اردوغان و اوغلو می‌گویند حمله هوایی عامدانه نبوده! این سخن اما نشانگر صداقت آنها نیست. تحلیل‌گران نظامی مقیم منطقه وقوع یک چنین اشتباهی را محال می‌دانند. اینکه هواپیمای نظامی روسیه واقعاً در خاک ترکیه مورد هدف قرار گرفته یا نه؟ در برابر تبعات آن چندان اهمیتی ندارد. ظاهراً این هواپیما تنها 17 ثانیه پس از ورود به عمق 6 کیلومتری خاک ترکیه در حالی که در ارتفاع 18 هزارپایی پرواز می‌کرده، مورد حمله یک فروند شکاری اف 16 ترکیه قرار می‌گیرد. نکته اصلی در همین‌جاست، زمانی اندک در عمقی نه چندان طولانی! از جنبه نظامی به سه دلیل این حمله نمی‌تواند صرفاً از موضع دفاعی و اخلاقی مورد ارزیابی قرار گیرد (تازه اگر نقل‌قول‌های عجیب آنکارا را باور کنیم).
نخست، شرایط نظامی منطقه که تردد و حملات پیاپی هواپیماهای روسی به مواضع داعش در شمال سوریه برای رادارهای قوی ارتش ترکیه امری ناشناخته نبوده است.
دوم، به قابلیت بالای جنگنده اف 16 مربوط می‌شود. شلیک موشک برای یک چنین هواپیمایی می‌تواند آخرین گزینه عملیاتی باشد. پرتاب موشک‌های هشدار دهنده و یا شلیک گلوله اخطار که معمول چنین شرایطی‌ست گزینه‌های پیش روی هواپیمای ترکیه بوده؛ اما مشخص نیست چرا خلبان دست به چنین کاری نزده؟
سوم، نقش ستاد فرماندهی نظامی ارتش ترکیه در این ماجراست. بس سادگی محض خواهد بود اگر باور کنیم خلبان ترک بدون اجازه و هماهنگی با ستاد زمینی عملیات هوایی دست به چنین اقدامی زده باشد. مگر در یک صورت و آن رصد کردن پرواز هواپیمای روس از پایگاه لاذقیه و از پیش آمادگی برای سرنگونی آن.
اکنون پوتین منتظر عذرخواهی‌ست و اگر ترکیه چنین نکند مرد قدرتمند روسیه به جز اقدامات تنبیهی اقتصادی که اعلام کرده دقیقاً چه کاری می‌تواند بکند؟ نمی‌دانم! مشکل این است آقای پوتین که گفته از پشت به او خنجر زده‌اند طی حداقل چهار سال گذشته کلمه «نه» در سیاست‌های داخلی و دیپلماسی بین‌المللی را تجربه نکرده و چنان رودستی هم از کشوری درجه 2 نخورده بود. این شرایط روانی سخت، ارزیابی واکنش‌ها از جنس روسی را بسیار مشکل کرده است. اما مسلماً آنها دست به اقدام نظامی نخواهند زد. کرملین به خوبی می‌داند باز کردن یک جبهه رسمی نظامی (ولو محدود) علیه ترکیه هدفی است که اردوغان دنبال می‌کند. او احساس می‌کند در رویارویی با روسیه از حمایت قاطع ناتو و نیز متحدان عرب خود برخوردار است. اگر واقعاً این باور در او شکل گرفته، رهبران اروپا و کاخ سفید در این زمینه مسئولیت مستقیم دارند.
در آنچه به مسکو مربوط می‌شود فکر می‌کنم حداکثر واکنش کرملین در بُعد نظامی، شامل دو اقدام شود؛ اول، استقرار موشک‌های اس 400 در خاک سوریه که آن را رسماً اعلام کرده است. این موشک‌های چهار سامانه‌ای مشترک، در یک الگوی عملیاتی ترکیبی به خوبی قادرند محدوده‌ای تقریباً 300 تا 350 مایلی با پوشش دفاع هوایی 50 هزارپایی را زیر نظر بگیرند و عملاً هرگونه عملیات هوایی ترکیه را از یک سو فلج و از سوی دیگر فضای امن را در اختیار هواپیماهای روسی قرار دهند. این موشک‌ها به خوبی قادرند هدف‌های خودی از دشمن را شناسایی کنند. دوم، گسترش حضور نظامی در سوریه.
این حضور گسترده شاید الزاماً ربطی به آینده آقای اسد پیدا نکند، گرچه ممکن چنین نتیجه‌ای هم از آن حاصل شود، اما ماندگاری روسیه در منطقه را تثبیت و به آن جنبه رسمی خواهد داد. اقدام عجیب ترکیه به کرملین ثابت کرد مخالفان سنتی روسیه برای بازی دادن کرملین و خلع ید از مسکو در منطقه تا کجا ممکن است پیش بروند. اگر روسیه استراتژی نظامی خود را پیاده کند، که قطعاً این کار را خواهد کرد، باید گفت جنگ سرد دوم، البته این‌بار نه از اروپا بلکه از خاورمیانه تازه شروع شده است.
تاریخ انتشار: ۱۹:۴۷ - ۰۷ آذر ۱۳۹۴ - 28 November 2015
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها