محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796615324
مهدویّت و فرجام ستیزش حقّ و باطل - بخش سوم و پایانی تغییر وضع جهان و سپری شدن دوران باطل
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مهدویّت و فرجام ستیزش حقّ و باطل - بخش سوم و پایانی
تغییر وضع جهان و سپری شدن دوران باطل
یکی از نمودهای روشن تغییر وضع جهان، نابودی باطل و سپری شدن وقت آن است؛ چنان که امام باقر علیه السلام فرمود: هنگامی که قائم قیام کند، دوران دولت باطل سپری خواهد شد.
بخش سوم مهدویت، فرجام نزاع حقّ و باطل کشمکش و نزاع حقّ و باطل، ایمان وکفر و خیر و شرّ همیشگی و پایدار نیست و سرانجام باید با پیروزی یک طرف و شکست و نابودی جبهه دیگر پایان یابد. این مسئله، هم از طریق «فلسفة تاریخ» قابل توضیح است و هم ادله عقلی و نقلی متعدّدی بر آن دلالت دارد. بر این اساس، شواهد قرآنی و روایی، بیانگر پیروزی نهایی حقّ بر باطل در عصر مهدی موعود است. در واقع نقطه اوج و متعالی تاریخ، پیروزی آن حضرت بر سپاه «کفر و شرّ و ظلمت» و «تحقق حاکمیت حقّ و ایمان و نور» است. در «عصر ظهور»، تمامی نیروهای اهریمنی و شیطانی فرجام ذلّت باری خواهند داشت و قدرت و شوکت ظاهری و باطل آنها از هم فرو خواهد پاشید. از دیدگاه اسلام حضرت مهدی(عج) رهبری گروه حقّ و حزب خدا را در دست می‌گیرد و با تمام توان به جنگ نهایی با جبهه کفر و باطل و جنود شیطان می‌پردازد و در تحقق وعده‌های حتمی الهی، پیروز می‌شود و تاریخ به شکوهمند ترین فرجام خود می‌رسد. این وعده قطعی و حتمی خداوند، تخلف نمی‌پذیرد و حقّ با تمام توان و شکوه به پیروزی می‌رسد. از مجموع آیات و روایات استنباط می‌شود که قیام مهدی موعود(عج) آخرین مرحله از مبارزات حقّ در برابر باطل است. او تحقق بخش آرمان‌ها و خواسته‌‌های همه پیامبران و اولیای الهی است. به گفته شهید مطهری: از آیات قرآن استفاده می‌شود که ظهور مهدی موعود(عج)، حلقه ای است از حلقات مبارزه اهل حقّ و اهل باطل که به پیروزی نهایی اهل حقّ منتهی می‌شود. سهیم بودن یک فرد در این سعادت، موقوف به این است که آن فرد عملاً در گروه اهل حقّ باشد. آیاتی که بدان‌ها در روایات استناد شده است، نشان می‌دهد که مهدی موعود(عج) مظهر نویدی است که به اهل ایمان و عمل صالح داده شده است؛ مظهر پیروزی نهایی اهل ایمان[102]. در طول تاریخ گذشته و آینده، نبردهای انسان تدریجاً بیشتر جنبه عقیدتی و مسلکی پیدا کرده و می‌کند و انسان تدریجاً از لحاظ ارزش‌های انسانی، به مراحل کمال خود؛ یعنی به مرحله انسان آرمانی و جامعه آرمانی نزدیک تر می‌شود تا آنجا که در نهایت امر، حکومت و عدالت؛ یعنی حکومت ارزش‌های انسانی ـ که در تعبیرات اسلامی از آن حکومت مهدی تعبیر شده است ـ مستقر خواهد شد و از حکومت نیروهای باطل و حیوان مآبانه و خود‌خواهانه و خودگرایانه اثری نخواهد ماند.[103] یک. تصویر پیروزی حق در روایات به زیبایی، صحنة پیروزی حقّ بر باطل تصویر تصویر شده است: ـ در این هنگام فجر دولت حقّ می‌دمد و تاریکی باطل را صحنة گیتی برچیده می‌شود (فعندها تیلألؤ صبح الحقّ وینجلی ظلام الباطل)[104]؛ ـ زمانی که قائم قیام کند، هر دولت باطلی از بین می‌رود (اذا اقام القائم، ذهبت دولة الباطل)[105]؛ ـ خداوند حقّ را به دست آنان، ظاهر می‌کند و باطل را با شمشیرهایشان نابود می‌سازد (یظهر الله الحق بهم و یخمد الباطل بأسیافهم)[106]؛ ـ خداوند به دست او، حقّ را پایدار و پیروز و باطل را نابود می‌کند (یحقّ الله به الحقّ و یزهق الباطل)[107]؛ ـ خداوند آنان (مهدی و یارانش) را مالک شرق و غرب جهان نموده، آیین اسلام را پیروز می‌گرداند و بدعت‌ها و باطل‌ها را به دست او و یارانش نابود می‌سازد(یملّکهم الله مشارق الارض و مغاربها و یظهر الدین و یمیت الله ـ عزّوجل‌ـ به و باصحابه البدع و الباطل)[108]؛ ـ قائم ما اهل بیت وقتی قیام کند، بر دولت باطل چیره می‌شود (القائم منّا اهل البیت اذا قام، غلب دولة الباطل)[109]؛ ـ بعد از دولت قائم، برای هیچ کس، دولتی مقدر نشده است (لیس بعد دولة القائم لاحد دولة)[110]؛ ـ همانا نابودی پادشاهان ستمگر و ظالم به دست قائم ما است (انّ زوال ملک الجبابرة و الظلمة علی ید القائم منّا)[111]؛ ـ زمین را از دشمنان من پاک و میراث دوستانم می‌کند (اطهّر الارض من اعدائی و اورثها اولیائی)[112]؛ ـ حکمرانان ستم پیشه را عزل می‌کند و زمین را از هر انسان نیرنگ باز و فریبکاری پاک می‌سازد (لیعزلنّ عنکم امراء الجور و لیطهّرن الارض من کل غاش)[113]و... . بر اساس پاره‌ای از احادیث قیام مهدی(عج) زمانی رخ خواهد داد که سعید و شقی (گروه حقّ و باطل) به نهایت کار خود رسیده باشند؛ یعنی، هر چه این حرکت تاریخ رو به جلو می‌رود، هم شقی شقی تر و هم سعید سعیدتر می‌شود. شیخ صدوق روایتی از امام صادق علیه السلام نقل می‌کند بر اینکه: این امر تحقق نمی‌پذیرد؛ مگر اینکه هر یک از شقی و سعید به نهایت کار خود برسد. براساس روایتی در عصر ظهور، گروه حقّ و گروه باطل برای مبارزه نهایی با ندای آسمانی دعوت می‌شوند. در روایتی از امام صادق علیه السلام نقل شده است: «لاتذهب الدنیا حتّی ینادی مناد من السماء یا اهل الحقّ اجتمعوا فیصیرون فی صعید واحد، ثمّ ینادی مرّ، اخری یا اهل الباطل اجتمعوا فیصیرون فی صعیدو احد...»[114]؛ «دنیا به آخر نمی‌رسد تا وقتی که ندا کننده‌ای از آسمان بانگ می‌زند که ای اهل حقّ! یک جا جمع شوید. پس همةشان در یک سرزمین جمع می‌شوند. بعد از آن، دفعه دیگر ندا می‌کنند: ای اهل باطل! به یک جا جمع شوید؛ پس اینان نیز در یک سرزمین جمع می‌شوند...». پس سخن در این است که گروه «سعداء» و گروه «اشقیاء»، هر کدام به نهایت کار خود برسند، نه اینکه سعیدی در کار نباشد و فقط اشقیاء به منتها درجة شقاوت برسند. در روایات اسلامی، سخن از گروهی زبده است که به محض ظهور امام به آن حضرت ملحق می‌شوند. به هر حال از مجموع آیات و روایات استنباط می‌شود که «قیام حضرت مهدی(عج)»، پایان بخش عمر گروه باطل و اهل شقاوت است و در این دوران صالحان وحق پویان، به رهبری آن حضرت، اهل نجات و ظفرمندی خواهند بود. در اینجا بعضی از این آیات و روایات نقل می‌شود. دو. آیات و روایات پیروزی 2-1. نابودی و براندازی باطل جابر می‌گوید: شنیدم امام باقر علیه السلام درباره آیة شریفة لِیُحِقَّ الْحَقَّ وَیُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ کَرِهَ الْمُجْرِمُونَ[115] می‌فرمود: «مراد این است که قائم(عج)، حقّ آل محمد را تثبیت کند و باطل را براندازد...».[116] امام باقر علیه السلام در تفسیر آیه وَقُلْ جَاء الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقاً[117] فرمود: «هنگامی که امام قائم قیام کند، دولت باطل برچیده می‌شود، «اذا اقام القائم ذهبت دولة الباطل».[118] امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ[119] فرمود: «مقصود قائم ما است که اهل باطل را با شمشیر فرو می‌گیرد».[120] حضرت باقر علیه السلام در تفسیر آیة وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى[121] فرمود: «مقصود از «نهار»، قائم آل محمد صلی الله علیه و آله است؛ چون ظاهر شود، باطل را محو کند و از بین ببرد...».[122] 2-2. نابودی شیطان (رهبر گروه باطل) در روایتی آمده است: «حکومت ابلیس تا روز قیامت است و آن روز قیام قائم است».[123] وهب بن جمیع می‌گوید: از حضرت صادق علیه السلام پرسیدم: اینکه خداوند به شیطان فرمود: فانک من المنظرین الی یوم الوقت المعلوم، این وقت معلوم چه زمانی است؟ آن حضرت فرمود: خداوند تا روز قیام قائم ما به شیطان مهلت داده است. وقتی (قائم قیام می‌کند)، به مسجد کوفه می‌رود؛ در آن هنگام شیطان ـ در حالی که با زانوان خود راه می‌رود ـ به آنجا می‌آید و می‌گوید: ای وای بر من از امروز! پس حضرت مهدی، پیشانی او را می‌گیرد و گردنش را می‌زند و آن هنگام، روز وقت معلوم است که مهلت شیطان به پایان می‌رسد».[124] امام کاظم علیه السلام نیز فرمود: «یبید به کل جبّار و یهلک علی یده کل شیطان مرید»[125]؛ «... به دست او هر جبّار سرسختی نابود می‌شود و هر شیطان سرکشی نابود می‌گردد». 2-3. پیروزی و غلبه حزب الله (جبهه حق) حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله در روایتی به معرفی جانشینان بعد از خود پرداخت؛ آن گاه که به امام حسن عسکری رسید، فرمود: «بعد از او فرزندش مهدی، قائم و حجت خوانده می‌شود و غایب خواهد شد تا زمانی که بیرون آید و ظهور کند. پس زمین را از عدل و داد آکنده سازد، آن طور که از جور و ستم پر شده باشد. خوشا به حال صبر کنندگان و بردباران غیبت او و خوشا به حال کسانی که ایشان را دوست می‌دارند. خداوند در وصف آنان فرمود: أُوْلَئِکَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛[126] (آنان حزب الله اند، بدانید ]و آگاه باشید که[ حزب الله، پیروز است)».[127] 2-4. نابودی مشرکان و کافران زراره می‌گوید: از امام باقر علیه السلام از تأویل آیه وَقَاتِلُواْ الْمُشْرِکِینَ کَآفَّةً کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَآفَّةً[128] پرسیدند، حضرت فرمود: «موقع تأویل این آیه نرسیده است. هر کس قیام قائم ما را درک کند و او را ببیند، تأویل آن را می‌بیند. دین محمد تا جایی که شب و روز است، گسترش می‌یابد؛ به گونه‌ای که در روی زمین مشرکی نباشد (حتی لایکون شرک علی ظهر الارض)؛ همان گونه که خداوند فرموده است».[129] امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ[130] فرمود: «به خدا سوگند! تأویل این آیه به مرحله اجرا نمی‌آید؛ مگر آنکه قائم ما مهدی(عج) ظهور کند. تمام مشرکان در روی زمین محو می‌شوند؛ تا جایی که سنگ به سخن آید و به مؤمن گوید: ای مؤمن! درون من کافری است، مرا بشکن و او را به قتل برسان».[131] در روایتی از امام صادق علیه السلام نیز آمده است: «... یسومهم خسفاً و یسقیهم بکأس مصبرة و لایعطیهم الاّ السیف هرجا»[132]؛ «... ]ظالمان و کافران[ را خوار و ذلیل خواهد کرد و جام زهرآگین به کامشان خواهد ریخت و با شمشیر با آنان برخورد خواهد کرد». 2-5. نابودی جباران و فراعنه از امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ[133]؛ روایت شده است: «این آیه درباره صاحب الامر است که در آخر الزمان، ظهور می‌کند و جبّاران و فراعنه را نابود می‌سازد (یبید الجبابرة و الفراعنة) و شرق و غرب عالم را مالک می‌شود و آن را از عدل آکنده می‌سازد؛ همان طور که از ستم پر شده بود».[134] در روایتی آمده است: «به دست او هر جباری نابود می‌شود و هر شیطان سرکشی، هلاک می‌گردد (یبید به کل جبار عنید و یهلک علی یده کل شیطان مرید)».[135] 2-6. مکافات و عذاب پیروان باطل در تفسیر آیه حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا یُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَّکَاناً وَأَضْعَفُ جُنداً[136] آمده است: امام صادق علیه السلام فرمود: إذا رأوا ما یوعدون، قیام قائم ما است و آن ساعتی است که پیروان باطل خواهند دید و عذاب خدا را به دست توانای قائم آل محمد6 خواهند دید که در پیشگاه امام زمان چه جای بدی دارند و چقدر ناتوانند».[137] 2-7. ذلت و خواری دشمنان حق امام علی علیه السلام در تفسیر آیه وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا ... [138] می‌فرماید: «این گروه آل محمد صلی الله علیه و آله هستند؛ خداوند مهدی آنان را بعد از زحمت و فشاری که بر آنان وارد می‌شود، بر می‌انگیزد و به آنها عزت می‌دهد و دشمنانشان را ذلیل و خوار می‌کند».[139] آن حضرت همچنین می‌فرماید: «مستعضعفان زمین ـ که در قرآن از آنان یاد شده و خداوند آنها را پیشوا قرار می‌دهد ـ ما اهل بیت هستیم. خداوند مهدی ما را بر خواهد انگیخت؛ پس ایشان را عزّت و دشمنانش را ذلّت خواهد داد».[140] 2-8. نابودی ستمگران و پادشاهان ظالم امام باقر علیه السلام در ذیل آیه شریفه یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا ارْکَعُوا وَاسْجُدُوا وَاعْبُدُوا رَبَّکُمْ وَافْعَلُوا الْخَیْرَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ وَجَاهِدُوا فِی اللَّهِ حقّ جِهَادِهِ ... فَأَقِیمُوا الصَّلاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلاکُمْ[141] فرمود: «مراد از کسانی که نماز به پاداشته و زکات می‌دهند، آل محمد صلی الله علیه و آله و اصحاب آن بزرگوار می‌باشند که خداوند، آنان را مالک شرق و غرب عالم می‌کند و به دست (مهدی)، ظلم و ستمگران را ریشه کن می‌سازد و اهل بدعت و باطل را نابود می‌کند و اثری از ستم باقی نمی‌گذارد و امر به معروف و نهی از منکر می‌کند».[142] در روایتی آمده است: «همانا نابودی پادشاهان ستمگر و ظالم به دست قائم ما است (ان زوال ملک الجبابره و الظلمه علی ید القائم منا).[143] همچنین نقل شده است: «]مهدی[، حکمرانان ستم پیشه را عزل می‌کند و زمین را از هر انسان نیرنگ باز و فریبکاری پاک می‌سازد».[144] 2-9. تغییر وضع جهان و سپری شدن دوران باطل مردی از امام صادق علیه السلام از تفسیر آیه بَلْ هُوَ آیَاتٌ بَیِّنَاتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ[145] پرسید، حضرت فرمود: «مقصود ماییم که قائم به امر خدا، یکی پس از دیگری هستیم تا اینکه صاحب شمشیر (حضرت بقیة الله)، بیاید و در هنگامه آمدن صاحب شمشیر، امر به گونه‌ای دیگر خواهد شد».[146] یکی از نمودهای روشن تغییر وضع جهان، نابودی باطل و سپری شدن وقت آن است؛ چنان که امام باقر علیه السلام در تفسیر آیه وَقُلْ جَاء الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقاً[147] فرمود: هنگامی که قائم قیام کند، دوران دولت باطل سپری خواهد شد».[148] 2-10. فتح و پیروزی حقّ طلبان با نصرت الهی در تفسیر آیه وَأُخْرَى تُحِبُّونَهَا نَصْرٌ مِّنَ اللَّهِ وَفَتْحٌ قَرِیبٌ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ[149]آمده است: «فتح و پیروزی به دست توانای بقیة الله(عج) در دنیا خواهد بود و این مژده‌ای برای مؤمنان است».[150] در تفسیر آیه وَلَئِن جَاء نَصْرٌ مِّن رَّبِّکَ[151] آمده است: «نصر الهی در این آیه، به معنای ظهور قائم علیه السلام است».[152] امام باقر علیه السلام می‌فرماید: «قائم ما، یاری شده با ]سپاه[ ترس و تأیید شده به وسیله نصرت ]الهی[ است. زمین برای وی در هم پیچیده می‌شود».[153] امام علی علیه السلام نیز فرموده است: «ترس و رعب پیشاپیش او حرکت می‌کند. هیچ دشمنی با او برخورد نمی‌کند؛ مگر اینکه شکست می‌خورد».[154] 2-11. حاکم ساختن اسلام و غلبه بر مذهب باطل در تفسیر آیة وَعْدَ اللَّهِ لا یُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ[155]آمده است: «پیامبر اسلام به حذیفة بن یمان فرمود: ای حذیفه!، اگر در دنیا تنها یک روز باقی بماند، خداوند آن روز را چنان طولانی کند تا مردی از اهل بیت من، حکومت کند و اسلام را حاکم گرداند. به درستی که خداوند خلاف وعده نمی‌کند و خدای سبحان بر وعدة خود توانا است»، پس فرمود: والله لا یخلف وعده.[156] امام سجاد علیه السلام درباره آیه شریفه یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ[157] فرمود: «نور، در این آیه، امامت است و خداوند متعال، امامت را به ظهور قائم به اتمام می‌رساند و او را بر همه مذاهب باطل غلبه دهد؛ به طوری که جز خدای یگانه پرستش نشود».[158] نتیجه گیری 1. براساس شواهد قرآنی، روایی و تاریخی، پیکار و نزاع مستمر و دائمی بین دو گروه حقّ و باطل وجود دارد؟ در یک جبهه پیامبران، جنود رحمان، حزب الله، یکتاپرستان و مؤمنان، قرار دارند که نمایندة نور، حقّ، رخیر، کلمة توحید، ایمان، عدالت و انسانیت‌اند. در صف مقابل، مستکبران، جنود شیطان، حزب طاغوت، دجّال، فراعنه و جبّاران، کافران و مشرکان، جائران و ستمگران، مفسدان و مترفان و... وجود دارند که نمایندة ظلمت، شرّ، باطل، کفر، طغیان‌گری، دجل‌گری، شیطنت، شرارت و استکبار هستند!! 2. «حقّ» و «باطل» معانی و مصادیق مختلفی دارد و در قرآن، در مفاهیم و شکل‌های گوناگونی به کار رفته است. از مجموع همه آنها بر می‌آید که «حق»؛ یعنی، آنچه در راه خدا و در مسیر ترسیم شده از سوی او قرار دارد. پس اگر گروهی از انسان‌ها در این راه گام بردارند و با محوریت پیامبران و اولیا، «خدا خواه» باشند؛ داخل در مصادیق و جبهة «حق» هستند. «باطل» نیز؛ یعنی، خروج از راه و مسیر الهی و حرکت در طریق شیطان و شرارت و ناراستی؛ پس اگر عده‌ای از افراد در این طریق قرار گیرند و با محوریت ابلیس و صاحبان زر و زور و تزویر، در مقابل «خدا باوری» صف ببندند، جزو جبهة «باطل» هستند. پس «باطل» انحراف و تباهی از راه حقّ و حقیقت و مخالفت با آیین و مسیر نبوت و امامت است. 3. از آنجایی که «چرخ‌های تاریخی»، براساس مبارزة این دو گروه در حرکت است و بالاخره باید به سر منزل و مقصود برسد و از حرکت پرفراز و نشیب خود دست بردارد؛ باید نزاع و ستیزش این دو گروه نیز به پایان و فرجام نهایی خود برسد. این مبارزات و درگیری‌ها، هرچند عموماً به نفع و با غلبه گروه حقّ بوده است؛ اما گاهی نیز جولان و میدان‌داری طولانی مدت گروه باطل همراه بوده و مشکلات، دشواری‌ها و کاستی‌های فراوانی برای انسان‌ها ایجاد کرده است. وجود جنگ‌ها، کشتارها، استضعاف‌ها، ناامنی‌ها، هرز رفتن نیروهای انسانی، تضعیف موقعیت حقّ و... از جملة این مشکلات است و اگر این نزاع به پایان نهایی خود نرسد، تداوم و فزونی آنها را در پی خواهد داشت. براساس ادلة قرآنی، روایی، تاریخی، فلسفی و تجربة بشری نیز بایستگی پایان این درگیری‌ها و کشمکش‌ها ثابت شده است. 4. «باطل» همواره از ابزارها و حربه‌هایی گوناگون برای اعمال سلطه وتداوم قدرت و شیطنت خود استفاده می‌کند و به یاری ابلیس، تواناتر و قدرت‌مندتر از گذشته می‌شود. به خصوص در عصر حاضر و قبل از ظهور، شیطان از انواع ترفندها، حیله‌ها و ابزار برای گسترش حیطه و توانایی جبهه باطل و ترویج انواع فسادها، ناهنجاری‌ها، انحرافات و ... استفاده می‌کند. در واقع در برهه‌ای از زمان، این گروه، در اوج قدرت و شیطنت قرار می‌گیرند و در صدد حاکمیت ظلمت، شرارت، دجل گری(دجّال صفتی)، جنایت (قتل و خونریزی)، ظلم و بیداد بر می‌آیند (البته همیشه چنین بوده‌اند، ولی در عصری به میزان فعالیت تخریبی و شیطنت آمیز خود می‌افزایند). این مسئله صدمات و لطمات جبران ناپذیری بر پیکر انسانیت، عدالت، معنویت و نورانیت جهان وارد می‌کند و مانع تحقّق عبودیت و بندگی انسان‌ها در برابر آفریدگار خود و تقرّب به او می‌شود. عموم مردم نیز به علت کمی بصیرت و معنویت و خروش غریزه شهوت‌رانی و دنیا پرستی، به «باطل» گرایش می‌یابند واین خطر جبران ناپذیری است که باید به هر شکل ممکن بشر را از این وضعیت رهانید و رستگاری و کمال او را رقم زد. 5. مقصد و سرمنزل انسان، کمال و تعالی روحی و معنوی او و عبودیت و عبادت آفریدگار است. وجود فعالیت‌های شیطانی و دجّالانة گروه باطل ـ مانند استکبار، استضعاف انسان‌ها، تبعیض و ظلم، الحاد و اباحه گری ـ و استفاده از ابزار و وسایل ترویج فساد و ظلمت ـ چون ماهواره، مجلّات، اینترنت، فیلم، موسیقی، تجمّل گــرایی، تغذیه و پوشش و... ـ و فراهم ساختن زمینه انواع مفاسد و ناهنجاری‌ها ـ مانند زنا، لواط، شرب خمر، دزدی، قتل، تجاوز، آلودگی‌های چشمی و روحی و... ـ و به دست گرفتن قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی جهان و تهیه تسلیحات مرگبار و کشنده ـ از قبیل سلاح‌های اتمی، هیدروژنی، موشک‌های قاره پیما، میکروبی و... ـ مانع رسیدن انسان به این مقصد و هدف (عبودیت و قرب خداوند) است. براین اساس بایستگی لزوم مبارزه و ایستادگی در برابر این فعالیت‌های شیطانی و فسادگرایانه، صد چندان می‌شود و تقویت و آمادگی کامل «جبهه حق» و طرفداران نور و خیر و پاکی را می‌طلبد تا در پیکار و نبرد نهایی، ریشه «گروه باطل» را برکنند. 6. خداوند متعال برای زندگی بشری و جوامع انسانی، سنت‌ها و قوانینی مقرر فرموده و این سنن همواره حاکم بر تاریخ بود و براساس نوع رفتار و خواست انسان‌ها محقق می‌شود. یکی از سنت‌های قطعی و بشارت‌های حتمی الهی، حاکمیت صالحان، مستضعفان و نیکان بر روی زمین و نابودی، اضمحلال و فروپاشی مفسدان، طاغوتیان و جبّاران است. این امر تاکنون به طور کامل و فراگیر محقق نشده (هرچند خداوند نصرت و یاری خود را همواره شامل حال جبهه حقّ کرده است)؛ اما با این حال باید در برهه ای از زمان این وعده و سنت قطعی خدا (پیروزی حقّ بر باطل) تحقق یابد؛ چنان که فرموده است: بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَیَدْمَغُهُ[159]، با حقّ بر سر باطل می‌کوبیم؛ یَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ[160]، خداوند باطل را محو می‌کند؛ وَمَا یُبْدِئُ الْبَاطِلُ وَمَا یُعِیدُ[161]، باطل در دنیا و آخرت محو و نابود می‌شود؛ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقاً[162]، همانا باطل رفتنی است؛ جَاء الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ[163]، حقّ آمد و باطل رفت؛ انّ جندنا لهم الغالبون، جنود رحمان غالب و چیره‌اند و... . 