محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796356771
چه نیکو بود مهر هنگام کین
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: چه نیکو بود مهر هنگام کین صاحب امتیاز و مدیرمسوول روزنامه عصر مردم چاپ شیراز در شماره 5528 این روزنامه موضوع آشفتگی جهان و کشتارهارا موضوع سرمقاله خود قرار داده و نبود مهربانی و غلبه خشم را دلیل این ناهنجاری ها دانسته است.
محمد عسلی در این مطلب با عنوان«چه نیکو بود مهر هنگام کین» نوشت: جهان امروز جهان پرآشوب و تنگی است؛ جهانی که امید بهبودی اوضاع فردا را تضمین نیست، جهانی که در انفجار جمعیت حریص است و فقرا سرپناه امنی برای خود نمی بیند. سیاست مفهوم قدیمی خود را از دست داده و به شهری بی دروازه و بی در و پیکر می ماند که در آن گرگ و میش به هم سلام می کنند تا فرصت دیگری برای دریده شدن و درانیدن بیابند.
اقتصاد کلید طلایی بازگشایی قفل های بسته است که نه فقط شکم های گرسنه را سیر می کند، بلکه آدمی را از فرش به عرش می رساند تا هیچکس در جای خود نباشد و همه چیز رنگ تعلق و ریا بگیرد و صداقت نقل نایاب دکان های قنادی باشد. فرهنگ از فر افتاده و هنگ، رفتار دلخواه دولتمردانی است که جهان را بین خود تقسیم می کنند و اگر دیروز جو و ماورای آن را میراث بشریت می دانستند، امروز خط های مرزی کشورها را با واژه های تهدید می گشایند و جهان را وطن همگان فرض می کنند، اما همه کس را به این جهان راه نمی دهند.
همه چیز در هاله ای از ابهام و تردید بیانگر ناباوری اعتقادات پیشین است بی آنکه باوری نو جای پایی در دل ایجاد کند و عشق به زندگی را دستمایه تلاش و کار قرار دهد.
گویی زندگی جانوری، حاکمیت خود را بر روان و رفتار بشر تحمیل کرده تا همگان گوش به زنگ و چشم بر ساعت داشته باشند و برای فرار از آنچه زندگی اش می خوانند از یکدیگر سبقت بگیرند.
تصاویر دردناک کشته های سوریه، عراق، یمن، افغانستان و… هر لحظه و ساعت پیش روی ماست و آنقدر طبیعی و تکراری می نمایند که گویی خواسته آنها چنین مرگی بوده است. سیل، زلزله، آتش فشان، آتش سوزی جنگل ها، گرم شدن زمین، آب شدن یخ ها، شکافتن پرده عصمت زمین، آلودگی های هوایی و صوتی و سوانح و حوادث ناشی از تصادفات گر چه امری طبیعی جلوه می کنند، اما اکثراً نتایج تخریب است. تخریبی که ریزگردهای سرگردان را برای پوشاندن چهره آسمان از صدها کیلومتر دورتر روانه شهرها و روستاها می کند تا نفس کشیدن هم خریدنی شود.
بحران آب ناشی از خشکسالی و مصرف بی رویه، سلامت انسان ها را به خطر انداخته و بیماری های مسری ناشناخته ای که حاصل سیاست های ایذایی است، جمعیت های شهری را به مخاطره انداخته و کشتاری از این دست را به کشورها تحمیل کرده است. تعجب آور آنکه در این میان، گل های رنگارنگ و باطراوت در مزارع و گلستان ها می رویند و به هر سال بهار بر سر سرمازده زمستان بوسه می زند زیرا خداوند در قانون خود تجدید نظر نمی کند هر چند به قول شفیعی کدکنی:
«بهار آمده از سیم خاردار گذشته
حریق شعله گوگردی بنفشه چه زیباست…»
و اما بعد.
در این آشفته بازار عصر فضا و الکترونیک و عصر عروج به ناکجا آبادها چه بسیار جوانان که بی اختیار به سلاخ خانه های اجباری می روند و برای آنچه هیچ سهمی از آنان نیست می جنگند تا در آمریکا و اروپا رستوران ها و کاباره ها در شبانه روز میزبان از آنها بهتران باشند و قانون گردن آویز فولادین افتخارات جنگی برای سناتورها باشد.
دریغا که عشق از طبیعت آدمی فاصله گرفته و تحریک و تحریص امیال شهوانی پرده عصمت بندگان را دریده است و داشته ها آنقدر کوچک شده اند که در ذهن نمی گنجند و آرزوها آنقدر بزرگ که در وهم نمی آیند. کینه توزی و کینه ورزی خودآگاه و ناخودآگاه مهر و رأفت را از میان برداشته و خشونت را چاشنی تعاملات اجتماعی کرده است.
چه می شد اگر مهر در وقت کین بر خشونت ها غلبه می کرد و هم نوعدوستی رخ می نمود…
افسوس که برده داری نوین زنجیره های بردگی را به دست بردگان محکم می کند و قفل تسلیم را برای تکه نانی و اندک آبی داوطلبان را به صف نوبت می کشاند تا در ازای از دست رفتن جوانی چند دلاری از آن طرف مرزها به بازماندگان پاکستانی، افغانی، بنگلادشی و… برسد و بدان رضایت دهند که از گرسنگی نمیرند.
در این آسمان سیاه که ابرهای عقیم سایه بر خورشید انداخته اند، عجب که بارانی رخ می نماید و لطافتی کم شبنم وار دست های پینه بسته سیمانی کارگردان را در دخمه های ناامیدی برای ساخت ورزشگاه های عظیم قطر خیس می کند.
مهاجرت رانده شدگان از وطن و سرزمین های اجدادی آنچنان دردناک است که حتی روندگان بدین طریق پایان راه را نمی دانند، و سرنوشت شوم غرق شدن در دریاهای دور را با دعا و غصه های طولانی تقاضای تغییر دارند.
آری، دنیا کوچک شده است و آنچنان کوچک که روح ناآرام انسان های ماشینی در آن نمی گنجد هر چند آرزوها روز به روز بزرگ و بزرگتر می شوند و به قول فروغ:
نیمه شب گهواره ها آرام می جنبند
بی خبر از کوچ دردآلود انسان ها…
و در پایان، آیا راه گریزی جز آشتی با خدا و طبیعت متصور است تا شاهد بروز مهری در وقت کین باشیم؟
1876/ 5054
05/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها