واضح آرشیو وب فارسی:9 صبح: سبک زندگی > بهبود سبک زندگی - دستگیری از دیگران وظیفه ای است که بر دوش همه مسلمین گذاشته شده است. وظیفه تمامی ما آن است که به یکدیگر توجه داشته و حقوق یکدیگر را به خوبی رعایت کنیم.به گزارش سایت خبری تحلیلی 9 صبح به نقل از آرمان، ما در اجتماعی بزرگ زندگی می کنیم که خود از مجموعه های کوچک تری تشکیل شده است. خانواده، فامیل، دوستان و آشنایان در کنار یکدیگر معنا پیدا می کنند و با یکدیگر می توانند به بزرگ ترین منزل ها دست یابند. یکی از مجموعه های کوچک تری که در اجتماع با آن مواجه هستیم همسایه است، کسانی که به دلیل در کنار هم قرار داشتن منازلشان ارتباطی نزدیک با یکدیگر دارند. این واژه در گذشته رنگ و بویی دیگر داشت. همسایه ها با یکدیگر رفت و آمدهای خانوادگی داشتند و همواره جویای حال یکدیگر می شدند. اما امروزه این روابط بسیار کم رنگ شده است و مشغله ها و روزمرگی ها جای آن را گرفته است. امام کاظم (ع) تعریفی بسیار زیبا از خوب همسایه داری کردن فرموده اند که در جوامع امروزی کارایی بالایی دارد و آن این است که: «خوب همسایه داری کردن به این نیست که از اذیت نمودن آنها دوری نمایی بلکه آن است که بر آزار و اذیتشان صبر کنی». در این تعریف کرامت فردی و اجتماعی رعایت شده است، زیرا چنین رفتاری سبب می شود حرمت ها حفظ شده و ناراحتی ها کاهش یابد. کم ترین کاری که یک انسان در مقابل همسایه خویش می تواند انجام دهد آن است که آزارش ندهد و از کاری که رنجش خاطرش را به دنبال دارد دوری کند. در این دوران انسان به دنبال جایی برای آرامش است و خانه بهترین مأمن برای اوست. زمانی که خسته از زمانه به خانه می رسد دوست دارد آرامش از دست رفته را بازیابد و بی مبالاتی همسایگان می تواند مسکن را به شکنجه گاهی دیگر مبدل سازد. در روایت زیر نیز به خوبی می توان اهمیت این موضوع را مشاهده نمود: «هر کس به خدا و روز قیامت ایمان دارد باید همسایه اش را اکرام کند (احترام بگذارد)». مسلمین وظیفه دارند تا با همسایگان خویش بهترین برخورد را داشته باشند. بر اساس روایتی می توان چنین به دست آورد که توصیه های بیش از اندازه پیامبر (ص) در برخورد نیکو داشتن با همسایگان نشأت گرفته از سفارشات فراوان خداوند به ایشان است: «پیوسته جبرئیل مرا به همسایه توصیه می کرد تا آنجا که گمان کردم به همسایه نیز ارث تعلق می گیرد». نکته بسیار مهم دیگر آن است که در روایات قبولی عبادت عابدان به رضایت همسایگانشان قرین شده است «اگر فلانی شب را به عبادت بگذراند و شب زنده داری کند و روز را روزه بدارد و صدقه دهد و همسایگانش را اذیت کند پس رسول ا... (ص) فرمودند هیچ خیری در آن نیست و جایگاهش در جهنم است». امامان شیعه (ع) نیز بر خوب همسایه داری کردن تاکید فراوان داشته اند و از صفات شیعیان خویش را داشتن خیر و برکت برای همسایگان می دانند. خیر و برکتی که در پرتو رفتار و ارتباطی کریمانه نسبت به یکدیگر حاصل شده و منجر به قوام دین و جامعه خواهد شد: «شیعیان ما در راه دوستی ما به یکدیگر بذل و بخشش می کنند و در پرتو محبت ما یکدیگر را دوست می دارند و برای زنده نگهداشتن یاد ما به دیدار یکدیگر می شتابند. آنها کسانی هستند که هرگاه خشمگین شوند ستم روا نمی دارند و هرگاه خشنود شوند زیاده روی نکنند. برای همسایگان خود، مایه برکت هستند و با هر که آمیزش یابند، راه آشتی در پیش گیرند». انسان مومن موظف است با تمامی مردم به بهترین صورت ممکن برخورد نماید. حال آنان که با یکدیگر ارتباط دارند و به طرق مختلف با یکدیگر در تماس هستند در اولویت قرار خواهند گرفت. برخورد انسان مومن با اطرافیان سبب دوری یا نزدیکی افراد به اسلام خواهد شد. زمانی که فردی از حال همسایه خویش جویا می شود؛ از گرفتاری ها، بیماری ها و مشکلاتش آگاهی پیدا خواهد کرد و در صورت توان به یاری اش خواهد شتافت. دستگیری از دیگران وظیفه ای است که بر دوش همه مسلمین گذاشته شده است. وظیفه تمامی ما آن است که به یکدیگر توجه داشته و حقوق یکدیگر را به خوبی رعایت کنیم.
دوشنبه ، ۱۳مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 9 صبح]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]