7. شواهد و دلایل مختلف، بیانگر این است که فرجام نزاع حقّ و باطل، تشکیل جامعة آرمانی، تأسیس حکومت جهانی عدل، نابودی تمامی جبّاران، فراعنه، ستمکاران و مفسدان و... با ظهور مهدی موعود و پیروزی نهایی و غلبة کامل او رقم می‌خورد و زمینه‌های رشد، تعالی، بالندگی و پیشرفت کامل و همة جانبه بشر ـ با رفع تمامی موانع و چالش‌ها ـ فراهم می‌شود. بعضی از ادله این انگاره عبارت است از: الف. همة ادیان ابراهیمی و سایر مکاتب و شریعت‌ها، به ظهور منجی موعود و ریشه کنی ظلمت و شرّ و بیدادگری و فساد از جهان، به دست او و حاکمیت عدل و خیر و نور در عصر او اذعان کرده‌اند. ب. براساس فلسفة نظری تاریخی (فلسفه متعالی تاریخ)، جهان از طریق گذر از منزلگاه‌ها و مسیرهای مختلف، به سرمنزل و بارانداز نهایی خود نزدیک می‌شود و بالآخره در مرحله و منزلی متوقف می‌شود (نه اینکه راکد بماند). اندیشمندان و فیلسوفان نظرات مختلفی در این زمینه ارائه کرده‌اند (مانند پیروزی خیر بر شر، پیروزی مدینه و شهر خدا، حاکمیت تمدّنی، جامعة بدون طبقه، خودآگاهی و آزادی و...)؛ اما از نظر اسلام مقصد و بارانداز نهایی تاریخ، تحقّق فلسفه آفرینش و رسیدن انسان به قرب و عبودیت خداوند است و این تنها به دست مهدی موعود محقّق می‌شود. ج. آیات قرآنی به صراحت از حاکمیت و خلافت صالحان و نیکان بر روی زمین، پیروزی حقّ بر باطل و گسترش و حاکمیت دین حقّ (اسلام) و... خبر داده است. روایات متواتر و کثیری از شیعه وسنی و تفاسیر مربوط به آیات شده، «عصر ظهور حضرت مهدی(عج)» را، همان جامعه موعود الهی می‌دانند. براین اساس امام مهدی(عج) از فرزندان پیامبر اسلام، حضرت علی علیه السلام و فاطمه زهرا ـ در آخرالزمان (پایان تاریخ) قیام کرده و با مبارزات پیگیر و مداوم خود و در یک نبرد نفسگیر و نهایی، گروه باطل را شکست داده و خود زعامت و ولایت جهان را در دست می‌گیرد. در این دوران شاهد فراگیری و جهان شمولی آموزه‌های اسلام، خشونت ستیزی، عدالت گستری، معنویت گرایی (و تحقق عبودیت انسان ها)، شایسته سالاری (حکومت صالحان و مستضعفان)، تحول گرایی مثبت و سازنده، ایجاد انسجام و هماهنگی بین گروه‌های مختلف جامعه، تأمین رضامندی و خشنودی مردم، تشکیل حکومت جهانی اسلام و تأسیس دولت اخلاقی امام مهدی(عج) خواهیم بود.[164] البته بسیاری از این نتایج و برکات، در سایة هدایت گری (هدایت تکوینی و نفوذ باطنی)، رشد فکری و اخلاقی، تربیت و تعلیم نفوس و احیای دل‌های مرده (در سایه ارشاد، انذار، نصیحت، گفت‌وگو و محاجّه) به دست می‌آید؛ اما تنها راه نابودی شروران و شیاطین، قدرت و نیروی نظامی قاطع و کوبنده است: «یکفّون سیوفهم حتی یرضی الله عزّوجل»[165]، «]یاران قائم[ شمشیرهای خویش را بر زمین نمی‌نهند تا اینکه خدای عزّوجل راضی شود». و نیز: «لیس شأنه الا السیف»[166]؛ «او فقط شمشیر را می‌شناسد» و... .[167] د. تجربة تاریخی بشر و خواست و ارادة انسان‌ها نیز به این جهت متمایل خواهد شد که باید همة مشکلات و سختی‌های فرا روی زندگی بشری ـ که تاکنون ریشه کن نشده و همچنان رو به فزونی نهاده است ـ به دست مردی الهی و توانمند از بین برود و همای سعادت، آسایش، امنیت، معنویت و عدالت بر جامعة انسان فرود آید. 8. در عصر ظهور، شیطان ـ به عنوان سردمدار گروه باطل ـ و دجّال و سفیانی ـ به عنوان نمونه‌های بارز جنایت و شرارت ـ و رئیسان فاسد کشورها ـ به عنوان مصادیق کفر و ستم و فساد ـ و علما و اهل کتاب منحرف ـ به عنوان الگوهای انحراف و بدعت و... ـ از بین خواهند رفت؛ یعنی، به تبع هلاکت و نابودی شیطان (به دست حضرت مهدی(عج)) و دجّال (به دست حضرت عیسی علیه السلام)، طرفداران آنان و رهپویان راه ضلالت، ظلمت و شیطنت نیز نابود خواهند شد و تمامی موانع رشد و بالندگی انسان‌ها و جوامع از بین خواهد رفت. البته چنین نیست که انسان در این دوره معصوم خواهد بود و یا فکر و ارادة گناه نخواهد داشت؛ بلکه رشد و آگاهی و معنویت او به حدّی خواهد رسید که خود از فسادگری، دنیازدگی، شهوت رانی، ظلم و تبعیض و... بیزار شده و به استغنای روحی و بصیرت و حکمت واقعی دست خواهد یازید. البته همة اینها در سایه اقدامات فرهنگی و تبلیغی امام مهدی(عج) و عنایات خداوند متعال به دست خواهد آمد. این بود فرجام روشن زندگی بشری وسرانجام مبارزه حقّ و باطل که در قرآن و روایات متواتر ذکر و بیان شده است. پی نوشت [102]. قیام و انقلاب مهدی، ص54. [103]. همان، ص44. [104] . کمال الدین، ج2، ص448. [105] . الغیبة طوسی، ص239. [106] . امالی طوسی، ص352، ج726. [107] . احتجاج طبرسی، ج2، ص60. [108] . تفسیر قمی، ج2، ص87. [109] . بحارالانوار، ج51، ص49، ح20. [110] . ارشاد مفید، ج2، ص385. [111] . کمال الدین، ج2، ص354، ح51. [112] . امالی صدوق، ص632، ح4. [113] . بحارالانوار، ج51، ص120، ح23. [114] . الغیبه نعمانی، ص320، ج9؛ بحارالانوار، ج52، ص365،ح165. [115]. انفال (8)، آیه8. [116]. تفسیر برهان، ج2، ص68؛ اثبات الهداة، ج7، ص98. [117]. اسراء (17)، آیه 81. [118]. تفسیر نور الثقلین، ج3، ص212، ح407؛ منتخب الاثر، ص587، ح403. [119]. غاشیة (88)، آیه1. [120]. بحارا الانوار، ج51، ص50؛ غایة المرام، ص756. [121]. لیل (92)، آیه2. [122]. تفسیر صافی، ج5، ص236؛ غایة المرام، ص757 [123]. اثبات الهداة، ج2، ص566، ح662؛ تأویل الآیات الظاهرة، ص780. [124]. تفسیر عیاشی، ج2، ص243. [125] . کمال الدین، ج2، ص369. [126]. مجادله (58)، آیه22. [127]. ینابیع المودة، ص442. [128]. توبه (9)، آیه 36. [129]. ینابیع المودة، ص423؛ بحارالانوار، ج1، ص55. [130]. صف (61)، آیه9. [131]. تفسیر فرات کوفی، ص481؛ ینابیع المودة، ص423. [132] . الغیبة نعمانی، ص229، ج11. [133]. قصص (28)، آیه5. [134]. البرهان فی تفسیر القرآن، ج3، ص230، ح12. [135]. کمال الدین، ج2، ص368، ح6؛ مستدرک الوسائل، ج12، ص282. [136]. مریم (19)، آیه75. [137]. غایة امرام، ص74. [138]. قصص (28)، آیه5. [139]. تفسیر نور الثقلین، ج4، ص110، ح11؛ بحارالانوار، ج51، ص54. [140]. بحارالانوار، ج51، ص63. [141]. حج (22)، آیه 77 و 78. [142]. تفسیر جامع، ج4، ص416. [143]. کمال الدین، ج2، ص354، ح51؛ منتخب الاثر، ص182. [144]. بحارالانوار، ج51، ص120، ح23. [145]. عنکبوت (29)، آیه49. [146]. تفسیر البرهان، ج4، ص256؛ اثبات الهداة، ج7، ص127. [147]. اسراء (17)، آیه81. [148]. تفسیر نورالثقلین، ج3، ص212، ح407؛ المحجة فی مانزل فی القائم الجنه، ص231. [149]. صف (61)، آیه13. [150]. تفسیر صافی، ج5، ص17؛ بحارالانوار، ج51، ص49. [151]. عنکبوت (29)، آیه10. [152]. تفسیر برهان، ج4، ص265؛ بحارالانوار، ج51، ص48. [153]. کمال الدین، ج1، ص330، ح16؛ منتخب الاثر، ص36، ح1. [154]. منتخب الاثر، ص63. [155] . روم (30)، آیه6. [156]. ینابیع المودة، ص448. [157]. صف (6)، آیه8. [158]. ینابیع المودة، ص429؛ بحارالانوار، ج51، ص49. [159] . انبیاء (21)، آیه18. [160] . شوری (42)، آیه24. [161] . سبأ (34)، ایه49. [162] . اسراء (17)، آیه81. [163] . همان. [164] . ر.ک: نگارنده: مقاله فلسفة نظری تاریخ و دکترین مهدوین، فصلنامه انتظار، ش17، صص106-116؛ نگارنده: دولت اخلاقی و دکترین مهدویّت، فصلنامه انتظار، ش16، صص243-253. [165] . بحارالانوار، ج52، ص27. [166] . الغیبة نعمانی، ص233. [167] . برای مطالعه بیشتر در این زمینه ر.ک: نگارنده، آینده جهان (دولت و سیاست در اندیشه مهدویّت)، بخش دوّم، صص167-244. رحیم کارگر ماهنامه انتظار موعود - شماره 19 پایان متن/
94/04/16 - 03:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 183]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها