محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796432311
موگرینی، فابیوس؛ دیپلماسی و اقتصاد
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: موگرینی، فابیوس؛ دیپلماسی و اقتصاد تهران - ایرنا- روزنامه ابتکار در سرمقاله خود نوشت: با گذشت دو هفته از توافق هسته ای ایران و 1+5، تهران به مقصد مهم سفرهای دیپلماتیک اروپایی ها بدل شده است.
این یادداشت به قلم سیدعلی محقق در ادامه می افزاید: معاون صدراعظم آلمان و هیاتی از فعالان اقتصادی این کشور هفته گذشته چند روز را در ایران گذراندند، امروز قرار است فدریکا موگرینی مسئول عالی سیاست خارجی اتحادیه اروپا و رییس تیم مذاکره کنندگان 1+5 از راه ریاض به تهران بیاید و فردا هم وزیر امورخارجه کشورمان میزبان لوران فابیوس همتای فرانسوی خود خواهد بود.
آلمان ها که در سالهای نه چندان دور مناسبات اقتصادی گسترده تری با تهران داشته اند، از آنجا که در بخش شورای امنیتی ماجرای پرونده هسته ای نقشی نداشتند، معطل بقیه کشورها هم نشدند.
در همان هفته اول پس از توافق، معاون صدراعظم آلمان که خود موثرترین مرد اقتصادی کابینه خانم مرکل است در راس هیات بلندبالایی از فعالان صنعت و اقتصاد این کشور به تهران آمد تا بلکه حداقل مناسبات اقتصادی تهران و برلین را به روزهای اوج قبل از دولت نهم بازگردانند و از بازار جدیدی که به تدریج به روی اقتصاد اروپا باز می شود سهم بیشتری ببرند. شواهد می گوید این دست پیش گرفتن آلمان ها، حداقل در بخش خودروسازی موثر واقع شده و زمزمه هایی که از جاده مخصوص به گوش می رسد، نشان می دهد که تا اینجای کار به خاطر همین سرعت عمل، خودروسازان ژرمنی توافق اولیه ای را با ایران خودرو ترتیب داده اند که می تواند تا حدودی دست فرانسوی ها را از این بخش صنعت ایران کوتاه تر از قبل کند.
وضعیت انگلیسی ها در مساله رابطه با ایران هم تا حدودی متفاوت با بقیه کشورهای اروپایی و البته نه چندان شبیه آمریکایی ها است. هرچند سطح مناسبات اقتصادی تهران و لندن در دو سه دهه گذشته، در مقایسه با دیگر پایتخت های مطرح اروپایی مانند برلین، رم و پاریس چندان قابل توجه نبوده، اما تعطیلی سفارت دو کشور در دو سه سال اخیر همین وضع نه چندان مناسب را بدتر کرد و با وجود برخی تلاش ها در دوران دوساله دولت یازدهم همچنان ارتباط دو کشور معلق بوده است. اما پس از توافق وین، دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس سریعا در تماسی تلفنی با روحانی، این توافق را آغاز تازه ای در روابط دو کشور دانست و گفت نسبت به بازگشایی سفارت انگلستان در تهران متعهد است. یکی دو روز پس از توافق هم فیلیپ هاموند وزیر امورخارجه انگلیس از اشتیاق لندن برای بازگشایی سفارت این کشور در تهران سخن گفت.
در همین راستا وزارت خارجه انگلیس هم با صدور بیانیه ای خطاب به اتباع این کشور اعلام کرد که هشدار «نسبت به تمام سفرها جز سفرهای ضروری به ایران»را لغو کرده است. انگلیسی ها خطاب به بازرگانان کشور خود اعلام کردند که با اجرای تعهدات ایران، دولت انگلیس به تجار و فعالان اقتصادی که مایل به تجارت با ایران هستند برای استفاده بردن از این فرصت کمک می کند.
از مجموع دیپلمات های موثر در مذاکرات، در همان ساعات اولیه پس از توافق در وین، فدریکا موگرینی ایتالیایی به نمایندگی اتحادیه اروپا و لوران فابیوس به نمایندگی کشور خود، از علاقمندی خود برای سفر به تهران خبرداده بودند، اما طبیعتا سفر خود را به بعد از بررسی قطعنامه شورای امنیت درباره توافق وین و بررسی جوانب سیاسی و منطقه ای موضوع موکول کردند؛ بررسی هایی که تا امروز به طول انجامید.
