محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796825773
ارتباطات و نقش آن در تبلیغ اسلامی - بخش دوم و پایان جلوگیری از ابهام در نتیجه تبلیغ اسلامی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: ارتباطات و نقش آن در تبلیغ اسلامی - بخش دوم و پایان
جلوگیری از ابهام در نتیجه تبلیغ اسلامی
برای اجرای برنامه ریزی ارتباطات تبلیغ اسلامی، مبلّغ باید دو دلی و خودبینی و مشورت با نا اهلان را کنار بگذارد. باید پیش از تبلیغ، موانع ارتباطات را برطرف سازد تا بتواند در مخاطب تأثیر گذار باشد.
تجزیه و تحلیل داده ها در مسیر تبلیغ اسلامی، همواره مشکلاتی برای مبلّغ وجود دارد؛ ازجمله: ابهام در نتیجه کار، مشخص نبودن بهترین روش تبلیغ اسلامی (اقلیدی نژاد، 1381)، کلی بودن اهداف، نشناختن موانع ارتباطات، دو دلی، و خود بینی در اجرای برنامه ریزی ارتباطات. در این قسمت، محقق با استفاده از برنامه ریزی ارتباطات و رهنمودهای دینی، به بررسی این مشکلات می پردازد. 1. جلوگیری از ابهام در نتیجه تبلیغ اسلامی یکی از دغدغه هایی که همواره موجب شکست یک مبلّغ در تبلیغ اسلامی می شود پیامدها و نتیجه تبلیغ است. مبلّغ با برنامه ریزی ارتباطات، از طریق استفاده از روش های درستِ پیش بینی، نتیجه احتمالی را افزایش می دهد تا موجب کاهش پشیمانی گردد. حضرت علی علیه السلام می فرمایند: التدبیر قبل العمل یؤمن الندم (تمیمى آمدى، 1410ق، ص 816) آینده نگری و چاره اندیشی پیش از شروع کارها، مانع پشیمانی می گردد. هرچند این سخن حضرت علی علیه السلام در تمام کارها و فعالیت ها ساری است، ولی ـ به ویژه ـ توجه به آن می تواند مبلّغ را در فعالیت تبلیغی ایمن سازد و با برنامه ریزی و مشخص کردن هدف، راه درست رسیدن به آن را مشخص کند تا از آینده تبلیغش هیچ نگرانی نداشته باشد. 2. شناسایی بهترین روش و شیوه تبلیغ اسلامی گام نهادن در هر راهی مشکلات و سختی های به دنبال دارد. مسافری که قصد سفر به مکانی را دارد، باید اولاً، مسیرهای منتهی به آن مکان را مشخص کند، سپس نزدیک ترین مسیر را انتخاب نماید تا زود تر به هدف برسد. در تبلیغ اسلامی، شیوه ها و روش های گوناگونی وجود دارد؛ ازجمله: روش الگویی یا معرفی الگوها و اسوه ها، تبشیر و تشویق، تدریجی و گام به گام، حکمت، موعظه و اندرزهای سازنده، خطابه و سخنوری (رحیمی، 1382، ص 117ـ119). مبلّغ اسلامی باید پس از شناسایی روش ها و شیوه های تبلیغ، بهترین روش را انتخاب کند؛ زیرا با وجود امکانات و وسایل گوناگون ارتباطی، بدون برنامه ریزی ارتباطات، تنها موجب از بین رفتن منابع خواهد شد. حضرت علی علیه السلام در نگاهی مدبّرانه و کلامی حکیمانه، برنامه ریزی را مهم تر از امکانات و منابع، ارزیابی نموده، و می فرمایند: ألتلطّف فی الحیله أجدى من الوسیله (تمیمى آمدى، 1410ق، ص 113)؛ ظرافت و دقت در برنامه ریزی مهم تر و بهتر از وسایل و امکانات است. هرچند این سخن حضرت علی علیه السلام درباره دقت در برنامه ریزی است، ولی در صورت توجه به آن، مبلّغ می تواند پیش از شروع تبلیغ، با برنامه ریزی ارتباطات بهترین روش و شیوه را انتخاب کند تا به نتیجه بهتر برسد. 3. شناسایی اهداف در تبلیغ اسلامی شناسایی هدف در همه عرصه های فردی و اجتماعی زندگانی بشر یک ضرورت است؛ زیرا بدون داشتن هدف، تمام کوشش ها در مسیری سردرگم و پیچیده به انحراف کشیده خواهد شد. در برنامه ریزی ارتباطات تبلیغ اسلامی، اهداف جزو اصول به شمار می آیند. هدف ارتباطات در تبلیغ اسلامی برگرفته از اهداف بعثت پیامبران و امامان معصوم علیهم السلام است؛ از قبیل: الف. دعوت به توحید، بندگى خدا و اجتناب از طاغوت؛ در این باره قرآن می فرماید: وَ لَقَدْ بَعَثْنَا فىِ کُل أُمَّه رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللَّهَ وَ اجْتَنِبُواْ الطَّاغُوت (نحل: 36)؛ و در حقیقت، در میان هر امتى فرستادهاى برانگیختیم [تا بگوید:] خدا را بپرستید و از طاغوت [فریبگر] بپرهیزید. ب. دعوت به جهان غیب و معاد: در این باره قرآن می فرماید: أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاکُمْ عَبَثًا وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنَا لَا تُرْجَعُون (مؤمنون: 115)؛ آیا پنداشتید که شما را بیهوده آفریدهایم و اینکه شما به سوى ما بازگردانیده نمىشوید؟ ج. دعوت به تعلیم و تعلم: در این باره قرآن می فرماید: هُوَ الَّذِى بَعَثَ فىِ الْأُمِّیِّینَ رَسُولًا مِّنهُمْ یَتْلُواْ عَلَیهِمْ ءَایَاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الحْکْمَه (جمعه: 2)؛ اوست که در میان بیسوادان فرستادهاى از خودشان برانگیخت تا آیات او را بر آنان بخواند و پاکشان گرداند و بدیشان کتاب و حکمت بیاموزد. د. دعوت به اصلاحگری و احیاگری و اقامه حدود (موگهی، 1381، ص 33 ـ 51). اگر عناصر مزبور مشخص نباشد زحمات مبلّغ هیچ تأثیری در مخاطب نخواهد داشت. 4. شناسایی ابزار رسیدن به اهداف در تبلیغ اسلامی ابزار رسیدن به اهداف در برنامه ریزی ارتباطات تبلیغ اسلامی دارای اهمیت بسیاری است. اگر مبلّغ بتواند بهترین ابزار و عملی ترین شیوه و روش را در جهت تبلیغ اسلامی پیش بینی نماید و با تیز هوشی، مشکلات را حدس بزند و ابزار را به گونه ای تهیه کند که در هنگام اجرا، با کمترین مشکل روبه رو شود، در تأثیر گذاری و نفوذ بر مخاطبان موفق تر خواهد بود. اما کسی که ابزار رسیدن به هدف را شناسایی نکرده است، از آن رو که پیش بینی ابزار رسیدن به هدف مانند تحلیل رویدادهاست، نیازمند اطلاعات خام اولیه است. این اطلاعات باید بر اساس واقعیت ها و حقایق موجود باشد، نه اطلاعات غیردقیق. بنابر این، مبلّغ توانا کسی است که پیامد ها را پیش از رویداد آنها بشناسد و بسنجد و برای رویارویی با آنها بیندیشد. بی سبب نیست که حضرت علی علیه السلام این گونه افراد را در زمره دانایان مردم به شمار می آورند و می گویند: اعقل الناس انظر هم فی العواقب (محمّدی ری شهری، 1385، ج 2، ص386)؛ خردمند ترین مردم کسی است که پیامدهای کار را بهتر پیش بینی نماید. اطمینان در انجام امور نیازمند ضمانت هایی است تا سلامت آن را تضمین نماید و ضمانت نامه سلامت در برنامه ریزی ارتباطات تبلیغ اسلامی پیش بینی ابزار درست برای رسیدن به هدف است. بر همین اساس، امام علی علیه السلام می فرمایند: ثمره الحزم السلامه (تمیمی آمدی، 1410ق، ص 326)؛ فایده دور اندیشی سلامت و ایمنی از حوادث است. اگر مبلّغ پیش از ارائه مطلب، ابزار مناسب را پیش بینی کرده باشد از حوادث ایمن خواهد بود. درنتیجه، تبلیغش دارای اثربخشی و کارایی بیشتر خواهد شد. 5. تصمیم به اجرای برنامه ریزی ارتباطات تبلیغ اسلامی همان گونه که ذکر شد، پیش بینی راه رسیدن به هدف یکی از اصول برنامه ریزی ارتباطات تبلیغ اسلامی است. ولی گاه این رکن مهم دچار آفت کشنده دو دلی شده، از حدود متعارف خود خارج می گردد و نه تنها به یاری مبلّغ بر نمی خیزد، بلکه موجب دلهره و مانعی بزرگ بر سر راه تصمیم و اجرا می گردد. مبلّغ باید پس از برنامه ریزی دقیق ارتباطات برای تبلیغ اسلامی، تصمیم قاطع برای اجرای آن بگیرد؛ زیرا اگر بخواهد برای این برنامه ریزی وسواس به خرج دهد نمی تواند آن را انجام دهد. امام حسن عسکری علیه السلام در تعبیری زیبا، این نوع دور اندیشی و پیش بینی راه رسیدن به هدف را ترس خوانده، می فرمایند: للحزم مقداراً فإن زاد علیه فهو جبن (مجلسی، 1403ق، ج 75، ص 377)؛ برای دور اندیشی و دقت در امور، مرز و مقداری است که اگر از آن فزونی یابد ترس است. مبلّغ وقتی چندین ابزار و راه را برای ارتباط با مخاطب در نظر بگیرد و نتواند راه درست را تشخیص دهد باعث دودلی و ترس در او ایجاد می شود و در نتیجه، به مقصود خود نمی رسد. 6. خود بینی در اجرای برنامه ریزی ارتباطات تبلیغ اسلامی یکی از مشکلات اساسی در راه برنامه ریزی ارتباطات تبلیغ اسلامی، تکیه بر موفقیت های پیشین و سهل انگاری در ارزیابی وضع موجود است. مبلّغ باید از نقاط قوّت و ضعف خود با خبر باشد و با ارزیابی موفقیت های گذشته، چشم انداز آینده را نیز در نظر بگیرد و از چاره جویی طفره نرود؛ زیرا خود آفرین گویی ها و سهل انگاری روند پویا و بالنده برنامه ریزی ارتباطات را در تبلیغ اسلامی دچار اختلال و از هم گسیختگی می سازد. حضرت علی علیه السلام سرچشه سهل انگاری در برنامه ریزی را در خود آفرین گویی و عُجب می دانند: من أعجب بحسن حالته قصر عن حسن حیلته (تمیمی آمدی، 1410ق، ص 633)؛ کسی که وضع موجود خویش را بزرگ بشمارد در چاره اندیشی کوتاهی خواهد کرد. مبلّغ نباید وضع موجود ارتباط خود با مخاطب بسنده کند ـ اگر چه خوب است به آن توجه کند ـ بلکه باید برای آینده چاره اندیشی نماید. 7. مشورت با نااهلان در اجرای برنامه ریزی ارتباطات تبلیغ اسلامی از دیگر آفت هایی که برنامه ریزی ارتباطات تبلیغ اسلامی را تهدید می کند و آن را به گونه ای جدّی با بحران مواجه می سازد مشورت با ناآگاهان و نااهلان است. سود جویی و کسب منافع یا حسادت ها می تواند مشورت را، که یکی از لوازم پیش بینی و برنامه ریزی است، ناکارآمد سازد و تمام تلاش های مبلّغ را به تنش، تخریب یا انهدام منجر سازد. بر همین اساس، دین مقدّس اسلام پاداشی سخت و عاقبتی جانکاه برای مشورت دهندگان نااهل در نظر گرفته است. امام صادق علیه السلام می فرمایند: من استشار أخاه فلم ینصحه محض الرأی سلبه الله عز و جل رأیه (مجلسی، 1403ق، ج 72، ص 102)؛ کسی که محل مشورت قرار گیرد و اندیشه خود را به گونه ای خالص و ناب در اختیار برادرش قرار ندهد خداوند رأی و نظر پسندیده را از او خواهد گرفت. مبلّغ باید در برنامه ریزی ارتباطات تبلیغ اسلامی، با افراد متخصص و متعهد مشورت کند. حضرت علی علیه السلام در باره مورد مشورت نکردن با دیگران می فرمایند: من استبد برأیه هلک و من شاور الرجال شارکها فی عقولها (مجلسی، 1403ق، ج 72، ص 104)؛ کسی که خود رأی باشد هلاک گشته، پیروز نخواهد شد و کسی که به مشورت با مردان آگاه اقدام کند در دانایی آنها شرکت کرده است. 8. شناسایی موانع ارتباطات در تبلیغ اسلامی مبلّغ با شناسایی موانع ارتباطات در برنامه ریزی ارتباطات، می تواند بر کارایی و اثربخشی تبلیغ بیفزاید. در اینجا، به مهم ترین موانع اشاره می شود: الف. موانع خارجی: برخی عوامل فیزیکی مانند سروصدا، گرما، نور (الوانی، 1367، ص 174)، بلند صحبت کردن، خیلی آهسته حرف زدن، صدا های مزاحم (علاقه بند، 1372، ص 149)، و خرابی بلندگو از موانع خارجی محسوب می شود که موجب می گردد ارتباط مبلّغ با مخاطب قطع و حواس شنونده پرت شود. مبلّغ باید پیش از سخنرانی، موانع خارجی را از بین ببرد یا کاهش دهد تا بتواند با مخاطب ارتباط درست برقرار کند. ب. موانع انسانی: مهم ترین سدّ راه برقراری ارتباط بین مبلّغ و مخاطب، تفاوت های ذاتی و اکتسابی آنهاست. هرقدر این گونه تفاوت ها بیشتر و عمیق تر باشد ایجاد ارتباط مشکل تر و امکان سوء تفاهمات و سوء استنباطات بیشتر خواهد بود. دانشمندان علم مدیریت عواملی از قبیل تفاوت در فرهنگ و ارزش های فردی، تصورات ذهنی و ادراکی، ویژگی های احساسی و عاطفی، قدرت تعبیر و تفسیر پدیده ها و مفاهیم، میزان علم، دانش و اطلاعات، شیوه برخورد با دیگران، نحوه قضاوت و داوری، تفاوت های جسمی و روانی، تفاوت سنّی، و تفاوت در بینش ایمانی و اعتقادی (میرسپاسی، 1375، ص414ـ416) را مانع ارتباط می دانند. می توان عوامل ذیل را هم به عنوان موانع انسانی از نظر اسلام در تبلیغ اسلامی بر شمرد: 1. نپذیرفتن انتقاد: مبلّغ هر قدر مخاطبان بیشتر و متنوّع تری داشته باشد نیاز به تصمیم گیری های بیشتر و بزرگ تر و در نتیجه، هم فکری و ارتباطات با دیگران دارد. اگر مبلّغ انتقاد پذیر باشد به سخنان دیگران مشتاقانه گوش می دهد و مخاطب تحت تأثیر او قرار می گیرد و به خاطر این حسن اخلاقی که نشان داده و حرف های مخاطب را گوش داد و به او ابراز محبت کرده است و اعتماد بیشتری به مبلّغ پیدا می کند (ترسی و دیگران، 1389، ص 35). اما اگر مبلّغ انتقاد پذیر نباشد به سخن دیگران توجه نمی کند و در نتیجه، موجب می شود رابطه بین مبلّغ و مخاطب قطع شود. اگر مخاطب احساس کند با مبلّغ ارتباطی ندارد؛ به او توجهی نمی کند، سخن او را نمی شنود، نوشته اش را نمی خواند، نقاشی اش را تماشا نمی کند، و... همین ها منجر به قطع ارتباط او با مبلغ می شود (کاویانی، 1387، ص 109). در این باره امام علی علیه السلام می فرمایید: لَا تَکُنْ مِمَّنْ. یُبَالِغُ فِی الْمَوْعِظَه وَ لَا یَتَّعِظُ فَهُوَ بِالْقَوْلِ مُدِلٌّ وَ مِنَ الْعَمَلِ مُقِلٌّ یُنَافِسُ فِیمَا یَفْنَى وَ یُسَامِحُ فِیمَا یَبْقَى یَرَى الْغُنْمَ مَغْرَماً وَ الْغُرْمَ مَغْنَماً (ابن ابی الحدید، 1387ق، ص 150)؛ از کسانی مباش که در اندرز دادن مبالغه می کنند ولی خود، اندرز نمی پذیرند؛ در گفتن، بسیار گفتارند و در عمل، اندک کردار؛ در آنچه نماندنی است با دیگری مسابقه می گذارند و آنچه را ماندنی است آسان می شمارند؛ غنیمت را غرامت پندارد و غرامت را غنیمت انگارد. اگر مبلّغ بخواهد ارتباطش با مخاطب قطع نشود به فرمایش امام علی علیه السلام باید انتقاد و اندرز مخاطب را بپذیرد. 2. نشناختن مخاطب: گستره وجودی مخاطب برای مبلّغ، شبیه یک منطقه عملیاتی برای فرماندهان نظامی است. همان گونه که فرمانده نظامی، اگر بدون شناخت منطقه، دست به عملیات بزند خطا کرده است و امکان دارد با خطرهای بزرگی مواجه شود، یک مبلّغ نیز همین گونه است. در وجود مخاطبان نیز پستی و بلندی های روانی، موانع بزرگ و کوچک، و موقعیت های استراتژیک وجود دارد. اگر می خواهیم او را تسخیر کنیم باید به شناسایی او بپردازیم (کاویانی، 1387، ص 115). اگر مبلّغ شناختی عمیق و دقیق از مخاطب نداشته باشد در تبلیغ موفق نخواهد بود و این یک مانع برای تبلیغ او به شمار می آید. رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم میفرمایند: آفه العِلمِ النِّسیانُ و إضاعَتُهُ أن تُحَدِّثَ بِهِ غَیرَ أهلِهِ (پاینده، 1382، ص 156)؛ رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم آفت علم فراموشی است، و تباه کردنش به نقل آن است برای نااهلش. وقتی مبلّغ مخاطب را به طور دقیق و عمیق نشناسد و بخواهد او را امر به معروف کند در مخاطب تأثیر نمی گذارد. در جای دیگر امام علی علیه السلام می فرمایند: اِحذَر کَلامَ مَن لا یَفهَمُ عَنکَ فَإنِّهُ یُضجِرُکَ؛ (ابن ابی الحدید، 1387ق، ج20، ص 282)؛ از هم سخنی با آن که گفتارت را نمی فهمد، بپرهیز؛ چراکه تو را ملول و دل تنگ می سازد. همچنین امام صادق علیه السلام از رسول خدا صل الله علیه و آله نقل می کنند که فرمود: ما کَلَّمَ رسولُ اللهِ صل الله علیه و آله العبادَ بِکُنهِ عَقلِهِ قَطُّ. و قال رسول الله صل الله علیه و آله: إنّا مَعاشِرَ الأنبیاءِ أُمِرنا أن نُکَلِّمَ الناسَ عَلى قَدرِ عُقُولِهِم (کلینی، 1404ق، ج 1، ص 23). رسول خدا صل الله علیه و آله هرگز با بندگان خدا با ژرفای عقل خود سخن نگفتند. رسول خدا صل الله علیه و آله فرموده اند: ما گروه پیامبران فرمان گرفته ایم که با مردم به قدر عقل هایشان سخن بگوییم. بنابراین، یکی از موانع ارتباطات بین مبلّغ و مخاطب این است که مبلّغ شناخت کافی از مخاطب نداشته باشد. 3. ناهمگونی رفتار و گفتار: اگر مبلّغ گفتار و رفتارش با هم سنخیت نداشته باشد، یعنی چیزی را بگوید که به آن عمل نمی کند، همین مانع ارتباط بین او و مخاطب می گردد. خداوند در قرآن کریم می فرماید: ـ یَأَیَّها الَّذِینَ ءَامَنُواْ لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ کَبرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُواْ مَا لَا تَفْعَلُونَ (صف: 2ـ3)؛ اى کسانى که ایمان آوردهاید، چرا چیزى مىگویید که انجام نمىدهید؟ نزد خدا سخت ناپسند است که چیزى را بگویید و انجام ندهید. ـ أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبرِّ وَ تَنسَوْنَ أَنفُسَکُمْ وَ أَنتُمْ تَتْلُونَ الْکِتَابَ أَ فَلَا تَعْقِلُونَ (بقره: 44)؛ آیا مردم را به نیکى فرمان مىدهید و خود را فراموش مىکنید، با اینکه شما کتاب [خدا] را مىخوانید؟ آیا [هیچ] نمىاندیشید؟ اگر مبلّغ بخواهد با مخاطب ارتباط داشته باشد و با گفتار و رفتارش بر مخاطب تأثیر بگذارد باید در رفتار با گفتارش ناهماهنگی نباشد. 4. ارتباطات متعصبانه: در مقایسه با موانع ارتباطی که توضیح داده شد، شاید تعصّب در مرتبه بالاتری باشد؛ چراکه مخاطب به وسیله این عمل، بازگشتش به طرف مبلّغ طولانی خواهد شد. تعصّب یک ویژگی شخصیتی است که تغییر آن مشکل است. افراد متعصّب با ذهن بسته، در مقابل نظرات جدید مقاوم هستند و نمی توانند نظرات دیگران را بپذیرند. معمولاً آنها گفت وگو درباره راه کارها را به مجادله تبدیل می کنند. به نظر می رسد در ارتباطات، فرض آنها بر این است که آنها درست می گویند و دیگران در اشتباهند. این نگرش به شدت ارتباطات را محدود می کند؛ زیرا امکان تأثیر متقابل مبادله اطلاعات خاص از بین می رود (فرهنگی و همکاران، 1386، ص 101). 5. ارتباطات برتری طلبانه: افرادی که اعتقاد دارند برتری معلومات، مهارت و تجربه لزوماً نقش آنها را مهم تر می کند معمولاً ـ همچون افراد متعصّب ـ حالت تدافعی از خود نشان می دهند. اگر مدیری مرتب برتری خود را نشان دهد، به دیگران این گونه القا می کند که دیگران دون و پایین هستند. این نوع رفتارها منجر به بروز حالت تدافعی در دیگران می شود (همان، ص 102). حالت تدافعی مانع ارتباط بین مدیر و زیردست و مبلّغ و مخاطب می شود. 6. ارتباطات دغل کارانه: وقتی مردم می فهمند که کسی با انگیزه ای پنهانی و دغل کارانه در تلاش است آنها را تحت تأثیر قرار دهد به طور منفی واکنش نشان می دهند. بنابراین، به جای آنکه ارتباطات را بی طرفانه نگاه کنند، با آن مخالفت می کنند (همان). مخالفت با ارتباط موجب از بین رفتن آن می شود، و این خود مانعی بزرگ بر سر راه ارتباط است. اگر مبلّغ بخواهد ارتباطش با مخاطب ادامه داشته باشد باید ارتباط دغل کارانه را کنار بگذارد و در رفتار و گفتارش صادق باشد. 7. رعایت نکردن حق مخاطب: یکی از عواملی که موجب ارتباط خوب در گفت وگو بین مبلّغ و مخاطب می شود این است که وقتی مخاطب در سخنش خواست نفسی تازه کند وسط حرفش نپرد، بلکه سه تا پنج ثانیه مکث کند؛ اگر حرفش تمام شده بود مبلّغ سخن گفتن را آعاز کند. اما اگر مبلّغ در بین سخنان مخاطب، سخن او را قطع کند درواقع، حق او را ضایع کرده و حرمت او را نگه نداشته و به او بی احترامی کرده است. حضرت علی علیه السلام در توبیخ افرادی که حرمت همدیگر را نگه نمی دارند، می فرمایند: مَنْ قَضَى حَقَّ مَنْ لَا یَقْضِی حَقَّهُ فَقَدْ عَبَدَه (ابن ابی الحدید، 1387ق، ج 164)؛ رعایت حق کسى که او حقش را محترم نمىشمارد نوعى بردگى است. مبلّغی که حق سخن گفتن را از مخاطب بگیرد حق او را رعایت نکرده است و همین موجب ناراحتی مخاطب و مانع ارتباط می گردد. نتیجه گیری این تحقیق با هدف بررسی برنامه ریزی ارتباطات و نقش آن در تبلیغ اسلامی صورت گرفت. یافته های تحقیق پس از بررسی اصول و فرایند برنامه ریزی ارتباطات و استفاده از آیات و روایات، نشان داد: اولاً، با برنامه ریزی ارتباطات در تبلیغ اسلامی، از ابهام در نتیجه، تبلیغ جلوگیری می شود. ثانیاً، شناسایی بهترین روش و شیوه تبلیغ با ابزار مناسب موجب اثر بخشی تبلیغ می گردد. ثالثاً، برای اجرای برنامه ریزی ارتباطات تبلیغ اسلامی، مبلّغ باید دو دلی و خودبینی و مشورت با نا اهلان را کنار بگذارد. رابعاً، یک مبلّغ باید پیش از تبلیغ، موانع ارتباطات را برطرف سازد تا بتواند در مخاطب تأثیر گذار باشد. منابع ابن ابی الحدید، 1387 ق، شرح نهج البلاغه، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، دارإحیاء التراث، بیروت، چ دوم، اقلیدی نژاد، علی،1381، گذری بر مفهوم شناسی مدیریت و برنامه ریزی در تبلیغ دین معرفت، ش 62، ص 89ـ95 آریان پور کاشانی، منوچهر،1377، فرهنگ پیشرو آریان پور، تهران، جهان رایانه. الوانی، مهدی؛ 1367، مدیریت عمومی، تهران، نی. باهنر، ناصر، 1380، سیاستگذاری و برنامه ریزی ارتباطی برای توسعه، رسانه، ش45، ص 36-45. برت دکر،1379، مدیریت فرایند ارتباطات مؤثر، ترجمه بهزاد رمضانی، تهران، دایره. بهشتی نژاد، سید محمود، 1382، مدیریت تبلیغ، مبلغان، ش 46، ص 82 – 89. پاینده، ابو القاسم،1382، نهج الفصاحه، تهران، دنیاى دانش، ترسی، برایان، و دیگران، 1389، قدرت جذبه، تهران، کتابسرای بیان. تمیمی آمدی،عبدالواحد بن محمد،1410 ق، غرر الحکم و درر الکلم، چ دوم، قم، دارالکتاب الإسلامی. خان محمدی، کریم، ( 1388)، تحلیلی بر سیره ارتباطات میان فردی پیامبر اکرم صل الله علیه و آله، تاریخ اسلام، ش 17. خدادادی علیمراد، 1387، مدیریت ارتباطات، نگرش راهبردی، ش 91، ص 271 ـ 276. خوارزمی، شهین، 1369، ارتباطات در مدیریت، تدبیر، ش 7، ص6- 10. خیری، طاهر، 1388، ارتباطات آموختنی است، تدبیر، ش 203، ص 85-85. دهقان پور فراشاه، هاشم، 1387، مدیریت ارتباطات میان فردی، مشهد، راهیان سبز. رحیمی، محمد عیسی، 1382، اصول جامعه شناسی تبلیغ در افغانستان، قم، کشف الغطاء، بی جا، بی نا. رضاییان، علی،1379، مبانی سازمان و مدیریت، تهران، سمت. ــــ ، 1387، مبانی مدیریت رفتار سازمانی، تهران، سمت. رهبر، محمد تقی،1371، پژوهشی در تبلیغ، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی. سید جوادین، سید رضا ،1383، نظریه های مدیریت و سازمان، تهران، نگاه دانش. صبری، حمید،1381، آشنایی با دانش ارتباطات، آذربایجان، قیزیل قلم. علاقه بند، علی،1372، مقدمات مدیریت آموزشی، چ چهارم، تهران. فرهنگی ،علی اکبر و همکاران، 1386، نظریه های ارتباطات سازمانی، تهران، رسا. فیاد، حسن،1355، تبلیغات و مردم، تهران، کتیبه. کاویانی، محمد، 1387، روانشناسی و تبلیغات، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه. کلینی، محمدبن یعقوب، 1404، الکافی، تحقیق، علی اکبر غفاری، چ چهارم، تهران، دارالکتب الاسلامیه، مجلسی، محمد باقر،1403 ق، بحار الانوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی. محسنیان راد، مهدی،1369، ارتباط شناسی، تهران، سروش. محمدی ری شهری، محمد، 1385، میزان الحکمه، قم، دارالحدیث. معین، محمد،1362، فرهنگ فارسی، چ پنجم، تهران، امیرکبیر. موگهی، عبدالرحیم،1381، تبلیغ و مبلغ در آثار شهید مطهری، چ دوم، قم، بوستان کتاب. میرسپاسی، ناصر،1375، مدیریت منابع انسانی و روابط کار، چ پانزدهم. تهران. محمد تقی نوروزی: استاد یار موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره). فضل الله شریفی: دانش پژه کارشناسی ارشد مدیریت مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره). پژوهش های مدیریتی - سال سوم، شماره دوم، پیاپی 8، بهار و تابستان1393، ص 29 ـ 44. انتهای متن/
94/06/10 - 05:08
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها