واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: استاد دانشگاه : ادبیات فارسی بهترین منبع نگارش تاریخ فرهنگی است تهران-ایرنا- مدیر گروه فرهنگ و تمدن اسلامی دانشگاه شهید بهشتی گفت: ادبیات فارسی بهترین منبع برای نگارش تاریخ فرهنگی ایران است زیرا که شعرا و ادبای ایرانی همواره تفکر خویش و عقلانیت رایج زمانه را در قالب مثل و شعر بیان می کرده اند.
به گزارش روز سه شنبه گروه فرهنگی ایرنا، عباس احمدوند در نشست تخصصی جایگاه ادبیات فارسی در نگارش تاریخ فرهنگی ایران افزود: هر دوره تاریخی اصول موضوعه خود را دارد یعنی در هر دوره ای اموری بدیهی، طبیعی و قاعده هستند و براساس همین امور، انسان،خود ، جامعه ، حکومت و اقتصاد را می فهمد عرضه می کند و می سازد .
مدیر گروه فرهنگ و تمدن اسلامی دانشگاه شهید بهشتی گفت: فارغ از همه اختلاف نظرهایی که وجود دارد، آن شاخه نوظهور در مطالعات تاریخی که عهده دار شناسایی نحوه شکل گرفتن ذهنیت، خلق و خو، احساسات و عواطف انسان در بستر تاریخی خود است، تاریخی فرهنگی نامیده می شود .
احمد وند در ادامه پژوهش در تاریخ فرهنگی را حاصل چرخش فرهنگی دانست که در دهه 70میلادی رخ داده و باعث شده مقوله فرهنگ ، سرمایه فرهنگی، میراث فرهنگی و یا رویکرد فرهنگی در مقابل انواع موضوعات اهمیت پیدا کند .
براساس گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، مدیر گروه فرهنگ و تمدن اسلامی دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به اینکه این نوع پژوهش ها امروز در جهان رایج است و جذابیت هم دارد تصریح کرد که در ایران نیز پژوهش در تاریخ فرهنگی شناخته شده، اما افرادی که از این رویکرد سخن می گویند بیشتر به طرح مباحث صورت گرفته در غرب می پردازند و یا حداکثر آن مباحث را برای جامعه ایران ترجمه می کنند.
احمدوند با طرح پرسش هایی چون ما در ایران برای نگارش تاریخ فرهنگی و نه تاریخ فرهنگ که نزد ما بسیار سابقه دارد از کجا باید شروع کنیم ؟ اساسا شواهد مورد نیاز خود برای دانشی مستند نگار به نام تاریخ چگونه فراهم کنیم ؟، ادامه داد: بهترین منبع برای نگارش تاریخ فرهنگی ادبیات فارسی است.
این استاد دانشگاه شهید بهشتی گفت: ادبیات، اعم از شعر و نثر که بن مایه ای اصیل به نام خیال دارد، همیشه خیالی نیست، اگر هم باشد، باز می تواند ذهنیت رایج در دوره های گوناگون را به ما نشان دهد.
احمدوند تصریح کرد: همانطور که می دانیم بیشتر شعرا و ادبای ایرانی متفکرانی بوده اند که تفکر خویش یا تفکر و عقلانیت رایج در زمانه خویش اعم از انتقادی و غیره را در قالب مثل و شعر بیان می کرده اند .
او در ادامه با بیان مثال هایی به روشن کردن موضوع پرداخت و افزود: این تفاوت ها ، شباهتها ، ذهنیت ها و امثال آنها را به خوبی می توان از دل متون و نوشته های ادبی به ویژه متون فارسی که در این زمینه میراثی گرانبها دارد بیرون کشید و با شواهد و قرائن تاریخی سنجید و مستند کرد.
وی اظهار داشت: در این صورت است که می توان راه را برای شناسایی بیشتر بدیهیات ، طبیعیات و قواعد دوره های گوناگون باز کرد .
به گفته احمدوند بدین ترتیب بهتر و دقیق تر می توان به مبنای تاریخ که انسان شناسی است نزدیک شد و گذشتگان را درک کرد و دریافت چرا آنان در مواقعی کاری کرده اندکه شاید با مبناهای امروز ما نمی خواند و این که چرا آیندگان با مبناهای خود در آینده ما را درک نمی کنند .
فراهنگ**1497**1601**
06/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]