واقعیت این است که در جریان مذاکرات هسته ای، همه طرفهای آنسوی میز - از شرق آسیا گرفته تا منتهی الیه غرب – بالاتفاق در چانه زنی های خود بیش از مبحث ظاهری امنیت، نگاهی عمیق تر به منافع اقتصادی خود و متحدانشان داشته اند. حتی مسئول کمیته سیاست خارجی اتحادیه اروپا هم طی روزهای پیش و پس از توافق ایران و 1+5 بارها به آثار اقتصادی این توافق برای کشورهای اروپایی گریز زد و اعراب را هم دلداری داد، تا بیش از پیش مشخص شود که با وجود همه ادعاها و مباحث امنیتی مطروحه از سوی غربی ها، این اقتصاد است که به عنوان شاهراه اصلی از دل دیپلماسی می گذرد.
موگرینی در روزی که از قصد خود برای سفر به تهران خبر داد در گفتگو با خبرنگاران، توافق اخیر با ایران را نشانه توانایی بالقوه و چندجانبه گرایی دیپلماسی دانسته و گفت که این توافق هم خبری خوب برای اقتصاد اتحادیه اروپا است و هم امکان گشایش فصل جدیدی در روابط ایران و بین الملل و روابط منطقه ای را فراهم می کند. او اما سفر به تهران را با سفر به ریاض پیوند داد تا شرکای عرب اقتصاد اتحادیه اروپا هم بیش از این از این توافق نگران نشوند و کشورهای رقیب ایران در منطقه به اصطلاح تفاسیر دیگری از ترافیک سفر دیپلمات ها و بازرگانان اروپایی به تهران نکنند.
اعلام اشتیاق غافلگیرکننده لوران فابیوس در همان روز اول پس از توافق، برای سفر به تهران را نیز می توان در همین راستا تفسیر کرد.
او که درجریان مراحل مختلف گفتگوها حداقل سه بار درست در مقطع پایانی هر دور از گفتگوها، در کنار طرف آمریکایی نقش «پلیس بد» مذاکرات را بر عهده می گرفت و در وین نیز تا یک روز قبل از توافق، سازی دیگرگونه کوک کرده بود، ناگهان مشتاق سفر به تهران شد تا عنوان اولین وزیر خارجه 1+5 که پس از توافق به تهران سفر می کند را از آن خود کند.
نگاهی به میزان نفوذ شرکت های فرانسوی در اقتصاد و صنعت ایران( به خصوص نفت و خودروسازی) تا پیش از تحریم ها، تا حدود زیادی معمای این اشتیاق را آسان می کند. فرانسوی ها تا قبل از سرگرفتن توافق، در کنار حمایت از صهیونیست ها، تداوم جلب نظر اعراب با هدف حفظ منافع اقتصادی، بازرگانی و نفتی خود از قِبَل این کشورها برایشان مهم بود. اما وقتی جنگ چانه زنی ها مغلوبه شد و تلاش برای بر هم زدن میز مذاکرات بیفایده نمود، او هم ساز دیگری کوک کرد. از این رو است که هدف سفر فابیوس قطعا اقدامی جز پیگیری منافع پاریس در تهران نیست و برای یک فرانسوی کنار هم نگهداشتن مجموعه منافع متعارض چیزی است که فقط از عهده دیپلماسی برمی آید.
تردیدی نیست که رقابت اروپایی ها برای حضور در بازار ایران و بهره بردن از فضای جدیدی که در عرصه اقتصاد جهانی باز می شود، منفعتی یک سویه نیست و بهره بردار اصلی این رفت و امدها و گشایش ها ایران و اقتصاد ایرانی خواهد بود.
قاعده کلی مناسبات، رایزنیها، چانه زنی ها و مذاکره ها در عالم دیپلماسی این است که دو سوی میز حداکثری از منافع ملی را درجریان این داد و ستد سیاسی به چنگ آورند یا از حداکثر داشته های خود محافظت کنند. طبیعی است که کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نیست و کسب منافعی برای ارتقای توان ملی در جریان همه مذاکره ها از مهم ترین هدفگذاری های دولت و تیم مذاکره کننده است.
از این رو در جریان مذاکرات 20 ماهه هم به واسطه تحریم های ظالمانه آمریکا، اتحادیه اروپا و شورای امنیت سازمان ملل، مساله اقتصاد و رفع تحریم ها برای ایران اولویتی همپای مساله به رسمیت شناختن حق غنی سازی بود.
طبیعی است که در فضای پس از توافق، ترافیک رفت وآمدهای دیپلماتیک از پایتخت های اروپایی به تهران و بالعکس بیش از هر چیز در اقتصاد اثر خواهد داشت و مقدمات حضور سرمایه گذاران خارجی و ظرفیت سازی های جدید برای ارتقای وضعیت اقتصادی کشور را فراهم می کند.
* منبع: روزنامه ابتکار
** اول ** 1337
06/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها